Το σώμα απελευθερώνει ορμόνες που μας βοηθούν να ηρεμήσουμε όταν μας αγκαλιάζουν. Οι αγκαλιές μας βοηθούν να αισθανθούμε ασφαλείς και δυναμώνουν τους δεσμούς με τα αγαπημένα μας πρόσωπα.
Οι συναισθηματικές αμφιβολίες και η αβεβαιότητα σχετικά με το αν μας αγαπούν είναι δύο από τις μεγαλύτερες πηγές πόνου για τους ανθρώπους.
Δεν υπάρχει συγκεκριμένη ηλικία κατά την οποία οι άνθρωποι βιώνουν αυτό το συναίσθημα. Κάθε παιδί διαθέτει ένα συναισθηματικό ραντάρ που αντιλαμβάνεται αν η αγάπη είναι γνήσια ή όχι και όλοι οι ενήλικες αισθάνονται μερικές φορές αυτή την αμφιβολία. Όμως οι φόβοι αυτοί μπορούν σιγά-σιγά να ανατρέψουν την εσωτερική ισορροπία ενός ατόμου.
Αν και το σημαντικότερο πράγμα είναι να αγαπάμε τον εαυτό μας, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είμαστε συναισθηματικά όντα και έχουμε ανάγκη από πραγματικούς δεσμούς για να αισθανόμαστε καλά και ευτυχισμένοι.
Οι αγκαλιές λειτουργούν ως θεραπευτικές χειρονομίες και δεν πρέπει να λείπουν από καμία ανθρώπινη σύνδεση.
Οι αμφιβολίες αποτελούν κενά σημεία στην ψυχή
Υπάρχουν πολλά είδη αμφιβολίας. Μερικές αποτελούν μέρος της ανθρώπινης κατάστασης και θα μπορούσαμε να πούμε ακόμα και ότι μας βοηθούν να αναπτυχθούμε, επειδή προσπαθούμε να καλύψουμε το κενό καταβάλλοντας προσωπική προσπάθεια.
Έχετε υπόψη σας τα παρακάτω παραδείγματα:
Αμφιβολίες σχετικά με τις επιλογές σταδιοδρομίας.
Αμφιβολίες σχετικά με τους φίλους που θα κρατήσουμε και τους ανθρώπους από τους οποίους θέλουμε να αποστασιοποιηθούμε.
Προσωπικές αμφιβολίες σχετικά με τα ενδιαφέροντα και τους τομείς που θέλουμε να ακολουθήσουμε ή να εξελίξουμε.
Αναφερόμαστε κυρίως στο άγνωστο, που αποτελεί μέρος της προσωπικής μας εξέλιξης και μας επιτρέπει να γινόμαστε πιο δυνατοί από άποψη δεξιοτήτων και αξιών. Μιλάμε ακριβώς γι’αυτό.
Συναισθηματική αβεβαιότητα, το πιο καταστροφικό είδος
Μπορεί να περνάμε πολύ χρόνο με το συντρόφό μας, μπορεί να κυλήσουν χρόνια σταθερότητας και ευτυχίας, όταν ξαφνικά εμφανίζεται η αβεβαιότητα.
Δεν είμαστε σίγουροι αν ο σύντροφός μας μας θέλει ακόμα.
Αντιλαμβανόμαστε ότι ένα μέρος της μαγείας έχει χαθεί, όπως και κάποιοι προσωπικοί κώδικες. Για παράδειγμα, αν το ζευγάρι έχει πέσει στη ρουτίνα σε σημείο που όλα θεωρούνται δεδομένα, ακόμα και η αγάπη.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν σαφώς εχθρούς των συμβιβασμών και της σταθερότητας της σχέσης.
Έχετε υπόψη σας το εξής: οι συναισθηματικές αμφιβολίες δεν ανήκουν αποκλειστικά στα ζευγάρια. Όπως αναφέραμε στην αρχή, πρόκειται για μια ψυχολογική διάσταση που κάθε παιδί και κάθε ενήλικας πρέπει να βιώσει.
Για τα παιδιά, μπορεί να είναι αρκετά τραυματική. Το μικρό παιδί που αισθάνεται ότι δεν το αγαπούν και δεν συνδέεται με τους γονείς του με ισχυρό δεσμό αναπτύσσει ανασφάλειες και χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Γενικά ο ψυχολογικός αντίκτυπος που μπορεί αυτό να έχει μακροπρόθεσμα είναι πραγματικά σοβαρός.
Είναι σημαντικό να ενισχύουμε καθημερινά τις σχέσεις μας, καλλιεργώντας το δεσμό με τα αγαπημένα μας πρόσωπα, με το σύντροφο και με τα παιδιά μας. Ένας θαυμάσιος τρόπος να το πετύχουμε αυτό είναι να επιδιδόμαστε σε αυτή τη γενναιόδωρη χειρονομία που δεν χρειάζεται λόγια.
Να αγκαλιαζόμαστε.
Οι αγκαλιές ως παράγοντες θεραπείας
Τα συναισθηματικά κενά παραμένουν στην καρδιά. Ο πόνος των αμφιβολιών, του αγνώστου, ο φόβος της εγκατάλειψης, η μοναξιά, γίνονται μέρος του σώματος και ένας εγκέφαλος που υποφέρει από άγχος μπορεί να προκαλέσει αλλαγές στο σώμα και στα συναισθήματα.
Αγκαλιές και ωκυτοκίνη
Για να καταλάβετε τις πολύ θετικές επιδράσεις της αγκαλιάς, θα σας δώσουμε ένα παράδειγμα. Φανταστείτε δύο συντρόφους που έχουν αποστασιοποιηθεί μεταξύ τους εδώ και μερικές εβδομάδες. Η δουλειά, οι ευθύνες της ανατροφής των παιδιών και οι έγνοιες έχουν ψυχράνει τη σχέση τους.
Οι αμφιβολίες και ο φόβος ότι θα ανακαλύψουν πως ο σύντροφός τους δεν τους αγαπάει αλλάζουν τη βιοχημεία του εγκεφάλου. Τα επίπεδα της κορτιζόλης, της ντοπαμίνης και της νορεπινεφρίνης αυξάνονται… Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ένα πολύ επικίνδυνο επεισόδιο άγχους.
Σύμφωνα με αρκετές μελέτες, όπως εκείνη που δημοσιεύτηκε στο «News in Health«, οι αγκαλιές αντιστρέφουν εντελώς αυτή την εγκεφαλική χημεία.
Στο συγκεκριμένο παράδειγμα, αν οι σύντροφοι σταματούσαν, κοιτάζονταν στα μάτια και αγκαλιάζονταν σφιχτά με γνήσιο συναίσθημα, δεν θα χρειάζονταν λέξεις. Στη στιγμή, ο εγκέφαλος θα τους αντάμειβε με μια αύξηση της ωκυτοκίνης, της ορμόνης της στοργής, της συμπόνιας και της αγάπης.
Οι αγκαλιές ενισχύουν τους δεσμούς.
Είμαστε προγραμματισμένοι να αναγνωρίζουμε τις αγκαλιές ως σύμβολο ευημερίας
Όλοι μας, ως είδος, αναγνωρίζουμε ενστικτωδώς ότι οι αγκαλιές μας κάνουν καλό. Μάλιστα ο εγκέφαλος μας ανταμείβει με ενδορφίνες και ωκυτοκίνη.
Η σωματική επαφή, ένα άγγιγμα, τα ευγενικά λόγια και οι σφιχτές και γνήσιες αγκαλιές αποτελούν χειρονομίες κάθαρσης που ανακουφίζουν από φόβους, αμφιβολίες, άγχος και ανησυχία.
Επιδρούν επίσης στη σωματική και στη συναισθηματική υγεία μας σε βαθμό στον οποίο κανένα φάρμακο δεν μπορεί να φτάσει, επειδή μας ενώνουν και τρέφουν το δεσμό της αγάπης και της αναγνώρισης.
Είναι απαραίτητο να σπέρνουμε «απλές πράξεις αμοιβαιότητας». Μια αγκαλιά που δεν περιμένουμε μπορεί να μας ξαφνιάσει για μερικά λεπτά και να κάνει τον κόσμο να φαίνεται ότι σταμάτησε.
Μερικές ώρες παιχνιδιού με τα παιδιά μας, το να τα κάνουμε να γελούν, είναι απλές πράξεις που δημιουργούν ολόκληρα σύμπαντα.
Λοιπόν… Πόσες αγκαλιές δώσατε σήμερα; Μπορεί να μην είναι αρκετές…
Οι συναισθηματικές αμφιβολίες και η αβεβαιότητα σχετικά με το αν μας αγαπούν είναι δύο από τις μεγαλύτερες πηγές πόνου για τους ανθρώπους.
Δεν υπάρχει συγκεκριμένη ηλικία κατά την οποία οι άνθρωποι βιώνουν αυτό το συναίσθημα. Κάθε παιδί διαθέτει ένα συναισθηματικό ραντάρ που αντιλαμβάνεται αν η αγάπη είναι γνήσια ή όχι και όλοι οι ενήλικες αισθάνονται μερικές φορές αυτή την αμφιβολία. Όμως οι φόβοι αυτοί μπορούν σιγά-σιγά να ανατρέψουν την εσωτερική ισορροπία ενός ατόμου.
Αν και το σημαντικότερο πράγμα είναι να αγαπάμε τον εαυτό μας, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είμαστε συναισθηματικά όντα και έχουμε ανάγκη από πραγματικούς δεσμούς για να αισθανόμαστε καλά και ευτυχισμένοι.
Οι αγκαλιές λειτουργούν ως θεραπευτικές χειρονομίες και δεν πρέπει να λείπουν από καμία ανθρώπινη σύνδεση.
Οι αμφιβολίες αποτελούν κενά σημεία στην ψυχή
Υπάρχουν πολλά είδη αμφιβολίας. Μερικές αποτελούν μέρος της ανθρώπινης κατάστασης και θα μπορούσαμε να πούμε ακόμα και ότι μας βοηθούν να αναπτυχθούμε, επειδή προσπαθούμε να καλύψουμε το κενό καταβάλλοντας προσωπική προσπάθεια.
Έχετε υπόψη σας τα παρακάτω παραδείγματα:
Αμφιβολίες σχετικά με τις επιλογές σταδιοδρομίας.
Αμφιβολίες σχετικά με τους φίλους που θα κρατήσουμε και τους ανθρώπους από τους οποίους θέλουμε να αποστασιοποιηθούμε.
Προσωπικές αμφιβολίες σχετικά με τα ενδιαφέροντα και τους τομείς που θέλουμε να ακολουθήσουμε ή να εξελίξουμε.
Αναφερόμαστε κυρίως στο άγνωστο, που αποτελεί μέρος της προσωπικής μας εξέλιξης και μας επιτρέπει να γινόμαστε πιο δυνατοί από άποψη δεξιοτήτων και αξιών. Μιλάμε ακριβώς γι’αυτό.
Συναισθηματική αβεβαιότητα, το πιο καταστροφικό είδος
Μπορεί να περνάμε πολύ χρόνο με το συντρόφό μας, μπορεί να κυλήσουν χρόνια σταθερότητας και ευτυχίας, όταν ξαφνικά εμφανίζεται η αβεβαιότητα.
Δεν είμαστε σίγουροι αν ο σύντροφός μας μας θέλει ακόμα.
Αντιλαμβανόμαστε ότι ένα μέρος της μαγείας έχει χαθεί, όπως και κάποιοι προσωπικοί κώδικες. Για παράδειγμα, αν το ζευγάρι έχει πέσει στη ρουτίνα σε σημείο που όλα θεωρούνται δεδομένα, ακόμα και η αγάπη.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν σαφώς εχθρούς των συμβιβασμών και της σταθερότητας της σχέσης.
Έχετε υπόψη σας το εξής: οι συναισθηματικές αμφιβολίες δεν ανήκουν αποκλειστικά στα ζευγάρια. Όπως αναφέραμε στην αρχή, πρόκειται για μια ψυχολογική διάσταση που κάθε παιδί και κάθε ενήλικας πρέπει να βιώσει.
Για τα παιδιά, μπορεί να είναι αρκετά τραυματική. Το μικρό παιδί που αισθάνεται ότι δεν το αγαπούν και δεν συνδέεται με τους γονείς του με ισχυρό δεσμό αναπτύσσει ανασφάλειες και χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Γενικά ο ψυχολογικός αντίκτυπος που μπορεί αυτό να έχει μακροπρόθεσμα είναι πραγματικά σοβαρός.
Είναι σημαντικό να ενισχύουμε καθημερινά τις σχέσεις μας, καλλιεργώντας το δεσμό με τα αγαπημένα μας πρόσωπα, με το σύντροφο και με τα παιδιά μας. Ένας θαυμάσιος τρόπος να το πετύχουμε αυτό είναι να επιδιδόμαστε σε αυτή τη γενναιόδωρη χειρονομία που δεν χρειάζεται λόγια.
Να αγκαλιαζόμαστε.
Οι αγκαλιές ως παράγοντες θεραπείας
Τα συναισθηματικά κενά παραμένουν στην καρδιά. Ο πόνος των αμφιβολιών, του αγνώστου, ο φόβος της εγκατάλειψης, η μοναξιά, γίνονται μέρος του σώματος και ένας εγκέφαλος που υποφέρει από άγχος μπορεί να προκαλέσει αλλαγές στο σώμα και στα συναισθήματα.
Αγκαλιές και ωκυτοκίνη
Για να καταλάβετε τις πολύ θετικές επιδράσεις της αγκαλιάς, θα σας δώσουμε ένα παράδειγμα. Φανταστείτε δύο συντρόφους που έχουν αποστασιοποιηθεί μεταξύ τους εδώ και μερικές εβδομάδες. Η δουλειά, οι ευθύνες της ανατροφής των παιδιών και οι έγνοιες έχουν ψυχράνει τη σχέση τους.
Οι αμφιβολίες και ο φόβος ότι θα ανακαλύψουν πως ο σύντροφός τους δεν τους αγαπάει αλλάζουν τη βιοχημεία του εγκεφάλου. Τα επίπεδα της κορτιζόλης, της ντοπαμίνης και της νορεπινεφρίνης αυξάνονται… Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ένα πολύ επικίνδυνο επεισόδιο άγχους.
Σύμφωνα με αρκετές μελέτες, όπως εκείνη που δημοσιεύτηκε στο «News in Health«, οι αγκαλιές αντιστρέφουν εντελώς αυτή την εγκεφαλική χημεία.
Στο συγκεκριμένο παράδειγμα, αν οι σύντροφοι σταματούσαν, κοιτάζονταν στα μάτια και αγκαλιάζονταν σφιχτά με γνήσιο συναίσθημα, δεν θα χρειάζονταν λέξεις. Στη στιγμή, ο εγκέφαλος θα τους αντάμειβε με μια αύξηση της ωκυτοκίνης, της ορμόνης της στοργής, της συμπόνιας και της αγάπης.
Οι αγκαλιές ενισχύουν τους δεσμούς.
Είμαστε προγραμματισμένοι να αναγνωρίζουμε τις αγκαλιές ως σύμβολο ευημερίας
Όλοι μας, ως είδος, αναγνωρίζουμε ενστικτωδώς ότι οι αγκαλιές μας κάνουν καλό. Μάλιστα ο εγκέφαλος μας ανταμείβει με ενδορφίνες και ωκυτοκίνη.
Η σωματική επαφή, ένα άγγιγμα, τα ευγενικά λόγια και οι σφιχτές και γνήσιες αγκαλιές αποτελούν χειρονομίες κάθαρσης που ανακουφίζουν από φόβους, αμφιβολίες, άγχος και ανησυχία.
Επιδρούν επίσης στη σωματική και στη συναισθηματική υγεία μας σε βαθμό στον οποίο κανένα φάρμακο δεν μπορεί να φτάσει, επειδή μας ενώνουν και τρέφουν το δεσμό της αγάπης και της αναγνώρισης.
Είναι απαραίτητο να σπέρνουμε «απλές πράξεις αμοιβαιότητας». Μια αγκαλιά που δεν περιμένουμε μπορεί να μας ξαφνιάσει για μερικά λεπτά και να κάνει τον κόσμο να φαίνεται ότι σταμάτησε.
Μερικές ώρες παιχνιδιού με τα παιδιά μας, το να τα κάνουμε να γελούν, είναι απλές πράξεις που δημιουργούν ολόκληρα σύμπαντα.
Λοιπόν… Πόσες αγκαλιές δώσατε σήμερα; Μπορεί να μην είναι αρκετές…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου