Αγάπη. Όλοι αναζητούμε τη συντροφική αγάπη. Όλοι λαχταράμε να τη βρούμε. Είναι αυτή η κατάσταση την οποία δεν ξέρουμε ακριβώς πώς να την ορίσουμε, αλλά αυτό που ξέρουμε είναι ότι αποτελεί ένα από τα πιο εκπληκτικά πράγματα που θα μπορούσαν ποτέ να μας συμβούν.
Δυστυχώς, υπάρχει μια θολή γραμμή όπου η αγάπη μπορεί να εξελιχθεί από κάτι όμορφο σε κάτι εξαιρετικά ανθυγιεινό και τοξικό. Η αγάπη δεν πρέπει να είναι βουτηγμένη στο στρες. Δεν παλεύει με τα συναισθήματα, ούτε τα καταπιέζει. Δεν μας καταρρακώνει. Δεν στέλνει σήματα στρες στον εγκέφαλό μας και ούτε μας γεμίζει άγχος.
Η αγάπη δεν μας καταναλώνει, δεν μας «τρώει» από μέσα. Υποτίθεται ότι δεν είναι εξουθενωτική, Δεν μας κάνει να θέλουμε να αποφεύγουμε να αντιμετωπίσουμε την αλήθεια, γιατί η αγάπη είναι η ίδια η αλήθεια. Η συντροφική αληθινή αγάπη δεν μας «ρουφά», ούτε μας στερεί τις άλλες σχέσεις της ζωής μας. Δεν μας αφήνει να παραμελούμε τους άλλους σημαντικούς ανθρώπους της ζωής μας.
Η αληθινή αγάπη είναι όμορφη, δεν είναι αλαζονική. Περιέχει μια μοναδική συνεργασία, δεν είναι μια αλυσίδα τυλιγμένη γύρω από το πόδι μας.
Η αγάπη δεν είναι εθισμός. Αυτό είναι η συνεξάρτηση. Αυτή είναι που μας κάνει να μην μπορούμε να αναπνεύσουμε χωρίς να έχουμε τον άλλο δίπλα μας. Αυτή είναι που φέρνει ένα μαύρο σύννεφο πάνω από το κεφάλι μας κάθε φορά που τον αποχωριζόμαστε.
Όταν χρειάζεστε κάποιον για ν’ αναπνεύσετε ή απλά να νιώσετε χαρούμενοι στη ζωή, δεν είναι αγάπη. Είναι φόβος, ανασφάλεια. Συνεξάρτηση. Καμία σχέση με την αγάπη.
Μερικές φορές, μπορεί να μη συνειδητοποιείτε καν ότι βρίσκεστε σε μια συνεξαρτητική σχέση. Μπορεί να πιστεύετε ότι είναι φυσιολογικό να αγαπάτε κάποιον τόσο πολύ, να τον χρειάζεστε μαζί σας 24 ώρες το 24ωρο. Μπορεί να πιστεύετε ότι είναι φυσιολογικό να αγαπάτε κάποιον τόσο πολύ που όταν τσακώνεστε να θέλετε να πεθάνετε. Μπορεί να πιστεύετε ότι είναι φυσιολογικό να αγαπάτε κάποιον τόσο πολύ που να μη θυμάστε πώς ήταν η ζωή χωρίς αυτόν/ή.
Αλλά είχατε μια ζωή χωρίς εκείνον και εκείνη. Και πρέπει να έχετε μια ζωή πέρα από εκείνον και εκείνη. Η αγάπη υποτίθεται ότι έχει μαγεία. Ότι μας ανεβάζει στον παράδεισο και μας κάνει να νιώθουμε ευγνώμονες για τα μικρά πράγματα που έχουμε στη ζωή. Υποτίθεται ότι μας κάνει καλύτερους ανθρώπους, καλύτερους φίλους, κόρες ή γιους, καλύτερους ανθρώπους γενικά.
Η αγάπη δεν είναι συνεξάρτηση, ούτε το αντίθετο. Δεν ρουφά την ενέργεια από μέσα μας. Αντιθέτως, μας προσφέρει ενέργεια. Δεν πληγώνει την καρδιά μας. Η συνεξάρτηση το κάνει.
Δυστυχώς, υπάρχει μια θολή γραμμή όπου η αγάπη μπορεί να εξελιχθεί από κάτι όμορφο σε κάτι εξαιρετικά ανθυγιεινό και τοξικό. Η αγάπη δεν πρέπει να είναι βουτηγμένη στο στρες. Δεν παλεύει με τα συναισθήματα, ούτε τα καταπιέζει. Δεν μας καταρρακώνει. Δεν στέλνει σήματα στρες στον εγκέφαλό μας και ούτε μας γεμίζει άγχος.
Η αγάπη δεν μας καταναλώνει, δεν μας «τρώει» από μέσα. Υποτίθεται ότι δεν είναι εξουθενωτική, Δεν μας κάνει να θέλουμε να αποφεύγουμε να αντιμετωπίσουμε την αλήθεια, γιατί η αγάπη είναι η ίδια η αλήθεια. Η συντροφική αληθινή αγάπη δεν μας «ρουφά», ούτε μας στερεί τις άλλες σχέσεις της ζωής μας. Δεν μας αφήνει να παραμελούμε τους άλλους σημαντικούς ανθρώπους της ζωής μας.
Η αληθινή αγάπη είναι όμορφη, δεν είναι αλαζονική. Περιέχει μια μοναδική συνεργασία, δεν είναι μια αλυσίδα τυλιγμένη γύρω από το πόδι μας.
Η αγάπη δεν είναι εθισμός. Αυτό είναι η συνεξάρτηση. Αυτή είναι που μας κάνει να μην μπορούμε να αναπνεύσουμε χωρίς να έχουμε τον άλλο δίπλα μας. Αυτή είναι που φέρνει ένα μαύρο σύννεφο πάνω από το κεφάλι μας κάθε φορά που τον αποχωριζόμαστε.
Όταν χρειάζεστε κάποιον για ν’ αναπνεύσετε ή απλά να νιώσετε χαρούμενοι στη ζωή, δεν είναι αγάπη. Είναι φόβος, ανασφάλεια. Συνεξάρτηση. Καμία σχέση με την αγάπη.
Μερικές φορές, μπορεί να μη συνειδητοποιείτε καν ότι βρίσκεστε σε μια συνεξαρτητική σχέση. Μπορεί να πιστεύετε ότι είναι φυσιολογικό να αγαπάτε κάποιον τόσο πολύ, να τον χρειάζεστε μαζί σας 24 ώρες το 24ωρο. Μπορεί να πιστεύετε ότι είναι φυσιολογικό να αγαπάτε κάποιον τόσο πολύ που όταν τσακώνεστε να θέλετε να πεθάνετε. Μπορεί να πιστεύετε ότι είναι φυσιολογικό να αγαπάτε κάποιον τόσο πολύ που να μη θυμάστε πώς ήταν η ζωή χωρίς αυτόν/ή.
Αλλά είχατε μια ζωή χωρίς εκείνον και εκείνη. Και πρέπει να έχετε μια ζωή πέρα από εκείνον και εκείνη. Η αγάπη υποτίθεται ότι έχει μαγεία. Ότι μας ανεβάζει στον παράδεισο και μας κάνει να νιώθουμε ευγνώμονες για τα μικρά πράγματα που έχουμε στη ζωή. Υποτίθεται ότι μας κάνει καλύτερους ανθρώπους, καλύτερους φίλους, κόρες ή γιους, καλύτερους ανθρώπους γενικά.
Η αγάπη δεν είναι συνεξάρτηση, ούτε το αντίθετο. Δεν ρουφά την ενέργεια από μέσα μας. Αντιθέτως, μας προσφέρει ενέργεια. Δεν πληγώνει την καρδιά μας. Η συνεξάρτηση το κάνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου