Η αδικία μας συνθλίβει. Πάντοτε είναι επώδυνο συναίσθημα, καταρρακώνει το μέσα μας και είναι τόσο δυνατή ώστε να κλονίσει την εμπιστοσύνη μας στους ανθρώπους καθ’ ολοκληρίαν.Τι είναι η αδικία και πότε μπορούμε να πούμε πως συμβαίνει; Αδικία έχουμε στην περίπτωση που ενώ έχουμε κοπιάσει πολύ τελικά κάποιος επειδή είχε γνωριμίες κερδίζει την προαγωγή, όταν ένας γονιός δίνει σε ένα παιδί μικρότερο μερίδιο κληρονομιάς από τα υπόλοιπα, όταν κάποιος μας φέρεται άσχημα δίχως να μας δίνει κάποια ξεκάθαρη εξήγηση.
Η αδικία σε όλες της τις μορφές είναι οδυνηρή, πληγώνει τον εσωτερικό μας κόσμο και καταρρακώνει τη θετική μας ψυχολογία. Μπορούμε να την ξεπεράσουμε ανώδυνα;
Στη ζωή αυτή τα πράγματα δεν λειτουργούν πάντοτε δίκαια, πολλές φορές λαμβάνουμε αντιμετώπιση ανάξια της προσφοράς μας και αυτό πάντοτε θα υπάρχει. Το θέμα δεν είναι να αδικηθούμε, αλλά η δική μας στάση απέναντι σε αυτό το γεγονός η οποία θα βοηθήσει τον πόνο μας να μη μεγαλώνει.
Όταν μας αδικήσουν, ας αφήσουμε τα αισθήματά μας να φύγουν όλα από μέσα μας. Κλάψε όσο δυνατά αισθάνεσαι, πήγαινε σε μία ερημική παραλία και φώναξε δυνατά, γράψε όλα σου τα συναισθήματα σε χαρτιά που δε θα δείξεις σε κανέναν και μέσα σκίσε τα, αν θέλεις. Άφησε το θυμό σου να εκφραστεί, άφησε τα δάκρυά σου να κυλήσουν ασχέτως του τι λένε οι άλλοι, μη διστάσεις να απευθυνθείς ακόμα και σε έναν ειδικό ψυχικής υγείας για να ξεπεράσεις τον πόνο σου ευκολότερα.
Αν ο άνθρωπος που μας αδίκησε μας δώσει την ευκαιρία, του μιλάμε για το παράπονό μας. Αν διαπιστώσουμε πως ο άνθρωπος όχι μόνο δεν εκφράζει τη λύπη του για το συμβάν αλλά συνεχίζει την ίδια συμπεριφορά, απομακρυνόμαστε και προσπαθούμε – όσο αυτό είναι εφικτό – να τον βγάλουμε από τη ζωή μας.
Η αδικία είναι ένα επώδυνο βίωμα, όμως ας μην αφήνουμε τη θλίψη να μας καταβάλλει. Βάζοντας στη ζωή μας καινούργιες δραστηριότητες, καινούργιους ανθρώπους, αναθεωρώντας πολλές αντιλήψεις για τη ζωή, μπορούμε να αξιοποιήσουμε αυτό το βίωμα ακόμα και για την πνευματική μας ωρίμανση.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου