Τοῦτο βίος, τοῦτ’ αὐτό· τρυφή βίος· ἔρρετ’, ἀνῖαι.
ζωῆς ἀωθρώποις ὀλίγος χρόνος. ἄρτι Λυαῖος,
ἄρτι χοροί στέφανοί τε φιλανθέες, ἄρτι γυναῖκες.
σήμερον ἐσθλά πάθω, τό γάρ αὔριον οὐδενί δῆλον.
Ο βίος αυτό είναι και τίποτε άλλο:
τρυφές, ηδονές, απολαύσεις!
Κι όσο για τις έγνοιες και τις μέριμνες
– να παν και να μη γυρίσουνε ποτέ!
Ο άνθρωπος ποθεί – και δικαίως –
να διασκεδάζει συνεχώς, και να οκνεύει.
Μικρός ο βίος, σύντομος, βραχύς…
ο δε χρόνος δε μας φτάνει για πολλά!
Γι’ αυτό λέω κι εγώ πως η ζωή μας
Βάκχος ας είναι… Βάκχος και χοροί!…
Λούλουδα ας είν’ και στέφανοι!…
Και, βεβαίως, γυναίκες ας είναι, θήλεα,
θήλεα μάτσο! Ευφρανθώμεν, φίλοι μου!
Ευφρανθώμεν, διότι κανείς μας δεν ξέρει
τι μας ξημερώνει αύριο!
ΡΟΥΦΙΝΟΥ
Μήτ’ ἰσχνήν λίην περιλάμβανε μήτε παχεῖαν,
τούτων δ’ ἀμφοτέρων τήν μεσότητα θέλε.
τῇ μέν γάρ λείπει σαρκῶν χύσις, ἡ δέ περισσήν
κέκτηται· λεῖπον μή θέλε μηδέ πλέον.
Ούτε πετσί και κόκαλο ούτε χοντροβαρέλες
– από τα δύο αυτά άκρα
τον μέσο όρο εσύ πάντα να παίρνεις κοίτα!
Από τις μεν λείπει η σάρκα η καλή
στις άλλες περισσεύει (και πολύ!) το κρέας.
Το λειψό
άσε το!
Αλλά και το περίσσιο
άσ’ το κι εκείνο σου λέω!
ΠΑΛΑΤΙΝΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ*, Των εραστών τα μάτια
είναι πάντα σα βροχή…
-------------------------
*Η ΠΑΛΑΤΙΝΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ είναι το δημοφιλέστερο ποιητικό ανάγνωσμα της αρχαίας ελληνικής γλώσσας, από τον 7ο π.Χ. έως τον 7ο μ.Χ. αιώνα. Το δε συντριπτικώς δημοφιλέστερο τμήμα της είναι το Πέμπτο Βιβλίο, αυτό που περιλαμβάνει ερωτικά επιγράμματα διακρινόμενα για την κομψότητα του λυρικού ύφους και την αγέραστη επικαιρότητά τους.
Ο κόσμος του έρωτα – από την απλή εξομολόγηση ως τη σοφιστευμένη απιστία, από τα συνήθη παράπονα και τα χαριεντίσματα ως τα αφάνταστα καρδιοχτυπήματα και τα βάσανα, από τη συγκρατημένη σεμνότητα ως την απερίφραστη χυδαιότητα – παρουσιάζεται ανάγλυφα και με χαριτωμένη βραχύτητα στα μάτια του αναγνώστη, που όχι μόνο διαπιστώνει ότι στο θέμα αυτό (:στον έρωτα) τίποτα δεν έχει αλλάξει αιώνες τώρα, αλλά και μαντεύει ότι ποτέ δεν πρόκειται τα πράγματα να είναι διαφορετικά. Ως προς αυτό όμως όλοι συμφωνούν και λένε “ευτυχώς”.
ζωῆς ἀωθρώποις ὀλίγος χρόνος. ἄρτι Λυαῖος,
ἄρτι χοροί στέφανοί τε φιλανθέες, ἄρτι γυναῖκες.
σήμερον ἐσθλά πάθω, τό γάρ αὔριον οὐδενί δῆλον.
Ο βίος αυτό είναι και τίποτε άλλο:
τρυφές, ηδονές, απολαύσεις!
Κι όσο για τις έγνοιες και τις μέριμνες
– να παν και να μη γυρίσουνε ποτέ!
Ο άνθρωπος ποθεί – και δικαίως –
να διασκεδάζει συνεχώς, και να οκνεύει.
Μικρός ο βίος, σύντομος, βραχύς…
ο δε χρόνος δε μας φτάνει για πολλά!
Γι’ αυτό λέω κι εγώ πως η ζωή μας
Βάκχος ας είναι… Βάκχος και χοροί!…
Λούλουδα ας είν’ και στέφανοι!…
Και, βεβαίως, γυναίκες ας είναι, θήλεα,
θήλεα μάτσο! Ευφρανθώμεν, φίλοι μου!
Ευφρανθώμεν, διότι κανείς μας δεν ξέρει
τι μας ξημερώνει αύριο!
ΡΟΥΦΙΝΟΥ
Μήτ’ ἰσχνήν λίην περιλάμβανε μήτε παχεῖαν,
τούτων δ’ ἀμφοτέρων τήν μεσότητα θέλε.
τῇ μέν γάρ λείπει σαρκῶν χύσις, ἡ δέ περισσήν
κέκτηται· λεῖπον μή θέλε μηδέ πλέον.
Ούτε πετσί και κόκαλο ούτε χοντροβαρέλες
– από τα δύο αυτά άκρα
τον μέσο όρο εσύ πάντα να παίρνεις κοίτα!
Από τις μεν λείπει η σάρκα η καλή
στις άλλες περισσεύει (και πολύ!) το κρέας.
Το λειψό
άσε το!
Αλλά και το περίσσιο
άσ’ το κι εκείνο σου λέω!
ΠΑΛΑΤΙΝΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ*, Των εραστών τα μάτια
είναι πάντα σα βροχή…
-------------------------
*Η ΠΑΛΑΤΙΝΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ είναι το δημοφιλέστερο ποιητικό ανάγνωσμα της αρχαίας ελληνικής γλώσσας, από τον 7ο π.Χ. έως τον 7ο μ.Χ. αιώνα. Το δε συντριπτικώς δημοφιλέστερο τμήμα της είναι το Πέμπτο Βιβλίο, αυτό που περιλαμβάνει ερωτικά επιγράμματα διακρινόμενα για την κομψότητα του λυρικού ύφους και την αγέραστη επικαιρότητά τους.
Ο κόσμος του έρωτα – από την απλή εξομολόγηση ως τη σοφιστευμένη απιστία, από τα συνήθη παράπονα και τα χαριεντίσματα ως τα αφάνταστα καρδιοχτυπήματα και τα βάσανα, από τη συγκρατημένη σεμνότητα ως την απερίφραστη χυδαιότητα – παρουσιάζεται ανάγλυφα και με χαριτωμένη βραχύτητα στα μάτια του αναγνώστη, που όχι μόνο διαπιστώνει ότι στο θέμα αυτό (:στον έρωτα) τίποτα δεν έχει αλλάξει αιώνες τώρα, αλλά και μαντεύει ότι ποτέ δεν πρόκειται τα πράγματα να είναι διαφορετικά. Ως προς αυτό όμως όλοι συμφωνούν και λένε “ευτυχώς”.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου