Κάποιοι μπαίνουν στη ζωή μας την καταλληλότερη στιγμή

Δεν είναι εύκολο να προχωρήσεις μετά από ένα χωρισμό.

Είχες συνηθίσει να ξυπνάς και να κοιμάσαι δίπλα από ένα συγκεκριμένο πρόσωπο. Ήταν κομμάτι της καθημερινότητάς σου. Κάνατε ­–σχεδόν– τα πάντα μαζί, όλοι σας γνώριζαν ως ένα ζευγάρι το οποίο λειτουργούσε σαν μία μονάδα.

Το σενάριο αυτό, όμως, τελείωσε. Ο ιδιαίτερος αυτός άνθρωπος δεν είναι πλέον στη ζωή σου. Έμεινες μόνος, για άλλη μια φορά. Περνάς αδιάφορα βράδια, άσχημα μεθύσια και πηγαίνεις ξημερώματα μπροστά στο σπίτι του. Ελπίζεις πως κάτι θα αλλάξει κι ο εφιάλτης αυτός θα σε ξυπνήσει. Η μοίρα, όμως, δεν έχει αυτά τα σχέδια για εσένα.

Προσπαθείς να ξαναμπείς σε μια ρουτίνα, παρά τη θλίψη και τον πόνο. Πίστεψες πως με το να επιστρέψεις στην καθημερινότητά σου θα μπορέσεις να ξεχαστείς, ίσως να το ξεπεράσεις όλο αυτό πιο γρήγορα. Λάθος σκέφτηκες. Βρισκόταν παντού στην κάθε μέρα σου κι όσα μέχρι πριν λίγο μοιραζόσασταν και δεν μπορούσες να τα αγνοήσεις. Όλα έμοιαζαν σαν φαύλο κύκλο, απ’ τον οποίο δεν μπορούσες να ξεφύγεις.

Συνεπώς συνέχισες να προσπαθείς να μάθεις να ζεις μακριά του. Πίστευες πως κανείς δεν μπορεί να γεμίσει το κενό που σου άφησε. Ένιωσες άδειος, με τις πληγές σου ακόμα ανοιχτές,  απροστάτευτος και εκτεθειμένος.

Κι εκεί που δεν το περιμένεις –όπως συμβαίνει πάντα– ένας νέος άνθρωπος εμφανίζεται στη ζωή σου και σε πείθει πως μαζί του τα πάντα μπορούν να αλλάξουν. Μαζί του βρήκες όλα όσα είχες χάσει, ως και τον εαυτό σου. Σε έκανε να μην ανησυχείς για το παρελθόν ούτε για τα τραύματα που εκείνο σε κέρασε.

Όσο οι μέρες περνούσαν σου έστελνε όλο και περισσότερα μηνύματα. Όταν μιλούσες μαζί του μπορούσες πραγματικά να μη σκέπτεσαι τίποτα. Σε αιχμαλώτιζε η αύρα του. Σε έκανε να νιώθεις μοναδικά κι ιδιαίτερα. Σου έκανε κομπλιμέντα για το πόσο όμορφα μάτια έχεις και πόσο αστραφτερό είναι το χαμόγελο σου. Με κομπλιμέντα κι ενδιαφέρον σε καλομάθαινε κι αναπόφευκτα σύγκρινες αυτό το φέρσιμο με ό,τι έζησες στο παρελθόν. Τεράστιες οι διαφορές που σε κάνουν να αναρωτιέσαι αν είσαι έτοιμος να ρισκάρεις να δώσεις ξανά σε κάποιον την ευκαιρία να σε διεκδικήσει.

Το ενδιαφέρον σου άρχισε πλέον να περιστρέφεται γύρω από αυτό το άτομο. Δεν είχες όρεξη για φαγητό, η διάθεσή σου γινόταν ασανσέρ σε κάθε αναμονή κι απάντηση κι η κάθε συνάντηση σε τάραζε γλυκά, μετρώντας αντίστροφα τις ώρες και τα λεπτά. Κάπως έτσι, η ανάμνηση της πρώην σχέσης άρχισε να ξεθωριάζει και να απομακρύνεται όλο και περισσότερο. Ήθελες να φύγει απ’ τη σκέψη σου και μάλλον το νέο αυτό πρόσωπο είχε το μυστικό για να το καταφέρεις.

Λίγο καιρό αργότερα, αποφάσισες να επιτρέψεις μια νέα είσοδο στη ζωή σου και να δώσετε μια ευκαιρία στο «μαζί». Και χρειάστηκε καιρός για να καταλάβεις αν η απόφασή σου ήταν η σωστή, καθώς σπάνια και δύσκολα χτίζεις κάτι γερό πάνω στα συντρίμμια. Σε έκανε να χαμογελάς, όμως, κι αυτό αρκεί.

Αυτό χρειαζόσουν, μία αγκαλιά και λίγη αγάπη. Λίγη συντροφικότητα κι εκτίμηση. Χρειαζόσουν κάποιον να σε διεκδικεί, να είναι διατεθειμένος να τα αφήσει όλα πίσω του για να είναι μαζί σου. Χρειαζόσουν αυτόν τον ένα που μετά από τον πονεμένο σου χωρισμό θα φυτέψει λουλούδια στην ψυχή σου. Ένα άτομο να σε κάνει να ξεχάσεις τον πόνο που σου προκάλεσαν οι προηγούμενοι ή πόσο μπορεί να σε πληγώσει ο επόμενος.

Κάποια άτομα έρχονται στη ζωή μας την καταλληλότερη στιγμή, όταν βρισκόμαστε σε ένα αδιέξοδο, όταν οι δρόμοι παίρνουν πολλές κατευθύνσεις κι εσύ δεν μπορείς να αναγνωρίσεις εκείνον που οδηγεί στην ευτυχία. Δε θα αγχωθείς, όμως. Γιατί στην επόμενη στροφή ίσως σε περιμένεις αυτός που θα σε βοηθήσει να κλείσεις τα τραύματα και να ανοίξεις νέους δρόμους.

Όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο κι η ζωή γνωρίζει πολύ καλά τι κάνει. Θα σε πονέσει μέχρι να είναι σίγουρη πως νίκησες αυτή τη μάχη με τον εαυτό σου και μπορείς να προχωρήσεις παρακάτω. Μπορεί να πάρει και να φέρει άτομα απ’ τη ζωή μας χωρίς προειδοποίηση, αλλά κάθε αλλαγή είναι μάθημα για το καλό μας.

Σημασία δεν έχει το παρελθόν, ό,τι περάσαμε μας κάνει πιο δυνατούς.