Θα έχετε βρεθεί πιθανότατα στη θέση μετά από έντονο στρες να βρείτε «καταφύγιο» σε ένα ωραίο γεύμα.
Αυτό που ονομάζουμε «emotional eating» ή συναισθηματική κατανάλωση τροφής μπορεί για κάποιους να είναι πολύ συχνό και να συνδέεται με διατροφικές διαταραχές και παχυσαρκία.
Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη, από τα πανεπιστήμια Aston, Loughborough και Birmingham, το εν λόγω πρόβλημα μπορεί να έχει τις ρίζες του στην παιδική ηλικία. Φάνηκε λοιπόν γονείς που είτε χρησιμοποιούν πολύ περιοριστικές πρακτικές σίτισης είτε χρησιμοποιούν το φαγητό ως ανταμοιβή, θα μπορούσαν να οδηγήσουν τα παιδιά τους στο να βασίζονται στο φαγητό για να ευχαριστήσουν τα συναισθήματα τους.
Από τα αποτελέσματα της μελέτης φάνηκε ότι τα παιδιά ήταν περισσότερο πιθανό να τρώνε με βάση το συναίσθημα (emotionally eating) σε ηλικία 5 με 7 ετών όταν οι γονείς τους τους έδιναν φαγητό ως ανταμοιβή ή υπήρχε υπερβολικός έλεγχος σε σχέση με το φαγητό όταν ήταν σε μικρότερη ηλικία.
Όπως οι ερευνητές επισημαίνουν, διατροφικές συνήθειες μας ακολουθούν μια ζωή και έτσι εκείνοι που χρησιμοποιούν το φαγητό από μικρή ηλικίας για την αντιμετώπιση της συναισθηματικής δυσφορίας το κάνουν και στην ανήλικη ζωή.
Αυτό που ονομάζουμε «emotional eating» ή συναισθηματική κατανάλωση τροφής μπορεί για κάποιους να είναι πολύ συχνό και να συνδέεται με διατροφικές διαταραχές και παχυσαρκία.
Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη, από τα πανεπιστήμια Aston, Loughborough και Birmingham, το εν λόγω πρόβλημα μπορεί να έχει τις ρίζες του στην παιδική ηλικία. Φάνηκε λοιπόν γονείς που είτε χρησιμοποιούν πολύ περιοριστικές πρακτικές σίτισης είτε χρησιμοποιούν το φαγητό ως ανταμοιβή, θα μπορούσαν να οδηγήσουν τα παιδιά τους στο να βασίζονται στο φαγητό για να ευχαριστήσουν τα συναισθήματα τους.
Από τα αποτελέσματα της μελέτης φάνηκε ότι τα παιδιά ήταν περισσότερο πιθανό να τρώνε με βάση το συναίσθημα (emotionally eating) σε ηλικία 5 με 7 ετών όταν οι γονείς τους τους έδιναν φαγητό ως ανταμοιβή ή υπήρχε υπερβολικός έλεγχος σε σχέση με το φαγητό όταν ήταν σε μικρότερη ηλικία.
Όπως οι ερευνητές επισημαίνουν, διατροφικές συνήθειες μας ακολουθούν μια ζωή και έτσι εκείνοι που χρησιμοποιούν το φαγητό από μικρή ηλικίας για την αντιμετώπιση της συναισθηματικής δυσφορίας το κάνουν και στην ανήλικη ζωή.