Ο Συγχρομυστικισμός είναι ένα αναδυόμενο πεδίο μελέτης που κινείται στα όρια της υποκουλτούρας και ερευνά κυρίως τον Μυστικισμό σε σχέση με την Συγχρονικότητα και την Ψυχολογία του Jung. H Σύνθετη λέξη που πηγάζει από την Συγχρονικότητα και τον Μυστικισμό, δημιουργήθηκε από τον Jake Kotze τον Αύγουστο του 2006 σε ένα άρθρο που έγραψε στην ιστοσελίδα του Brave New World Order, όπου και περιέγραψε αυτή την νέα τάση ως “ Την τέχνη του να αναγνωρίζουμε τις σημαντικές συμπτώσεις που φαίνονται αρχικά ανούσιες, όμως κρύβουν μέσα τους μυστικιστική και εσωτερική σημασία”.
Ο Συγχρομυστικισμός αναλύει τα εσωτερικά σύμβολα που ίσως πηγάζουν από το συλλογικό ασυνείδητο και εμφανίζονται κυρίως σε μεγάλα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και όχι μόνο, και περιλαμβάνουν αριθμούς, λέξεις, αρχετυπικές εικόνες, σχήματα αλλά και διάφορα οπτικά μοτίβα όπως οι δίνες. Η ιδέα που απορρέει από το Συγχρομυστικισμό, είναι πως υπάρχουν πολύ σημαντικές συμπτώσεις στην καθημερινότητα, αλλά και τα Μέσα ενημέρωσης, τον Κινηματογράφο κλπ, που δεν αποκαλύπτουν μονάχα τις πιθανές αλήθειες, αλλά ίσως οδηγούν σε πιθανές πραγματικότητες που αναδύονται από το Συλλογικό Ασυνείδητο και μετατρέπονται σε εν δυνάμει πραγματικότητα. Αυτό φυσικά συμβαίνει επειδή διευρύνουμε τα αποδεκτά πλαίσια της πραγματικότητας πρώτα σε ταινίες και γενικότερα την τέχνη και την Φιλοσοφία μας. Οι ιδέες μας σχετικά με την πραγματικότητα εξάλλου, καθορίζουν τελικά την πραγματικότητα που θα βιώσουμε.
Για παράδειγμα ο Jake Kotze αναζήτησε σημάδια συγχρονικότητας στα γεγονότα των Δίδυμων πύργων και του 9/11, που ήταν ίσως η χειρότερη “τρομοκρατική” επίθεση που είδε ποτέ η ανθρωπότητα. Μέσα από αυτές ο Kotze υποστηρίζει πως η γλώσσα του Εσωτερικού συμβολισμού στους Δίδυμους πύργους είναι ανάλογοι με εκείνους του Ναού του Σολομώντα, την Μέκκα ή τις Πυραμίδες της Αιγύπτου, τον Παρθενώνα καθώς και άλλες τέτοιες δομές, που κατά μία έννοια λειτούργησαν ως δίνες προς ανώτερες Διαστάσεις. Για τους σκεπτικιστές αυτά τα συγχρονιστικά μοτίβα που εμπεριέχονται στην καθημερινότητα, είναι κάτι το φυσιολογικό, αφού εκείνοι που παθιάζονται με την συγχρονικότητα, συνήθως πέφτουν συνεχώς πάνω σε τέτοιες περιπτώσεις. Όμως για εκείνον αυτά τα σημάδια αφορούν μία ατοπική διάνοια που καθοδηγεί το Σύμπαν. Το ανθρώπινο μυαλό δεν μπορεί να δημιουργήσει απαραίτητα τα φαινόμενα που αποκαλύπτει ο Συγχρομυστικισμός. Αυτά τα μοτίβα προέρχονται από την ίδια δύναμη που σχηματίζει τα πάντα στο σύμπαν, την ίδια αρχή που σχηματίζεται την στιγμή που η συνειδητότητα ενσωματώνεται με την πιο κρυφή σου σκέψη.
Η Μελέτη του Kotze ενίσχυση την δημοσιότητα που είχαν λάβει τα άρθρα του Henrik Palgmgren στην ιστοσελίδα του Red Ice Creations, καθώς και άλλων σελίδων όπως το Battling the Behemoth του Ben Fairhal. H Online κοινότητα του Συγχρομυστικισμού δεν είναι καινούργια, αφού υπάρχουν αρκετές ιστοσελίδες στο εξωτερικό που έχουν ασχοληθεί με το ζήτημα. Φυσικά ο Συγχρομυστικισμός όμως, αν και σχετικά φρέσκος σε σχέση με άλλες φιλοσοφικές πεποιθήσεις, βασίζεται σε θεμελιώδη πνευματικά συστήματα όπως ο Σαμανισμός. Στην σύγχρονη εποχή οι ιδέες που περιλαμβάνονται στον Συγχρομυστικισμό, έχουν βασιστεί σε ιδέες πρωτοπόρων πνευματιστών, όπως η Μαντάμ Μπλαβάτσκι, ο William S. Burroughs, ο Aleister Crowley, η James Joyce, ο Carl Jung, ο Stanley Kubrick, ο Timothy Leary, ο John Lilly, ο Terence McKenna και αρκετοί ακόμη. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που αναδεικνύει πως ο Συγχρομυστικισμός είναι διαφορετικός από άλλες μορφές συγχρονικότητας, είναι η εστίαση στον εσωτερικό μυστικιστικό συμβολισμό αλλά και την χρήση της τεχνολογίας για την καταγραφή, τον διαμοιρασμό και τελικά την σύγκριση μεταξύ συγχρονικοτήτων που συνδέονται με σύμβολα από αρχαίες παραδόσεις και εμφανίζονται στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Πέρα όμως από την βέβαιη σύνδεσή του με τα μέσα, την Ψυχολογία του Jung αλλά και το απόκρυφο, ο τομέας αυτός σχετίζεται άμεσα με την “ψυχεδελική” εμπειρία αλλά και τις θεωρίες συνωμοσίας.
Ένα σχετικά γνωστό παράδειγμα Συγχρομυστικιστικής γραφής είναι η μελέτη του James Shelby Downard σχετικά με την Δολοφονία του Κένεντι, με τίτλο “King-Kill 33”, που έγινε γνωστή από το κομμάτι του Merilyn Manson με τον ίδιο τίτλο. Σε αυτή συλλέγεται ένας τεράστιος αριθμός συμβολικών στοιχείων και συσχετισμών, που τον οδηγούν στο συμπέρασμα πως η Δολοφονία του πρόεδρου των Η.Π.Α ήταν στην ουσία ένα Τεκτονικό τελετουργικό. Η Τεκτονική πτυχή στην σημειολογία που αποκαλύπτει ο Συγχρομυστικισμός, φανερώνεται ξεκάθαρα στα άρθρα και τα βιβλία πολλών συγγραφέων, με κυριότερο τον Robert Anton Wilson ο οποίος ειδικότερα στο Cosmic Trigger: The Final Secret of the Illuminati, έγραψε αναλυτικά για τα θέματα της Συγχρονικότητας, της Συνωμοσίας και της Μαγείας.Για τους Συγχρομύστες όπως ο Kotze, δεν έχουν τόσο σημασία οι συμπτώσεις και οι συγχρονικότητες, όσο το πιθανό μήνυμα που πηγάζει μέσα από αυτές ( πιθανότατα μέσα απο θεωρίες όπως την επικοινωνία με ένα συνειδητό σύμπαν και την υποψία πως ίσως μας τραβούν συγκεκριμένα μοτίβα και σύμβολα λόγω γενετικής μνήμης που ενσωματώνεται στο DNA μας).
Ένας από τους πολλούς συγγραφείς, bloggers και καλλιτέχνες που σχετίζονται με την Συγχρομυστικιστική κοινότητα είναι ο Peter Joseph, που δημιούργησε το Zeitgeist, το ντοκιμαντέρ που τάραξε το 2007 τις συνειδήσεις πολλών ανθρώπων. Ως ένδειξη της αυξανόμενης δημοτικότητας των συμπτώσεων και του Συγχρομυστικισμού, αρκετές ταινίες επέλεξαν να ασχοληθούν με αυτό το ζήτημα, όπως το The Number 23 του 2007. Η Ταινία αυτή δεν είναι τίποτα άλλο παρά μία χολιγουντιανή απλοική εκδοχή του τεράστιου ζητήματος που αποκαλύπτει ο Συγχρομυστικισμός, όμως έστω και τυχαία μέσα της εμπεριέχονται σημαντικά στοιχεία συγχρονικότητας ,που μοιάζουν μάλιστα με το παράδοξο φαινόμενο του 11.11. Ο ίδιος κινηματογραφιστής μάλιστα εργάστηκε επίσης στο Fountain του Αρονόφσκι, το Πι του ίδιου σκηνοθέτη, που αποκαλύπτει ιδανικά την εμμονή ενός ανθρώπου με την μυστικιστική σημασία των αριθμών, και το πως εκείνοι ενσωματώνονται σε μοτίβα συγχρονικότητας!
Μερικοί ερευνητές των θεωριών συνωμοσίας δυσπιστούν απέναντι στον Συγχρομυστικισμό γιατί θεωρούν πως είναι μία new age διαφυγή από σημαντικότερα ζητήματα της ανθρωπότητας. Όμως ο Συγχρομυστικισμός δεν είναι αντικατάστατο της Παραπολιτικής έρευνας, αλλά μία συναρπαστική πτυχή του Μυστικισμού της καθημερινότητας του ανθρώπου, που αποκαλύπτει καλά κρυμμένα μυστικά και συνωμοσίες που καθηλώνουν τον άνθρωπο σε μία ζοφερή πραγματικότητα. Το ζήτημα μίας τέτοιας έρευνας και προσέγγισης, είναι να ανακαλύψουμε την αλήθεια, ανεξάρτητα από το που οδηγεί. Αν κάποιος ανακαλύψει συγκεκριμένα συγχρονιστικά μοτίβα που εμπεριέχουν κρυφά μυνήματα, τότε δεν πρέπει να τα αγνοήσει μόνο και μόνο επειδή δεν επιδέχονται λογικής εξήγησης. Ο Συγχρομυστικισμός δεν αποκαλύπτει απαραίτητα μόνο την χειραγώγηση του ανθρώπου από μυστικές κοινότητες, αλλά ούτε και την αποκλείει..
Είτε πιστεύουμε στην απόκρυφη πλευρά του Συγχρομυστικισμού είτε όχι, ο Συγχρομυστικισμός είναι ένα ενδιαφέρον ψυχολογικό, ανθρωπολογικό, φιλοσοφικό και κβαντικό πεδίο αντίληψης. Ο Συγχρομυστικισμός ενισχύει την υπερσυνδεσιμότητα όλων των ανθρώπων και κάθε έμβιου όντος, και μας προτρέπει να ξαναερμηνέυσουμε την κοινωνική πραγματικότητα ώστε να αποκωδικοποιήσουμε τον εαυτό μας, και αν είναι δυνατόν το ίδιο το Σύμπαν. Αν χρησιμοποιήσουμε τον Συγχρομυστικισμό ως μία νέα “γλώσσα” ή εργαλείο, τότε ίσως μπορέσουμε να προβλέψουμε τάσεις που αναπτύσσονται στο Συλλογικό Ασυνείδητο, την Νοόσφαιρα, τα μορφογενετικά πεδία που μας περιβάλλουν κ.ο.κ! Ίσως να μην μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα καλύτερο κόσμο αν δεν μπορούμε να ελέγξουμε τον τρόπο με τον οποίο αντικρύζουμε ή πλάθουμε την πραγματικότητα. Ο Συγχρομυστικισμός, είναι ίσως το εργαλείο που θα μας ξεκλειδώσει τις τάσεις και τις σκεπτομορφές εκείνες που οδηγούν προς ένα καλύτερο μέλλον και μία διαφορετική πραγματικότητα που θα επιφέρει την συνειδησιακή εξέλιξη του ανθρώπου.
Ο Συγχρομυστικισμός αναλύει τα εσωτερικά σύμβολα που ίσως πηγάζουν από το συλλογικό ασυνείδητο και εμφανίζονται κυρίως σε μεγάλα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και όχι μόνο, και περιλαμβάνουν αριθμούς, λέξεις, αρχετυπικές εικόνες, σχήματα αλλά και διάφορα οπτικά μοτίβα όπως οι δίνες. Η ιδέα που απορρέει από το Συγχρομυστικισμό, είναι πως υπάρχουν πολύ σημαντικές συμπτώσεις στην καθημερινότητα, αλλά και τα Μέσα ενημέρωσης, τον Κινηματογράφο κλπ, που δεν αποκαλύπτουν μονάχα τις πιθανές αλήθειες, αλλά ίσως οδηγούν σε πιθανές πραγματικότητες που αναδύονται από το Συλλογικό Ασυνείδητο και μετατρέπονται σε εν δυνάμει πραγματικότητα. Αυτό φυσικά συμβαίνει επειδή διευρύνουμε τα αποδεκτά πλαίσια της πραγματικότητας πρώτα σε ταινίες και γενικότερα την τέχνη και την Φιλοσοφία μας. Οι ιδέες μας σχετικά με την πραγματικότητα εξάλλου, καθορίζουν τελικά την πραγματικότητα που θα βιώσουμε.
Για παράδειγμα ο Jake Kotze αναζήτησε σημάδια συγχρονικότητας στα γεγονότα των Δίδυμων πύργων και του 9/11, που ήταν ίσως η χειρότερη “τρομοκρατική” επίθεση που είδε ποτέ η ανθρωπότητα. Μέσα από αυτές ο Kotze υποστηρίζει πως η γλώσσα του Εσωτερικού συμβολισμού στους Δίδυμους πύργους είναι ανάλογοι με εκείνους του Ναού του Σολομώντα, την Μέκκα ή τις Πυραμίδες της Αιγύπτου, τον Παρθενώνα καθώς και άλλες τέτοιες δομές, που κατά μία έννοια λειτούργησαν ως δίνες προς ανώτερες Διαστάσεις. Για τους σκεπτικιστές αυτά τα συγχρονιστικά μοτίβα που εμπεριέχονται στην καθημερινότητα, είναι κάτι το φυσιολογικό, αφού εκείνοι που παθιάζονται με την συγχρονικότητα, συνήθως πέφτουν συνεχώς πάνω σε τέτοιες περιπτώσεις. Όμως για εκείνον αυτά τα σημάδια αφορούν μία ατοπική διάνοια που καθοδηγεί το Σύμπαν. Το ανθρώπινο μυαλό δεν μπορεί να δημιουργήσει απαραίτητα τα φαινόμενα που αποκαλύπτει ο Συγχρομυστικισμός. Αυτά τα μοτίβα προέρχονται από την ίδια δύναμη που σχηματίζει τα πάντα στο σύμπαν, την ίδια αρχή που σχηματίζεται την στιγμή που η συνειδητότητα ενσωματώνεται με την πιο κρυφή σου σκέψη.
Η Μελέτη του Kotze ενίσχυση την δημοσιότητα που είχαν λάβει τα άρθρα του Henrik Palgmgren στην ιστοσελίδα του Red Ice Creations, καθώς και άλλων σελίδων όπως το Battling the Behemoth του Ben Fairhal. H Online κοινότητα του Συγχρομυστικισμού δεν είναι καινούργια, αφού υπάρχουν αρκετές ιστοσελίδες στο εξωτερικό που έχουν ασχοληθεί με το ζήτημα. Φυσικά ο Συγχρομυστικισμός όμως, αν και σχετικά φρέσκος σε σχέση με άλλες φιλοσοφικές πεποιθήσεις, βασίζεται σε θεμελιώδη πνευματικά συστήματα όπως ο Σαμανισμός. Στην σύγχρονη εποχή οι ιδέες που περιλαμβάνονται στον Συγχρομυστικισμό, έχουν βασιστεί σε ιδέες πρωτοπόρων πνευματιστών, όπως η Μαντάμ Μπλαβάτσκι, ο William S. Burroughs, ο Aleister Crowley, η James Joyce, ο Carl Jung, ο Stanley Kubrick, ο Timothy Leary, ο John Lilly, ο Terence McKenna και αρκετοί ακόμη. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που αναδεικνύει πως ο Συγχρομυστικισμός είναι διαφορετικός από άλλες μορφές συγχρονικότητας, είναι η εστίαση στον εσωτερικό μυστικιστικό συμβολισμό αλλά και την χρήση της τεχνολογίας για την καταγραφή, τον διαμοιρασμό και τελικά την σύγκριση μεταξύ συγχρονικοτήτων που συνδέονται με σύμβολα από αρχαίες παραδόσεις και εμφανίζονται στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Πέρα όμως από την βέβαιη σύνδεσή του με τα μέσα, την Ψυχολογία του Jung αλλά και το απόκρυφο, ο τομέας αυτός σχετίζεται άμεσα με την “ψυχεδελική” εμπειρία αλλά και τις θεωρίες συνωμοσίας.
Ένα σχετικά γνωστό παράδειγμα Συγχρομυστικιστικής γραφής είναι η μελέτη του James Shelby Downard σχετικά με την Δολοφονία του Κένεντι, με τίτλο “King-Kill 33”, που έγινε γνωστή από το κομμάτι του Merilyn Manson με τον ίδιο τίτλο. Σε αυτή συλλέγεται ένας τεράστιος αριθμός συμβολικών στοιχείων και συσχετισμών, που τον οδηγούν στο συμπέρασμα πως η Δολοφονία του πρόεδρου των Η.Π.Α ήταν στην ουσία ένα Τεκτονικό τελετουργικό. Η Τεκτονική πτυχή στην σημειολογία που αποκαλύπτει ο Συγχρομυστικισμός, φανερώνεται ξεκάθαρα στα άρθρα και τα βιβλία πολλών συγγραφέων, με κυριότερο τον Robert Anton Wilson ο οποίος ειδικότερα στο Cosmic Trigger: The Final Secret of the Illuminati, έγραψε αναλυτικά για τα θέματα της Συγχρονικότητας, της Συνωμοσίας και της Μαγείας.Για τους Συγχρομύστες όπως ο Kotze, δεν έχουν τόσο σημασία οι συμπτώσεις και οι συγχρονικότητες, όσο το πιθανό μήνυμα που πηγάζει μέσα από αυτές ( πιθανότατα μέσα απο θεωρίες όπως την επικοινωνία με ένα συνειδητό σύμπαν και την υποψία πως ίσως μας τραβούν συγκεκριμένα μοτίβα και σύμβολα λόγω γενετικής μνήμης που ενσωματώνεται στο DNA μας).
Ένας από τους πολλούς συγγραφείς, bloggers και καλλιτέχνες που σχετίζονται με την Συγχρομυστικιστική κοινότητα είναι ο Peter Joseph, που δημιούργησε το Zeitgeist, το ντοκιμαντέρ που τάραξε το 2007 τις συνειδήσεις πολλών ανθρώπων. Ως ένδειξη της αυξανόμενης δημοτικότητας των συμπτώσεων και του Συγχρομυστικισμού, αρκετές ταινίες επέλεξαν να ασχοληθούν με αυτό το ζήτημα, όπως το The Number 23 του 2007. Η Ταινία αυτή δεν είναι τίποτα άλλο παρά μία χολιγουντιανή απλοική εκδοχή του τεράστιου ζητήματος που αποκαλύπτει ο Συγχρομυστικισμός, όμως έστω και τυχαία μέσα της εμπεριέχονται σημαντικά στοιχεία συγχρονικότητας ,που μοιάζουν μάλιστα με το παράδοξο φαινόμενο του 11.11. Ο ίδιος κινηματογραφιστής μάλιστα εργάστηκε επίσης στο Fountain του Αρονόφσκι, το Πι του ίδιου σκηνοθέτη, που αποκαλύπτει ιδανικά την εμμονή ενός ανθρώπου με την μυστικιστική σημασία των αριθμών, και το πως εκείνοι ενσωματώνονται σε μοτίβα συγχρονικότητας!
Μερικοί ερευνητές των θεωριών συνωμοσίας δυσπιστούν απέναντι στον Συγχρομυστικισμό γιατί θεωρούν πως είναι μία new age διαφυγή από σημαντικότερα ζητήματα της ανθρωπότητας. Όμως ο Συγχρομυστικισμός δεν είναι αντικατάστατο της Παραπολιτικής έρευνας, αλλά μία συναρπαστική πτυχή του Μυστικισμού της καθημερινότητας του ανθρώπου, που αποκαλύπτει καλά κρυμμένα μυστικά και συνωμοσίες που καθηλώνουν τον άνθρωπο σε μία ζοφερή πραγματικότητα. Το ζήτημα μίας τέτοιας έρευνας και προσέγγισης, είναι να ανακαλύψουμε την αλήθεια, ανεξάρτητα από το που οδηγεί. Αν κάποιος ανακαλύψει συγκεκριμένα συγχρονιστικά μοτίβα που εμπεριέχουν κρυφά μυνήματα, τότε δεν πρέπει να τα αγνοήσει μόνο και μόνο επειδή δεν επιδέχονται λογικής εξήγησης. Ο Συγχρομυστικισμός δεν αποκαλύπτει απαραίτητα μόνο την χειραγώγηση του ανθρώπου από μυστικές κοινότητες, αλλά ούτε και την αποκλείει..
Είτε πιστεύουμε στην απόκρυφη πλευρά του Συγχρομυστικισμού είτε όχι, ο Συγχρομυστικισμός είναι ένα ενδιαφέρον ψυχολογικό, ανθρωπολογικό, φιλοσοφικό και κβαντικό πεδίο αντίληψης. Ο Συγχρομυστικισμός ενισχύει την υπερσυνδεσιμότητα όλων των ανθρώπων και κάθε έμβιου όντος, και μας προτρέπει να ξαναερμηνέυσουμε την κοινωνική πραγματικότητα ώστε να αποκωδικοποιήσουμε τον εαυτό μας, και αν είναι δυνατόν το ίδιο το Σύμπαν. Αν χρησιμοποιήσουμε τον Συγχρομυστικισμό ως μία νέα “γλώσσα” ή εργαλείο, τότε ίσως μπορέσουμε να προβλέψουμε τάσεις που αναπτύσσονται στο Συλλογικό Ασυνείδητο, την Νοόσφαιρα, τα μορφογενετικά πεδία που μας περιβάλλουν κ.ο.κ! Ίσως να μην μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα καλύτερο κόσμο αν δεν μπορούμε να ελέγξουμε τον τρόπο με τον οποίο αντικρύζουμε ή πλάθουμε την πραγματικότητα. Ο Συγχρομυστικισμός, είναι ίσως το εργαλείο που θα μας ξεκλειδώσει τις τάσεις και τις σκεπτομορφές εκείνες που οδηγούν προς ένα καλύτερο μέλλον και μία διαφορετική πραγματικότητα που θα επιφέρει την συνειδησιακή εξέλιξη του ανθρώπου.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου