Υπάρχουν πολλές πρόσφατες έρευνες και βιβλία που γράφτηκαν για την ευτυχία. Καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο να μην αισθανόμαστε ότι η ευτυχία προέρχεται από εξωγενείς παράγοντες-ανθρώπους, μέρη και πράγματα. Εγώ ξεκίνησα μια ατελείωτη αναζήτηση προκειμένου να βρω εσωτερική ηρεμία και την πιο προχωρημένη ευτυχία, μέχρι που συνειδητοποίησα ότι ο νους μου αναζητούσε κάτι που η καρδιά μου ήταν πιο κατάλληλη για να μου το προσφέρει. Ο νους είναι θαυμάσιος· όταν όμως πρόκειται για τη βαθιά εκείνη κατάδυση που θα μας βοηθήσει να βρούμε αυτό που θα μας κάνει πραγματικά ευτυχισμένους, τότε η πιο έξυπνη κίνηση είναι να ασχοληθούμε με τη νοημοσύνη και τη σοφία της ψυχής μας. Ο νους και τα συναισθήματα μπορεί να τσινίσουν λίγο όταν ζητάμε από τη διάκριση της καρδιάς μας να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο, αλλά τελικά ο νους μας θα απολαύσει την ιδέα της ύπαρξης μιας τέτοιας συνεργασίας, όπως είναι αυτή με τη νοήμονα καρδιά.
Μερικές φορές οι άνθρωποι μπορεί να βιώσουν μεγάλα κενά διαστήματα μεταξύ ευτυχίας και επιβίωσης. Αν ανοίξουμε περισσότερο την καρδιά μας στις αλληλεπιδράσεις μας με τους άλλους, αυτό θα μας βοηθάει να γεμίσουμε αυτούς τους κενούς χώρους με φροντίδα και βαθύτερες συνδέσεις. Πρόκειται για μια πρακτική υψηλότερης δόνησης και ένα θεμελιώδες βήμα προς την προσωπική ευτυχία και ολοκλήρωση.
Καθώς εξασκούμαστε στην ανύψωση της δόνησης της αγάπης και παύουμε να αναζητούμε την ευτυχία μέσα από τους ανθρώπους, το κάθε είδους ερέθισμα και τα πράγματα (ακόμα και αν είναι ωραία πράγματα), θα διαπιστώσουμε ότι η αυξημένη ευτυχία είναι ένα φυσικό φαινόμενο που εμφανίζεται όταν αξιολογούμε τη ζωή μας μέσα από την καρδιά μας. Η ευτυχία είναι μια υψηλότερη δόνηση, την οποία όμως αναζητούμε συχνά μέσα από μια χαμηλότερη δονητική συμπεριφορά – κι έτσι, δεν είναι εύκολο να την κατακτήσουμε.
Οι ευτυχισμένες περίοδοι μπορούν να διευρυνθούν ή να κατακερματιστούν, ανάλογα με το πόση ενέργεια χαμηλότερης συχνότητας επεξεργαζόμαστε ή αποθηκεύουμε (όπως ο φόβος, η ανασφάλεια, οι προκλήσεις του φαίνεσθαι, οι πληγές, οι πικρίες κ.λπ.). Αυτές οι ενέργειες δημιουργούν προβλέψιμες δυσλειτουργίες στη φυσική ροή της ευτυχίας. Στη συνέχεια, προσπαθούμε να αναπληρώσουμε το κενό με συμπεριφορές που ναι μεν μας κάνουν να νιώθουμε ωραία, έχουν όμως σύντομη και δαπανηρή διάρκεια ζωής.
Όταν επιτύχουμε την ευτυχία που δεν χρειάζεται να λειτουργεί ως δόλωμα ή υπό όρους, τότε όλα τα άλλα λειτουργούν ως προσθήκες – όχι ως εξαρτήσεις (το οποίο αποτελεί τη μεγαλύτερη απογοήτευση). Για παράδειγμα, η αληθινή ευτυχία δεν εξαρτάται από το πόσο καλά θα πάει μια εκδήλωση. Η αληθινή ευτυχία είναι εκεί, ακόμη κι αν ακυρωθεί η εκδήλωση ή εξελιχθεί αδιάφορα.
Είναι αντιπαραγωγικό να επιζητούμε την αέναη ευτυχία αν δεν απομακρύνουμε τις δονητικά χαμηλότερες στάσεις, με τις οποίες η ευτυχία δεν μπορεί να μοιραστεί τον ίδιο χώρο. Η ευτυχία είναι μια εσωτερική υπόθεση – κι αυτό αλλάζει τα πάντα, όταν το ανακαλύψουμε. Ας δούμε την ευτυχία σαν ένα πανάκριβο πνευματικό προνόμιο υψηλού επιπέδου που μαθαίνουμε να απελευθερώνουμε από μέσα μας κι ας μην κάνουμε τη ζωή ένα ατέλειωτο ιερό ταξίδι στην προσπάθειά μας να τη βρούμε.
Ας διατηρήσουμε τη συμπόνια στις καρδιές μας για τα εκατομμύρια των ανθρώπων που δεν έχουν την πολυτέλεια να ανησυχούν για την ευτυχία, αφού είναι βαθύτατα πιεσμένοι, βιώνοντας μια κατάσταση συνεχούς προσπάθειας για την επιβίωση από τους πολέμους, τις φυσικές καταστροφές, την πείνα, την κακομεταχείριση κ.λπ. Αυτή την κατάσταση δεν μπορούμε να την αλλάξουμε από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά η αγάπη και η συμπόνια μας μπορούν να βοηθήσουν με τρόπους που δεν μπορούμε να διακρίνουμε.
Καμία αυθεντική αγάπη δεν πάει χαμένη, ακόμα κι αν δεν μπορούμε πάντα να παρακολουθήσουμε και να ανακαλύψουμε τους αόρατους μηχανισμούς της. Έρχονται καλύτεροι καιροί για το σύνολο της ανθρωπότητας – και εμείς είμαστε οι μηχανικοί αυτής της μεταμόρφωσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου