Μπορεί τα κινητά τηλέφωνα να προέκυψαν πρόσφατα στην ζωή μας, όμως ανήσυχα μυαλά με όραμα και φαντασία προσπάθησαν να κατασκευάσουν φορητές τηλεφωνικές συσκευές πριν από 90 χρόνια. Υπάρχουν αναφορές ότι και ο δημιουργός του τηλεφώνου Γκράχαμ Μπελ έκανε προσπάθειες κατασκευής μιας φορητής τηλεφωνικής συσκευής στη δεκαετία του 1880. Όμως οι πρώτες προσπάθειες που κατέληξαν στη δημιουργία κάποιων συσκευών και συστημάτων φορητής επικοινωνίας έγιναν τη δεκαετία του 1920. Μία από τις πρώτες αλλά και μεγαλύτερου ενδιαφέροντος προσπάθεια ήταν αυτή που έκανε ο Αμερικανός εφευρέτης Γ.Γ. Μακφάρλαν που ζούσε στη Φιλαδέλφεια.
Ο Μακφάρλαν έφτιαξε ένα σύστημα που αποτελούνταν από τρεις ενωμένους κοντούς σωλήνες παρόμοιους με αυτούς που υπήρχαν στις σόμπες, οι οποίοι λειτουργούσαν ως κεραία και το σύστημα έμπαινε σε λειτουργία καθώς το αυτοκίνητο< βρισκόταν σε κίνηση. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής το τηλέφωνο του Μακφάρλαν λειτουργούσε μεν αλλά είχε μικρή εμβέλεια, αφού ο χρήστης του δεν μπορούσε να επικοινωνήσει σε ακτίνα μεγαλύτερη των 500 μέτρων από το σημείο που βρισκόταν η συσκευή.
Η εφημερίδα “The Sandusky Register” δημοσίευσε το 1920 ένα σκίτσο με το Μακφάρλαν να χρησιμοποιεί το τηλέφωνο του μέσα σε ένα αυτοκίνητο. Μια άλλη φορητή συσκευή επικοινωνίας έκανε την εμφάνιση της στους δρόμους της Νέας Υόρκης το 1922 και η χρήση της κινηματογραφήθηκε, αλλά η ταινία βρισκόταν «χαμένη» στα γραφεία της βρετανικής εταιρίας Pathe που διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα αρχεία οπτικοακουστικού υλικού στον κόσμο. Η συσκευή ήταν βαριά και στην ταινία πρωταγωνιστούν δύο γυναίκες.
Η μία φαίνεται να κρατάει τη συσκευή που διαθέτει δύο καλώδια, ενώ η άλλη συνδέει το ένα καλώδιο σε ένα πυροσβεστικό κρουνό και το άλλο σε μια ομπρέλα για να λειτουργήσει προφανώς ως κεραία. Στη συνέχεια πραγματοποιούν μια κλήση σε κάποιο τηλεφωνικό κέντρο, η υπάλληλος του οποίου βάζει έναν δίσκο να παίξει και τοποθετεί στο γραμμόφωνο το ακουστικό για να ακούσουν οι δύο γυναίκες τη μουσική!
Δείτε το ακόλουθο βίντεο για να καταλάβετε καλύτερα…
Ο Μακφάρλαν έφτιαξε ένα σύστημα που αποτελούνταν από τρεις ενωμένους κοντούς σωλήνες παρόμοιους με αυτούς που υπήρχαν στις σόμπες, οι οποίοι λειτουργούσαν ως κεραία και το σύστημα έμπαινε σε λειτουργία καθώς το αυτοκίνητο< βρισκόταν σε κίνηση. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής το τηλέφωνο του Μακφάρλαν λειτουργούσε μεν αλλά είχε μικρή εμβέλεια, αφού ο χρήστης του δεν μπορούσε να επικοινωνήσει σε ακτίνα μεγαλύτερη των 500 μέτρων από το σημείο που βρισκόταν η συσκευή.
Η εφημερίδα “The Sandusky Register” δημοσίευσε το 1920 ένα σκίτσο με το Μακφάρλαν να χρησιμοποιεί το τηλέφωνο του μέσα σε ένα αυτοκίνητο. Μια άλλη φορητή συσκευή επικοινωνίας έκανε την εμφάνιση της στους δρόμους της Νέας Υόρκης το 1922 και η χρήση της κινηματογραφήθηκε, αλλά η ταινία βρισκόταν «χαμένη» στα γραφεία της βρετανικής εταιρίας Pathe που διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα αρχεία οπτικοακουστικού υλικού στον κόσμο. Η συσκευή ήταν βαριά και στην ταινία πρωταγωνιστούν δύο γυναίκες.
Η μία φαίνεται να κρατάει τη συσκευή που διαθέτει δύο καλώδια, ενώ η άλλη συνδέει το ένα καλώδιο σε ένα πυροσβεστικό κρουνό και το άλλο σε μια ομπρέλα για να λειτουργήσει προφανώς ως κεραία. Στη συνέχεια πραγματοποιούν μια κλήση σε κάποιο τηλεφωνικό κέντρο, η υπάλληλος του οποίου βάζει έναν δίσκο να παίξει και τοποθετεί στο γραμμόφωνο το ακουστικό για να ακούσουν οι δύο γυναίκες τη μουσική!
Δείτε το ακόλουθο βίντεο για να καταλάβετε καλύτερα…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου