Το κοριτσάκι με τα σπίρτα έχει μεγαλώσει. Τα μάτια του έχουν παύσει να λάμπουν εδώ και καιρό. Έχει γκρίζα μαλλιά και ακόμη κρυώνει. Δε ζεστάθηκε από τα σπίρτα, της τελείωσαν.
Βλέπω γύρω μου πολλά τέτοια κοριτσάκια λες και ξαναζώ το παραμύθι σε άλλη βερσιόν σήμερα. Χιλιάδες. Κοριτσάκια που μεγάλωσαν που δεν ζεστάθηκαν ποτέ, με διαφορετικά χρώματα στα μαλλιά αλλά πάντα με τα ίδια θλιμμένα μάτια… Μπορεί να μην πουλάνε σπίρτα όπως λέει το παραμύθι… να μην φοράνε, τριμμένα ρούχα και τρύπια παπούτσια… αλλά να έχουν παγωμένα χέρια και παγωμένη καρδιά. Και ο μόνος τρόπος για να ζεσταθούν είναι το βράδυ που ξαπλώνουν να κάνουν όνειρα.
Τα όνειρα είναι τα σπίρτα τους εκεί ξαναβάζουν τα φτερά που τους έκοψαν και πετάνε μόνο με την ψυχή αφήνοντας το σώμα πίσω… Όλοι αγαπούσαμε το κοριτσάκι με τα σπίρτα. Εκείνο στην ουσία δεν αγάπαγε τον εαυτό του…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου