Τι είναι η ζωή τελικά; Τι είναι αυτό για το οποίο προσπαθούμε καθημερινά; Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει αναρωτηθεί, δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει προσπαθήσει να δώσει κάποιο νόημα σε αυτό που ζει και επιθυμεί.Η ζωή έχει γίνει μια συνεχής αναζήτηση. Συνεχώς οι άνθρωποι αναζητούν να βρουν τον τρόπο με τον οποίο θα νιώσουν ευτυχισμένοι. Έχουν σκοπό να φτάσουν στην ευτυχία τους όπου μέσα από τις δικές τους πεποιθήσεις, χάνουν τη διαδρομή τους.
Αναζητούν μια ευτυχία όπως εκείνοι έχουν οραματιστεί και προσπαθούν με διάφορους τρόπους να την κατακτήσουν. Ο καθένας μέσα από τα δικά του πιστεύω, προσπαθεί και δημιουργεί αυτό που ο ίδιος έχει δώσει ως έννοια, τι είναι ευτυχία και μέσω αυτής ολοκληρώνει τις σκέψεις του σε πράξεις.
Αλλά τελικά συνειδητοποιεί ότι όσο κι αν καταφέρει να φτάσει τα όνειρά του, συνεχίζει να νιώθει το συναίσθημα της μη πληρότητας και προσθέτει ακόμα κι άλλες σκέψεις και συνεχίζει ξανά από κει που είχε ξεκινήσει, ώστε να βιώσει την πολυπόθητη ευτυχία. Έχει συνδυάσει την ευτυχία με την αίσθηση της χαράς κι όταν κάποιες φορές νιώθει αρνητικά συναισθήματα, αισθάνεται ότι έχει χάσει την ευτυχία του.
Μα η ζωή είναι σαν ένα τρενάκι του λούνα παρκ, που επιθυμείς πολύ να μπεις κι ας σε τρομάζει, που νιώθεις δυνατός όταν καταφέρνεις να καθίσεις στο κάθισμα κι έτοιμος να ξεκινήσει. Καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδρομής, διάφορα συναισθήματα σε κατακλύζουν και όταν φτάσεις ξανά εκεί από όπου ξεκίνησες, νιώθεις ασφαλής, ικανοποιημένος και με μια εμπειρία που σου δίνει την ώθηση να ξανακάνεις τη διαδρομή αν ένιωσες άνετα ή να μην ξανά προσπαθήσεις, μη μπορώντας να ξεπεράσεις τον ίδιο σου τον εαυτό.
Ο καθένας θα βιώσει τη διαδρομή διαφορετικά από τους άλλους και ο καθένας θα αποφασίσει τελικά αν θέλει να ξαναμπεί γι’ άλλη μια βόλτα. Έτσι κι η ευτυχία πέρα από την ετυμολογία της, τίποτα άλλο δεν θα μπορούσε να την κάνει να μοιάζει με την ευτυχία του καθενός ξεχωριστά.
Εδώ είναι που τίθεται το θέμα, για το τι ακριβώς αναζητάμε. Οτιδήποτε αναζητάμε, του έχουμε ήδη δώσει ένα όνομα, μια σημασία, μια συγκεκριμένη μορφή, το έχουμε πλάσει ακριβώς στο μυαλό μας και προς σε αυτό κατευθυνόμαστε. Όταν όμως σταματήσουμε να δίνουμε ορισμό στην έννοια της ευτυχίας και σταματήσουμε να πράττουμε αυτά και μόνο που πιστεύουμε πως μας κάνουν ευτυχισμένους, θα ανακαλύψουμε κάτι που κρύβεται πίσω από όλο αυτόν τον αγώνα της ζωής. Θα ανακαλύψουμε το πιο σημαντικό, την παρατήρηση.
Όταν σταματάμε να αναζητάμε και αρχίσουμε να παρατηρούμε, τότε μπροστά μας όλα απλώνονται πιο γρήγορα και πιο εύκολα. Σταματώ να αναζητώ την ευτυχία και παρατηρώ τι είναι αυτό που με κάνει ευτυχισμένο.
Ζω το τώρα, το σήμερα, τη στιγμή. Παρατηρώ τις σκέψεις μου, τα θέλω μου και βλέπω ακριβώς αυτά που χρειάζομαι για να ζω. Δεν έχω βάλει το νου μου από πριν να σκεφτεί τι θέλει, τον αφήνω να δω τι θα σκεφτεί για να το θέλω.
Οτιδήποτε σκεφτεί από πριν, σε αυτό θα με οδηγήσει γιατί αυτό θα έχω αναζητήσει εγώ, ενώ αν το αφήσω ελεύθερο και απλά το παρατηρήσω, θα μου δείξει το ουσιαστικό, που δεν προγραμμάτισα, που δεν οργάνωσα αλλά αυτό που αληθινά χρειάστηκα.
Όλοι αναζητούν μια ευτυχισμένη ζωή, μια ευτυχισμένη ζωή έτσι ακριβώς όπως τους την έχουν λεκτικοποιήσει. Αν όμως σταματήσουν και παρατηρήσουν την ίδια τη ζωή τους χωρίς έννοιες και ορισμούς, τότε και μόνο θα ευτυχίσουν. Τότε κι μόνο θα ανακαλύψουν το νόημα της δικής τους ζωής. Σταματώ να αναζητώ, παρατηρώ και έτσι μόνο ανακαλύπτω!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου