«Οι μάζες καθώς δεν μπορούν να σκεφτούν παρά μόνο με εικόνες, δεν εντυπωσιάζονται παρά μόνο από εικόνες» -Gustave Le Bon, Η ψυχολογία των μαζών
“Η συνειδητή και έξυπνη χειραγώγηση των οργανωμένων συνηθειών και απόψεων των μαζών είναι ένα σημαντικό στοιχείο στην δημοκρατική κοινωνία. Αυτοί που χειραγωγούν αυτόν τον αόρατο μηχανισμό της κοινωνίας αποτελούν μια αόρατη κυβέρνηση που είναι η αληθινή κυρίαρχη δύναμη της χώρας μας. Είμαστε κυβερνώντες, το μυαλό μας διαμορφώνεται, τα γούστα μας σχηματίζονται, οι ιδέες μας προτείνονται, σε μεγάλο βαθμό από ανθρώπους που δεν έχουμε ακούσει ποτέ. Αυτό είναι ένα λογικό αποτέλεσμα του τρόπου με τον οποίο οργανώνεται η δημοκρατική κοινωνία μας. Μεγάλος αριθμός ανθρώπων πρέπει να συνεργαστεί με τον τρόπο αυτό, προκειμένου να ζουν μαζί ως μια ομαλά λειτουργούσα κοινωνία. Οι αόρατοι κυβερνήτες, σε πολλές περιπτώσεις, δεν γνωρίζουν την ταυτότητα των συναδέλφων τους στο εσωτερικό του υπουργικού συμβουλίου.” – Edward Bernays, Προπαγάνδα
Ο Edward Bernays θεωρείται ο πατέρας των “δημοσίων σχέσεων” (όνομα που επινόησε για επικοινωνιακούς λόγους, μιας και η λέξη “προπαγάνδα” ήταν αρνητικά φορτισμένη ήδη από τον καιρό του Α’ Παγκοσμίου πολέμου) και χρησιμοποίησε τις έννοιες του θείου του Sigmund Freud, για να χειραγωγήσει τις ανθρώπινες μάζες χρησιμοποιώντας το υποσυνείδητο και την αμάθεια τους. Μοιράστηκε την άποψη του Walter Lippmann για τον γενικό πληθυσμό θεωρώντας τον παράλογο, ηλίθιο και υπαγόμενο στο “ένστικτο της αγέλης”. Κατά την γνώμη του λοιπόν, οι ανθρωπόμαζες πρέπει να χειραγωγούνται από μια αόρατη κυβέρνηση για να διασφαλιστεί η επιβίωση της δημοκρατίας. (sic)
Η προπαγάνδα είναι το εργαλείο που πρέπει να χρησιμοποιούν οι ισχυρές ελίτ, προκειμένου να διατηρήσουν την εξουσία και τα προνόμιά τους, αλλά και το εργαλείο οργάνωσης κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας εν γένει. Είναι πρωτίστως ένα εργαλείο για να παρακαμφθεί η δημοκρατία προς όφελος των ελίτ, νοούμενη ασφαλώς ως οποιαδήποτε πολιτική διαδικασία που στοχεύει στην συλλογική διαμόρφωση των κοινωνικοοικονομικών θεσμών, και όχι ως εύηχο λεκτικό σύμβολο κρατικής ή άλλης προπαγάνδας.
Εν προκειμένω, ο Bernays επιδιώκει να εξουδετερώσει τις όποιες λαϊκές κατακτήσεις εντός του αστικού πολιτισμού μέσω της μαζικής χειραγώγησης, χρησιμοποιώντας παράλληλα την λέξη “δημοκρατία” σε κάθε ευκαιρία, προκειμένου να συνδέσει την προπαγάνδα του με τα αυθόρμητα θετικά αντανακλαστικά που, τότε ακόμα, προκαλούσε η λέξη “δημοκρατία” στις ανθρωπόμαζες. Οι εκστρατείες μάρκετινγκ του Bernays άλλαξαν βαθιά την λειτουργία της Αμερικανικής κοινωνίας και κατ’ επέκταση της Ευρώπης. Ουσιαστικά δημιούργησε τον «καταναλωτισμό» δημιουργώντας έναν πολιτισμό όπου οι ανθρωπόμαζες αγοράζουν άχρηστα πράγματα για ευχαρίστηση· αντί να αγοράζουν χρήσιμα πράγματα για την επιβίωση τους. Για τον λόγο αυτό, το συστημικό Life Magazine τον τοποθέτησε ανάμεσα στους 100 πρώτους σημαντικότερους Αμερικανούς του 20ου αιώνα !!
Με αυτήν την μικρή εισαγωγή ως υπόδειγμα μπορείς ν’ αντιληφθείς τι γίνεται παρακάτω.
Ένα κλασσικό παραμύθι όπως ο «Μάγος του Οζ» πόσο αθώο είναι;
Πολλά χρόνια μετά την κυκλοφορία του βιβλίου, τα παιδιά σ’ όλο τον κόσμο μαγεύονται ακόμα από τον κόσμο του Οζ. Λίγοι, ωστόσο αναγνωρίζουν ότι πίσω από αυτήν την απατηλή απλότητα και την φαινομενική αθωότητα, η ιστορία του «Μάγου του Οζ» κρύβει απόκρυφες θέσεις εσωτερισμού που πηγάζουν κατευθείαν και είναι κατευθυνόμενες από τον Θεοσοφισμό. Είναι εκπληκτικά ολοφάνερα τα αποκρυφιστικά μηνύματα της ταινίας, τόσο που αναρωτιόμαστε, αλήθεια, που αποσκοπούν άραγε; Αν και φαινομενικά ο Μάγος του Οζ είναι μία αθώα ιστορία για παιδιά, είναι απίθανο να παραβλέψει κάποιος τα συμβολικά υποσυνείδητα μηνύματα που έχουν οι περιπέτειες της Ντόροθι. Όπως συμβαίνει συχνά σε ανάλογες ιστορίες, οι χαρακτήρες και οι συμβολισμοί ενέχουν πολλαπλά επίπεδα ερμηνειών ανάλογα με τον παρατηρητή και τον αποδέκτη.
Κι αυτοί που θεωρούν το παραμύθι “O Μάγος του Οζ” σαν το μανιφέστο του αθεϊσμού, κι αυτοί που θεωρούν ότι προωθεί τον λαϊκισμό, σφάλλουν. Αν κάποιος έχει μελετήσει σε βάθος το φιλοσοφικό υπόβαθρο του συγγραφέα και τις πεποιθήσεις του, κι αν έχει γνώση που και πως χρησιμοποιείται αυτή η “αθώα ιστοριούλα” τότε μόνο θα αντιληφθεί την πραγματικότητα, του ότι δεν είναι μια “αθώα ιστοριούλα” για μικρά παιδιά, μα ένα πολύ δυνατό προπαγανδιστικό σφυροκόπημα για μεγάλα παιδιά.
Ο συγγραφέας του Μάγου του Οζ (The Wonderful Wizard of Oz) που κυκλοφόρησε το 1900, (και πάνω από είκοσι άλλα βιβλία με ήρωα τον Μάγο του Οζ) είναι ο L. Frank Baum, μέλος της Θεοσοφικής Εταιρίας ενός οργανισμού, με ασχολείες σε ζητήματα εσωτερισμού και θρησκευτικού συγκρητισμού. Ο Baum είχε συνειδητά μεγάλη κατανόηση των ζητημάτων που αφορούσαν την Θεοσοφία και έτσι δημιούργησε μία αλληγορία των διδασκαλιών της γράφοντας τον Μάγο του Οζ.
Η Θεοσοφική Εταιρία είναι (φαινομενικά) ένας μυστηριακός οργανισμός βασισμένος στην διδασκαλία της Helena P. Blavatsky που στρέφεται προς την αναζήτηση των κοινών πηγών για όλες τις θρησκείες, έτσι ώστε να δημιουργηθεί μία παγκόσμια αρχή. Στην πραγματικότητα όμως είναι μια οργάνωση ξένη προς την επιβίωση κι απελευθέρωση του ανθρώπου, και δεν θα αναλύσω εδώ πόσο ολέθρια και κατάμαυρη είναι, απλή παρατήρηση και στοιχειώδης ΔΙΑΚΡΙΣΗ χρειάζεται. Ας δούμε λοιπόν τι λέει ο εν λόγω οργανισμός.
«Αυτό που είναι ίσως σκόπιμο να δηλώσω κατηγορηματικά είναι ότι οι διδασκαλίες, όσο αποσπασματικές και ελλιπείς να είναι που περιλαμβάνονται σε αυτούς τους τόμους, ούτε ανήκουν στον Ινδουισμό, στο Ζωροαστρισμό, στους Χαλδαίους, ούτε στην Αιγυπτιακή θρησκεία, ούτε στον Βουδισμό, το Ισλάμ, ούτε αποκλειστικά στον Ιουδαϊσμό και το Χριστιανισμό. Η «Μυστική Δοξασία» είναι η ουσία όλων αυτών. Αναπηδώντας από αυτή στην προέλευση τους, τα διάφορα θρησκευτικά συστήματα τώρα έχουν συγχωνευθεί πίσω στο αρχικό τους στοιχείο, από το οποίο κάθε μυστήριο και αρχή έχει γεννηθεί, έχει αναπτυχθεί και υλοποιηθεί.» -H.P. Blavatsky, Η Μυστική Δοξασία.
Οι τρεις δεδηλωμένες αρχές του αρχικού πυρήνα της Θεοσοφικής Εταιρίας όπως εκφράστηκαν από τους τρεις ιδρυτές της, Blavatsky, Judge and Olcott, είναι οι εξής:
> Πρώτη -Να δημιουργηθεί ένας πυρήνας Παγκόσμιας Αδελφότητας των Ανθρώπων χωρίς φυλετικούς, θρησκευτικούς, κοινωνικούς και χρωματικούς ή κάθε άλλους είδους διαχωρισμούς.
> Δεύτερη -Ενθάρρυνση της μελέτης Συγκριτικής Θρησκείας και Επιστήμης.
> Τρίτη -Μελέτη κι έλεγχος των ανεξήγητων Νόμων της Φύσης και των δυνάμεων που είναι κρυμμένες στον άνθρωπο.
Οι βασικές αρχές της Θεοσοφίας περιγράφονται λεπτομερώς από την Blavatsky στα έργα της «Ίσις Αποκεκαλυμμένη» και «Μυστική Δοξασία.» Στον πυρήνα της Θεοσοφίας βρίσκονται πολλά στοιχεία κοινά με άλλες αποκρυφιστικές σχολές: η πίστη στην ύπαρξη ενός «θείου σπινθήρα» μέσα σε κάθε άνθρωπο που μετά από κατάλληλη εξάσκηση και εκπαίδευση μπορεί να οδηγήσει σε πνευματική διαφώτιση και σε ένα επίπεδο ευλάβειας. Άλλη μία βασική αρχή της Θεοσοφίας είναι η μετενσάρκωση. Θεωρείται ότι η ανθρώπινη ψυχή, όπως και όλα τα άλλα ζωντανά στον πλανήτη περνούν μέσα από επτά στάδια ανάπτυξης. Λογικό, αφού έχει ανακατέψει όλες τις θρησκείες σε ένα καινούργιο τσουβάλιασμα.
«Στα Θεοσοφικά κείμενα τους, οι ανθρώπινοι πολιτισμοί παρουσιάζονται να εξελίσσονται κυκλικά μέσα από επτά επίπεδα. Η Blavatsky θεωρούσε ότι όλη η ανθρωπότητα και στην πραγματικότητα κάθε ενσαρκωμένη μονάδα εξελίσσεται μέσα από μία σειρά επτά «Φυλετικές Γενεές». Έτσι στην πρώτη γενεά είχαν ανθρώπους που ήταν καθαρό πνεύμα, στην δεύτερη γενεά δεν είχαν φύλο και κατοικούσαν στην ήπειρο της Υπερβορείας που δεν υπάρχει σήμερα και στην τρίτη γενεά οι Γίγαντες Λεμούριοι έμαθαν μέσα από πνευματικά ένστικτα την ανθρώπινη συνείδηση και την σεξουαλική αναπαραγωγή. Οι σύγχρονοι άνθρωποι τελικά αναπτύχθηκαν στην ήπειρο της Ατλαντίδας και από την στιγμή που η Ατλαντίδα ήταν στο ναδίρ του κύκλου αυτού, η παρούσα πέμπτη γενεά είναι η περίοδος που ξυπνούν και πάλι τα ψυχικά χαρίσματα της ανθρωπότητας. Ο όρος ψυχικά εδώ στην πραγματικότητα σημαίνει την υλοποίηση της διαπερατότητας της συνείδησης όπως ποτέ δεν την είχε γνωρίσει ο άνθρωπος, αν και μόνο κάποιοι ευαίσθητοι άνθρωποι μπορούν να την καταλάβουν. Ο πρωταρχικός φυσικά σκοπός είναι να επιστρέψει ο άνθρωπος στο αρχικό στάδιο της πνευματικότητας από το οποίο και προέρχεται.»
Οι ίδιες σχετικά αρχές με ελάχιστες διαφοροποιήσεις συναντώνται και σε άλλα τάγματα, όπως στους Ροδόσταυρους, στον Ελευθεροτεκτονισμό και σε σχολές αποκρυφισμού.
