Για όσους επηρεάζονται εξαιρετικά πολύ, οι σχέσεις τους κινδυνεύουν όχι μόνο λόγω του λιγότερου χρόνου που μπορούν να αφιερώσουν μεταξύ τους. Όταν βρίσκονται υπό «καθεστώς» χρόνιου στρες, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα ότι σύντροφοι να αφήνονται έρμαια των συναισθημάτων τους και να «πετούν» τη σύγχυσή τους ο ένας στον άλλο.
Μπορεί να υπάρχει επίσης έντονη απογοήτευση που να προέρχεται από ανεκπλήρωτες προσδοκίες. Οι προσδοκίες σχετίζονται αρκετά με την ευελιξία προσαρμογής στη νέα ζωή και όσο περισσότερο οι σύντροφοι είχαν πέσει έξω και ξαφνικά ήρθαν αντιμέτωποι με μια διαφορετική πραγματικότητα, τόσο περισσότερες οι πιθανότητες να εμφανιστούν συγκρούσεις και πικρία.
Προβλήματα μπορούν επίσης να γεννηθούν από διαφορές στις φιλοσοφίες ανατροφής των παιδιών. Σε κάποιους γάμους, ο ένας γονιός μπορεί να προτιμά μια χαλαρή στάση, ενώ ο άλλος μπορεί να επιθυμεί να εγκαθιδρύσει μια πιο αυστηρή στάση και κανόνες μέσα στο σπίτι.
Όταν οι γονείς συγκρούονται ως το προς τον τρόπο ανατροφής των παιδιών τους, δεν δίνουν μόνο μεταξύ τους λόγους για να τσακωθούν, αλλά γίνονται και κακό παράδειγμα για τα παιδιά τους. Ορισμένες φορές, σε τέτοιες περιπτώσεις ένα γονιός μπορεί να προσπαθήσει να πάρει το παιδί ως σύμμαχο ενάντια στον άλλο γονιό. Το παιδί μπορεί να εξαναγκαστεί να πάρει μέρος σε όλο αυτό, να διαλέξει πλευρά και έτσι νιώθει μπερδεμένο και συγχυσμένο. Ο γονιός που χάνει τον αγώνα μπορεί να νιώσει παραγκωνισμένος από την οικογένεια και να αναπτύξει άσχημα συναισθήματα για τον/τη σύντροφο ή τα παιδιά.
Οι γονείς που συναντούν τέτοια προβλήματα μπορεί άθελά τους να εκφράζουν τον θυμό τους και να ξεσπούν στα παιδιά. Μπορεί να νιώθουν τόσο εξουθενωμένοι που να μην δίνουν αρκετή προσοχή στις συναισθηματικές ανάγκες των παιδιών τους. Άλλοι μπορεί να νιώθουν ότι εκείνα είναι υπεύθυνα για όλα αυτά τα προβλήματα. Ακόμα κι αν δεν το εκφράζουν συνειδητά, οι γονείς μπορεί να στραφούν εχθρικά ενάντια στα ίδια τους τα παιδιά.
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τους άνδρες – ο τρόπος που πολλοί άνδρες νιώθουν για το γάμο τους μπορεί να σχετίζεται περισσότερο με το πώς συμπεριφέρεται στο παιδί και όχι τόσο με τις δεξιότητες ως γονιός. Τυπικά, δεν ισχύει το ίδιο για τις μητέρες. Τείνουν να συμπεριφέρονται στα παιδιά τους το ίδιο ασχέτως του πώς νιώθουν για τον σύζυγο ή το γάμο τους.
Ασχέτως του πώς εμφανίζονται τέτοια προβλήματα, δεν είναι μόνο οι γονείς που υποφέρουν. Οι καυγάδες βλάπτουν την ψυχική και συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών. Τα παιδιά μπορούν να καταλάβουν αν οι γονείς τους δεν τα πάνε καλά και αυτό το εχθρικό περιβάλλον τα τρομάζει. Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να εμφανίσουν κατάθλιψη, προβλήματα στο σχολείο και να νιώθουν ευάλωτα και αγχωμένα.
Ως ενήλικες, μπορεί να καταλήξουν εξαρτημένοι, ανασφαλείς και αντικοινωνικοί. Μπορεί επίσης να αναπτύξουν ακατάλληλες συμπεριφορές ή να αναπτύξουν τύπους προσκόλλησης που θα προκαλούν δυσλειτουργικές σχέσεις. Αν οι διαφωνίες των γονιών τους είναι επιθετικές και εχθρικές, τα παιδιά μπορεί να υιοθετήσουν τους ίδιους τρόπους. Αν οι γονείς είναι απομονωμένοι και αδρανείς, τα παιδιά θα δυσκολευτούν να κάνουν συναισθηματικές συνδέσεις με άλλους ανθρώπους.
Πριν πάρουν την απόφαση να κάνουν παιδιά, και οι δύο σύντροφοι χρειάζεται να αφοσιωθούν στην ιδέα και οι σχέσεις τους χρειάζεται να είναι αρκετά γερές για να καταφέρουν να χειριστούν μια νέα ζωή. Ναι, θα υπάρξει πίεση, και ορισμένες φορές υπό πίεση συμπεριφερόμαστε άσχημα και μπορεί να ξεχάσουμε ότι δεν είμαστε μόνοι σε αυτό το σπίτι.
Οι καυγάδες είναι ο χειρότερος εφιάλτης ενός παιδιού. Αν εσείς και ο/η σύζυγός σας έχετε προβλήματα δουλέψτε τα κεκλεισμένων των θυρών. Επίσης, κρατήστε ξεχωριστά τους ρόλους σας ως γονείς και σύζυγοι. Αν διαφωνείτε ως προς το πώς να μεγαλώσετε ένα παιδί, είναι σημαντικό να αντιμετωπίσετε αυτό το ζήτημα και να βρείτε μια λύση όσο το δυνατόν συντομότερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου