Τι μπορεί να συνδέει τα κελιά για βίαιους κρατούμενους, τα ειδικά μέτρα για βάνδαλους, τη φιλανθρωπική δράση, τη δίαιτα και τη σωματική δύναμη; Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, όλα τα παραπάνω έχουν ως κοινό τη χρήση του έντονου, επιδεικτικά θηλυκού ροζ χρώματος, που θέλγει τα κορίτσια και εκνευρίζει τα αγόρια. Το γιατί θα το διαβάσεις στη συνέχεια.
Ροζ κελιά και φιλανθρωπικές δράσεις
Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 Αμερικανοί ψυχολόγοι έψαχναν να βρουν έναν καλό τρόπο για να κατευνάσουν την επιθετική συμπεριφορά των κρατουμένων στις φυλακές, αλλά και όσων είχαν συλληφθεί υπό την επήρεια μέθης και βρίσκονταν στο κρατητήριο. Βασισμένοι σε κάποια επιστημονικά πειράματα, δοκίμασαν να βάψουν τα κελιά σε έντονο ροζ χρώμα. Αμέσως παρατήρησαν ότι αυτή η απόχρωση ηρεμούσε τους βίαιους φυλακισμένους. Την ιδέα έσπευσαν να ακολουθήσουν κάποιοι προπονητές ποδοσφαίρου, που έβαψαν στο ίδιο χρώμα τα αποδυτήρια της αντίπαλης ομάδας με σκοπό να μειώσουν την απόδοσή της και να κάνουν τους παίκτες παθητικούς. Στη συνέχεια κυκλοφόρησαν λεωφορεία με καθίσματα στο χρώμα της ροζ τσιχλόφουσκας και πράγματι τα ποσοστά βανδαλισμού στις αστικές συγκοινωνίες μειώθηκαν. Όμως το ροζ ωφέλησε και τις φιλανθρωπικές δράσεις, αφού, όπως αποδείχτηκε, στο κάλεσμα ανθρώπων ντυμένων με ροζ πουκάμισο ο κόσμος έδινε τρεις φορές περισσότερα χρήματα σε δωρεές. Επίσης σήμερα υπάρχουν στην αγορά ειδικά θεραπευτικά γυαλιά κατά του άγχους με ροζ φακούς.
Η επιλογή του ροζ σε όλα τα προηγούμενα πειράματα οφείλεται σε έρευνες που έκανε στα τέλη της δεκαετίας του ’60 ο ψυχολόγος Alexander Schauss από το Ινστιτούτο Βιοκοινωνικών Ερευνών (American Institute for Biosocial Research) στο Tacoma.
Χρώμα – ηρεμιστικό
Ο Αμερικανός επιστήμονας μελέτησε την επίδραση των χρωμάτων στον εγκέφαλο. Πίστευε ότι η εκάστοτε προτίμησή μας στα χρώματα αντικατοπτρίζει τη συναισθηματική και την ορμονική μας κατάσταση (αυτές οι δύο είναι αλληλένδετες). Όμως ήθελε να μάθει αν ισχύει και το αντίστροφο, δηλαδή αν τα χρώματα μπορεί να προκαλέσουν συναισθηματικές και ορμονικές αλλαγές. Έτσι το 1978 ανακάλυψε ότι μια συγκεκριμένη, έντονη απόχρωση του ροζ (την οποία ξεχώρισε ανάμεσα σε εκατοντάδες άλλες αποχρώσεις) παραδόξως επηρεάζει το μυϊκό και το καρδιαγγειακό σύστημα. Αυτό που κάνει είναι να μειώνει τον καρδιακό παλμό και τον ρυθμό της αναπνοής, δηλαδή να καταστέλλει την υπερδιέγερση και την υπερευερεθιστότητα, αλλά και να μειώνει (βραχυπρόθεσμα) τη μυϊκή δύναμη.
Για να βάλει σε εφαρμογή αυτή τη γνώση, ο Schauss έπεισε τους διευθυντές ενός σωφρονιστικού ιδρύματος του Ναυτικού να βάψουν κάποια κελιά σε δυνατό ροζ. Το συγκεκριμένο χρώμα πράγματι λειτούργησε ως φάρμακο ηρεμώντας τους κρατούμενους μετά από 15 λεπτά παραμονής τους μέσα σε ένα μικρό ροζ κελί, ενώ η ηρεμία συνεχίστηκε και για άλλα 30 λεπτά μετά την έξοδό τους από αυτό. Στη συνέχεια άρχισαν να βάφονται ροζ και τα κελιά απομόνωσης των ψυχιατρείων, ενώ έγιναν και πειράματα σε νευρικούς, επιθετικούς εφήβους. Μέσα στη… ροζ απομόνωση φάνηκε ότι η επιθετικότητα έδινε τη θέση της στο (ενδεχομένως) πραγματικό πρόβλημα, την απογοήτευση και την κατάθλιψη.
Σύμμαχος της δίαιτας
Ερευνητές του Johns Hopkins University στην Βαλτιμόρη διαπίστωσαν επίσης ότι το συγκεκριμένο ροζ μειώνει την όρεξη για φαγητό.
Ροζ κελιά και φιλανθρωπικές δράσεις
Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 Αμερικανοί ψυχολόγοι έψαχναν να βρουν έναν καλό τρόπο για να κατευνάσουν την επιθετική συμπεριφορά των κρατουμένων στις φυλακές, αλλά και όσων είχαν συλληφθεί υπό την επήρεια μέθης και βρίσκονταν στο κρατητήριο. Βασισμένοι σε κάποια επιστημονικά πειράματα, δοκίμασαν να βάψουν τα κελιά σε έντονο ροζ χρώμα. Αμέσως παρατήρησαν ότι αυτή η απόχρωση ηρεμούσε τους βίαιους φυλακισμένους. Την ιδέα έσπευσαν να ακολουθήσουν κάποιοι προπονητές ποδοσφαίρου, που έβαψαν στο ίδιο χρώμα τα αποδυτήρια της αντίπαλης ομάδας με σκοπό να μειώσουν την απόδοσή της και να κάνουν τους παίκτες παθητικούς. Στη συνέχεια κυκλοφόρησαν λεωφορεία με καθίσματα στο χρώμα της ροζ τσιχλόφουσκας και πράγματι τα ποσοστά βανδαλισμού στις αστικές συγκοινωνίες μειώθηκαν. Όμως το ροζ ωφέλησε και τις φιλανθρωπικές δράσεις, αφού, όπως αποδείχτηκε, στο κάλεσμα ανθρώπων ντυμένων με ροζ πουκάμισο ο κόσμος έδινε τρεις φορές περισσότερα χρήματα σε δωρεές. Επίσης σήμερα υπάρχουν στην αγορά ειδικά θεραπευτικά γυαλιά κατά του άγχους με ροζ φακούς.
Η επιλογή του ροζ σε όλα τα προηγούμενα πειράματα οφείλεται σε έρευνες που έκανε στα τέλη της δεκαετίας του ’60 ο ψυχολόγος Alexander Schauss από το Ινστιτούτο Βιοκοινωνικών Ερευνών (American Institute for Biosocial Research) στο Tacoma.
Χρώμα – ηρεμιστικό
Ο Αμερικανός επιστήμονας μελέτησε την επίδραση των χρωμάτων στον εγκέφαλο. Πίστευε ότι η εκάστοτε προτίμησή μας στα χρώματα αντικατοπτρίζει τη συναισθηματική και την ορμονική μας κατάσταση (αυτές οι δύο είναι αλληλένδετες). Όμως ήθελε να μάθει αν ισχύει και το αντίστροφο, δηλαδή αν τα χρώματα μπορεί να προκαλέσουν συναισθηματικές και ορμονικές αλλαγές. Έτσι το 1978 ανακάλυψε ότι μια συγκεκριμένη, έντονη απόχρωση του ροζ (την οποία ξεχώρισε ανάμεσα σε εκατοντάδες άλλες αποχρώσεις) παραδόξως επηρεάζει το μυϊκό και το καρδιαγγειακό σύστημα. Αυτό που κάνει είναι να μειώνει τον καρδιακό παλμό και τον ρυθμό της αναπνοής, δηλαδή να καταστέλλει την υπερδιέγερση και την υπερευερεθιστότητα, αλλά και να μειώνει (βραχυπρόθεσμα) τη μυϊκή δύναμη.
Για να βάλει σε εφαρμογή αυτή τη γνώση, ο Schauss έπεισε τους διευθυντές ενός σωφρονιστικού ιδρύματος του Ναυτικού να βάψουν κάποια κελιά σε δυνατό ροζ. Το συγκεκριμένο χρώμα πράγματι λειτούργησε ως φάρμακο ηρεμώντας τους κρατούμενους μετά από 15 λεπτά παραμονής τους μέσα σε ένα μικρό ροζ κελί, ενώ η ηρεμία συνεχίστηκε και για άλλα 30 λεπτά μετά την έξοδό τους από αυτό. Στη συνέχεια άρχισαν να βάφονται ροζ και τα κελιά απομόνωσης των ψυχιατρείων, ενώ έγιναν και πειράματα σε νευρικούς, επιθετικούς εφήβους. Μέσα στη… ροζ απομόνωση φάνηκε ότι η επιθετικότητα έδινε τη θέση της στο (ενδεχομένως) πραγματικό πρόβλημα, την απογοήτευση και την κατάθλιψη.
Σύμμαχος της δίαιτας
Ερευνητές του Johns Hopkins University στην Βαλτιμόρη διαπίστωσαν επίσης ότι το συγκεκριμένο ροζ μειώνει την όρεξη για φαγητό.