Ο L. Frank Baum, υπήρξε ένας σημαντικός Θεοσοφιστής
Πριν τη συγγραφή του Μάγου του Οζ ή πριν ακόμα σκεφτεί την ιδέα να γίνει συγγραφέας παιδικών ιστοριών ο Baum είχε περάσει από αρκετές δουλειές. Ανάμεσα σε αυτές ήταν και εκδότης της εφημερίδας Aberdeen Saturday Pioneer. Το 1890, έγραψε μία σειρά από άρθρα-εισαγωγή για την Θεοσοφία στο αναγνωστικό του κοινό συμπεριλαμβάνοντας τις απόψεις του σχετικά με το Βούδα, τον Μωάμεθ, τον Κομφούκιο και τον Χριστό. Εκείνη την εποχή δεν ήταν ακόμα μέλος της Θεοσοφικής Εταιρείας, αλλά φαίνεται ότι είχε κατανοήσει σε αρκετό βάθος το περιεχόμενό της. Εδώ είναι ένα απόσπασμα από αυτά τα άρθρα του:
«Μεταξύ των αναρίθμητων αιρέσεων στην Αμερική σήμερα που έχουν σαν πρωταρχική βάση τους τον αποκρυφισμό, η Θεοσοφία ξεχωρίζει και για το διανοητικό της επίπεδο και σε πολλά της σημεία συγκριτικά. Η Θεοσοφία δεν είναι θρησκεία και οι ακόλουθοί της είναι απλά «αναζητητές της Αλήθειας.» Οι Θεοσοφιστές στην πραγματικότητα είναι απογοητευμένοι από τον κόσμο και ασυμβίβαστοι σε κάθε δόγμα. Οφείλουν την ύπαρξή τους στους σοφούς άνδρες της Ινδίας και είναι πάρα πολλοί όχι μόνο στην μυθική μυστική Ανατολή, αλλά και στην Αγγλία, την Γαλλία, την Γερμανία και την Ρωσία. Παραδέχονται την ύπαρξη ενός Θεού κι όχι όμως απαραίτητα ενός προσωπικού Θεού. Για εκείνους ο Θεός είναι η Φύση και η Φύση ο Θεός … εκτός αυτού, αν ο χριστιανισμός είναι η Αλήθεια, όπως μας έμαθαν στο σχολείο, δεν υπάρχει χώρος για μίσος εναντίον του στην Θεοσοφία.» (L. Frank Baum, Aberdeen Saturday Pioneer, 25 Ιανουαρίου 1890)
Σε κάποιο άλλο του άρθρο ο Baum αναλύει την χρήση μυστικών συμβολισμών στην λογοτεχνία κάτι που και ο ίδιος έκανε δέκα χρόνια μετά στον Μάγο του Οζ.
«Υπάρχει μία ισχυρή ροπή στους σύγχρονους συγγραφείς να εισάγουν κάποια στοιχεία μυστικισμού και αποκρυφισμού στα έργα τους. Βιβλία που έχουν αυτό τον χαρακτήρα έχουν μεγάλη απήχηση και διαβάζονται τόσο στην Αμερική όσο και στην Ευρώπη. Αποκαλύπτεται έτσι η έμφυτη λαχτάρα που υπάρχει στη φύση μας για την ανακάλυψη του μυστηρίου, η αναζήτηση μίας επεξήγησης, ακόμα και αν είναι φανταστική, του ανεξήγητου στην φύση και στην καθημερινή μας ύπαρξη. Γιατί, καθώς προχωράμε με τις σπουδές μας η επιθυμία μας για γνώση μεγαλώνει και παραμένουμε όλο και λιγότερο μέσα στην άγνοια αυτής της μυστηριώδους πηγής της γνώσης από την οποία προέρχονται όλα τα υψηλά, τα μεγάλα και τα ακατανόητα στη φύση. Η όρεξη της εποχής μας για τον αποκρυφισμό χρειάζεται να ικανοποιηθεί. Ενώ η μετριότητα των ανθρώπων τον οδηγεί σε απλό εντυπωσιασμό, ωστόσο ο αποκρυφισμός θα οδηγήσει σε υψηλότερες, πιο ευγενείς και τολμηρές σκέψεις. Αλλά ποιος μπορεί να πει ποια μυστήρια αυτοί οι γενναίοι και ικανοί διανοούμενοι μπορεί να αποκαλύψουν για τις μελλοντικές γενεές;» -L. Frank Baum, Aberdeen Saturday Pioneer
Δύο χρόνια μετά την συγγραφή αυτών των άρθρων τόσο ο L. Frank Baum και η γυναίκα του, Maud Gage έγιναν μέλη της Θεοσοφικής Εταιρείας του Σικάγο. Τα αρχεία της Θεοσοφικής Εταιρείας στην Pasadena της Καλιφόρνια καταγράφουν την ημερομηνία της εγγραφής τους, 4 Σεπτεμβρίου, 1892. Το 1890 δημοσιεύτηκε και ο Μάγος του Οζ. Όταν ο Baum ρωτήθηκε από πού εμπνεύστηκε για την ιστορία, απάντησε:
«Ήταν καθαρή έμπνευση … μου ήρθε από το πουθενά. (sic !!!!!!) Καμιά φορά σκέφτομαι ότι ο Μεγάλος Συγγραφέας πρέπει να στείλει ένα μήνυμα και πρέπει να χρησιμοποιήσει ένα εργαλείο. Εγώ έτυχε να είμαι ο διάμεσος και πιστεύω ότι μου δόθηκε το μαγικό κλειδί για να ανοίξω τις πύλες της συμπάθειας, της κατανόησης, της χαράς, της ειρήνης και της ευτυχίας.»
Ο Μάγος του Οζ βρήκε μεγάλη ανταπόκριση μέσα στην Θεοσοφική Εταιρεία. Το 1986, το περιοδικό American Theosophist αναγνώρισε τον Baum σαν «σημαντικό Θεοσοφιστή» που εξέφραζε ολοκληρωτικά τις φιλοσοφικές ιδέες της εταιρείας. «Αν και οι αναγνώστες δεν έχουν κοιτάξει τις φανταστικές του ιστορίες για το Θεοσοφικό τους περιεχόμενο, είναι σημαντικό ότι ο Baum έγινε σημαντικός συγγραφέας ανάλογων παιδικών βιβλίων αφού ήρθε σε επαφή με τη Θεοσοφία. Οι Θεοσοφικές ιδέες διατρέχουν το έργο του και αποτέλεσαν και την πηγή της έμπνευσής του. Στην πραγματικότητα Ο Μάγος του Οζ μπορεί να θεωρηθεί μία Θεοσοφική αλληγορία γεμάτη από Θεοσοφικές ιδέες από την αρχή έως και το τέλος της. Η ιστορία που εμπνεύστηκε ο Baum ήταν σαν ένα δώρο από “αλλού” που το αποδέχθηκε ή ίσως από βαθιά μέσα από τον εαυτό του.» (American Theosophist no 74, 1986)
Ποιο είναι λοιπόν το εσωτερικό μήνυμα σε αυτή την παιδική ιστορία που ήρθε στον Baum σαν «θεία έμπνευση»; (Lol)
Το Αποκρυφιστικό (αποκρουστικό) Περιεχόμενο του Μάγου του Οζ.
Αν δεν έχετε διαβάσει ποτέ ή δεν έχετε δει την ομώνυμη ταινία ή απλά θέλετε ένα φρεσκάρισμα στην μνήμη σας, μία σύντομη περίληψη της ιστορίας: Η ταινία ξεκινάει με την 12χρονη Dorothy Gale που ζει σε μία φάρμα στο Κάνσας μαζί με τον θείο της και την θεία της, (κι όχι τους κανονικούς γονείς της) αλλά ονειρεύεται ένα καλύτερο μέρος «κάπου πέρα από το ουράνιο τόξο.» Μετά από ένα ατύχημα που είχε και έπεσε λιπόθυμη εξαιτίας ενός ανεμοστρόβιλου, (δινοτροπική ροή, vortex) η Ντόροθι ονειρεύεται ότι εκείνη και ο σκύλος της ο Τότο, αλλά μαζί και ολόκληρο το αγρόκτημα μεταφέρονται στην μαγική Χώρα του Οζ.
Εκεί, η καλή μάγισσα του Βορρά Γκλίντα συμβουλεύει την Ντόροθι να ακολουθήσει τον κίτρινο δρόμο (όφις) στρωμένο με τούβλα για την Σμαραγδένια Πόλη και να συναντήσει εκεί τον Μάγο του Οζ που μπορεί να κάνει την επιστροφή της στο Κάνσας πραγματικότητα. Κατά την διάρκεια του ταξιδιού της συναντά το Σκιάχτρο, τον Τενεκεδένιο και το Δειλό Λιοντάρι που την συνοδεύουν ελπίζοντας να αποκτήσουν κι αυτοί ό,τι τους λείπει, μυαλό, καρδιά και κουράγιο αντίστοιχα.
Όλη αυτή η προσπάθεια γίνεται με σκοπό να ξεφύγουν της κακής μάγισσας της Δύσης στην προσπάθειά της να κλέψει τα κόκκινα παπούτσια που φοράει η Ντόροθι -ένα δώρο που της έκανε η καλή μάγισσα- με μαγικές ιδιότητες, εφόσον σε περίπτωση που χρειαστεί την βοήθειά της το μόνο που χρειάζεται να κάνει είναι να τα χτυπήσει το ένα πάνω στο άλλο. Όλη λοιπόν η ιστορία του Οζ είναι φαινομενικά μία αλληγορική αφήγηση για το ταξίδι της ψυχής προς την διαφώτιση, για να αποκτήσει όλα όσα της λείπουν, μέσα από μαγικά τερτίπια και προπαγανδιστικούς χειρισμούς. Μα η ψυχή είναι τέλεια και δεν της λείπει τίποτε, ούτε νοσεί, ούτε αισθάνεται ανικανοποίητη για να ψάχνει μάγους, θεούς κι όσες τόσες Θεοσοφικές Ινδικοανατολικές αρλούμπες!!!
Υποτίθεται ότι, η ιστορία με την Ντόροθι να φεύγει από το Κάνσας συμβολίζει τον υλικό κόσμο, τον φυσικό κόσμο όπου ξεκινά το δικό της πνευματικό ταξίδι. Η Ντόροθι νιώθει την ανάγκη να πάει «πέρα από το ουράνιο τόξο» («Somewhere over the rainbow») για να φθάσει στο αιθερικό πεδίο και να ακολουθήσει το μονοπάτι της διαφώτισης. Έχει ουσιαστικά περάσει το «Ναδίρ» με την πρόθεσή της να αναζητήσει την υψηλότερη αλήθεια.
Η Ντόροθι μεταφέρεται στη Χώρα του Οζ από έναν γιγαντιαίο ανεμοστρόβιλο που την στροβιλίζει (δινοτροπικά vortex,) προς τα πάνω αναπαριστώντας τους κύκλους του κάρμα, τους κύκλους των σφαλμάτων και των μαθημάτων. Επίσης αντιπροσωπεύει τη Θεοσοφική αντίληψη περί μετεμψύχωσης, τον κύκλο των γεννήσεων και των θανάτων μίας ψυχής μέχρι εκείνη να είναι πια έτοιμη για να είναι θεία. Ακόμα είναι ενδιαφέρον ότι ο Κίτρινος Τούβλινος Δρόμος του Οζ (με το ομώνυμο τραγούδι Yellow Brick Road των Beatles) ξεκινάει με φορά προς τα έξω και επεκτείνεται σαν μία σπείρα. Στον αποκρυφιστικό συμβολισμό, αυτή η σπείρα απεικονίζει τον αναπτυσσόμενο εαυτό, την ίδια την ψυχή που ανεβαίνει από τον υλικό κόσμο προς τον πνευματικό.
Είναι στην πραγματικότητα το ακριβώς αντίθετο. Δείχνει τον τρόπο που πρέπει να ακολουθήσει ή να σπρωχτεί να ακολουθήσει μια ψυχή για να εγκλωβιστεί μέσα στο Matrix, στην σπηλιά του Πλάτωνα, για να πάψει να είναι ελεύθερη και ταξιδιάρα, ανέμελη και παιχνιδιάρα, χαρούμενη και ενθουσιώδης και να μπει μέσα στο κίτρινο μονοπάτι σαν το ανόητο ψαράκι που τσιμπάει το δόλωμα και καταλήγει στο τηγάνι. Δεν υπάρχει καμία ανάγκη ανάπτυξης 9κάρμα, μαθήματα και λοιπές Θεοσοφικές μαλακίες) για την ψυχή, αφού είναι ΤΕΛΕΊΑ, ως κομμάτι αποκομμένο ή αρπαγμένο από την ΑΜΟΡΦΗ ΦΛΟΓΑ. Η μοναδική ανάγκη που υπάρχει μέσα στο μαντρί είναι για κοτοπουλάκια-τροφή για τον Αφέντη που υπηρετούν όλα αυτά τα λαγούμια των -ισμών.
Μια προσέγγιση της σπείρας σαν ένα σύμβολο αποκρυφισμού όπως την καταγράφει το γλωσσάριο της Θεοσοφίας:
«Σπείρα: ο δρόμος προς ένα σημείο (πεδίο) που κινείται γύρω από έναν άξονα και συνεχώς απομακρύνεται ή πλησιάζει σε αυτό. Συχνά χρησιμοποιείται και σαν έλικα που δημιουργείται από μία αυξανόμενη κυκλική κίνηση σε μία και μόνο ευθεία γραμμή. Η σπειροειδής μορφή είναι μία ικανοποιητική απεικόνιση της πορείας αυτής της εξέλιξης η οποία κινείται κυκλικά προς το ίδιο σημείο, αλλά χωρίς να επαναλαμβάνεται. Ο όφις και ο αριθμός 8 δηλώνουν την ογδοάδα και το άπειρο και αντικατοπτρίζουν την σπειροειδή κυκλική κίνηση. H κίνηση του Φοχάτ στο χώρο είναι σπειροειδής, και το πνεύμα κατεβαίνει προς την ύλη σε μία σπειροειδή πορεία. Επαναλαμβάνοντας την διαδικασία μέσω της οποίας προέρχεται μία έλικα, μία κυκλική μορφή δημιουργεί ένα vortex. Οι πολύπλοκες σπείρες της κοσμικής εξέλιξης δίνουν και πάλι πίσω την κίνηση στο σημείο από το οποίο ξεκίνησαν, την γέννηση της μεγάλης κοσμικής εποχής.»
Πριν ξεκινήσει το ταξίδι της η Ντόροθι φοράει ένα ζευγάρι «ασημένια παπούτσια» τα οποία συμβολίζουν την «ασημένια κλωστή» για τις Μυστηριακές Σχολές. (Η Ντόροθι βέβαια στην ταινία φοράει κόκκινα παπούτσια. Αυτό ήταν μία αλλαγή της τελευταίας στιγμής από τον σκηνοθέτη που «σκέφτηκε» ότι το κόκκινο χρώμα θα «έγραφε» καλύτερα στην κάμερα με φόντο τον Κίτρινο Τούβλινο Δρόμο). Στον αποκρυφισμό, η ασημένια κλωστή θεωρείται ότι είναι ο σύνδεσμος μεταξύ του υλικού και του πνευματικού εαυτού.
«Στην Θεοσοφία το Φυσικό σώμα και το Αστρικό σώμα κάποιου συνδέονται μέσω μίας ασημένιας κλωστής, ένας μυθικός σύνδεσμος εμπνευσμένος από την Βίβλο που μιλάει για μία επιστροφή από μία πνευματική αναζήτηση. Ή ακόμα η ασημένια κλωστή μπορεί να χαλαρώσει, όπως αναφέρει το βιβλίο των Εκκλησιαστών …και τότε το χώμα θα επιστρέψει στην γη και το πνεύμα θα επιστρέψει στον θεό αφού εκείνος το πρόσφερε. Σύμφωνα με τα γραφόμενα του Frank Baum η ασημένια κλωστή του Αστρικού ταξιδιού θα ενέπνεε κάποιον να δει τα ασημένια παπούτσια σαν κάτι που έχει ειδικές δυνάμεις που δίνονται σε όποιον τα φορέσει.» -Evan I. Schwartz, Ανακαλύπτοντας τον Οζ: πώς ο L.Frank Baum ανακάλυψε την Μεγάλη Αμερικανική Ιστορία.
Στην διάρκεια του ταξιδιού της πάνω στον Κίτρινο Τούβλινο Δρόμο, η Ντόροθι συναντάει το Σκιάχτρο, τον Τενεκεδένιο και το Δειλό Λιοντάρι που και οι τρεις ψάχνουν κάτι το οποίο χρειάζονται όλοι οι μυημένοι για να ολοκληρώσουν την αναζήτησή τους προς την διαφώτιση –μυαλό, καρδιά και θάρρος. Ο Baum αναπαράγει φυσικά τα λόγια της Blavatsky: «Δεν υπάρχει κίνδυνος ότι το άφοβο θάρρος δεν μπορεί να γίνει κατακτητής, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μία άμεμπτη καθαρότητα δεν μπορεί να διεισδύσει. Δεν υπάρχει καμία δυσκολία που μία ισχυρή διάνοια δεν μπορεί να ξεπεράσει.» Μετά από μία σειρά εμποδίων η ομάδα τελικά φθάνει στη Σμαραγδένια Πόλη για να συναντήσει τον Μάγο Θεό!
Ο Μάγος Οζ
Περικυκλωμένος από αντικείμενα και ειδικά εφέ, ο Μάγος παρουσιάζεται σκληρός, αγενής κι όχι και τόσο σοφός. Ο Μάγος στην πραγματικότητα αντιπροσωπεύει τον προσωπικό θεό των χριστιανών και των Εβραίων, αυτή την καταπιεστική παρουσία που χρησιμοποιείται από τις συμβατικές θρησκείες για να κρατούν τις ανθρωπόμαζες σε πνευματικό σκοτάδι: ο Γιαχβέ. Πόσα και πόσα δεν έχουμε γράψει από την θρυλική miastala.com ακόμη, γι’ αυτή την μεγάλη απάτη των οργανωμένων θρησκειών και ειδικότερα του εβραϊκού χριστιανισμού με όλα τα παρακλάδια του;
Αργότερα αποκαλύπτεται ότι ο Μάγος είναι μία απάτη, (τι πρωτότυπο!) ένας τσαρλατάνος που εκφοβίζοντας τους ανθρώπους εξασφαλίζει την λατρεία προς το πρόσωπό του. Ξεκάθαρα δεν μπορεί να βοηθήσει τους χαρακτήρες να ολοκληρώσουν την αναζήτησή τους. Αν διαβάσετε και άλλα κείμενα των Μυστηριακών Σχολών αυτό ακριβώς το σημείο που αφορά τον χριστιανισμό επαναλαμβάνεται συνεχώς. Μετά από όλα αυτά, τόσο το μυαλό, η καρδιά και το θάρρος που χρειάζονταν το Σκιάχτρο, ο Τενεκεδένιος και το Λιοντάρι για να ολοκληρώσουν την αναζήτησή τους βρίσκονται μέσα στον καθένα ξεχωριστά. Οι Μυστηριακές Σχολές πάντα διδάσκουν τους μαθητές τους να βασίζονται στον εαυτό τους για να καταφέρουν την σωτηρία τους. Σε ολόκληρη την ιστορία ο σκύλος της Ντόροθι, ο Τότο εκφράζει αυτή την «εσωτερική φωνή» είναι το ένστικτό της.
Να μία περιγραφή για τον Τότο στην ιστοσελίδα της Θεοσοφικής Εταιρείας: «Ο Τότο αντιπροσωπεύει το εσωτερικό, το ενστικτώδες, σχεδόν το ζωώδες κομμάτι του εαυτού μας. Σε όλη την ταινία, η Ντόροθι μιλάει με τον Τότο ή τον εσωτερικό εαυτό της. Το μάθημα εδώ είναι να ακούμε τον Τότο που βρίσκεται μέσα μας. Σε αυτή την ταινία ο Τότο δεν κάνει ποτέ λάθος. Όταν γαβγίζει στο σκιάχτρο, η Ντόροθι προσπαθεί να τον αγνοήσει: “Μην είσαι ανόητος, Τότο. Τα σκιάχτρα δεν μιλάνε” Όμως τα σκιάχτρα μιλούν στον Οζ. Ο Τότο γαβγίζει επίσης στον μάγο που βρίσκεται πίσω από την κουρτίνα και είναι ο πρώτος που καταλαβαίνει ότι πρόκειται για μία απάτη. Στη φάρμα και στο κάστρο η Μάγισσα προσπαθεί να βάλει τον Τότο σε ένα καλάθι. Αυτό που δεν είναι άλλο από μία σκιά θα προσπαθήσει να εμποδίσει και να περιχαρακώσει το ένστικτο. Και στις δύο περιπτώσεις, ο Τότο πηδάει έξω από το καλάθι και δραπετεύει. Μπορεί να αγνοούμε την εσωτερική μας φωνή, αλλά δεν μπορούμε να την φυλακίσουμε.
Στην τελευταία σκηνή, ο Τότο κυνηγάει μία γάτα, κάνοντας την Ντόροθι να τρέχει από πίσω του και έτσι να χάσει την πτήση της με το αερόστατο. Αυτό οδηγεί την Ντόροθι στην ολοκληρωτική μεταμόρφωση και στην ανακάλυψη της εσωτερικής της δύναμης. Η πτήση με το αερόστατο αντικατοπτρίζει την παραδοσιακή θρησκεία με έναν αποστεωμένο μάγο να υπόσχεται ένα ταξίδι προς το θείο. Ο Τότο είχε δίκιο που εξανάγκασε τη Ντόροθι να χάσει την πτήση της, αλλιώς δεν θα είχε ανακαλύψει ποτέ την πραγματική δική της μαγεία. Αυτό είναι ένα κάλεσμα για όλους μας, να ακούμε το ένστικτό μας, αυτές τις στιγμιαίες στιγμές φαντασίας που φαίνεται ότι ξεπηδούν από το πουθενά.»
Αυτή η φωνή του ένστικτου, είναι το Διπλό στην φιλοσοφία του Don Juan Matus που παρουσιάζεται σε ζωομορφική μορφή και ο Διττός εαυτός στην φιλοσοφία του Jean Pierre Garniet Malet η θεωρία της Διττότητας, αντίστοιχα, αλλά και στον Wilhelm Reich αναφερόμενος στον άνθρωπο που καθαρίζει από τις θωρακίσεις του και εμφανίζεται η ζωομορφική του έκφανση ή αλλιώς Τοτεμικός εαυτός ή αλλιώς Ναγκουάλ. Αμφότερα τα βρίσκουμε και στην αρχαία Ελληνική φιλοσοφία.
Ο ψεύτικος Μάγος προσκαλεί την Ντόροθι στο αερόστατο του για να γυρίσει πίσω στο Κάνσας που είναι και ο τελικός της προορισμός. Ωστόσο ακολουθεί τον Τότο (το Διπλό της) και απομακρύνεται από το αερόστατο που αποτελεί τις κενές υποσχέσεις που δίνουν οι οργανωμένες θρησκείες. Αυτό την οδηγεί στην ολοκληρωτική αποκάλυψη και με την βοήθεια της Καλής Μάγισσας του Βορρά (την πνευματική της οδηγό) τελικά καταλαβαίνει: «όλα αυτά που έψαχνε μπορούν να βρεθούν στην αυλή του σπιτιού της.»
Για να αποκτήσει την διαφώτιση, η Ντόροθι έπρεπε να εξολοθρεύσει τις κακές μάγισσες της Ανατολής και της Δύσης -που διαμορφώνουν έναν κακό οριζόντιο άξονα: τον υλικό κόσμο. Αποδείχθηκε ότι ήταν σοφή επιλογή να ακολουθήσει τις συμβουλές των καλών μαγισσών του Βορρά και του Νότου, την πνευματική διάσταση. Στο τέλος της ιστορίας, η Ντόροθι ξυπνάει στο Κάνσας, έχει συνδυάσει με επιτυχία την φυσική και την πνευματική ζωή. Είναι καλά με τον εαυτό της και παρόλο που η οικογένειά της δεν πιστεύει την περιπέτειά της (η αδαής μάζα), τελικά στο τέλος θα πει: «Δεν υπάρχει άλλο μέρος όπως το σπίτι σου». Άσχετα αν αυτό το σπίτι είναι η φυλακή σου!!!
Το τέλος του παραμυθιού είναι παράξενα αποκαλυπτικό. Ο Μάγος του Οζ (ο Θεός των ανθρώπων) δεν είναι παρά ένα «ανθρωπάκι» που έχει πείσει τους πάντες για την «σοφία» του και για το ότι διαχειρίζεται την κρίση με επιτυχία (sic). Όμως, αυτός ο απατεωνίσκος ξεσκεπάζεται και πλέον όλοι τον κυνηγούν. Το πιο θεαματικό είναι ότι, στο τέλος, ο Οζ προσπαθεί να δραπετεύσει από τη Σμαραγδένια Πολιτεία με… αερόστατο (όπως το σκάνε συνήθως οι απατεώνες πολιτικοί, με ελικόπτερο). Μάλιστα, φεύγοντας, όταν τον ρωτάνε γιατί χειρίστηκε το πρόβλημα εξαπατώντας τους πολίτες, απαντά: «Εάν όλοι πιστεύουν ότι είσαι μάγος και νομίζουν ότι μπορείς να κάνεις ό,τι θέλουν, τότε έχεις κάθε προσωπικό συμφέρον να είσαι τσαρλατάνος» (κι άλλο sic).
Επιπλέον όλο το σημαντικό κομμάτι του έργου γίνεται στο Όνειρο.
Εκεί γίνονται οι βαριές εμφυτεύσεις όπως και η επικοινωνία με τον Ασυνείδητο εαυτό.
Στα όνειρα δημιουργείται το Μέλλον σου μέσα από τα ανοίγματα του Χρόνου.
Ο Μάγος του Οζ χρησιμοποιείται στον Νοητικό Έλεγχο Monarch
Σχεδόν όλες οι αναφορές που έχουμε σχετικά με το πρότζεκτ MK Ultra και τον Νοητικό Έλεγχο αναφέρουν την σημασία του Μάγου του Οζ. MK/ULTRA/kids και GWEN αλλά και Mind Control Στην Αμερική «ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ANOIΧTA ΜΑΤΙΑ» Το γιατί, είναι πέρα από ολοφάνερο.
Στην δεκαετία του 1940, η ιστορία αυτή αποδεδειγμένα είχε επιλεχθεί από τα μέλη της Αμερικανικής υπηρεσίας πληροφοριών σαν την βάση για το τραυματικό πρόγραμμα του νοητικού ελέγχου. Η ταινία διαμορφώθηκε ανάλογα και της δόθηκε ένα νέο νόημα ώστε να χρησιμοποιηθεί σαν ένα εργαλείο για να ενισχύσει τον προγραμματισμό των θυμάτων. Ορίστε και μερικά παραδείγματα από το έργο του Fritz Springmeier Total Mind Control Slave:
> To έντονο δέσιμο μεταξύ της Ντόροθι και του σκύλου της αποτελεί μία ανεπαίσθητη σύνδεση με την χρήση ζώων στις αποκρυφιστικές τελετουργίες. Ένα παιδί-δούλος του προγράμματος Monarch επιτρέπεται να δεθεί με ένα ζώο. Το ίδιο το παιδί θα το επιδιώξει έτσι και αλλιώς γιατί οι άνθρωποι είναι τρομοκρατημένοι σε αυτό το σημείο και έχουν την ανάγκη κάποιας βοήθειας. Τότε το ζώο θανατώνεται, (συνήθως εξαναγκάζουν το ίδιο το παιδί να το κάνει) ώστε το παιδί να αποκοπεί συναισθηματικά και να τρομοκρατηθεί, αλλά αυτό που στην πραγματικότητα σκοτώνουν κι αποκόβουν είναι το Διπλό. Ποιόν ή τι ταΐζουν με αυτή την ενέργεια του τρόμου; Έχεις σκεφτεί;
> Οι σκλάβοι του προγράμματος Monarch εκπαιδεύονται να ακολουθήσουν «τον Κίτρινο Τούβλινο Δρόμο» Ανεξάρτητα από τα τρομακτικά πράγματα που θα ακολουθήσουν, ο σκλάβος Monarch πρέπει να ακολουθήσει τον δρόμο αυτό που έχει στηθεί μπροστά του, από αυτούς που τον ελέγχουν.
> Το ουράνιο τόξο με τα επτά του χρώματα, έχει μεγάλη αποκρυφιστική σημασία καθώς είναι ένα σημαντικό πνευματικό, υπνωτικό μέσο, χειραγώγησης και υποταγής των μαζών. Η Ανθρωπότητα είναι άνθρωπο-καλλιέργεια, μας κατέχουν, σε κάποιον ανήκουμε. Έχουν πληρώσει για εμάς. Η σύγχρονη κοινότητα LGBT χρησιμοποιεί το ουράνιο τόξο αλλά με μείον
> Η Ντόροθι ψάχνει για ένα μέρος όπου δεν θα υπάρχουν προβλήματα και αυτό το μέρος είναι «πέρα από το ουράνιο τόξο». Για να αποφευχθεί ο πόνος, ο αλλοιωμένος πλέον χαρακτήρας πηγαίνει πέρα από το ουράνιο τόξο. Όπως και στην Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων το αντίστοιχο “going through the looking glass”.
«Κάπου Πέρα από το Ουράνιο Τόξο» (Somewhere Over the Rainbow) είναι πιθανόν το πιο προγραμματιστικό τραγούδι που γράφτηκε ποτέ και συχνά παίζεται στις ταινίες κατά την διάρκεια τραυματικών και βίαιων σκηνών. (δες την ταινία Face-Off).
Όταν δημιουργείται αυτό το περίεργο αποτέλεσμα, όταν η βία δεν φαίνεται να είναι πια πραγματική, είναι ακριβώς ο τρόπος που η αποσύνδεση λειτουργεί για τα θύματα του νοητικού ελέγχου. Μας το δείχνουν ΟΛΟΦΑΝΕΡΑ, στην σκηνή όπου η Ντόροθι αποκοιμιέται σε ένα λιβάδι με παπαρούνες, είναι σαφής αναφορά στην χρήση ηρωίνης για να χαλαρώσουν και να χειραγωγήσουν τα θύματα του νοητικού ελέγχου. Το χιόνι δε, που πέφτει από τον ουρανό και ξυπνάει την Ντόροθι από τον λήθαργό της. Σαφής αναφορά στην κοκαΐνη αλλά και στις σκόνες των αεροψεκασμών !
Αλληγορικές ιστορίες που μεταδίδουν πνευματικές αλήθειες υπήρχαν από τις απαρχές του ανθρώπου και τις συναντά κανείς σε όλους τους πολιτισμούς: Κέλτες, Ινδούς, Πέρσες, Αζτέκους, Έλληνες, Αιγυπτίους και άλλους. Όμως πόσες από αυτές τις αλληγορικές ιστορίες τις χρησιμοποιούν σε απάνθρωπα, σκληρά και βάναυσα προγράμματα νοητικού ελέγχου, όπως το άγριο κι απάνθρωπο MK/ULTRA/kids και GWEN; Πόσο αθώο είναι το αθώο παραμύθι ειδικά αν σκεφτούμε πως η αθωότητα χάνεται με την γέννηση της ύλης; Συνειδητά κατευθυνόμενος ο Frank Baum δημιούργησε μία κλασσική αλληγορία για την διασκέδαση του μαζάνθρωπου, που επίσης περιέχει μυστικά μηνύματα που είναι κατανοητά από τους «πεφωτισμένους»
Η μεγάλη επιτυχία του Μάγου του Οζ στην Αμερική, αλλά και στην Δύση επιβεβαιώνει το πραγματικό αποκρυφιστικό δόγμα. Γραμμένο στην δεκαετία του 1890 όπου οι περισσότεροι Αμερικανοί ήταν συντηρητικοί χριστιανοί, η ιστορία του Baum βρήκε ανταπόκριση στην προοδευτική εγκατάλειψη των παραδοσιακών θρησκειών από τον πληθυσμό και στην αποδοχή μίας νέας μορφής πνευματικότητας. Ναι αλλά πόση πνευματικότητα περιέχει αυτή η νέα μορφή, περιέχει άραγε μια στάλα πνευματικότητα ή είναι μια ακόμη καλοστημένη παγίδα συνώνυμη με τον Μάγο και τα μαντζούνια του; Άνοιξε ένα λεξικό μπας και μάθεις τι στο καλό είναι η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ! και ποια σκοτεινά κέντρα την προωθούν ! Πως την προωθούν; Ο Edward Bernays στα βιβλία του το εξηγεί με κάθε λεπτομέρεια. (κυκλοφορεί και στα ελληνικά)
Αν και η CIA επιμένει ότι τα πειράματα έχουν εγκαταλειφθεί, ο βετεράνος πράκτορας Victor Marchetti της CIA έχει δηλώσει σε διάφορες συνεντεύξεις ότι η CIA μόνιμα διεξάγει καμπάνιες παραπληροφορήσεως και η έρευνα ελέγχου του νου συνεχίζεται. Το 1977 σε μια συνέντευξη μας λέει, ότι ο ισχυρισμός ότι το πρόγραμμα MK-ULTRA έχει εγκαταλειφθεί, είναι συγκάλυψη.
Σήμερα δε, η προπαγάνδα ελέγχου και ανακύκλωσης ψυχών είναι σε υπέρ-επίπεδα όπου το φιδίσιο “κίτρινο τούβλινο μονοπάτι” που το περπατάς με τα ασημένια ή τα κόκκινα γοβάκια, εξακολουθητικά εξυπηρετούν τον ίδιο σκοπό. Αλήθεια ξέρεις τι είναι και τι κάνουν οι “Κόκκινες Γυναίκες” ή μήπως θυμάσαι την κόκκινη γυναίκα που τράβηξε την προσοχή του Νίο στο Matrix;
Οι σύγχρονες νευροεπιστήμες, είναι ξεκάθαρες: «Αναγνωρίζεται απ’ την νευροεπιστήμη ότι ο εγκέφαλος είναι εύπλαστος. Αλλάζει με την εμπειρία μας και δημιουργεί διαδρομές και συνδέσεις που σχετίζονται με ό,τι βλέπουμε, ακούμε και μαθαίνουμε». Άρα κάθε άλλο παρά αθώα είναι μια αλληγορική ιστοριούλα ειδικά αν ξέρουμε την πηγή της. Σε καμία περίπτωση δεν θα σου επέτρεπε ο Αφέντης να φτιάξεις έναν δικό σου κόσμο που να μην εξυπηρετεί τα δικά του συμφέροντα, άρα φροντίζει αυτό που βλέπεις, ακούς, αισθάνεσαι και μαθαίνεις να είναι αυτό που τα εξυπηρετεί απολύτως. Λογικό ακούγεται έτσι; Απλό πρόγραμμα επιβίωσης δικής Του είναι. Κι εσύ το ίδιο κάνεις στο μαντρί με τα πρόβατα σου.
«Η σύγχρονη Φυσική απέδειξε ότι η ύλη είναι στην ουσία συμπυκνωμένη ενέργεια. Άρα η ύλη είναι ψευδαίσθηση. Εικοσιτέσσερα ακίνητα διαδοχικά καρέ εικόνων δημιουργούν την αίσθηση της κίνησης. Άρα η κίνηση είναι μια ψευδαίσθηση. Η περιοδικότητα κάποιων φυσικών φαινομένων, η χρονομετρική καταγραφή τους, και η φθορά, δημιουργούν την αίσθηση της γραμμικής διαδοχικότητας και του χρόνου. Ένα άτομο που θα ζούσε έγκλειστο σε ένα σπίτι δίχως παράθυρα, δίχως ρολόγια και καθρέφτες, δεν θα είχε την αίσθηση της ροής του χρόνου. Άρα, ο χρόνος είναι ψευδαίσθηση. Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες της Νευροφυσιολογίας, και το Εγώ είναι ψευδαίσθηση!!! Είναι δυνατόν, με τη σύλληψή μας να ερχόμαστε από το τίποτα, κατόπιν με τη γέννησή μας να γινόμαστε κάτι, και στο τέλος με τον θάνατό μας, να γινόμαστε πάλι τίποτα; Άρα, ο διαχωρισμός ζωή/θάνατος είναι ψευδαίσθηση.»
Μια οποιαδήποτε ανθρώπινη ομάδα δεν σκέφτεται με την αυστηρή έννοια του λόγου. Στην θέση των σκέψεων έχει έξεις, παρορμήσεις και συναισθήματα. Όσο αφορά την αλλαγή γνώμης, συνήθως η πρώτη της παρόρμηση είναι να ακολουθήσει το παράδειγμα ενός Ηγέτη. Ένα φαντεζί κίτρινο ή χρυσό τούβλινο μονοπάτι. Αυτή είναι μία από τις πιο καλά θεμελιωμένες αρχές της ψυχολογίας της μάζας. Λειτουργεί αυξάνοντας ή μειώνοντας το γόητρο ενός θέρετρου, προκαλώντας μαζική ανάληψη μετρητών από μόνο μία τράπεζα, ή πανικό στο χρηματιστήριο, δημιουργώντας ένα μπεστ σέλερ ή μια εισπρακτική επιτυχία.
Όταν το παράδειγμα του Ηγέτη (Μάγος του Οζ) δεν είναι διαθέσιμο και η αγέλη πρέπει να σκεφτεί για τον εαυτό της, τότε το κάνει με στερεότυπα, (παραμύθια, εικόνες, χρώματα, ήχους, ερεθίσματα) χωρίς ίχνος λογικής ή έστω παρουσίας σκέψης. Χρησιμοποιεί γνωστές της λέξεις που ταιριάζουν στην περίπτωση με εικόνες που αναφέρονται σε ομάδες ιδεών και εμπειριών. Σκέψου πόσο εύκολα ακόμη και σήμερα (θα έλεγα ειδικά σήμερα) αποδομούνται άνθρωποι απλά και μόνο αν δεχτούν μια κατηγορία σεξουαλικού ύφους. Ποντάροντας σε ένα στερεότυπο ή προωθώντας ένα νέο, η προπαγανδιστική τεχνική έλεγχου μπορεί ευκολότατα να μετατρέψει έναν όγκο συναισθημάτων της μάζας και να την κατευθύνει όπου θελήσει. Γι’ αυτό τα παραμύθια με τα στερεότυπα, τα έντονα χρώματα, τις μη γραμμικές ροές τους, κλπ που εμφυτεύονται στον συναισθηματικό κόσμο των νέων ανθρώπων, είναι απολύτως χρήσιμα όταν σε συγκεκριμένες περιόδους χρειαστεί να διεγερθούν και να κατευθυνθούν όπου εξυπηρετεί τον Αφέντη. Ε, όχι αγαπητέ μου, δεν θα τα άφηναν ανεξέλεγκτα!!
Από την ενεργό συμμετοχή σε μια συζήτηση, μέχρι την εύρεση πληροφοριών για μια νέα δραστηριότητα, ακόμα και η φαινομενικά παθητική στάση στην οποία κάθεσαι για να ακούσεις μουσική ή να παρακολουθήσεις τηλεόραση έχουν ως αποτέλεσμα έναν διαρκή σχηματισμό νέων συνδέσεων στον εγκέφαλο, που τελικά, σε κάνουν αυτό που είσαι ως όν. Ένα τεράστιο πρόβλημα, αν και σιωπηλό, που έχει φθάσει σε διαστάσεις επιδημίας είναι η παρακολούθηση πορνογραφίας, η οποία επηρεάζει τις γυναίκες περισσότερο από ό,τι τους άντρες και η τεράστια χρήση ναρκωτικών μαριχουάνας και κοκαΐνης αλλά και διάφορων παράγωγων αυτών. Μάλιστα πλέον τα κοινά τρόφιμα λίγο απέχουν από το να αποκληθούν ως “ναρκωτικές ουσίες”. Δεν θα μπορούσε η γιαγιά σου να τραφεί με αυτά τα σκουπίδια που τρως εσύ σήμερα και λυπάμαι ειλικρινά, που δεν μπορώ να σου περιγράψω το άρωμα και την γεύση μιας φυσικής τομάτας ή μιας φράουλας… Όχι φίλτατε αναγνώστη, αυτό που εσύ ξέρεις ως τομάτα ή φράουλα ουδεμία σχέση έχουν με αυτό που εγώ γνωρίζω ως τέτοια.
Τίποτε δεν είναι αυτό που φαίνεται με την πρώτη ματιά, αφού σπάνια η πραγματικότητα ταυτίζεται με την φαινομενικότητα.
Απαιτείται Δ Ι Α Κ Ρ Ι Σ Η και φυσικά Γ Ν Ω Σ Η.
“Η συνειδητή και έξυπνη χειραγώγηση των οργανωμένων συνηθειών και απόψεων των μαζών είναι ένα σημαντικό στοιχείο στην δημοκρατική κοινωνία. Αυτοί που χειραγωγούν αυτόν τον αόρατο μηχανισμό της κοινωνίας αποτελούν μια αόρατη κυβέρνηση που είναι η αληθινή κυρίαρχη δύναμη της χώρας μας. Είμαστε κυβερνώντες, το μυαλό μας διαμορφώνεται, τα γούστα μας σχηματίζονται, οι ιδέες μας προτείνονται, σε μεγάλο βαθμό από ανθρώπους που δεν έχουμε ακούσει ποτέ. Αυτό είναι ένα λογικό αποτέλεσμα του τρόπου με τον οποίο οργανώνεται η δημοκρατική κοινωνία μας. Μεγάλος αριθμός ανθρώπων πρέπει να συνεργαστεί με τον τρόπο αυτό, προκειμένου να ζουν μαζί ως μια ομαλά λειτουργούσα κοινωνία. Οι αόρατοι κυβερνήτες, σε πολλές περιπτώσεις, δεν γνωρίζουν την ταυτότητα των συναδέλφων τους στο εσωτερικό του υπουργικού συμβουλίου.” – Edward Bernays, Προπαγάνδα
Ο Edward Bernays θεωρείται ο πατέρας των “δημοσίων σχέσεων” (όνομα που επινόησε για επικοινωνιακούς λόγους, μιας και η λέξη “προπαγάνδα” ήταν αρνητικά φορτισμένη ήδη από τον καιρό του Α’ Παγκοσμίου πολέμου) και χρησιμοποίησε τις έννοιες του θείου του Sigmund Freud, για να χειραγωγήσει τις ανθρώπινες μάζες χρησιμοποιώντας το υποσυνείδητο και την αμάθεια τους. Μοιράστηκε την άποψη του Walter Lippmann για τον γενικό πληθυσμό θεωρώντας τον παράλογο, ηλίθιο και υπαγόμενο στο “ένστικτο της αγέλης”. Κατά την γνώμη του λοιπόν, οι ανθρωπόμαζες πρέπει να χειραγωγούνται από μια αόρατη κυβέρνηση για να διασφαλιστεί η επιβίωση της δημοκρατίας. (sic)
Η προπαγάνδα είναι το εργαλείο που πρέπει να χρησιμοποιούν οι ισχυρές ελίτ, προκειμένου να διατηρήσουν την εξουσία και τα προνόμιά τους, αλλά και το εργαλείο οργάνωσης κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας εν γένει. Είναι πρωτίστως ένα εργαλείο για να παρακαμφθεί η δημοκρατία προς όφελος των ελίτ, νοούμενη ασφαλώς ως οποιαδήποτε πολιτική διαδικασία που στοχεύει στην συλλογική διαμόρφωση των κοινωνικοοικονομικών θεσμών, και όχι ως εύηχο λεκτικό σύμβολο κρατικής ή άλλης προπαγάνδας.
Εν προκειμένω, ο Bernays επιδιώκει να εξουδετερώσει τις όποιες λαϊκές κατακτήσεις εντός του αστικού πολιτισμού μέσω της μαζικής χειραγώγησης, χρησιμοποιώντας παράλληλα την λέξη “δημοκρατία” σε κάθε ευκαιρία, προκειμένου να συνδέσει την προπαγάνδα του με τα αυθόρμητα θετικά αντανακλαστικά που, τότε ακόμα, προκαλούσε η λέξη “δημοκρατία” στις ανθρωπόμαζες. Οι εκστρατείες μάρκετινγκ του Bernays άλλαξαν βαθιά την λειτουργία της Αμερικανικής κοινωνίας και κατ’ επέκταση της Ευρώπης. Ουσιαστικά δημιούργησε τον «καταναλωτισμό» δημιουργώντας έναν πολιτισμό όπου οι ανθρωπόμαζες αγοράζουν άχρηστα πράγματα για ευχαρίστηση· αντί να αγοράζουν χρήσιμα πράγματα για την επιβίωση τους. Για τον λόγο αυτό, το συστημικό Life Magazine τον τοποθέτησε ανάμεσα στους 100 πρώτους σημαντικότερους Αμερικανούς του 20ου αιώνα !!
Με αυτήν την μικρή εισαγωγή ως υπόδειγμα μπορείς ν’ αντιληφθείς τι γίνεται παρακάτω.
Ένα κλασσικό παραμύθι όπως ο «Μάγος του Οζ» πόσο αθώο είναι;
Πολλά χρόνια μετά την κυκλοφορία του βιβλίου, τα παιδιά σ’ όλο τον κόσμο μαγεύονται ακόμα από τον κόσμο του Οζ. Λίγοι, ωστόσο αναγνωρίζουν ότι πίσω από αυτήν την απατηλή απλότητα και την φαινομενική αθωότητα, η ιστορία του «Μάγου του Οζ» κρύβει απόκρυφες θέσεις εσωτερισμού που πηγάζουν κατευθείαν και είναι κατευθυνόμενες από τον Θεοσοφισμό. Είναι εκπληκτικά ολοφάνερα τα αποκρυφιστικά μηνύματα της ταινίας, τόσο που αναρωτιόμαστε, αλήθεια, που αποσκοπούν άραγε; Αν και φαινομενικά ο Μάγος του Οζ είναι μία αθώα ιστορία για παιδιά, είναι απίθανο να παραβλέψει κάποιος τα συμβολικά υποσυνείδητα μηνύματα που έχουν οι περιπέτειες της Ντόροθι. Όπως συμβαίνει συχνά σε ανάλογες ιστορίες, οι χαρακτήρες και οι συμβολισμοί ενέχουν πολλαπλά επίπεδα ερμηνειών ανάλογα με τον παρατηρητή και τον αποδέκτη.
Κι αυτοί που θεωρούν το παραμύθι “O Μάγος του Οζ” σαν το μανιφέστο του αθεϊσμού, κι αυτοί που θεωρούν ότι προωθεί τον λαϊκισμό, σφάλλουν. Αν κάποιος έχει μελετήσει σε βάθος το φιλοσοφικό υπόβαθρο του συγγραφέα και τις πεποιθήσεις του, κι αν έχει γνώση που και πως χρησιμοποιείται αυτή η “αθώα ιστοριούλα” τότε μόνο θα αντιληφθεί την πραγματικότητα, του ότι δεν είναι μια “αθώα ιστοριούλα” για μικρά παιδιά, μα ένα πολύ δυνατό προπαγανδιστικό σφυροκόπημα για μεγάλα παιδιά.
Ο συγγραφέας του Μάγου του Οζ (The Wonderful Wizard of Oz) που κυκλοφόρησε το 1900, (και πάνω από είκοσι άλλα βιβλία με ήρωα τον Μάγο του Οζ) είναι ο L. Frank Baum, μέλος της Θεοσοφικής Εταιρίας ενός οργανισμού, με ασχολείες σε ζητήματα εσωτερισμού και θρησκευτικού συγκρητισμού. Ο Baum είχε συνειδητά μεγάλη κατανόηση των ζητημάτων που αφορούσαν την Θεοσοφία και έτσι δημιούργησε μία αλληγορία των διδασκαλιών της γράφοντας τον Μάγο του Οζ.
Η Θεοσοφική Εταιρία είναι (φαινομενικά) ένας μυστηριακός οργανισμός βασισμένος στην διδασκαλία της Helena P. Blavatsky που στρέφεται προς την αναζήτηση των κοινών πηγών για όλες τις θρησκείες, έτσι ώστε να δημιουργηθεί μία παγκόσμια αρχή. Στην πραγματικότητα όμως είναι μια οργάνωση ξένη προς την επιβίωση κι απελευθέρωση του ανθρώπου, και δεν θα αναλύσω εδώ πόσο ολέθρια και κατάμαυρη είναι, απλή παρατήρηση και στοιχειώδης ΔΙΑΚΡΙΣΗ χρειάζεται. Ας δούμε λοιπόν τι λέει ο εν λόγω οργανισμός.
«Αυτό που είναι ίσως σκόπιμο να δηλώσω κατηγορηματικά είναι ότι οι διδασκαλίες, όσο αποσπασματικές και ελλιπείς να είναι που περιλαμβάνονται σε αυτούς τους τόμους, ούτε ανήκουν στον Ινδουισμό, στο Ζωροαστρισμό, στους Χαλδαίους, ούτε στην Αιγυπτιακή θρησκεία, ούτε στον Βουδισμό, το Ισλάμ, ούτε αποκλειστικά στον Ιουδαϊσμό και το Χριστιανισμό. Η «Μυστική Δοξασία» είναι η ουσία όλων αυτών. Αναπηδώντας από αυτή στην προέλευση τους, τα διάφορα θρησκευτικά συστήματα τώρα έχουν συγχωνευθεί πίσω στο αρχικό τους στοιχείο, από το οποίο κάθε μυστήριο και αρχή έχει γεννηθεί, έχει αναπτυχθεί και υλοποιηθεί.» -H.P. Blavatsky, Η Μυστική Δοξασία.
Οι τρεις δεδηλωμένες αρχές του αρχικού πυρήνα της Θεοσοφικής Εταιρίας όπως εκφράστηκαν από τους τρεις ιδρυτές της, Blavatsky, Judge and Olcott, είναι οι εξής:
> Πρώτη -Να δημιουργηθεί ένας πυρήνας Παγκόσμιας Αδελφότητας των Ανθρώπων χωρίς φυλετικούς, θρησκευτικούς, κοινωνικούς και χρωματικούς ή κάθε άλλους είδους διαχωρισμούς.
> Δεύτερη -Ενθάρρυνση της μελέτης Συγκριτικής Θρησκείας και Επιστήμης.
> Τρίτη -Μελέτη κι έλεγχος των ανεξήγητων Νόμων της Φύσης και των δυνάμεων που είναι κρυμμένες στον άνθρωπο.
Οι βασικές αρχές της Θεοσοφίας περιγράφονται λεπτομερώς από την Blavatsky στα έργα της «Ίσις Αποκεκαλυμμένη» και «Μυστική Δοξασία.» Στον πυρήνα της Θεοσοφίας βρίσκονται πολλά στοιχεία κοινά με άλλες αποκρυφιστικές σχολές: η πίστη στην ύπαρξη ενός «θείου σπινθήρα» μέσα σε κάθε άνθρωπο που μετά από κατάλληλη εξάσκηση και εκπαίδευση μπορεί να οδηγήσει σε πνευματική διαφώτιση και σε ένα επίπεδο ευλάβειας. Άλλη μία βασική αρχή της Θεοσοφίας είναι η μετενσάρκωση. Θεωρείται ότι η ανθρώπινη ψυχή, όπως και όλα τα άλλα ζωντανά στον πλανήτη περνούν μέσα από επτά στάδια ανάπτυξης. Λογικό, αφού έχει ανακατέψει όλες τις θρησκείες σε ένα καινούργιο τσουβάλιασμα.
«Στα Θεοσοφικά κείμενα τους, οι ανθρώπινοι πολιτισμοί παρουσιάζονται να εξελίσσονται κυκλικά μέσα από επτά επίπεδα. Η Blavatsky θεωρούσε ότι όλη η ανθρωπότητα και στην πραγματικότητα κάθε ενσαρκωμένη μονάδα εξελίσσεται μέσα από μία σειρά επτά «Φυλετικές Γενεές». Έτσι στην πρώτη γενεά είχαν ανθρώπους που ήταν καθαρό πνεύμα, στην δεύτερη γενεά δεν είχαν φύλο και κατοικούσαν στην ήπειρο της Υπερβορείας που δεν υπάρχει σήμερα και στην τρίτη γενεά οι Γίγαντες Λεμούριοι έμαθαν μέσα από πνευματικά ένστικτα την ανθρώπινη συνείδηση και την σεξουαλική αναπαραγωγή. Οι σύγχρονοι άνθρωποι τελικά αναπτύχθηκαν στην ήπειρο της Ατλαντίδας και από την στιγμή που η Ατλαντίδα ήταν στο ναδίρ του κύκλου αυτού, η παρούσα πέμπτη γενεά είναι η περίοδος που ξυπνούν και πάλι τα ψυχικά χαρίσματα της ανθρωπότητας. Ο όρος ψυχικά εδώ στην πραγματικότητα σημαίνει την υλοποίηση της διαπερατότητας της συνείδησης όπως ποτέ δεν την είχε γνωρίσει ο άνθρωπος, αν και μόνο κάποιοι ευαίσθητοι άνθρωποι μπορούν να την καταλάβουν. Ο πρωταρχικός φυσικά σκοπός είναι να επιστρέψει ο άνθρωπος στο αρχικό στάδιο της πνευματικότητας από το οποίο και προέρχεται.»
Οι ίδιες σχετικά αρχές με ελάχιστες διαφοροποιήσεις συναντώνται και σε άλλα τάγματα, όπως στους Ροδόσταυρους, στον Ελευθεροτεκτονισμό και σε σχολές αποκρυφισμού.
Ο L. Frank Baum, υπήρξε ένας σημαντικός Θεοσοφιστής
Πριν τη συγγραφή του Μάγου του Οζ ή πριν ακόμα σκεφτεί την ιδέα να γίνει συγγραφέας παιδικών ιστοριών ο Baum είχε περάσει από αρκετές δουλειές. Ανάμεσα σε αυτές ήταν και εκδότης της εφημερίδας Aberdeen Saturday Pioneer. Το 1890, έγραψε μία σειρά από άρθρα-εισαγωγή για την Θεοσοφία στο αναγνωστικό του κοινό συμπεριλαμβάνοντας τις απόψεις του σχετικά με το Βούδα, τον Μωάμεθ, τον Κομφούκιο και τον Χριστό. Εκείνη την εποχή δεν ήταν ακόμα μέλος της Θεοσοφικής Εταιρείας, αλλά φαίνεται ότι είχε κατανοήσει σε αρκετό βάθος το περιεχόμενό της. Εδώ είναι ένα απόσπασμα από αυτά τα άρθρα του:
«Μεταξύ των αναρίθμητων αιρέσεων στην Αμερική σήμερα που έχουν σαν πρωταρχική βάση τους τον αποκρυφισμό, η Θεοσοφία ξεχωρίζει και για το διανοητικό της επίπεδο και σε πολλά της σημεία συγκριτικά. Η Θεοσοφία δεν είναι θρησκεία και οι ακόλουθοί της είναι απλά «αναζητητές της Αλήθειας.» Οι Θεοσοφιστές στην πραγματικότητα είναι απογοητευμένοι από τον κόσμο και ασυμβίβαστοι σε κάθε δόγμα. Οφείλουν την ύπαρξή τους στους σοφούς άνδρες της Ινδίας και είναι πάρα πολλοί όχι μόνο στην μυθική μυστική Ανατολή, αλλά και στην Αγγλία, την Γαλλία, την Γερμανία και την Ρωσία. Παραδέχονται την ύπαρξη ενός Θεού κι όχι όμως απαραίτητα ενός προσωπικού Θεού. Για εκείνους ο Θεός είναι η Φύση και η Φύση ο Θεός … εκτός αυτού, αν ο χριστιανισμός είναι η Αλήθεια, όπως μας έμαθαν στο σχολείο, δεν υπάρχει χώρος για μίσος εναντίον του στην Θεοσοφία.» (L. Frank Baum, Aberdeen Saturday Pioneer, 25 Ιανουαρίου 1890)
Σε κάποιο άλλο του άρθρο ο Baum αναλύει την χρήση μυστικών συμβολισμών στην λογοτεχνία κάτι που και ο ίδιος έκανε δέκα χρόνια μετά στον Μάγο του Οζ.
«Υπάρχει μία ισχυρή ροπή στους σύγχρονους συγγραφείς να εισάγουν κάποια στοιχεία μυστικισμού και αποκρυφισμού στα έργα τους. Βιβλία που έχουν αυτό τον χαρακτήρα έχουν μεγάλη απήχηση και διαβάζονται τόσο στην Αμερική όσο και στην Ευρώπη. Αποκαλύπτεται έτσι η έμφυτη λαχτάρα που υπάρχει στη φύση μας για την ανακάλυψη του μυστηρίου, η αναζήτηση μίας επεξήγησης, ακόμα και αν είναι φανταστική, του ανεξήγητου στην φύση και στην καθημερινή μας ύπαρξη. Γιατί, καθώς προχωράμε με τις σπουδές μας η επιθυμία μας για γνώση μεγαλώνει και παραμένουμε όλο και λιγότερο μέσα στην άγνοια αυτής της μυστηριώδους πηγής της γνώσης από την οποία προέρχονται όλα τα υψηλά, τα μεγάλα και τα ακατανόητα στη φύση. Η όρεξη της εποχής μας για τον αποκρυφισμό χρειάζεται να ικανοποιηθεί. Ενώ η μετριότητα των ανθρώπων τον οδηγεί σε απλό εντυπωσιασμό, ωστόσο ο αποκρυφισμός θα οδηγήσει σε υψηλότερες, πιο ευγενείς και τολμηρές σκέψεις. Αλλά ποιος μπορεί να πει ποια μυστήρια αυτοί οι γενναίοι και ικανοί διανοούμενοι μπορεί να αποκαλύψουν για τις μελλοντικές γενεές;» -L. Frank Baum, Aberdeen Saturday Pioneer
Δύο χρόνια μετά την συγγραφή αυτών των άρθρων τόσο ο L. Frank Baum και η γυναίκα του, Maud Gage έγιναν μέλη της Θεοσοφικής Εταιρείας του Σικάγο. Τα αρχεία της Θεοσοφικής Εταιρείας στην Pasadena της Καλιφόρνια καταγράφουν την ημερομηνία της εγγραφής τους, 4 Σεπτεμβρίου, 1892. Το 1890 δημοσιεύτηκε και ο Μάγος του Οζ. Όταν ο Baum ρωτήθηκε από πού εμπνεύστηκε για την ιστορία, απάντησε:
«Ήταν καθαρή έμπνευση … μου ήρθε από το πουθενά. (sic !!!!!!) Καμιά φορά σκέφτομαι ότι ο Μεγάλος Συγγραφέας πρέπει να στείλει ένα μήνυμα και πρέπει να χρησιμοποιήσει ένα εργαλείο. Εγώ έτυχε να είμαι ο διάμεσος και πιστεύω ότι μου δόθηκε το μαγικό κλειδί για να ανοίξω τις πύλες της συμπάθειας, της κατανόησης, της χαράς, της ειρήνης και της ευτυχίας.»
Ο Μάγος του Οζ βρήκε μεγάλη ανταπόκριση μέσα στην Θεοσοφική Εταιρεία. Το 1986, το περιοδικό American Theosophist αναγνώρισε τον Baum σαν «σημαντικό Θεοσοφιστή» που εξέφραζε ολοκληρωτικά τις φιλοσοφικές ιδέες της εταιρείας. «Αν και οι αναγνώστες δεν έχουν κοιτάξει τις φανταστικές του ιστορίες για το Θεοσοφικό τους περιεχόμενο, είναι σημαντικό ότι ο Baum έγινε σημαντικός συγγραφέας ανάλογων παιδικών βιβλίων αφού ήρθε σε επαφή με τη Θεοσοφία. Οι Θεοσοφικές ιδέες διατρέχουν το έργο του και αποτέλεσαν και την πηγή της έμπνευσής του. Στην πραγματικότητα Ο Μάγος του Οζ μπορεί να θεωρηθεί μία Θεοσοφική αλληγορία γεμάτη από Θεοσοφικές ιδέες από την αρχή έως και το τέλος της. Η ιστορία που εμπνεύστηκε ο Baum ήταν σαν ένα δώρο από “αλλού” που το αποδέχθηκε ή ίσως από βαθιά μέσα από τον εαυτό του.» (American Theosophist no 74, 1986)
Ποιο είναι λοιπόν το εσωτερικό μήνυμα σε αυτή την παιδική ιστορία που ήρθε στον Baum σαν «θεία έμπνευση»; (Lol)
Το μονοπάτι της διαφώτισης
Το Αποκρυφιστικό (αποκρουστικό) Περιεχόμενο του Μάγου του Οζ.
Αν δεν έχετε διαβάσει ποτέ ή δεν έχετε δει την ομώνυμη ταινία ή απλά θέλετε ένα φρεσκάρισμα στην μνήμη σας, μία σύντομη περίληψη της ιστορίας: Η ταινία ξεκινάει με την 12χρονη Dorothy Gale που ζει σε μία φάρμα στο Κάνσας μαζί με τον θείο της και την θεία της, (κι όχι τους κανονικούς γονείς της) αλλά ονειρεύεται ένα καλύτερο μέρος «κάπου πέρα από το ουράνιο τόξο.» Μετά από ένα ατύχημα που είχε και έπεσε λιπόθυμη εξαιτίας ενός ανεμοστρόβιλου, (δινοτροπική ροή, vortex) η Ντόροθι ονειρεύεται ότι εκείνη και ο σκύλος της ο Τότο, αλλά μαζί και ολόκληρο το αγρόκτημα μεταφέρονται στην μαγική Χώρα του Οζ.
Εκεί, η καλή μάγισσα του Βορρά Γκλίντα συμβουλεύει την Ντόροθι να ακολουθήσει τον κίτρινο δρόμο (όφις) στρωμένο με τούβλα για την Σμαραγδένια Πόλη και να συναντήσει εκεί τον Μάγο του Οζ που μπορεί να κάνει την επιστροφή της στο Κάνσας πραγματικότητα. Κατά την διάρκεια του ταξιδιού της συναντά το Σκιάχτρο, τον Τενεκεδένιο και το Δειλό Λιοντάρι που την συνοδεύουν ελπίζοντας να αποκτήσουν κι αυτοί ό,τι τους λείπει, μυαλό, καρδιά και κουράγιο αντίστοιχα.
Όλη αυτή η προσπάθεια γίνεται με σκοπό να ξεφύγουν της κακής μάγισσας της Δύσης στην προσπάθειά της να κλέψει τα κόκκινα παπούτσια που φοράει η Ντόροθι -ένα δώρο που της έκανε η καλή μάγισσα- με μαγικές ιδιότητες, εφόσον σε περίπτωση που χρειαστεί την βοήθειά της το μόνο που χρειάζεται να κάνει είναι να τα χτυπήσει το ένα πάνω στο άλλο. Όλη λοιπόν η ιστορία του Οζ είναι φαινομενικά μία αλληγορική αφήγηση για το ταξίδι της ψυχής προς την διαφώτιση, για να αποκτήσει όλα όσα της λείπουν, μέσα από μαγικά τερτίπια και προπαγανδιστικούς χειρισμούς. Μα η ψυχή είναι τέλεια και δεν της λείπει τίποτε, ούτε νοσεί, ούτε αισθάνεται ανικανοποίητη για να ψάχνει μάγους, θεούς κι όσες τόσες Θεοσοφικές Ινδικοανατολικές αρλούμπες!!!
Ο Κίτρινος Τούβλινος Δρόμος (Yellow Brick Road)
Θυμήσου το ομώνυμο τραγούδι Yellow Brick Road των Beatles.
Στον Βουδισμό, η ίδια διαδικασία αναφέρεται και σαν το «Χρυσό Μονοπάτι.» (Έρπει, Όφις, Ερπετό)
Θυμήσου το ομώνυμο τραγούδι Yellow Brick Road των Beatles.
Στον Βουδισμό, η ίδια διαδικασία αναφέρεται και σαν το «Χρυσό Μονοπάτι.» (Έρπει, Όφις, Ερπετό)
Υποτίθεται ότι, η ιστορία με την Ντόροθι να φεύγει από το Κάνσας συμβολίζει τον υλικό κόσμο, τον φυσικό κόσμο όπου ξεκινά το δικό της πνευματικό ταξίδι. Η Ντόροθι νιώθει την ανάγκη να πάει «πέρα από το ουράνιο τόξο» («Somewhere over the rainbow») για να φθάσει στο αιθερικό πεδίο και να ακολουθήσει το μονοπάτι της διαφώτισης. Έχει ουσιαστικά περάσει το «Ναδίρ» με την πρόθεσή της να αναζητήσει την υψηλότερη αλήθεια.
Η Ντόροθι μεταφέρεται στη Χώρα του Οζ από έναν γιγαντιαίο ανεμοστρόβιλο που την στροβιλίζει (δινοτροπικά vortex,) προς τα πάνω αναπαριστώντας τους κύκλους του κάρμα, τους κύκλους των σφαλμάτων και των μαθημάτων. Επίσης αντιπροσωπεύει τη Θεοσοφική αντίληψη περί μετεμψύχωσης, τον κύκλο των γεννήσεων και των θανάτων μίας ψυχής μέχρι εκείνη να είναι πια έτοιμη για να είναι θεία. Ακόμα είναι ενδιαφέρον ότι ο Κίτρινος Τούβλινος Δρόμος του Οζ (με το ομώνυμο τραγούδι Yellow Brick Road των Beatles) ξεκινάει με φορά προς τα έξω και επεκτείνεται σαν μία σπείρα. Στον αποκρυφιστικό συμβολισμό, αυτή η σπείρα απεικονίζει τον αναπτυσσόμενο εαυτό, την ίδια την ψυχή που ανεβαίνει από τον υλικό κόσμο προς τον πνευματικό.
Είναι στην πραγματικότητα το ακριβώς αντίθετο. Δείχνει τον τρόπο που πρέπει να ακολουθήσει ή να σπρωχτεί να ακολουθήσει μια ψυχή για να εγκλωβιστεί μέσα στο Matrix, στην σπηλιά του Πλάτωνα, για να πάψει να είναι ελεύθερη και ταξιδιάρα, ανέμελη και παιχνιδιάρα, χαρούμενη και ενθουσιώδης και να μπει μέσα στο κίτρινο μονοπάτι σαν το ανόητο ψαράκι που τσιμπάει το δόλωμα και καταλήγει στο τηγάνι. Δεν υπάρχει καμία ανάγκη ανάπτυξης 9κάρμα, μαθήματα και λοιπές Θεοσοφικές μαλακίες) για την ψυχή, αφού είναι ΤΕΛΕΊΑ, ως κομμάτι αποκομμένο ή αρπαγμένο από την ΑΜΟΡΦΗ ΦΛΟΓΑ. Η μοναδική ανάγκη που υπάρχει μέσα στο μαντρί είναι για κοτοπουλάκια-τροφή για τον Αφέντη που υπηρετούν όλα αυτά τα λαγούμια των -ισμών.
O σπειροειδής (δινοτροπικός) δρόμος προς την “διαφώτιση” ξεκινάει.
Μια προσέγγιση της σπείρας σαν ένα σύμβολο αποκρυφισμού όπως την καταγράφει το γλωσσάριο της Θεοσοφίας:
«Σπείρα: ο δρόμος προς ένα σημείο (πεδίο) που κινείται γύρω από έναν άξονα και συνεχώς απομακρύνεται ή πλησιάζει σε αυτό. Συχνά χρησιμοποιείται και σαν έλικα που δημιουργείται από μία αυξανόμενη κυκλική κίνηση σε μία και μόνο ευθεία γραμμή. Η σπειροειδής μορφή είναι μία ικανοποιητική απεικόνιση της πορείας αυτής της εξέλιξης η οποία κινείται κυκλικά προς το ίδιο σημείο, αλλά χωρίς να επαναλαμβάνεται. Ο όφις και ο αριθμός 8 δηλώνουν την ογδοάδα και το άπειρο και αντικατοπτρίζουν την σπειροειδή κυκλική κίνηση. H κίνηση του Φοχάτ στο χώρο είναι σπειροειδής, και το πνεύμα κατεβαίνει προς την ύλη σε μία σπειροειδή πορεία. Επαναλαμβάνοντας την διαδικασία μέσω της οποίας προέρχεται μία έλικα, μία κυκλική μορφή δημιουργεί ένα vortex. Οι πολύπλοκες σπείρες της κοσμικής εξέλιξης δίνουν και πάλι πίσω την κίνηση στο σημείο από το οποίο ξεκίνησαν, την γέννηση της μεγάλης κοσμικής εποχής.»
Πριν ξεκινήσει το ταξίδι της η Ντόροθι φοράει ένα ζευγάρι «ασημένια παπούτσια» τα οποία συμβολίζουν την «ασημένια κλωστή» για τις Μυστηριακές Σχολές. (Η Ντόροθι βέβαια στην ταινία φοράει κόκκινα παπούτσια. Αυτό ήταν μία αλλαγή της τελευταίας στιγμής από τον σκηνοθέτη που «σκέφτηκε» ότι το κόκκινο χρώμα θα «έγραφε» καλύτερα στην κάμερα με φόντο τον Κίτρινο Τούβλινο Δρόμο). Στον αποκρυφισμό, η ασημένια κλωστή θεωρείται ότι είναι ο σύνδεσμος μεταξύ του υλικού και του πνευματικού εαυτού.
«Στην Θεοσοφία το Φυσικό σώμα και το Αστρικό σώμα κάποιου συνδέονται μέσω μίας ασημένιας κλωστής, ένας μυθικός σύνδεσμος εμπνευσμένος από την Βίβλο που μιλάει για μία επιστροφή από μία πνευματική αναζήτηση. Ή ακόμα η ασημένια κλωστή μπορεί να χαλαρώσει, όπως αναφέρει το βιβλίο των Εκκλησιαστών …και τότε το χώμα θα επιστρέψει στην γη και το πνεύμα θα επιστρέψει στον θεό αφού εκείνος το πρόσφερε. Σύμφωνα με τα γραφόμενα του Frank Baum η ασημένια κλωστή του Αστρικού ταξιδιού θα ενέπνεε κάποιον να δει τα ασημένια παπούτσια σαν κάτι που έχει ειδικές δυνάμεις που δίνονται σε όποιον τα φορέσει.» -Evan I. Schwartz, Ανακαλύπτοντας τον Οζ: πώς ο L.Frank Baum ανακάλυψε την Μεγάλη Αμερικανική Ιστορία.
Στην διάρκεια του ταξιδιού της πάνω στον Κίτρινο Τούβλινο Δρόμο, η Ντόροθι συναντάει το Σκιάχτρο, τον Τενεκεδένιο και το Δειλό Λιοντάρι που και οι τρεις ψάχνουν κάτι το οποίο χρειάζονται όλοι οι μυημένοι για να ολοκληρώσουν την αναζήτησή τους προς την διαφώτιση –μυαλό, καρδιά και θάρρος. Ο Baum αναπαράγει φυσικά τα λόγια της Blavatsky: «Δεν υπάρχει κίνδυνος ότι το άφοβο θάρρος δεν μπορεί να γίνει κατακτητής, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μία άμεμπτη καθαρότητα δεν μπορεί να διεισδύσει. Δεν υπάρχει καμία δυσκολία που μία ισχυρή διάνοια δεν μπορεί να ξεπεράσει.» Μετά από μία σειρά εμποδίων η ομάδα τελικά φθάνει στη Σμαραγδένια Πόλη για να συναντήσει τον Μάγο Θεό!
Ο Μάγος Οζ
Περικυκλωμένος από αντικείμενα και ειδικά εφέ, ο Μάγος παρουσιάζεται σκληρός, αγενής κι όχι και τόσο σοφός. Ο Μάγος στην πραγματικότητα αντιπροσωπεύει τον προσωπικό θεό των χριστιανών και των Εβραίων, αυτή την καταπιεστική παρουσία που χρησιμοποιείται από τις συμβατικές θρησκείες για να κρατούν τις ανθρωπόμαζες σε πνευματικό σκοτάδι: ο Γιαχβέ. Πόσα και πόσα δεν έχουμε γράψει από την θρυλική miastala.com ακόμη, γι’ αυτή την μεγάλη απάτη των οργανωμένων θρησκειών και ειδικότερα του εβραϊκού χριστιανισμού με όλα τα παρακλάδια του;
Αργότερα αποκαλύπτεται ότι ο Μάγος είναι μία απάτη, (τι πρωτότυπο!) ένας τσαρλατάνος που εκφοβίζοντας τους ανθρώπους εξασφαλίζει την λατρεία προς το πρόσωπό του. Ξεκάθαρα δεν μπορεί να βοηθήσει τους χαρακτήρες να ολοκληρώσουν την αναζήτησή τους. Αν διαβάσετε και άλλα κείμενα των Μυστηριακών Σχολών αυτό ακριβώς το σημείο που αφορά τον χριστιανισμό επαναλαμβάνεται συνεχώς. Μετά από όλα αυτά, τόσο το μυαλό, η καρδιά και το θάρρος που χρειάζονταν το Σκιάχτρο, ο Τενεκεδένιος και το Λιοντάρι για να ολοκληρώσουν την αναζήτησή τους βρίσκονται μέσα στον καθένα ξεχωριστά. Οι Μυστηριακές Σχολές πάντα διδάσκουν τους μαθητές τους να βασίζονται στον εαυτό τους για να καταφέρουν την σωτηρία τους. Σε ολόκληρη την ιστορία ο σκύλος της Ντόροθι, ο Τότο εκφράζει αυτή την «εσωτερική φωνή» είναι το ένστικτό της.
Να μία περιγραφή για τον Τότο στην ιστοσελίδα της Θεοσοφικής Εταιρείας: «Ο Τότο αντιπροσωπεύει το εσωτερικό, το ενστικτώδες, σχεδόν το ζωώδες κομμάτι του εαυτού μας. Σε όλη την ταινία, η Ντόροθι μιλάει με τον Τότο ή τον εσωτερικό εαυτό της. Το μάθημα εδώ είναι να ακούμε τον Τότο που βρίσκεται μέσα μας. Σε αυτή την ταινία ο Τότο δεν κάνει ποτέ λάθος. Όταν γαβγίζει στο σκιάχτρο, η Ντόροθι προσπαθεί να τον αγνοήσει: “Μην είσαι ανόητος, Τότο. Τα σκιάχτρα δεν μιλάνε” Όμως τα σκιάχτρα μιλούν στον Οζ. Ο Τότο γαβγίζει επίσης στον μάγο που βρίσκεται πίσω από την κουρτίνα και είναι ο πρώτος που καταλαβαίνει ότι πρόκειται για μία απάτη. Στη φάρμα και στο κάστρο η Μάγισσα προσπαθεί να βάλει τον Τότο σε ένα καλάθι. Αυτό που δεν είναι άλλο από μία σκιά θα προσπαθήσει να εμποδίσει και να περιχαρακώσει το ένστικτο. Και στις δύο περιπτώσεις, ο Τότο πηδάει έξω από το καλάθι και δραπετεύει. Μπορεί να αγνοούμε την εσωτερική μας φωνή, αλλά δεν μπορούμε να την φυλακίσουμε.
Στην τελευταία σκηνή, ο Τότο κυνηγάει μία γάτα, κάνοντας την Ντόροθι να τρέχει από πίσω του και έτσι να χάσει την πτήση της με το αερόστατο. Αυτό οδηγεί την Ντόροθι στην ολοκληρωτική μεταμόρφωση και στην ανακάλυψη της εσωτερικής της δύναμης. Η πτήση με το αερόστατο αντικατοπτρίζει την παραδοσιακή θρησκεία με έναν αποστεωμένο μάγο να υπόσχεται ένα ταξίδι προς το θείο. Ο Τότο είχε δίκιο που εξανάγκασε τη Ντόροθι να χάσει την πτήση της, αλλιώς δεν θα είχε ανακαλύψει ποτέ την πραγματική δική της μαγεία. Αυτό είναι ένα κάλεσμα για όλους μας, να ακούμε το ένστικτό μας, αυτές τις στιγμιαίες στιγμές φαντασίας που φαίνεται ότι ξεπηδούν από το πουθενά.»
Αυτή η φωνή του ένστικτου, είναι το Διπλό στην φιλοσοφία του Don Juan Matus που παρουσιάζεται σε ζωομορφική μορφή και ο Διττός εαυτός στην φιλοσοφία του Jean Pierre Garniet Malet η θεωρία της Διττότητας, αντίστοιχα, αλλά και στον Wilhelm Reich αναφερόμενος στον άνθρωπο που καθαρίζει από τις θωρακίσεις του και εμφανίζεται η ζωομορφική του έκφανση ή αλλιώς Τοτεμικός εαυτός ή αλλιώς Ναγκουάλ. Αμφότερα τα βρίσκουμε και στην αρχαία Ελληνική φιλοσοφία.
Ο ψεύτικος Μάγος προσκαλεί την Ντόροθι στο αερόστατο του για να γυρίσει πίσω στο Κάνσας που είναι και ο τελικός της προορισμός. Ωστόσο ακολουθεί τον Τότο (το Διπλό της) και απομακρύνεται από το αερόστατο που αποτελεί τις κενές υποσχέσεις που δίνουν οι οργανωμένες θρησκείες. Αυτό την οδηγεί στην ολοκληρωτική αποκάλυψη και με την βοήθεια της Καλής Μάγισσας του Βορρά (την πνευματική της οδηγό) τελικά καταλαβαίνει: «όλα αυτά που έψαχνε μπορούν να βρεθούν στην αυλή του σπιτιού της.»
Για να αποκτήσει την διαφώτιση, η Ντόροθι έπρεπε να εξολοθρεύσει τις κακές μάγισσες της Ανατολής και της Δύσης -που διαμορφώνουν έναν κακό οριζόντιο άξονα: τον υλικό κόσμο. Αποδείχθηκε ότι ήταν σοφή επιλογή να ακολουθήσει τις συμβουλές των καλών μαγισσών του Βορρά και του Νότου, την πνευματική διάσταση. Στο τέλος της ιστορίας, η Ντόροθι ξυπνάει στο Κάνσας, έχει συνδυάσει με επιτυχία την φυσική και την πνευματική ζωή. Είναι καλά με τον εαυτό της και παρόλο που η οικογένειά της δεν πιστεύει την περιπέτειά της (η αδαής μάζα), τελικά στο τέλος θα πει: «Δεν υπάρχει άλλο μέρος όπως το σπίτι σου». Άσχετα αν αυτό το σπίτι είναι η φυλακή σου!!!
Το τέλος του παραμυθιού είναι παράξενα αποκαλυπτικό. Ο Μάγος του Οζ (ο Θεός των ανθρώπων) δεν είναι παρά ένα «ανθρωπάκι» που έχει πείσει τους πάντες για την «σοφία» του και για το ότι διαχειρίζεται την κρίση με επιτυχία (sic). Όμως, αυτός ο απατεωνίσκος ξεσκεπάζεται και πλέον όλοι τον κυνηγούν. Το πιο θεαματικό είναι ότι, στο τέλος, ο Οζ προσπαθεί να δραπετεύσει από τη Σμαραγδένια Πολιτεία με… αερόστατο (όπως το σκάνε συνήθως οι απατεώνες πολιτικοί, με ελικόπτερο). Μάλιστα, φεύγοντας, όταν τον ρωτάνε γιατί χειρίστηκε το πρόβλημα εξαπατώντας τους πολίτες, απαντά: «Εάν όλοι πιστεύουν ότι είσαι μάγος και νομίζουν ότι μπορείς να κάνεις ό,τι θέλουν, τότε έχεις κάθε προσωπικό συμφέρον να είσαι τσαρλατάνος» (κι άλλο sic).
Επιπλέον όλο το σημαντικό κομμάτι του έργου γίνεται στο Όνειρο.
Εκεί γίνονται οι βαριές εμφυτεύσεις όπως και η επικοινωνία με τον Ασυνείδητο εαυτό.
Στα όνειρα δημιουργείται το Μέλλον σου μέσα από τα ανοίγματα του Χρόνου.
Ο Μάγος του Οζ χρησιμοποιείται στον Νοητικό Έλεγχο Monarch
Σχεδόν όλες οι αναφορές που έχουμε σχετικά με το πρότζεκτ MK Ultra και τον Νοητικό Έλεγχο αναφέρουν την σημασία του Μάγου του Οζ. MK/ULTRA/kids και GWEN αλλά και Mind Control Στην Αμερική «ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ANOIΧTA ΜΑΤΙΑ» Το γιατί, είναι πέρα από ολοφάνερο.
Στην δεκαετία του 1940, η ιστορία αυτή αποδεδειγμένα είχε επιλεχθεί από τα μέλη της Αμερικανικής υπηρεσίας πληροφοριών σαν την βάση για το τραυματικό πρόγραμμα του νοητικού ελέγχου. Η ταινία διαμορφώθηκε ανάλογα και της δόθηκε ένα νέο νόημα ώστε να χρησιμοποιηθεί σαν ένα εργαλείο για να ενισχύσει τον προγραμματισμό των θυμάτων. Ορίστε και μερικά παραδείγματα από το έργο του Fritz Springmeier Total Mind Control Slave:
> To έντονο δέσιμο μεταξύ της Ντόροθι και του σκύλου της αποτελεί μία ανεπαίσθητη σύνδεση με την χρήση ζώων στις αποκρυφιστικές τελετουργίες. Ένα παιδί-δούλος του προγράμματος Monarch επιτρέπεται να δεθεί με ένα ζώο. Το ίδιο το παιδί θα το επιδιώξει έτσι και αλλιώς γιατί οι άνθρωποι είναι τρομοκρατημένοι σε αυτό το σημείο και έχουν την ανάγκη κάποιας βοήθειας. Τότε το ζώο θανατώνεται, (συνήθως εξαναγκάζουν το ίδιο το παιδί να το κάνει) ώστε το παιδί να αποκοπεί συναισθηματικά και να τρομοκρατηθεί, αλλά αυτό που στην πραγματικότητα σκοτώνουν κι αποκόβουν είναι το Διπλό. Ποιόν ή τι ταΐζουν με αυτή την ενέργεια του τρόμου; Έχεις σκεφτεί;
> Οι σκλάβοι του προγράμματος Monarch εκπαιδεύονται να ακολουθήσουν «τον Κίτρινο Τούβλινο Δρόμο» Ανεξάρτητα από τα τρομακτικά πράγματα που θα ακολουθήσουν, ο σκλάβος Monarch πρέπει να ακολουθήσει τον δρόμο αυτό που έχει στηθεί μπροστά του, από αυτούς που τον ελέγχουν.
> Το ουράνιο τόξο με τα επτά του χρώματα, έχει μεγάλη αποκρυφιστική σημασία καθώς είναι ένα σημαντικό πνευματικό, υπνωτικό μέσο, χειραγώγησης και υποταγής των μαζών. Η Ανθρωπότητα είναι άνθρωπο-καλλιέργεια, μας κατέχουν, σε κάποιον ανήκουμε. Έχουν πληρώσει για εμάς. Η σύγχρονη κοινότητα LGBT χρησιμοποιεί το ουράνιο τόξο αλλά με μείον
> Η Ντόροθι ψάχνει για ένα μέρος όπου δεν θα υπάρχουν προβλήματα και αυτό το μέρος είναι «πέρα από το ουράνιο τόξο». Για να αποφευχθεί ο πόνος, ο αλλοιωμένος πλέον χαρακτήρας πηγαίνει πέρα από το ουράνιο τόξο. Όπως και στην Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων το αντίστοιχο “going through the looking glass”.
«Κάπου Πέρα από το Ουράνιο Τόξο» (Somewhere Over the Rainbow) είναι πιθανόν το πιο προγραμματιστικό τραγούδι που γράφτηκε ποτέ και συχνά παίζεται στις ταινίες κατά την διάρκεια τραυματικών και βίαιων σκηνών. (δες την ταινία Face-Off).
Όταν δημιουργείται αυτό το περίεργο αποτέλεσμα, όταν η βία δεν φαίνεται να είναι πια πραγματική, είναι ακριβώς ο τρόπος που η αποσύνδεση λειτουργεί για τα θύματα του νοητικού ελέγχου. Μας το δείχνουν ΟΛΟΦΑΝΕΡΑ, στην σκηνή όπου η Ντόροθι αποκοιμιέται σε ένα λιβάδι με παπαρούνες, είναι σαφής αναφορά στην χρήση ηρωίνης για να χαλαρώσουν και να χειραγωγήσουν τα θύματα του νοητικού ελέγχου. Το χιόνι δε, που πέφτει από τον ουρανό και ξυπνάει την Ντόροθι από τον λήθαργό της. Σαφής αναφορά στην κοκαΐνη αλλά και στις σκόνες των αεροψεκασμών !
Αλληγορικές ιστορίες που μεταδίδουν πνευματικές αλήθειες υπήρχαν από τις απαρχές του ανθρώπου και τις συναντά κανείς σε όλους τους πολιτισμούς: Κέλτες, Ινδούς, Πέρσες, Αζτέκους, Έλληνες, Αιγυπτίους και άλλους. Όμως πόσες από αυτές τις αλληγορικές ιστορίες τις χρησιμοποιούν σε απάνθρωπα, σκληρά και βάναυσα προγράμματα νοητικού ελέγχου, όπως το άγριο κι απάνθρωπο MK/ULTRA/kids και GWEN; Πόσο αθώο είναι το αθώο παραμύθι ειδικά αν σκεφτούμε πως η αθωότητα χάνεται με την γέννηση της ύλης; Συνειδητά κατευθυνόμενος ο Frank Baum δημιούργησε μία κλασσική αλληγορία για την διασκέδαση του μαζάνθρωπου, που επίσης περιέχει μυστικά μηνύματα που είναι κατανοητά από τους «πεφωτισμένους»
Η μεγάλη επιτυχία του Μάγου του Οζ στην Αμερική, αλλά και στην Δύση επιβεβαιώνει το πραγματικό αποκρυφιστικό δόγμα. Γραμμένο στην δεκαετία του 1890 όπου οι περισσότεροι Αμερικανοί ήταν συντηρητικοί χριστιανοί, η ιστορία του Baum βρήκε ανταπόκριση στην προοδευτική εγκατάλειψη των παραδοσιακών θρησκειών από τον πληθυσμό και στην αποδοχή μίας νέας μορφής πνευματικότητας. Ναι αλλά πόση πνευματικότητα περιέχει αυτή η νέα μορφή, περιέχει άραγε μια στάλα πνευματικότητα ή είναι μια ακόμη καλοστημένη παγίδα συνώνυμη με τον Μάγο και τα μαντζούνια του; Άνοιξε ένα λεξικό μπας και μάθεις τι στο καλό είναι η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ! και ποια σκοτεινά κέντρα την προωθούν ! Πως την προωθούν; Ο Edward Bernays στα βιβλία του το εξηγεί με κάθε λεπτομέρεια. (κυκλοφορεί και στα ελληνικά)
Αν και η CIA επιμένει ότι τα πειράματα έχουν εγκαταλειφθεί, ο βετεράνος πράκτορας Victor Marchetti της CIA έχει δηλώσει σε διάφορες συνεντεύξεις ότι η CIA μόνιμα διεξάγει καμπάνιες παραπληροφορήσεως και η έρευνα ελέγχου του νου συνεχίζεται. Το 1977 σε μια συνέντευξη μας λέει, ότι ο ισχυρισμός ότι το πρόγραμμα MK-ULTRA έχει εγκαταλειφθεί, είναι συγκάλυψη.
Σήμερα δε, η προπαγάνδα ελέγχου και ανακύκλωσης ψυχών είναι σε υπέρ-επίπεδα όπου το φιδίσιο “κίτρινο τούβλινο μονοπάτι” που το περπατάς με τα ασημένια ή τα κόκκινα γοβάκια, εξακολουθητικά εξυπηρετούν τον ίδιο σκοπό. Αλήθεια ξέρεις τι είναι και τι κάνουν οι “Κόκκινες Γυναίκες” ή μήπως θυμάσαι την κόκκινη γυναίκα που τράβηξε την προσοχή του Νίο στο Matrix;
Οι σύγχρονες νευροεπιστήμες, είναι ξεκάθαρες: «Αναγνωρίζεται απ’ την νευροεπιστήμη ότι ο εγκέφαλος είναι εύπλαστος. Αλλάζει με την εμπειρία μας και δημιουργεί διαδρομές και συνδέσεις που σχετίζονται με ό,τι βλέπουμε, ακούμε και μαθαίνουμε». Άρα κάθε άλλο παρά αθώα είναι μια αλληγορική ιστοριούλα ειδικά αν ξέρουμε την πηγή της. Σε καμία περίπτωση δεν θα σου επέτρεπε ο Αφέντης να φτιάξεις έναν δικό σου κόσμο που να μην εξυπηρετεί τα δικά του συμφέροντα, άρα φροντίζει αυτό που βλέπεις, ακούς, αισθάνεσαι και μαθαίνεις να είναι αυτό που τα εξυπηρετεί απολύτως. Λογικό ακούγεται έτσι; Απλό πρόγραμμα επιβίωσης δικής Του είναι. Κι εσύ το ίδιο κάνεις στο μαντρί με τα πρόβατα σου.
«Η σύγχρονη Φυσική απέδειξε ότι η ύλη είναι στην ουσία συμπυκνωμένη ενέργεια. Άρα η ύλη είναι ψευδαίσθηση. Εικοσιτέσσερα ακίνητα διαδοχικά καρέ εικόνων δημιουργούν την αίσθηση της κίνησης. Άρα η κίνηση είναι μια ψευδαίσθηση. Η περιοδικότητα κάποιων φυσικών φαινομένων, η χρονομετρική καταγραφή τους, και η φθορά, δημιουργούν την αίσθηση της γραμμικής διαδοχικότητας και του χρόνου. Ένα άτομο που θα ζούσε έγκλειστο σε ένα σπίτι δίχως παράθυρα, δίχως ρολόγια και καθρέφτες, δεν θα είχε την αίσθηση της ροής του χρόνου. Άρα, ο χρόνος είναι ψευδαίσθηση. Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες της Νευροφυσιολογίας, και το Εγώ είναι ψευδαίσθηση!!! Είναι δυνατόν, με τη σύλληψή μας να ερχόμαστε από το τίποτα, κατόπιν με τη γέννησή μας να γινόμαστε κάτι, και στο τέλος με τον θάνατό μας, να γινόμαστε πάλι τίποτα; Άρα, ο διαχωρισμός ζωή/θάνατος είναι ψευδαίσθηση.»
Μια οποιαδήποτε ανθρώπινη ομάδα δεν σκέφτεται με την αυστηρή έννοια του λόγου. Στην θέση των σκέψεων έχει έξεις, παρορμήσεις και συναισθήματα. Όσο αφορά την αλλαγή γνώμης, συνήθως η πρώτη της παρόρμηση είναι να ακολουθήσει το παράδειγμα ενός Ηγέτη. Ένα φαντεζί κίτρινο ή χρυσό τούβλινο μονοπάτι. Αυτή είναι μία από τις πιο καλά θεμελιωμένες αρχές της ψυχολογίας της μάζας. Λειτουργεί αυξάνοντας ή μειώνοντας το γόητρο ενός θέρετρου, προκαλώντας μαζική ανάληψη μετρητών από μόνο μία τράπεζα, ή πανικό στο χρηματιστήριο, δημιουργώντας ένα μπεστ σέλερ ή μια εισπρακτική επιτυχία.
Όταν το παράδειγμα του Ηγέτη (Μάγος του Οζ) δεν είναι διαθέσιμο και η αγέλη πρέπει να σκεφτεί για τον εαυτό της, τότε το κάνει με στερεότυπα, (παραμύθια, εικόνες, χρώματα, ήχους, ερεθίσματα) χωρίς ίχνος λογικής ή έστω παρουσίας σκέψης. Χρησιμοποιεί γνωστές της λέξεις που ταιριάζουν στην περίπτωση με εικόνες που αναφέρονται σε ομάδες ιδεών και εμπειριών. Σκέψου πόσο εύκολα ακόμη και σήμερα (θα έλεγα ειδικά σήμερα) αποδομούνται άνθρωποι απλά και μόνο αν δεχτούν μια κατηγορία σεξουαλικού ύφους. Ποντάροντας σε ένα στερεότυπο ή προωθώντας ένα νέο, η προπαγανδιστική τεχνική έλεγχου μπορεί ευκολότατα να μετατρέψει έναν όγκο συναισθημάτων της μάζας και να την κατευθύνει όπου θελήσει. Γι’ αυτό τα παραμύθια με τα στερεότυπα, τα έντονα χρώματα, τις μη γραμμικές ροές τους, κλπ που εμφυτεύονται στον συναισθηματικό κόσμο των νέων ανθρώπων, είναι απολύτως χρήσιμα όταν σε συγκεκριμένες περιόδους χρειαστεί να διεγερθούν και να κατευθυνθούν όπου εξυπηρετεί τον Αφέντη. Ε, όχι αγαπητέ μου, δεν θα τα άφηναν ανεξέλεγκτα!!
Από την ενεργό συμμετοχή σε μια συζήτηση, μέχρι την εύρεση πληροφοριών για μια νέα δραστηριότητα, ακόμα και η φαινομενικά παθητική στάση στην οποία κάθεσαι για να ακούσεις μουσική ή να παρακολουθήσεις τηλεόραση έχουν ως αποτέλεσμα έναν διαρκή σχηματισμό νέων συνδέσεων στον εγκέφαλο, που τελικά, σε κάνουν αυτό που είσαι ως όν. Ένα τεράστιο πρόβλημα, αν και σιωπηλό, που έχει φθάσει σε διαστάσεις επιδημίας είναι η παρακολούθηση πορνογραφίας, η οποία επηρεάζει τις γυναίκες περισσότερο από ό,τι τους άντρες και η τεράστια χρήση ναρκωτικών μαριχουάνας και κοκαΐνης αλλά και διάφορων παράγωγων αυτών. Μάλιστα πλέον τα κοινά τρόφιμα λίγο απέχουν από το να αποκληθούν ως “ναρκωτικές ουσίες”. Δεν θα μπορούσε η γιαγιά σου να τραφεί με αυτά τα σκουπίδια που τρως εσύ σήμερα και λυπάμαι ειλικρινά, που δεν μπορώ να σου περιγράψω το άρωμα και την γεύση μιας φυσικής τομάτας ή μιας φράουλας… Όχι φίλτατε αναγνώστη, αυτό που εσύ ξέρεις ως τομάτα ή φράουλα ουδεμία σχέση έχουν με αυτό που εγώ γνωρίζω ως τέτοια.
Τίποτε δεν είναι αυτό που φαίνεται με την πρώτη ματιά, αφού σπάνια η πραγματικότητα ταυτίζεται με την φαινομενικότητα.
Απαιτείται Δ Ι Α Κ Ρ Ι Σ Η και φυσικά Γ Ν Ω Σ Η.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου