Η προσωπικότητα είναι διαφορετική από την ατομικότητα.
Η ξεχωριστότητα είναι διαφορετική από τη μοναδικότητα.
Η προσωπικότητα έχει ανάγκη την ξεχωριστότητα. Την επιδιώκει όσο (επίσης) τη φοβάται, στηρίζοντας πάνω σε αυτήν όλη τη δράση και το σκεπτικό της. Βάζει τα φίλτρα, επιδιώκει τους στόχους, με απώτερο σκοπό να διατηρηθεί, να ξεχωρίσει, να επιβληθεί.
Η ατομικότητα είναι άλλο, μια τελείως διαφορετική κατάσταση ύπαρξης., που δεν αναγνωρίζεται, παρά μόνο από άλλη ατομικότητα. Δεν είναι κάτι που μπορεί κάποιος να αναλάβει για να είναι αγαπητός, αποδεκτός, ασφαλής στον κόσμο και στον ύπνο του.
Το ταξίδι μιας ατομικότητας είναι μοναδικό. Είναι η γέννηση και η ωρίμανση του συνειδητού Εγώ, που συμβαίνει αναπόφευκτα, όταν πια ο πόνος και η ικανοποίηση, οι συμβάσεις της "αγάπης", ο φόβος της απόρριψης και της μη ένταξης δεν μπορούν να σε παρασύρουν/να σου προσφέρουν.
Η αντίστροφη πορεία έχει αρχίσει και πρέπει να τη σεβαστείς. Δεν υπάρχουν στάδια που μπορείς να υπερπηδήσεις, να υποτιμήσεις. Η προσωπικότητα δεν έχει επιλογές, όπως νόμιζε πως είχε. Η κυοφορία έχει ξεκινήσει...
Στο πρώτο διάστημα, η επιστροφή στα γνώριμα, στην επίκτητη ασφάλεια είναι εύκολη...επώδυνη, όπως όλες τις απώλειες για την προσωπικότητα, αλλά εύκολη.
Συχνά, αυτή η "επιστροφή" διανθίζεται με νέες θεωρίες, πιο ανεβασμένες θρησκείες, φιλελεύθερες, πνευματικές ομάδες, για να φαίνεται σαν άλμα της συνείδησης. Η νέα ηθική, η συσπείρωση σε κάποια ομάδα, οι νέες αποκαλύψεις της αρχαίας σοφίας και πολλά άλλα, κάνουν πάρτι εξυψώνοντας την προσωπικότητα, κρύβοντας τον εθισμό της στην προσωρινότητα.
Αλλά και σε κάθε στάδιο της πορείας της ατομικότητας, η διαύγεια της διορατικότητας, η δύναμη της αυθεντικότητας εξετάζονται ατομικά, μοναδικά. Ο μόνος εχθρός είναι ο ύπνος και τα παραμύθια, οι κανόνες, οι θεάσεις της προσωπικότητας, που θολώνουν τη νέα συνείδηση.
Η σύνδεση με άλλους σε αυτό το ταξίδι είναι επιλογή και δεν εξυπηρετεί συμβατικούς, κοινωνικούς σκοπούς. Δεν μεθάει πια η ατομικότητα, δεν ανήκει και δεν επιστρέφει σε συμβάσεις. Η πορεία έχει χαραχθεί. Ο χρόνος αλλάζει, το πεδίο διευρύνεται.
Η ζωή στην ύλη την συναρπάζει, για διαφορετικούς λόγους και ταυτόχρονα την αφήνει αδιάφορη, αποκομμένη από τα γρανάζια της εξάρτησης. Είναι ένα πεδίο διείσδυσης, αποκάλυψης, πρόκλησης, που φανερώνει συνεχώς τα μυστικά του.
Η ατομικότητα δεν είναι "ανώτερη" της προσωπικότητας. Είναι διαφορετικά πεδία, Είναι Επιλογή και όχι "πτώση", είναι ταξίδι αποκάλυψης, όχι τιμωρία. Είναι ένα μικρό τμήμα μας πορείας που δεν μπορεί καν να διανοηθεί, αλλά αξίζει σεβασμό για την τόλμη της. Μέσω αυτής, η ατομικότητα γεννιέται, εξελίσσεται και διευρύνεται...πέρα από την ανθρώπινη ιστορία, τα πιθανά μέλλοντα και όλες τις θεωρίες περί Ύπαρξης...
Η προσωπικότητα έχει ανάγκη την ξεχωριστότητα. Την επιδιώκει όσο (επίσης) τη φοβάται, στηρίζοντας πάνω σε αυτήν όλη τη δράση και το σκεπτικό της. Βάζει τα φίλτρα, επιδιώκει τους στόχους, με απώτερο σκοπό να διατηρηθεί, να ξεχωρίσει, να επιβληθεί.
Η ατομικότητα είναι άλλο, μια τελείως διαφορετική κατάσταση ύπαρξης., που δεν αναγνωρίζεται, παρά μόνο από άλλη ατομικότητα. Δεν είναι κάτι που μπορεί κάποιος να αναλάβει για να είναι αγαπητός, αποδεκτός, ασφαλής στον κόσμο και στον ύπνο του.
Το ταξίδι μιας ατομικότητας είναι μοναδικό. Είναι η γέννηση και η ωρίμανση του συνειδητού Εγώ, που συμβαίνει αναπόφευκτα, όταν πια ο πόνος και η ικανοποίηση, οι συμβάσεις της "αγάπης", ο φόβος της απόρριψης και της μη ένταξης δεν μπορούν να σε παρασύρουν/να σου προσφέρουν.
Η αντίστροφη πορεία έχει αρχίσει και πρέπει να τη σεβαστείς. Δεν υπάρχουν στάδια που μπορείς να υπερπηδήσεις, να υποτιμήσεις. Η προσωπικότητα δεν έχει επιλογές, όπως νόμιζε πως είχε. Η κυοφορία έχει ξεκινήσει...
Στο πρώτο διάστημα, η επιστροφή στα γνώριμα, στην επίκτητη ασφάλεια είναι εύκολη...επώδυνη, όπως όλες τις απώλειες για την προσωπικότητα, αλλά εύκολη.
Συχνά, αυτή η "επιστροφή" διανθίζεται με νέες θεωρίες, πιο ανεβασμένες θρησκείες, φιλελεύθερες, πνευματικές ομάδες, για να φαίνεται σαν άλμα της συνείδησης. Η νέα ηθική, η συσπείρωση σε κάποια ομάδα, οι νέες αποκαλύψεις της αρχαίας σοφίας και πολλά άλλα, κάνουν πάρτι εξυψώνοντας την προσωπικότητα, κρύβοντας τον εθισμό της στην προσωρινότητα.
Αλλά και σε κάθε στάδιο της πορείας της ατομικότητας, η διαύγεια της διορατικότητας, η δύναμη της αυθεντικότητας εξετάζονται ατομικά, μοναδικά. Ο μόνος εχθρός είναι ο ύπνος και τα παραμύθια, οι κανόνες, οι θεάσεις της προσωπικότητας, που θολώνουν τη νέα συνείδηση.
Η σύνδεση με άλλους σε αυτό το ταξίδι είναι επιλογή και δεν εξυπηρετεί συμβατικούς, κοινωνικούς σκοπούς. Δεν μεθάει πια η ατομικότητα, δεν ανήκει και δεν επιστρέφει σε συμβάσεις. Η πορεία έχει χαραχθεί. Ο χρόνος αλλάζει, το πεδίο διευρύνεται.
Η ζωή στην ύλη την συναρπάζει, για διαφορετικούς λόγους και ταυτόχρονα την αφήνει αδιάφορη, αποκομμένη από τα γρανάζια της εξάρτησης. Είναι ένα πεδίο διείσδυσης, αποκάλυψης, πρόκλησης, που φανερώνει συνεχώς τα μυστικά του.
Η ατομικότητα δεν είναι "ανώτερη" της προσωπικότητας. Είναι διαφορετικά πεδία, Είναι Επιλογή και όχι "πτώση", είναι ταξίδι αποκάλυψης, όχι τιμωρία. Είναι ένα μικρό τμήμα μας πορείας που δεν μπορεί καν να διανοηθεί, αλλά αξίζει σεβασμό για την τόλμη της. Μέσω αυτής, η ατομικότητα γεννιέται, εξελίσσεται και διευρύνεται...πέρα από την ανθρώπινη ιστορία, τα πιθανά μέλλοντα και όλες τις θεωρίες περί Ύπαρξης...
