Πολύτιμοι άνθρωποι

Υπάρχουν αμέτρητοι πολύτιμοι λίθοι, ακατέργαστοι. Άλλοι πάλι έχουν σμιλευτεί. Κάπως έτσι είναι και οι άνθρωποι. Κάποιοι είναι ακριβοί και αν είσαι τυχερός/η ίσως πετύχεις κάποιον. Δύσκολο να καταλάβεις στις μέρες μας ποιος είναι πολύτιμος γιατί υπάρχουν κι οι πλαστοί, οι κάλπικοι. Που δείχνουν ότι θέλουν να δείξουν, αλλά παραμένουν θαμποί και αν είσαι ανοιχτομάτης τους ξεχωρίζεις με τη μία.

Κι αν πέσεις ποτέ σε κάποιον πολύτιμο να έχεις τον νου σου να μην τον τσαλακώσεις γιατί εσύ θα είσαι ο κάλπικος, ο ψεύτικος. Θα σου μιλήσουν για ζωή και θα σου πουν πως να τη ζήσεις μοναδικά, απλά θα σου πουν ότι είδαν και ότι πιστεύουν. Οι πιο καθαροί θα δεις θα είναι από διαμάντι, αλλά στην περίπτωση τους είναι εύθραυστοι και τις περισσότερες φορές πληγωμένοι και θρυμματισμένοι, επειδή κάποιοι/ες τους έριξαν και έσπασαν.

Για εμένα από όλους αυτοί μου αρέσουν και μου κάνουν. Τους αποκαλώ μαύρα διαμάντια και έχω βρει ένα. Χίλια κομμάτια είχε γίνει κάποτε και όπου βρεθεί κι όπου σταθεί προσπαθεί να δει τον ήλιο για να λάμψει πάλι. Είναι η κατάρα των ημερών μας βλέπεις. Κάποιοι το λένε κατάθλιψη κι απομακρύνονται από τέτοιους πολύτιμους λίθους, εγώ πάλι το λέω απανωτές σφαλιάρες της ζωής. Μα σαν γίνεις μαύρο διαμάντι έχεις περάσει στάδια πολλά και λαμπυρίζεις μόνο για όσους το διακρίνουν. Υπάρχουν κι οι χρυσοί λίθοι, απρόσιτοι, θαρρώ να πω και ζει ο καθένας στον κόσμο του.

Αν ψάξεις για πολύτιμους λίθους, θα βρεις πολλούς. Το θέμα είναι να τους καταλάβεις και να δεις τη λάμψη τους. Ίσως να μπορέσεις να δεις κάποιον και να είσαι τυχερός. Αν και δεν θέλω να πω ποιος λίθος είμαι εγώ, θα πω στην τύχη έναν επειδή μου αρέσει το χρώμα του. Θα με χαρακτήριζα Αζουρίτη, μα δεν κολλάω στη λέξη τόσο, όσο στο χρώμα του. Έτσι κι αλλιώς όπου κι αν δω στη γη που μεγάλωσα το χρώμα του βλέπω.

Εσύ άραγε ποιος πολύτιμος λίθος είσαι;