Κατά κύριο λόγο δεν έχει να κάνει με προλήψεις, κακό μάτι, γκαντέμηδες φίλους και δε συμμαζεύεται. Λίγο πολύ, σε όλους έχει τύχει. Κάτι σε φάση «όταν θέλεις κάτι πολύ, σίγουρα είναι στα άπλυτα». Υποψιάζομαι ότι σε αυτές τις περιπτώσεις εκτός από το κανονικό σύμπαν, γαμιέται και το παράλληλο!Άλλωστε το έχουν πει πολλοί, αν κάτι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει. Θα ‘ναι η μέρα σου, η εβδομάδα σου, ο μήνας σου, θα το καταλάβεις από το πρωί! Το ρητό «η καλή μέρα απ’ το πρωί φαίνεται» το έχεις ακουστά;
Τίποτα δεν πάει καλά, και η μέρα ξεκινάει παντελώς ανάποδα. Αργά ή γρήγορα, η χειρότερη δυνατή συγκυρία συνθηκών θα συντρέξει, να είσαι σίγουρος για αυτό.
Είναι μια μέρα σαν όλες τις άλλες, μόνο που ξυπνάς με ένταση και νεύρα χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Έχεις 24 ώρες να την φτιάξεις, θα μου πεις. Όχι, αυτό δεν ισχύει, το ξέρω και εγώ, το ξέρεις και εσύ. Σε αυτή την περίπτωση το σύμπαν συνωμοτεί και όλα μοιάζουν να πάνε με λάθος πορεία, με αποτέλεσμα να τρακάρεις συνεχώς σε έναν αόρατο τοίχο και με πολλά χιλιόμετρα την ώρα.
Καταρχάς, με το που ανοίγεις τα μάτια σου και σηκώνεσαι από το κρεβάτι, όλα τα έπιπλα σε παίζουν σε σύστημα 4-4-2 χρησιμοποιώντας ό,τι γωνία υπάρχει για να ρίξουν τις άμυνες σου. Ναι, το μικρό σου δαχτυλάκι, τα πλευρά και ακόμα και το κεφάλι σου κινδυνεύουν.
Το κακό συναπάντημα θα συνεχιστεί. Θέλεις καφέ και έχει τελειώσει; Το κοντινότερο περίπτερο θα είναι κλειστό.
Δεν το ήξερες και βγήκες με πιτζάμες με αρκουδάκια; Τρεις πρώην με τις κοπέλες τους, δυο μοντέλα και ο Brad Pitt θα περάσουν από δίπλα σου.
Πρέπει να ετοιμαστείς γρήγορα και δεν έχεις τι να βάλεις; Το μόνο που σου φαίνεται σωστό το έχεις δανείσει σε φίλη που ορκιζόταν πως την επόμενη μέρα θα στο επιστρέψει.
Αν από διάφορα πράγματα, ένα έχει την πιθανότητα να πάει λάθος, θα είναι αυτό που θα δημιουργήσει τη μεγαλύτερη ζημιά.
Βιάζεσαι να πας κάπου; Το αυτοκίνητό σου δε θα παίρνει μπρος όσο και αν χτυπάς το τιμόνι.
Ηρέμησε, υπάρχουν και τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Δια μαγείας όμως και πάλι, χάνεις το αστικό/τρένο/μετρό το τελευταίο λεπτό. Για ένα μόνο λεπτό πρέπει να περιμένεις το επόμενο που μπορεί να σου πάρει από 20 μέχρι και 90 λεπτά. Γαμάτο ε;
Μπορεί να έχεις να πας σε συνέντευξη για δουλειά, ή να ήταν η πρώτη μέρα στο πανεπιστήμιο, ή ακόμα και να είχες ένα απλό ραντεβού στο κομμωτήριο. Άραξε στο παγκάκι, πιες ένα καφέ, κάνε και ένα τσιγάρο μιας και ό,τι και να κάνεις, αργοπορημένος θα φτάσεις. Δεν το ξέρεις αυτό που λένε; Όταν ανάβεις τσιγάρο στην στάση τότε έρχεται το λεωφορείο.
Όσο περιμένεις και εφόσον έχεις επίσημα τον τίτλο του γκαντέμη, ακόμα και τα περιστέρια θα σου δείξουν πόσο σκατά θα πάει η μέρα σου... κυριολεκτικά.
Θα έρθει το επόμενο μέσο σου και (όχι που θα πήγαινε καλά) θα πέσεις πάνω σε κίνηση. Θα μου πεις, είναι λογικό πως οι δρόμοι δεν θα είναι ποτέ άδειοι - άλλο τόσο λογικό είναι το να κλείσει ο συγκεκριμένος δρόμος γιατί ένα σμήνος από πάπιες πήρε λάθος στροφή στην εθνική. Δηλαδή ότι τι, περάσαν τον αυτοκινητόδρομο για λίμνη;
Εντάξει αδερφάκι μου, το μέτρο γκαντεμιάς σου χτυπάει καμπανάκι. Πάρε τηλέφωνο και ακύρωσε ό,τι και αν είχες κανονισμένο.
Για να ξεφύγουμε όμως από τις συνηθισμένες κακοτυχίες, το γυρνάμε σε προσωπική εμπειρία.
Νιώθεις λες και κάποια ανώτατη δύναμη κακογαμήθηκε ένα βράδυ και την επόμενη είπε να ξεσπάσει επάνω στα δικά σου σχέδια.
17 Μαρτίου έχεις άφιξη από 470χλμ μακριά, κάτι σε Κόρινθος-Κοζάνη και το πλάνο έχει ως εξής: 21 Μαρτίου περνάς τα γενέθλιά σου στην πόλη σου και στις 22 μπαίνετε σε ένα λεωφορείο με προορισμό την Κόρινθο για δυο εβδομάδες διακοπές .
Φτάνει λοιπόν η μέρα, πέφτει δουλειά στο κατάστημα και εσύ δεν μπορείς να φύγεις. Το ακυρώνεις και το μεταφέρεις για Παρασκευή. Τετάρτη χτυπάει το τηλέφωνο και σε ενημερώνουν πως την ερχόμενη Τρίτη πρέπει να είσαι στη δεύτερη δουλειά σου.
Σημειωτέον πως στη συγκεκριμένη πρέπει να πηγαίνεις δυο φορές τον μήνα, σε τυχαίες μέρες, όποτε σε ειδοποιήσουν αυτοί τέλος πάντων.
Ακύρωση και μεταφορά ξανά για Πέμπτη.
Αφού δε σε θέλει, τι το προσπαθείς;
Και για να μάθεις να μην τα βάζεις με τους απαράβατους νόμους του σύμπαντος, σου στέλνει μήνυμα του τύπου ειρωνικό γελάκι και «το ξέρω ότι θες πολύ να φύγεις, αλλά όχι καριολάκι, δε θα πας πουθενά».
Και ακριβώς επειδή η τύχη πολλές φορές παίζει μαζί μας, δεν είναι απίθανο ό,τι και αν συμβεί.
Την ημέρα της αποχώρησης, λοιπόν, ξυπνάς με πρησμένες αμυγδαλές, πυρετό και έχοντας βγάλει ό,τι έχεις φάει από εχθές. Χωρίς δυνατότητα να κουνηθείς από το κρεβάτι σου και ενώ το στομάχι σου συνεχίζει να χορεύει harlem shake όλη μέρα, το ρίχνεις στα αντιβιοτικά και προσεύχεσαι να είναι περαστικό.
Παίρνεις τηλέφωνο τη γιαγιά, της λες τα συμβάντα και της ζητάς να σε ξεματιάσει μπας και το μάτι υπάρχει στα αλήθεια. Η πιθανότητα του να γίνει κάτι είναι αντιστρόφως ανάλογη της επιθυμίας του να γίνει, σου λέει.
Κάτι ξέρει η γιαγιά, πάντα ξέρει, ακόμα και αν εσύ μέσα στη ζάλη σου δεν καταλαβαίνεις γρι από ό,τι λέει!
Είναι λες και σου έδωσε προσωπική ευχή ο Μητσοτάκης: «καλά να περάσεις». Επειδή όταν τα πράγματα δεν μπορούν να γίνουν χειρότερα, θα γίνουν. Ένας μετεωρίτης θα χτυπήσει τη γη και όλα τα τρένα/λεωφορεία/αεροπλάνα θα μολυνθούν με έναν ιό, θα μεταμορφωθούν σε transformers αποκτώντας δική τους βούληση και κάνοντας απεργία.
Τώρα θα έλεγα «τι χειρότερο μπορεί να συμβεί», αλλά φοβάμαι πως θα ακούσω το σύμπαν να λέει «challenge accepted». Ακόμα και να του προτείνεις να το κεράσεις ένα ποτό, να σου πει τέλος πάντων τι ζόρι τραβάει μαζί σου, η μόνη απάντηση που θα πάρεις είναι «το σύμπαν δεν είναι διαθέσιμο, η τύχη σας προωθείται».
Το «γαμώ την τύχη μου» με επιτυχία έλαβε χώρα στη ζωή σου. Έχεις ξεμείνει και, τέλος πάντων, διακοπές δεν πρόκειται να κάνεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου