Όσοι προσφέρονται στο να προσπαθούν διαρκώς για κάτι και να διδάσκονται, προσφέρουν στους εαυτούς τους δύσκολες μελέτες και μαθήσεις, αλλά στις πόλεις τους τη σωτηρία. Όσοι δεν θέλουν να διδάσκονται, επειδή είναι κουραστικό, και θέλουν να ζουν μέσα στις αταίριαστες απολαύσεις, τούτοι είναι από τη φύση τους πολύ κακοί, γιατί δεν υπακούνε ούτε σε νόμους ούτε σε ορθούς λόγους. Επειδή δεν κοπιάζουν, δεν βρίσκουν τι λογής πρέπει να είναι ο καλός άνθρωπος. Έτσι, δεν μπορούν να είναι ούτε θεοσεβείς ούτε σοφοί. Και επειδή είναι απαίδευτοι, μέμφονται ιδιαίτερα τους μορφωμένους. Με αυτούς δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί τίποτα καλό, χάρη όμως σ’ εκείνους που κοπιάζουν έχουν βρεθεί όλα όσα ωφελούν τους ανθρώπους, αφού όσοι επιδιώκουν τους κόπους υπερέχουν. Αυτό φαίνεται κι από ένα σπουδαίο παράδειγμα.
Από τους παλιότερους, όσοι μαθήτευσαν κοντά στον Κένταυρο Χείρωνα όταν ήταν νέοι, κάνοντας αρχή από τα κυνήγια, διδάχτηκαν πολλά και καλά πράγματα. Εκεί οφείλεται η μεγάλη αρετή τους, για την οποία ακόμα και τώρα θαυμάζονται. Είναι φανερό πως όλοι τη θέλουν, οι περισσότεροι όμως απομακρύνονται επειδή πρέπει να την αποκτήσουν με κόπους.
Νομίζουν πως η αρετή δεν τους βλέπει, και γι’ αυτό κάνουν πολλά άσχημα και αισχρά πράγματα, αντίθετά της, επειδή οι ίδιοι είναι που δεν τη βλέπουν. Εκείνη όμως, ως αθάνατη, είναι πανταχού παρούσα, τιμά τους καλούς που την ακολουθούν και περιφρονεί τους κακούς. Αν είχαν επίγνωση του ότι τους βλέπει, θα επιζητούσαν τους κόπους και τη μάθηση, δια της οποίας με δυσκολία κατακτάται, και θα την κέρδιζαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου