Υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων. Αυτοί που θεωρούν την επίσκεψη σε ένα μουσείο σημαντική τροφή για το μυαλό και αυτοί που απλά… βαριούνται. Συνήθως η περιήγηση σε ένα μουσείο είναι ένα χαρακτηριστικού του ταξιδιού σε μια άλλη χώρα. Εκεί συνήθως το διαφορετικό του τόπου και της ιστορίας του προκαλεί την περιέργεια του επισκέπτη. Αν μάλιστα το είδος του μουσείου βγαίνει από τα συνηθισμένα τότε σίγουρα η επίσκεψη μετατρέπεται σε περιπέτεια (καλή ή κακή το συμπέρασμα θα βγει στο τέλος!).
Από τα μουσεία που εκθέτουν φαλλούς, μέχρι αυτά που μας φέρνουν σε επαφή με τις ασθένειες που προσβάλλουν το ανθρώπινο σώμα ή ακόμα και αυτά που μετατρέπουν την… τουαλέτα μας σε ένα έργο τέχνης ένα είναι σίγουρο: μια τέτοια επίσκεψη δεν θα σας αφήσει λεπτό να βαρεθείτε!
Στο ισλανδικό ψαροχώρι Husavik υπάρχει ένα ιδιαίτερο μουσείο που προσελκύει τους τουρίστες, το Μουσείο Φαλλών. Ο ισλανδός καθηγητής ιστορίας Sigurður Hjartarson ξεκίνησε τη συλλογή του το 1974, όταν κάποιος του έκανε δώρο για πλάκα ένα πέος ταύρου. Έκτοτε ο Hjartarson έχει στη συλλογή του περισσότερα από 280 πέη, από 90 διαφορετικά είδη θηλαστικών, περιλαμβανομένου και του ανθρώπου. Πρόκειται για γεννητικά όργανα δωρητών που είχαν υπογράψει εγγράφως στον καθηγητή ότι του παραχωρούν το μόριο τους μετά θάνατον. Το Μουσείο είναι μοναδικό στο είδος του και είναι ανοιχτό όλο το χρόνο.
Η Leila Cohoon από το Μιζούρι των Ηνωμένων Πολιτειών είχε πάντα ένα πάθος, την κομμωτική. Συνταξιούχος πλέον διατηρεί δική της σχολή κομμωτικής και κοσμετολογίας και η σχέση της με τις τρίχες της έδωσε την ιδέα να φτιάξει ένα πρωτότυπο μουσείο, το Μουσείο Μαλλιών, στο οποίο εκτίθενται ανθρώπινα μαλλιά εν είδει έργων τέχνης.
Η Leila φτιάχνει τρίχινα στεφάνια και ιδιαίτερα κοσμήματα από μαλλιά, τα οποία οι επισκέπτες μπορούν να δουν στις προθήκες του μουσείου. Η συλλογή της περιλαμβάνει περισσότερα από 300 στεφάνια και 2.000 κοσμήματα. Οι τρίχες προέρχονται από διάφορες εποχές και προσωπικότητες, ανάμεσά τους η βασίλισσα Βικτόρια, διάφοροι πρόεδροι χωρών και καλλιτεχνών όπως ο Μάικλ Τζάκσον και η Μέριλιν Μονρόε.
Αυτό το μουσείο στην πόλη Γκουαναχουάτο στο Μεξικό προκαλεί ρίγη ανατριχίλας μιας και τα εκθέματά του είναι μούμιες ανθρώπων που πέθαναν από επιδημία χολέρας που είχε ξεσπάσει στην πόλη το 1833. Τα σώματα, ανάμεσά τους και αρκετών βρεφών, δεν μουμιοποιήθηκαν σκόπιμα, αλλά εξαιτίας της υγρασίας και του μεγάλου αριθμού θαμμένων σωμάτων. Το μουσείο που φέρει κρατική σφραγίδα συγκεντρώνει κάθε εβδομάδα περισσότερους από 4.000 επισκέπτες, που καλούνται να περάσουν από ένα διάδρομο, με τις μούμιες δεξιά και αριστερά να τους… παρακολουθούν! Με αυτό το μουσείο η κυβέρνηση του Μεξικού θέλει, όπως ισχυρίζεται, να γιορτάσει το θάνατο ως μέρος του κύκλου της ζωής.
