Σάββατο 18 Αυγούστου 2018

Ένα κάδρο της ύπαρξής μου… θα έδειχνε έναν άχρηστο ξύλινο πάσσαλο

Ένα κάδρο της ύπαρξής μου…
θα έδειχνε έναν άχρηστο ξύλινο πάσσαλο
σκεπασμένο από χιόνι… μπηγμένο, μια σκοτεινή
χειμωνιάτικη νύχτα, γερμένο και όχι πολύ σταθερό,
σε ένα οργωμένο χωράφι στην άκρη
μιας τεράστιας πεδιάδας.

Τη μοναξιά τη βλέπουν συχνά με αρνητικό τρόπο, καθώς πολλοί την ταυτίζουν με το πνευματικό κενό ή την έλλειψη ευτυχίας. Ωστόσο είναι χάρη σε αυτή που μεγάλοι καλλιτέχνες μπόρεσαν να δημιουργήσουν έργα τέχνης και που οι διανοητές συνέλαβαν ιδέες για έναν καλύτερο κόσμο.

Ακόμα και για να υπηρετήσεις τους άλλους χρειάζεται να ξέρεις να είσαι μόνος. Πράγματι, η μοναξιά μάς επιτρέπει να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας, και όποιοι ξέρουν να την απολαμβάνουν επωφελούνται περισσότερο από τη συντροφιά όταν αυτή έρθει. Καθώς είναι πιο ξεκούραστοι από την κοινωνική τριβή, δίνονται πολύ περισσότερο στη φιλία.

Γι’ αυτό δεν υπάρχει λόγος να φοβόμαστε να είμαστε πότε πότε ένας πάσσαλος μπηγμένος σε μια τεράστια πεδιάδα, όπως περιγράφει ο Κάφκα την απομόνωση του καλλιτέχνη, αφού με αυτό τον τρόπο πετυχαίνουμε να έχουμε μια ευρύτερη οπτική γωνία προς τον κόσμο.

Μόνο όποιος είναι ικανός να αποκόβεται από τις παρέες μπορεί να βιώσει την επαφή με τους άλλους χωρίς κολλήματα και επιβλαβή συναισθήματα.

ΦΡΑΝΤΣ ΚΑΦΚΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου