Ραγισμένες καρδιές. Ένας εαυτός ραγισμένος, κομμάτια έπεσε στο πάτωμα. Ράγισε η καρδιά του. Με ποια δύναμη να βοηθήσεις αυτόν τον άνθρωπο;Ποια ελπίδα να ενσταλάξεις μέσα του όταν εκείνος τα βλέπει όλα μαύρα; Πώς να τον κάνεις να αισθανθεί την παρουσία όταν νιώθει τόσο μόνος του; Με ποιους δαίμονες να παλέψεις όταν εκείνος αρνείται να τους αποχωριστεί;
Πώς να μιλήσεις για αγάπη σε έναν εαυτό που δεν την ένιωσε ποτέ; Πώς να αποδείξεις την αξία του, όταν εκείνος απαξιώνει οτιδήποτε δικό του; Δύσκολο έργο, οι αντιστάσεις του αδυσώπητες, η βιασύνη του ανελέητη, η αυτοκαταστροφική τάση ολοφάνερη.
Λένε πως κάθε πτώση είναι η δεύτερη ευκαιρία του ανθρώπου να ζήσει τη ζωή του. Και έτσι είναι… εν μέρει. Αν ο άνθρωπος δεν αγκαλιάσει τα σκοτάδια του, τις σκιές του, τα δύσκολα συναισθήματά του, αν δεν αποδεχτεί το ψυχικό του βάρος και αν δεν αποφασίσει να πάψει να μαστιγώνει τον εαυτό του ανηλεώς, θα συνεχίζει τον αέναο κύκλο της αυτοκαταστροφής του.
Όσο δεν επιτρέπεις στο Αληθινό Ερεβοκτόνο φως να μπει στη ζωή σου, όλα θα μοιάζουν ένας φαύλος κύκλος, μια λερναία ύδρα που ένα κεφάλι θα κόβεις και δέκα θα βγαίνουν.
Ίσως χρειάζεται να πιάσεις πραγματικό πάτο, για να μπορέσει να μιλήσει εκείνη η βαθύτερη εσωτερική φωνή μέσα σου που θα ραγίσει το βράχο του πόνου σου. Ίσως αυτός να είναι ο τρόπος για να ξεχυθούν δάκρυα από τα μάτια σου, να λιώσουν το ψύχος της καρδιάς σου. Ίσως να χρειαστείς να αποφασίσεις να δεις αυτό το τέρας στα μάτια που τόσο φοβάσαι.
Μέχρι να φτάσεις εκεί, θα αμφισβητήσεις, θα ματαιώσεις, θα ακυρώσεις τη διαδικασία, το πρόσωπο, όπως ακριβώς κάνεις με τον εαυτό σου. Και όλο αυτό είναι μέρος της θεραπείας, αυτής που όσο κι αν αντιστέκεσαι, γίνεται και θα γίνει, αρκεί η ψυχή σου να το έχει αποφασίσει.
Γιατί αν την απόφαση την πάρει εκείνη, όλα είναι απλά θέμα χρόνου. Εκεί είναι το κλειδί. Μίλα της και θα σου απαντήσει. Δώσε της όμως Ερεβοκτόνο φως αληθινό, αυτή είναι η τροφή της. Το φως της αλήθειας που κρύβεις μέσα σου για να σε οδηγήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου