Είναι ώρα για σιωπή. Πάντα ήταν, αλλά ζούσαμε σε πολύ θόρυβο για να το καταλάβουμε.

Ήρθε! Και ήταν άνοιξη όταν μας χτύπησε την πόρτα! Και όπως πάντα μας βρήκε απροετοίμαστους. Ή έτσι θέλουμε να νομίζουμε και να νιώθουμε! Γιατί βλέπεις είναι δύσκολο να βγεις από το συνηθισμένο και να βαδίσεις σε μονοπάτια που μάλλον κανείς ποτέ του δεν μπόρεσε να τα περιγράψει. Και έτσι σπρωχνόμαστε έξω από τη ζώνη ασφαλείας μας!

Το δεδομένο αλλάζει, και ίσως να αλλάξει για πάντα!

Μιλάμε όμως για τον άνθρωπο! Αιώνες τώρα, τα ίδια και τα ίδια θέματα αντιμετωπίζει και επαναλαμβάνει συνεχώς τα ίδια προβλήματα. Και πάντα εκεί έξω ψάχνει να βρει τις απαντήσεις, να αισθανθεί αιώνιος, άτρωτος, να μαζέψει δύναμη και να εξασφαλίσει σιγουριά. Και όλο μαζεύει και συσσωρεύει, εκμεταλλευόμενος ένα πλεονέκτημα που του έδωσε η φύση. Την ικανότητα να κυριαρχεί και να προσαρμόζεται!

Όμως, αρκεί μια στιγμή, μια μικρούλα τόση δα στιγμούλα, που το οικοδόμημα θα φανεί πως δεν είχε θεμέλια, πως η μεγαλοσύνη και η κοινωνική άνοδος δεν είναι διαβατήριο, πως η συσσώρευση δεν εξαγοράζει παραπάνω ημέρες, πως το χάσιμο της ανθρωπιάς οδηγεί σε μονόδρομο κατηφορικό, και πως το κλείσιμο της πόρτας δεν άφηνε απέξω τους άλλους αλλά εμάς μόνους με τον τρόμο μας.

Σε αυτή τη στιγμή, τότε που το γνωστό εξαϋλώνεται και το άγνωστο δείχνει πολύ άγνωστο και προκαλεί όλες μας τις αισθήσεις, τότε είναι η ώρα της επιλογής! Μπορούμε να γαντζωθούμε σε αυτό που φεύγει, με αποτέλεσμα να πονέσουμε πολύ και να μείνει πίσω μας ένα μεγάλο κομμάτι του εαυτού μας, ή να κοιτάξουμε την επόμενη ημέρα με περιέργεια, αναζητώντας να μάθουμε ίσως από την αρχή τον τρόπο που θα κατοικούμε σε αυτόν τον υπέροχο πλανήτη.

Είναι ώρα για σιωπή. Πάντα ήταν, αλλά ζούσαμε σε πολύ θόρυβο για να το καταλάβουμε. Ευκαιρία για περισυλλογή. Για γνωριμία καλύτερη με το εαυτό μας. Για αγάπη της ύπαρξής μας. Είναι ώρα να μάθουμε τα καλύτερα της προσωπικότητάς μας και να τα αναδείξουμε ώστε να φωτίσουμε όσους βρίσκονται στα σκοτάδια τους. Είναι και ο μόνος τρόπος. Μπορείς να δώσεις μόνο από αυτό που έχεις. Και ο καθένας έχει μέσα του τα καλύτερά του. Αρκεί να μείνει μόνος, με τον εαυτό του, να συλλογιστεί, να αναλογιστεί, να κάνει τον απολογισμό του, και να δει τι έχει γύρω του.

Υπάρχει μια οικογένεια εκεί πέρα. Όλοι έχουν μία. Από κάπου γεννηθήκαμε, και κάποιοι έφτιαξαν και τις δικές τους οικογένειες. Δεν είμαστε μόνοι! Υπάρχουν κάποιοι δικοί μας άνθρωποι. Όλοι έχουν τέτοιους. Φίλους, συνεργάτες, παρέες. Δεν είμαστε μόνοι! Υπάρχουν άτομα που επηρεάζεις και σε επηρεάζουν. Γνωστοί, επαγγελματικοί κύκλοι, ομάδες επαφών και αλληλοεπιδράσεων. Όχι μόνο δεν είμαστε μόνοι, αλλά όλο και πιο τεράστιος γίνεται ο κύκλος σου!

Και αυτοί οι κύκλοι, συμμετέχουν μέσα σε ένα ασταμάτητο δίκτυο επικοινωνίας και ανταλλαγών. Όλων των ειδών τις ανταλλαγές! Όχι μόνο δεν είσαι μόνος, αλλά ουσιαστικά είσαι τα πάντα. Είσαι όλα τα γνωστά, όλα τα άγνωστα, όλα τα περασμένα και όλα τα μελλούμενα.

Μόνο μείνε αυτόν τον καιρό σε λίγη σιωπή! Άκου τη φωνή της ησυχίας! Άσε τη ζωή να σου δείξει ένα καινούριο νόημα, ώστε να βρεις νόημα πίσω από όλα αυτά που εξελίσσονται.

Είσαι ανεκτίμητος. Να προσέχεις.