Οι άνθρωποι έχουμε έμφυτη την ανάγκη της αλληλεπίδρασης με τους άλλους ανθρώπους, αποσκοπούμε πολλές φορές στη θετική τους στάση και την έγκρισή τους. Ένας καλός βαθμός, η συγγραφή ενός άρθρου ή βιβλίου, μία αθλητική επίδοση, όλες αυτές οι ενέργειες μας φέρνουν αντιμέτωπους με την κριτική των άλλων.Και αν υπάρξει η θετική κριτική και η έγκριση, αυτό έχει καλώς. Τι συμβαίνει όμως όταν η κριτική είναι ως επί το πλείστον αρνητική, τονίζει τα κακώς κείμενα και υπογραμμίζει λάθη, παραλείψεις και αδυναμίες;
Κάθε κακή κριτική μπορεί να πληγώσει, να κλονίσει την εμπιστοσύνη ενός ανθρώπου στις ικανότητές του, να ψυχράνει τη θέληση και την επιθυμία για πρόοδο. Είναι ίσως το μεγαλύτερο μάθημα που θέλει να μας δώσει η ζωή, το να μην επιτρέπουμε στις αποτυχίες και την αρνητική στάση να μας επηρεάζει.
Μπορεί η αρχική αντίδραση να είναι η απογοήτευση και η στεναχώρια, όμως όσο απίστευτο και αν είναι, μία κακή κριτική μπορεί να αποτελέσει το μεγαλύτερο έναυσμα για την προσωπική πρόοδο και βελτίωση. Η κακή κριτική που δεν έχει σκοπό να χαϊδέψει αυτιά αλλά να εντοπίσει τα κακώς κείμενα, μπορεί να έχει περισσότερα οφέλη από όσα μπορείς να φανταστείς.
Η κακή κριτική μπορεί να σε βοηθήσει να διορθώσεις λάθη, να εμβαθύνεις περισσότερο στις αδυναμίες και να τις καλύψεις, να πιστέψεις περισσότερο στον εαυτό σου και να αγωνιστείς για να φτάσεις ψηλότερα. Η αρνητική κριτική ενός ειδικού για το βιβλίο σου ή την επίδοσή σου σε ένα αντικείμενο, μπορεί να σε οπλίσει με τέτοιο πείσμα που να κάνεις τα πάντα για να φτάσεις ψηλά.
Μία αρνητική κριτική μπορεί να σε βοηθήσει στο να εντοπίσεις τις παραλείψεις και να οργανωθείς πιο αποτελεσματικά. Το «όχι» μπορεί να γίνει εκείνη η ευκαιρία που ζητάς στο να γίνεις η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου.
Ο άνθρωπος γίνεται καλύτερος μόνο από την αρνητική κριτική. Αν κάποιος εξασκήσει τον εαυτό του στο να ωφελείται και όχι να αποθαρρύνεται από εκείνη, σίγουρα θα βελτιωθεί και θα γίνει καλύτερος, κλείνοντας ακόμα και τα ίδια τα στόματα των επικριτών του.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου