1451 - 1452: ΤΟΤΕ ΠΟΥ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΚΛΕΙΝΕ ΤΟ ΜΑΤΙ ΣΤΟΥΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ ΤΟΥ ΜΩΑΜΕΘ Β' ΚΑΙ ΕΚΟΒΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ "ΠΑΓΑΝΙΣΤΩΝ" ΤΟΥ ΠΛΗΘΩΝΑ."Αυτούς τους δυσσεβείς και καταστροφικούς Ελληνιστές να τους εξάγεις από την παρούσα ζωή με φωτιά και σίδερο, με πνιγμό και κάθε άλλο τρόπο. O αποστάτης της πίστης είναι χειρότερος από τους αιρετικούς κι απ' αυτούς που δεν πίστεψαν ποτέ.
Η Εκκλησία, αν και όχι με τρόπο φανερό, επιτρέπει σε εσάς τους κοσμικούς άρχοντες να τους τιμωρείτε. Όσοι τους τιμωρούν παρακινούμενοι από θεϊκό ζήλο, παρέχοντας έτσι ασφάλεια στην Εκκλησία, τους δεχόμαστε και τους στεφανώνουμε. Δεν είναι το ίδιο το να διατάξεις και να επαινέσεις, αλλά κάποια πράγματα τα επαινεί η Εκκλησία και θέλει έτσι ακριβώς να γίνονται. Αν ο άρχοντας προβεί σε παλουκώσεις και ακρωτηριασμούς κατά τους νόμους, τότε η Εκκλησία δεν θα αγανακτήσει με τον άρχοντα αλλά θα τον επαινέσει και μάλιστα θα τον κατηγορούσε αν δεν έπραττε έτσι.
Ο Ιουβενάλιος είχε επιστρέψει στην Πελοπόννησο επειδή ήξερε ότι αυτός ο τόπος είναι ο πιο πρόσφορος για τις πονηρές φλυαρίες του. Μα αυτός αποδείχτηκε ακόμη πιο ανόητος από τον διδάσκαλό του [εννοεί τον Πλήθωνα Γεμιστό] γιατί θέλησε να γίνει δήθεν μάρτυρας του ψεύδους του κι όταν πνιγόταν ανέπεμπε δόξα στην πρώτη αιτία!
Χαίρε λοιπόν, Μανουήλ, στρατιώτη του Χριστού και δίκαιε δικαστή! Σου φιλώ το στόμα, αυτό που καταδίκασε τη μιαρή γλώσσα του Ιουβενάλιου. Ω μακάρια χέρια που σύρατε το κουφάρι του ως τη θάλασσα και το πετάξατε στο βυθό! Είσαι ο πιο γενναίος και ο πιο ευσεβής όλων των ανθρώπων.
Ωστόσο αν ανακαλύψεις ότι και κάποιος άλλος πάσχει απο την ίδια νόσο και απομακρύνει αυτούς που τον συναναστρέφονται από την αληθινή πίστη και τους παρασύρει στην απάτη των δαιμόνων [εννοεί το ελληνικό πάνθεον] την οποία ο Θεός έχει καταργήσει, τότε - μετά από δεύτερη και τρίτη νουθεσία- μαστίγωσε τον και φυλάκισέ τον. Έπειτα κόψε του τη γλώσσα, κόψε του και το χέρι κι αν παρ' όλα αυτά παραμένει κακός τότε πέτα τον στο βυθό της θάλασσας."
+ΑΓΙΟC ΓΕΝΝΑΔΙΟC CXOΛΑΡΙΟC ΠΑΤΡΙΑΡΧΗC ΝΕΑC ΡΩΜΗC+
(Απόσπασμα από την επιστολή του, το 1451-1452, σε έναν Πελοποννήσιο άρχοντα ονόματι Μανουήλ Ραούλ Οισή όπου τον συγχαίρει για την εκτέλεση του Ιουβενάλιου, μαθητή του Πλήθωνα, και τον προτρέπει να πράξει το ίδιο εναντίον όσων ελληνόθρησκων δεν μεταστρέφονται στο χριστιανισμό.)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου