Η ζήλεια είναι ίσως από τα πιο ισχυρά αρνητικά συναισθήματα που μπορεί να γεννηθούν κατά τη διάρκεια μιας ερωτικής σχέσης. Όταν ξεφύγει από τα «επιτρεπτά» όρια είναι ικανή από μόνη της να φέρει μια σχέση στο τέλος της, με τον ένα σύντροφο να χάνει τον εαυτό του στη δύνη φαντασιώσεων πως έχει ή τείνει να απατηθεί ή πως δεν παίρνει την απαραίτητη προσοχή και τον άλλο σύντροφο να χάνει κυριολεκτικά τον εαυτό του/της προσπαθώντας να αποδεικνύει συνέχεια την αξία του ως ένας πιστός σύντροφος.Η ζήλεια δεν διαχωρίζει ούτε φύλλο, ούτε ηλικία αν και είναι σημαντικό να ειπωθεί πως σημαντικό ρόλο παίζουν οι προηγούμενες εμπειρίες και κατά πόσο έχει δουλέψει γενικά με τον εαυτό του ο κάθε σύντροφος. Δυστυχώς πολλοί άνθρωποι κουβαλάνε ανασφάλειες και κακές αναμνήσεις από προηγούμενες σχέσεις. Αυτά τα συναισθηματικά «απορρίμματα» αφήνονται στη νέα σχέση, με αποτέλεσμα ο νέος σύντροφος να επωμίζεται βάρη που δεν του αναλογούν.
Η ακραία ζήλεια δηλώνει άνθρωπο ο οποίος δε μπορεί να βιώσει τον εαυτό του ως μια ολότητα, αλλά βλέπει τον εαυτό του λειψό και χρειάζεται μια συνεχή επιβεβαίωση για να μπορεί να συναντά μέσα του κάποιες ψευδείς ισορροπίες. Συχνά οι ρίζες της παθολογικής ζήλειας συναντώνται στα παιδικά μας χρόνια μέσα από ελλείπεις και μη ολοκληρωμένες συναισθηματικές καταστάσεις και από ανάγκες μας οι οποίες δεν εκπληρώθηκαν.
Τι είναι η ζήλεια όμως σαν συναίσθημα; Είναι μια μίξη άγχους, ανασφάλειας, εμμονών, προβλήματα υψηλής ή χαμηλής αυτοεκτίμησης και αυτοπεποίθησης, κτητικότητας, καχυποψίας κι όλα αυτά συχνά εκφραζόμενα με ένα τρόπο επιθετικό και χειριστικό, παραβιάζοντας ακόμα και κάποια προσωπικά αρχεία του συντρόφου (κινητό, facebook κτλ) οι οποίες κινήσεις, τελικά οδηγούν στην βίωση μιας αυτοεκπληρούμενης προφητείας και κατ' επέκταση στο χωρισμό. Πολλές φορές ο/η σύντροφος ο οποίος υποφέρει από αυτή την ακραία μορφή ζήλειας, ψάχνει μέσα από τον κοινωνικό του κύκλο άλλα άτομα (συνήθως φίλους/ες) τα οποία θα συμφωνήσουν με το σκεπτικό αυτό γιατί και τα ίδια υποφέρουν από παθολογική ζήλεια με αποτέλεσμα να δημιουργείται έτσι ένας φαύλος κύκλος αρνητικής ενίσχυσης και παράλληλα άτυπες συμμαχίες επιβεβαίωσης.
Η ζήλεια στην οποία αναφερόμαστε τώρα, έχει την τάση να επικεντρώνεται στα αρνητικά, αποκλείοντας κάθε θετική και ρομαντική κίνηση του άλλου συντρόφου. Ας πάρουμε για παράδειγμα πως ένας σύντροφος γελάει με το αστείο κάποιας άλλης κοπέλας. Η σύντροφος που ζηλεύει, θα το εκλάβει πως αυτό είναι φλερτ και πως απειλείται η σχέση της. Ο σύντροφος που υποφέρει από παθολογική ζήλεια, συχνά έχει παραληρηματικές ιδέες στις οποίες και τις περισσότερες φορές ενδίδει και πολλές φορές βιώνει τη μη συναισθηματική ικανοποίηση, λόγω των φανταστικών προσδοκιών που έχει.
Δεν ισχύει αυτό που λένε πως κάποιος έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση γι’ αυτό και ζηλεύει. Πολλές φορές ισχύει το αντίθετο. Η σύντροφος για παράδειγμα να έχει πολύ υψηλή αυτοεκτίμηση και να μη μπορεί να δεχτεί για παράδειγμα πως ο σύντροφος της, μιλάει και με άλλα άτομα σε μια συγκέντρωση, τα οποία συνειδητά ή υποσυνείδητα τα θεωρεί κατώτερα.
Σε αυτό το σημείο να διαχωρίσουμε πως τα αισθήματα ζήλειας είναι κάτι φυσιολογικό και καθημερινό στις περισσότερες σχέσεις. Αν στον ένα πόλο έχουμε την αδιαφορία και την απάθεια και στον άλλο πόλο έχουμε την κτητική και παθολογική ζήλεια, η καθημερινή ζήλεια που θεωρούμε «υγιή», βρίσκεται κάπου στη μέση.
Ως συνήθως, είναι πολύ βοηθητικό για τον ζηλόφθονα σύντροφο να ζητήσει βοήθεια από ειδικό για να μπορέσει να έρθει σε επαφή με την πηγή των συναισθημάτων ζήλειας. Όπως προαναφέρθηκε και πρωτύτερα το να καταφύγει ο ζηλιάρης σύντροφος σε κάποιον φίλο/η για βοήθεια, σπάνια βοηθάει γιατί η επιλογή του ατόμου γίνεται με κριτήρια τα οποία θα επιβεβαιώσουν τη θέση του ζηλιάρη συντρόφου.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου