«Γι’ αυτό, θριαμβεύω». Όχι «παρόλο που» απέτυχα τόσες φορές τώρα θριαμβεύω, αλλά «γι’ αυτό ακριβώς» έφτασα στο θρίαμβο. Εκείνες οι εμπειρίες (κι όχι οι άλλες, οι ευχάριστες) ήταν αυτές που τον έκαναν αυτό που είναι σήμερα.Έπεσα έξω, απορρίφθηκα, έσφαλα, απέτυχα, είναι ρήματα που χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε την εμπειρία μας όταν τα πράγματα δεν έρχονται όπως τα είχαμε φανταστεί ή όπως τα θέλαμε.
Τέτοιες εμπειρίες είναι αναπόφευκτο να αποκτήσουμε στη διάρκεια της ζωής μας, και μόνο ένας ανόητος θα μπορούσε να πιστεύει πως θα καταφέρνει πάντα αυτό που επιδιώκει, πως θα πετυχαίνει πάντα τον στόχο του και πως μπορεί να ζήσει χωρίς ποτέ του να γευτεί την πίκρα της απογοήτευσης.
Όμως, ακόμη κι αν μπορούσαμε ν’ αποφύγουμε την αποτυχία… θα ήταν κάτι το επιθυμητό; Δεν το νομίζω. Αυτό που νομίζω είναι ότι, αν θέλουμε να θριαμβεύσουμε (με την έννοια της απόκτησης του ζητούμενου), θα πρέπει να βιώσουμε πολλές φορές την αποτυχία, όχι μόνο γιατί δεν μπορούμε να την αποφύγουμε, αλλά γιατί αυτά τα λάθη και οι απογοητεύσεις θα μας διδάξουν πώς κινείται κανείς προς το στόχο.
Αν θέλεις να διευρύνεις τ όρια της ζωής σου θα πρέπει να διακινδυνεύσεις να σταθείς όρθιος και να το προσπαθήσεις ξέροντας πως, αργά ή γρήγορα, κάποια στιγμή θα πέσεις και θα χτυπήσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου