Είναι γνωστή η επιθυμία αρκετών παιδιών να αντιμετωπίζονται ως μεγάλα και γενικά να δίνουν την εντύπωση ότι βιάζονται να μεγαλώσουν. Πάμε να δούμε τι πρέπει να κάνετε αν διαπιστώσετε ότι το μικρό σας το βλέπει έτσι.
Αρχικά, ρωτήστε το παιδί γιατί έχει αυτή την επιθυμία. Τι είναι αυτό που βλέπει στους μεγάλους και το ζηλεύει, σε βαθμό να θέλει να περάσει γρήγορα ο χρόνος. Όπως σε όλα τα υπόλοιπα θέματα, έτσι και σε αυτό, το πρώτο βήμα είναι να προσπαθήσετε να καταλάβετε τι έχει το μικρό σας στο μυαλό του.
Εξετάστε την περίπτωση μήπως αυτή η βιασύνη του υποδηλώνει ότι δεν περνάει καλά και έχει παράπονα από εσάς. Μήπως δηλαδή το παιδί στέλνει μήνυμα ότι ο τρόπος που το αντιμετωπίζετε δεν του αρέσει;
Επιπλέον, αυτή η σκέψη του παιδιού μπορεί να έχει δημιουργηθεί εξαιτίας του γεγονότος ότι το περιβάλλον του το αντιμετωπίζει σα μωρό. Συστηματικά δηλαδή δεν του δίνεται η ευκαιρία να πάρει ακόμα και απλές πρωτοβουλίες και νιώθει ότι η πραγματοποίηση των σκέψεων και των επιθυμιών του είναι απόλυτα εξαρτημένες από τρίτους.
Πείτε στο παιδί με διακριτικό και συμβατό με την ηλικία του τρόπο ότι ο κόσμος των μεγάλων δεν είναι αγγελικά πλασμένος όπως ενδεχομένως πιστεύει. Όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος, τόσο μεγαλύτερες ευθύνες και υποχρεώσεις έχει. Αυτό δε θα το κάνετε για να απομυθοποιήσετε την κατάσταση, αλλά για να δείξετε στο παιδί και την άλλη όψη του νομίσματος.
Τέλος, δώστε του να καταλάβει ότι δεν πρέπει να είναι ανικανοποίητο. Κάθε ηλικία έχει τα δικά της πλεονεκτήματα και καλό είναι να ζει κάθε πράγμα στον καιρό του.
Αρχικά, ρωτήστε το παιδί γιατί έχει αυτή την επιθυμία. Τι είναι αυτό που βλέπει στους μεγάλους και το ζηλεύει, σε βαθμό να θέλει να περάσει γρήγορα ο χρόνος. Όπως σε όλα τα υπόλοιπα θέματα, έτσι και σε αυτό, το πρώτο βήμα είναι να προσπαθήσετε να καταλάβετε τι έχει το μικρό σας στο μυαλό του.
Εξετάστε την περίπτωση μήπως αυτή η βιασύνη του υποδηλώνει ότι δεν περνάει καλά και έχει παράπονα από εσάς. Μήπως δηλαδή το παιδί στέλνει μήνυμα ότι ο τρόπος που το αντιμετωπίζετε δεν του αρέσει;
Επιπλέον, αυτή η σκέψη του παιδιού μπορεί να έχει δημιουργηθεί εξαιτίας του γεγονότος ότι το περιβάλλον του το αντιμετωπίζει σα μωρό. Συστηματικά δηλαδή δεν του δίνεται η ευκαιρία να πάρει ακόμα και απλές πρωτοβουλίες και νιώθει ότι η πραγματοποίηση των σκέψεων και των επιθυμιών του είναι απόλυτα εξαρτημένες από τρίτους.
Πείτε στο παιδί με διακριτικό και συμβατό με την ηλικία του τρόπο ότι ο κόσμος των μεγάλων δεν είναι αγγελικά πλασμένος όπως ενδεχομένως πιστεύει. Όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος, τόσο μεγαλύτερες ευθύνες και υποχρεώσεις έχει. Αυτό δε θα το κάνετε για να απομυθοποιήσετε την κατάσταση, αλλά για να δείξετε στο παιδί και την άλλη όψη του νομίσματος.
Τέλος, δώστε του να καταλάβει ότι δεν πρέπει να είναι ανικανοποίητο. Κάθε ηλικία έχει τα δικά της πλεονεκτήματα και καλό είναι να ζει κάθε πράγμα στον καιρό του.