Το δέντρο της ζωής και της γνώσης

H επαφή με τη φύση, τη γη, δίνει δύναμη και ενέργεια στον άνθρωπο. Ο πλούτος της μητέρας φύσης είναι ευλογία, και οι καρποί της τα δώρα της γης. Ένα από τα σημαντικότερα δώρα της είναι τα δέντρα, τα οποία λατρεύονται από την αρχαιότητα έως σήμερα. Οι ιδιότητες των δέντρων και των καρπών τους έχουν δημιουργήσει γενικότερα πολλές δοξασίες και παραδόσεις, στην προσπάθεια των ανθρώπων να δώσουν εξήγηση.

 Κλαδιά δέντρων, ανάλογα με την περίσταση, χρησιμοποιούνται κατά τη διάρκεια της χρονιάς για στολισμό, επίτευξη γονιμότητας, αποτροπή επιβλαβών ζωυφίων, προστασία από τη βασκανία και γενικά για ευεργετική επίδραση σε ανθρώπους, ζώα και κτήματα. Έτσι η ελιά σύμβολο μακροβιότητας, γονιμότητας και ευτυχίας εξαιτίας του αειθαλούς της φυλλώματος και του εξαιρετικά θρεπτικού και υγιεινού καρπού της, χρησιμοποιήθηκε και εξακολουθεί να έχει την μεγαλύτερη χρήση στα χαρακτηριστικά περάσματα του ανθρώπινου κύκλου της ζωής, από τη γέννηση ως το θάνατο, αλλά και στον κύκλο του χρόνου, από τα Ηλιούγεννα (*), την Πρωτοχρονιά, την Πρωτομαγιά, και σε κάθε περίπτωση που ένα κλωνάρι της συμβολίζει την ευτυχία και τη μακροβιότητα. Αλλά και το πουρνάρι (δρυς, δέντρο), η καρυδιά, η κρανιά, η μηλιά κ.ά. χρησιμοποιούνται εθιμικά για τον αποχρωματισμένο τελετουργικά στολισμό των σπιτιών κατά τη διάρκεια του χρόνου.

Τα δέντρα όμως είναι και σύμβολα πνευματικότητας καθώς αντιπροσωπεύουν τη σύνδεση της ζωής με τη γη. Το δέντρο κάποτε είχε κεντρική θέση στην ιερότητα της ύπαρξης για τον άνθρωπο, όταν δεν είχε ακόμα κοπεί ο ομφάλιος λώρος , ο οποίος τον συνέδεε κατά την αρχαιότητα με τη φύση, για αυτό τον λόγο ένιωθε αναπόσπαστο κομμάτι της.

 Και μόνο το περπάτημα ανάμεσα τους είναι ιδιαίτερα ωφέλιμο για την υγεία και την ευημερία μας, καθώς όπως υποστηρίζουν οι ειδικοί, μειώνεται το στρες και τα συμπτώματα διαφόρων ασθενειών. Λέγεται ότι τα δέντρα μπορούν να απορροφήσουν την αρνητική ενέργεια από το σώμα μας, και να μας "γειώσουν" στην συμπαντική ενέργεια.

Δεν είναι τυχαίο πως οι πρόγονοι μας πίστευαν πως τα δέντρα ήταν κατοικία νυμφών (Δρυάδες/Αμαδρυάδες), οι οποίες ζούσαν όσο ζούσαν τα δέντρα, και οι οποίες πραγματοποιούσαν τις ευχές των ανθρώπων. («'Απτεσθαι ξύλου», έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες. χτύπαγαν το ξύλο του κορμού των δένδρων για να επικαλεστούν την προστασία τους, καθώς οι νύμφες μπορούσαν να πραγματοποιήσουν τις ευχές των ανθρώπων).

Δεν είναι επίσης τυχαίο πως το δέντρο της ζωής και της γνώσης, είναι ένα σημαντικό αρχετυπικό (κοινό) σύμβολο σε όλους τους πολιτισμούς και θρησκείες σε όλο τον κόσμο. Το δέντρο της ζωής συνδέει τον ουρανό με τη γη. Φέρει, επίσης, τους σπόρους ή τα φρούτα - καρπούς, τα οποία περιέχουν την ουσία της διαβίωσης, αλλά και της πνευματικής ωρίμασης και της γνώσης.

 Όσοι έχουν συστηματικά επαφή με τα δέντρα, αγκαλιάζοντας τους κορμούς τους, μπορούν με κατάλληλες τεχνικές να γειώσουν τον εαυτό τους, και να νιώσουν την ενέργεια της φύσης να ρέει στο σώμα τους. Αγκαλιάστε το δέντρο της επιλογής σας, και αφήστε την ενέργεια σας να μεταφερθεί μέσα από τα δάχτυλά σας στο δέντρο, και από εκεί στο έδαφος και δια μέσω των ριζών του, και του εδάφους πάλι πίσω σε εσάς, δημιουργώντας μαζί του έναν συνεχόμενο κύκλο ροής.

Σύμφωνα με μελέτες, κάθε άνθρωπος καταναλώνει κάθε χρόνο περίπου επτακόσια πενήντα κιλά οξυγόνο , όσο δηλαδή παράγουν περίπου οχτώ με δέκα δέντρα ανά έτος. Εάν λοιπόν, κάθε ένας από εμάς φύτευε δέκα κατά την διάρκεια της ζωής του, θα εξοφλούσε ένα μέρος του χρέους του προς την μητέρα φύση. Δεν είναι τυχαίο πως λένε πως μια κοινωνία ευημερεί όταν οι ηλικιωμένοι φυτεύουν δέντρα κάτω από τη σκιά των οποίων γνωρίζουν ότι δεν θα καθίσουνε ποτέ.

Τα δέντρα διδάσκουν, προσφέρουν, προστατεύουν και ανατροφοδοτούν.
---------------------------
(*) Στην αρχαία Ελλάδα, παρόμοιο έθιμο με το Χριστουγεννιάτικο δέντρο ήταν η Ειρεσιώνη που ήταν κλάδος αγριελιάς (κότινος) στολισμένος με γιρλάντες από μαλλί λευκό και κόκκινο και τους πρώτους φθινοπωρινούς καρπούς (σύκα, καρύδια, αμύγδαλα, κάστανα, δημητριακά, κ.λπ., εκτός του μήλου και του αχλαδιού). Αποτελούσε έκφραση ευχαριστίας για τη γονιμότητα του λήξαντος έτους και παράκληση συνεχίσεως της γονιμότητας και ευφορίας κατά το επόμενο και ήταν αφιερωμένη στην Αθηνά, τον Απόλλωνα και τις Ώρες (Ευνομία, Δίκη, Ειρήνη).