Θερινό Ηλιοστάσιο

Τα φυσικά αντικείμενα στο Σύμπαν κι οι κινήσεις τους δημιουργούν διάφορα φυσικά τοπικά φαινόμενα που πέρα από την αντικειμενική εκδήλωσή τους έχουν σημασία για την ανθρώπινη ζωή, έχουν ανθρωπολογική, κοινωνική και ιστορική διάσταση. Το Σύμπαν, ο Γαλαξίας, το Ηλιακό Σύστημα, η Γη, οι τρεις κινήσεις της γης, γύρω από τον άξονά της (που δημιουργεί το Μεγάλο Κοσμικό Έτος, κοντά 26.000 χρόνια), γύρω από τον Ήλιο (που δημιουργεί το Έτος, με τις Εποχές, τα Ηλιοστάσια και τις Ισημερίες), γύρω από τον εαυτό της (που δημιουργεί τον Κύκλο του Ημερονυκτίου), όλα αυτά έχουν βαθιά σημασία για τον άνθρωπο, την ζωή, την εξέλιξη.

Όλα αυτά δεν έχουν μόνο εξωτερική τοπική ιστορική σημασία αλλά κι έναν Βαθύ Εσωτερικό Συμβολισμό, επειδή ακριβώς έχουν σχέση και συνδέονται με την πνευματική εξέλιξη του ανθρώπου.

Το Θερινό Ηλιοστάσιο, είναι μια Περίοδος Ποιοτικής Μεταβολής, όχι μόνο σε εξωτερικό φυσικό ιστορικό επίπεδο αλλά και στον Εσωτερικό Συμβολισμό της Πνευματικής Εξέλιξης στην Αρχαία Παράδοση.

Το Θερινό Ηλιοστάσιο σημαίνει την κορύφωση της εξωστρεφούς δραστηριότητας, της εξωτερικής ζωής και την Στροφή Έσω.

Είναι η Μεγάλη Μύηση του Θέρους. Είναι η Απόσυρση από την εξωτερική ζωή κι η Αρχή της Επανόδου πίσω στην Αιώνια Πηγή της Ύπαρξης.

Είναι η Άνοδος από τα σπήλαια του Άδη στην Αληθινή Γη της Δήμητρας, της Παγκόσμιας Μητέρας της Κατώτερης Ύπαρξης.

Είναι η Είσοδος στα Ουράνια Ηλύσια Πεδία του Πλούτωνα.

Είναι σε αστρολογικούς όρους η Άνοδος στο Αληθινό Βασίλειο της Τρίμορφης Τριόδου Εκάτης.

Είναι σε κοσμολογικούς όρους η Ανύψωση πάνω από το Αιθερικό Πεδίο του Ερμή, τον Αστρικό Κόσμο της Αφροδίτης, τον Τρισδιάστατο Νοητικό Κόσμο του Απόλλωνα Ήλιου, η Είσοδος στον Λαμπερό Κόσμο που είναι χωρίς σκιές, της Άρτέμιδος Σελήνης.

Είναι σε θρησκευτικούς όρους η υπέρβαση του «προσωπείου» της ζωής, η ανάδυση στον Αληθινό Εαυτό, το Αληθινό Εγώ (που είναι «μη-εγώ»).

Είναι σε φιλοσοφικούς ψυχολογικούς όρους η υπέρβαση της νοητικής δραστηριότητας που δημιουργεί το ψεύτικο διαχωρισμένο εαυτό και την απατηλή εγωιστική μεροληπτική και φανταστική αντίληψη του κόσμου, το προσωπικό όνειρο που όλοι βιώνουν σαν αληθινή ζωή προς την Αντικειμενική Ύπαρξη.

Είναι η Έξοδος από το νοητικό Σπήλαιο του Πλάτωνα, προς το Αντιληπτικό Φως, προς την Αντικειμενική Αντίληψη του Είναι.

Είναι η Έξοδος από το «φανταστικό» του νου κι η Είσοδος στον Πραγματικό Κόσμο, στην Αληθινή Ζωή.

Είναι η Προετοιμασία κι η Ολοκλήρωση στην Μεγάλη Μύηση της Φθινοπωρινής Ισημερίας όπου βιώνουμε την Μη Δυαδική Συνείδηση, την Ενότητα της Ύπαρξης, τον μη-διαχωρισμό από τα «πράγματα» (που αντιλαμβανόμαστε), την Ουσία της Παγκόσμιας Αγάπης.

Είναι η Αντικειμενική Συνείδηση που είναι τοπική (όταν βιώνουμε μέσα από το σώμα) και Μη Τοπική (όταν Βιώνουμε την Αντικειμενική Αντίληψη του Κόσμου), ταυτόχρονα.

Είναι η Ελεύθερη Απελευθερωμένη (από τα δεσμά του σώματος) Ψυχή που Ανοίγεται στην Απεραντοσύνη της Αντικειμενικής Ύπαρξης.

Είναι η Άνοδος στον Πνευματικό Μυστικό Όλυμπο, η Είσοδος στους Ανώτερους Κοσμικούς Ουρανούς των Θεών, στις Περιοχές της Δήμητρας, της Ήρας, της Εστίας, όπου κυριαρχούν ο Ποσειδώνας, ο Ζευς κι ο Πλούτωνας και Δραστηριοποιούνται ο Άρης, η Αθηνά, ο Ήφαιστος.

Στον υπόλοιπο χρόνο που μένει μέχρι το τέλος του Ετήσιου Κύκλου η Ψυχή Βαθαίνει την Εσωτερική Εμπειρία της και Βιώνει την Παγκόσμια Συνείδηση, την Μία Συνείδηση, την Συνείδηση-Μη Συνείδηση, που οδηγούν στο Μυστήριο της Κοσμικής Νύχτας (στο Χειμερινό Ηλιοστάσιο) και της Πρωταρχής (την Νύχτα της 22ας Δεκεμβρίου).

Να θυμάστε πάντα, μέσα στην Καρδιά του «Καλοκαιριού» ξεκινά πάντα ο «Χειμώνας» της Ηρεμίας, της Ησυχίας, της Σιωπής, που Ολοκληρώνεται στο Άχρονο, στο Υπερβατικό, στο Ακατάληπτο, στο Πραγματικό, στο Αληθινό.

Καλό Καλοκαίρι σε όλους!