Σήμερα ψυχή μου δεν θα κοιμηθούμε..

-Σήμερα ψυχή μου δεν θα κοιμηθούμε . Θα πάμε μια βόλτα εγώ και εσύ . Πάμε να δούμε πως ζουν οι άνθρωποι και πως γίνανε σαν τα θεριά ..

-Πάμε καρδιά μου , λέει η ψυχή ,μόνο να με κρατάς από το χέρι γιατί πονάω σήμερα και φοβάμαι μην λυγίσω ..

Κοίτα τους ανθρώπους γύρω σου ψυχή μου , πως γίνανε έτσι κακοί και ύπουλοι , απόνευτοι και κρύοι;

Ο ένας παραπονιέται για την κακή του μοίρα που τον άφησε φτωχό και γυρίζει μες τους δρόμους να ζητιανεύει .Ενώ ποτέ στην ζωή του πριν δεν έδωσε ούτε μια στάλα ψωμί σε έναν φτωχό όταν αυτός ο ίδιος ήταν πλούσιος .

Ο άλλος πονά γιατί κάποιος που νομίζει ότι αγαπά δεν του χαρίζει ούτε μια λέξη ενώ δεν ρώτησε ποτέ να μάθει τι είναι πράγματι η αγάπη .

Ένας άλλος πιο πέρα βρίζει και φωνάζει και κακιώνει σε όλους γιατί έχει τόσο θυμό που μοιάζει με ηφαίστιο έτοιμο να σκάσει. Ενώ με αυτόν που θα πρεπε να θυμώνει είναι ο ίδιος του ο εαυτός γιατί ποτέ δεν τον σεβάστηκε .

Φτώχια ,πόνος , θυμός, μιζέρια και η αγάπη δεν βρίσκεται πουθενά ...
Κοίτα ψυχή μου πως έγινε ο κόσμος σκληρός και άδικος !

-Και εμείς , μου απαντά η ψυχή, εμείς γιατί σκληρύναμε το χαμόγελο μας και αφήσαμε τους άδικους να ρίξουν τις βρωμιές τους πάνω μας; Εμείς γιατί αφήσαμε καρδιά μου την αγάπη μας να την τσαλαπατήσουν;

Γιατί το επιτρέψαμε αυτό;
-Άκου, μου λέει η καρδιά , πως ξέρεις πως είναι να είσαι καθαρός, αν πριν μέσα στα βρωμόνερα και μες την λάσπη δεν βουτήξειςς