Ο Barney Smith είναι ένας συνταξιούχος υδραυλικός και ο εγκέφαλος πίσω από την ιδέα ενός μουσείου που εκτίθενται περίτεχνα καπάκια τουαλέτας. Η ιδέα ήρθε στον Barney όταν σήκωσε ένα καπάκι και είδε μπροστά του... έναν καμβά δημιουργίας. Έτσι ξεκίνησε να φτιάχνει τα ιδιαίτερα καπάκια στο γκαράζ του σπιτιού του, το ίδιο γκαράζ που στεγάζει σήμερα το μουσείο. «Έγινε μουσείο όταν το πρόβαλε η τοπική τηλεόραση, τον Αύγουστο του 1992» είπε. Ο ηλικιωμένος έχει φτιάξει πάνω από 1.000 καπάκια και όπως υποστηρίζει δουλεύει νυχθημερόν για να επεκτείνει τη συλλογή του και ποτέ δεν έχει πουλήσει ούτε μία από τις δημιουργίες του. Αν λοιπόν θέλετε να μετατρέψετε την τουαλέτα σας σε ένα… ναό τέχνης, σπεύσατε στο Τέξας!
Αν η καρδιά σας είναι ραγισμένη γιατί μόλις χωρίσατε από το έτερόν σας ήμισυ, ήρθε η ώρα για ένα ταξιδάκι στο Ζάγκρεμπ, εκεί που στεγάζεται το μουσείο των διαλυμένων σχέσεων. Στο μουσείο εκτίθενται τα αναμνηστικά και τα προσωπικά αντικείμενα από έρωτες που τελείωσαν και που συνοδεύονται από μικρές περιγραφές. Το 2011 το μουσείο των χωρισμένων κέρδισε το βραβείο Kenneth Hudson ως το πιο καινοτόμο μουσείο στην Ευρώπη. Κατά καιρούς τα εκθέματά του περιοδεύουν σε διάφορες πόλεις ανά τον κόσμο, προσελκύοντας μεγάλο αριθμό τουριστών. Το μουσείο παρακινεί τους ντόπιους να προσφέρουν ένα δικό τους αντικείμενο αγάπης, ώστε να αυξηθεί η ποικιλία και η ιδιαιτερότητα των εκθεμάτων!
Το τι είναι τέχνη και μάλιστα ποια είναι καλή και ποια κακή είναι ένα ερώτημα με υποκειμενική απάντηση. Έτσι λοιπόν όποιον δεν τον νοιάζει η τελειότητα στα δημιουργήματα και ψάχνει κάτι διαφορετικό, ας επισκεφτεί το Μουσείο Κακής Τέχνης (MOBA) στη Βοστώνη, που έχει σλόγκαν «Τέχνη πολύ κακή για να αγνοηθεί»!
Ιδρύθηκε το φθινόπωρο του 1993 και το κοινό το λάτρεψε αμέσως. Στην αρχή τα εκθέματα φιλοξενήθηκαν στο υπόγειο ιδιωτικής κατοικίας στη Βοστώνη. Αλλά, όπως λένε οι δημιουργοί και επιμελητές του, «ως το μόνο μουσείο που έχει αφιερωθεί στο να φέρνει τα χειρότερα της τέχνης, νιώσαμε υποχρεωμένοι να βρούμε περισσότερους δημιουργικούς τρόπους να παρουσιάσουμε τη συλλογή στο ευρύτερο κοινό». Έτσι το κοινοτικό θέατρο του Dedham παραχώρησε τον υπόγειο χώρο του στο μουσείο και η πρώτη μόνιμη έκθεση φιλοξενείται με άνεση έξω από τις αντρικές τουαλέτες στο θέατρο αυτό του 1927. Η δεύτερη μόνιμη συλλογή του ΜΟΒΑ φιλοξενείται στο θέατρο Somerville στην Davis Square.
Άτομα που κρέμονται από την αγχόνη, κραυγές αγωνίας στους τροχούς των βασανιστηρίων, εικόνες από το σκοτεινό Μεσαίωνα που προκαλούν ανατριχίλα. Αυτά θα ζήσει ο επισκέπτης του μουσείου βασανιστηρίων στην Ολλανδία, το οποίο εκθέτει όλους τους τρόπους και τα όργανα που χρησιμοποιούνταν για την πρόκληση πόνου. «Τα εκθέματα δείχνουν την πραγματικότητα όπως ίσχυε πριν δύο αιώνες. Οι Αρχές τότε επιδείκνυαν το δικαίωμά τους να κάνουν ό,τι θέλουν με τις ζωές και τα σώματα των ανθρώπων. Αν η παράξενη πολυμορφία των εργαλείων βασανισμού προκαλεί ακόμα τον τρόμο, αυτό είναι που επιδιώκει και ο σχεδιαστής τους» λέει το Μουσείο.
Ναι, αυτό το Μουσείο θα κάνει το στομάχι σας να νιώθει παράξενα, ίσως σας στερήσει και τον ύπνο για μερικές μέρες. Στη συλλογή του φιλοξενεί πάνω από 45.000 είδη παρασίτων που κατοικούν στο ανθρώπινο σώμα ή το προσβάλλουν ανεπανόρθωτα. Και αν είστε αρκετά γενναίος θα πλησιάσετε το 8,8 μέτρων σκουλήκι-ταινία, που κρέμεται από ένα σκοινί, με το οποίο μπορείτε να «παίξετε» για να νιώσετε από κοντά την κίνησή του!
Χιλιάδες γυάλινα βαζάκια φιλοξενούν κομμάτια από σάρκα που έχει προσβληθεί από διάφορες ασθένειες. Στο μουσείο αυτό θα δείτε πώς έχουν επηρεάσει το ανθρώπινο σώμα διάφορες αρρώστιες, είτε πολύ σοβαρές, είτε ανίατες. Η εκπαιδευτική χρήση του μουσείου περιλαμβάνει από κατάμαυρους πνεύμονες καπνιστών μέχρι και παράσιτα που εισβάλλουν στο σώμα μας!
Μπορεί από την πρώτη στιγμή, ακόμα και από το όνομα του μουσείου, να νιώθετε λίγο άβολα με το περιεχόμενό του, αλλά οι δημιουργοί του αντιμετωπίζουν τη συλλογή τους πιο ανάλαφρα λέγοντας χαρακτηριστικά «Οποιαδήποτε μέρα πάνω από το έδαφος, είναι μια καλή μέρα!». Σε αυτό το μουσείο θα δείτε διάφορα τελετουργικά ταφής, εκθέματα από προεδρικές κηδείες, κηδείες καλλιτεχνών αλλά και το τελευταίο ταξίδι του κάθε Πάπα της Ρώμης.
Από τα μουσεία που εκθέτουν φαλλούς, μέχρι αυτά που μας φέρνουν σε επαφή με τις ασθένειες που προσβάλλουν το ανθρώπινο σώμα ή ακόμα και αυτά που μετατρέπουν την… τουαλέτα μας σε ένα έργο τέχνης ένα είναι σίγουρο: μια τέτοια επίσκεψη δεν θα σας αφήσει λεπτό να βαρεθείτε!
Μουσείο Φαλλών, Ισλανδία
Στο ισλανδικό ψαροχώρι Husavik υπάρχει ένα ιδιαίτερο μουσείο που προσελκύει τους τουρίστες, το Μουσείο Φαλλών. Ο ισλανδός καθηγητής ιστορίας Sigurður Hjartarson ξεκίνησε τη συλλογή του το 1974, όταν κάποιος του έκανε δώρο για πλάκα ένα πέος ταύρου. Έκτοτε ο Hjartarson έχει στη συλλογή του περισσότερα από 280 πέη, από 90 διαφορετικά είδη θηλαστικών, περιλαμβανομένου και του ανθρώπου. Πρόκειται για γεννητικά όργανα δωρητών που είχαν υπογράψει εγγράφως στον καθηγητή ότι του παραχωρούν το μόριο τους μετά θάνατον. Το Μουσείο είναι μοναδικό στο είδος του και είναι ανοιχτό όλο το χρόνο.
Μουσείο Μαλλιών, Μιζούρι
Η Leila Cohoon από το Μιζούρι των Ηνωμένων Πολιτειών είχε πάντα ένα πάθος, την κομμωτική. Συνταξιούχος πλέον διατηρεί δική της σχολή κομμωτικής και κοσμετολογίας και η σχέση της με τις τρίχες της έδωσε την ιδέα να φτιάξει ένα πρωτότυπο μουσείο, το Μουσείο Μαλλιών, στο οποίο εκτίθενται ανθρώπινα μαλλιά εν είδει έργων τέχνης.Η Leila φτιάχνει τρίχινα στεφάνια και ιδιαίτερα κοσμήματα από μαλλιά, τα οποία οι επισκέπτες μπορούν να δουν στις προθήκες του μουσείου. Η συλλογή της περιλαμβάνει περισσότερα από 300 στεφάνια και 2.000 κοσμήματα. Οι τρίχες προέρχονται από διάφορες εποχές και προσωπικότητες, ανάμεσά τους η βασίλισσα Βικτόρια, διάφοροι πρόεδροι χωρών και καλλιτεχνών όπως ο Μάικλ Τζάκσον και η Μέριλιν Μονρόε.
Το μουσείο με τις μούμιες, Μεξικό
Αυτό το μουσείο στην πόλη Γκουαναχουάτο στο Μεξικό προκαλεί ρίγη ανατριχίλας μιας και τα εκθέματά του είναι μούμιες ανθρώπων που πέθαναν από επιδημία χολέρας που είχε ξεσπάσει στην πόλη το 1833. Τα σώματα, ανάμεσά τους και αρκετών βρεφών, δεν μουμιοποιήθηκαν σκόπιμα, αλλά εξαιτίας της υγρασίας και του μεγάλου αριθμού θαμμένων σωμάτων. Το μουσείο που φέρει κρατική σφραγίδα συγκεντρώνει κάθε εβδομάδα περισσότερους από 4.000 επισκέπτες, που καλούνται να περάσουν από ένα διάδρομο, με τις μούμιες δεξιά και αριστερά να τους… παρακολουθούν! Με αυτό το μουσείο η κυβέρνηση του Μεξικού θέλει, όπως ισχυρίζεται, να γιορτάσει το θάνατο ως μέρος του κύκλου της ζωής.
Το Μουσείο Τέχνης για καθίσματα τουαλέτας, Σαν Αντόνιο, Τέξας
Ο Barney Smith είναι ένας συνταξιούχος υδραυλικός και ο εγκέφαλος πίσω από την ιδέα ενός μουσείου που εκτίθενται περίτεχνα καπάκια τουαλέτας. Η ιδέα ήρθε στον Barney όταν σήκωσε ένα καπάκι και είδε μπροστά του... έναν καμβά δημιουργίας. Έτσι ξεκίνησε να φτιάχνει τα ιδιαίτερα καπάκια στο γκαράζ του σπιτιού του, το ίδιο γκαράζ που στεγάζει σήμερα το μουσείο. «Έγινε μουσείο όταν το πρόβαλε η τοπική τηλεόραση, τον Αύγουστο του 1992» είπε. Ο ηλικιωμένος έχει φτιάξει πάνω από 1.000 καπάκια και όπως υποστηρίζει δουλεύει νυχθημερόν για να επεκτείνει τη συλλογή του και ποτέ δεν έχει πουλήσει ούτε μία από τις δημιουργίες του. Αν λοιπόν θέλετε να μετατρέψετε την τουαλέτα σας σε ένα… ναό τέχνης, σπεύσατε στο Τέξας!Το Μουσείο των διαλυμένων σχέσεων, Ζάγκρεμπ Κροατίας
Αν η καρδιά σας είναι ραγισμένη γιατί μόλις χωρίσατε από το έτερόν σας ήμισυ, ήρθε η ώρα για ένα ταξιδάκι στο Ζάγκρεμπ, εκεί που στεγάζεται το μουσείο των διαλυμένων σχέσεων. Στο μουσείο εκτίθενται τα αναμνηστικά και τα προσωπικά αντικείμενα από έρωτες που τελείωσαν και που συνοδεύονται από μικρές περιγραφές. Το 2011 το μουσείο των χωρισμένων κέρδισε το βραβείο Kenneth Hudson ως το πιο καινοτόμο μουσείο στην Ευρώπη. Κατά καιρούς τα εκθέματά του περιοδεύουν σε διάφορες πόλεις ανά τον κόσμο, προσελκύοντας μεγάλο αριθμό τουριστών. Το μουσείο παρακινεί τους ντόπιους να προσφέρουν ένα δικό τους αντικείμενο αγάπης, ώστε να αυξηθεί η ποικιλία και η ιδιαιτερότητα των εκθεμάτων!
Το Μουσείο Κακής Τέχνης, Βοστώνη
Το τι είναι τέχνη και μάλιστα ποια είναι καλή και ποια κακή είναι ένα ερώτημα με υποκειμενική απάντηση. Έτσι λοιπόν όποιον δεν τον νοιάζει η τελειότητα στα δημιουργήματα και ψάχνει κάτι διαφορετικό, ας επισκεφτεί το Μουσείο Κακής Τέχνης (MOBA) στη Βοστώνη, που έχει σλόγκαν «Τέχνη πολύ κακή για να αγνοηθεί»!
Ιδρύθηκε το φθινόπωρο του 1993 και το κοινό το λάτρεψε αμέσως. Στην αρχή τα εκθέματα φιλοξενήθηκαν στο υπόγειο ιδιωτικής κατοικίας στη Βοστώνη. Αλλά, όπως λένε οι δημιουργοί και επιμελητές του, «ως το μόνο μουσείο που έχει αφιερωθεί στο να φέρνει τα χειρότερα της τέχνης, νιώσαμε υποχρεωμένοι να βρούμε περισσότερους δημιουργικούς τρόπους να παρουσιάσουμε τη συλλογή στο ευρύτερο κοινό». Έτσι το κοινοτικό θέατρο του Dedham παραχώρησε τον υπόγειο χώρο του στο μουσείο και η πρώτη μόνιμη έκθεση φιλοξενείται με άνεση έξω από τις αντρικές τουαλέτες στο θέατρο αυτό του 1927. Η δεύτερη μόνιμη συλλογή του ΜΟΒΑ φιλοξενείται στο θέατρο Somerville στην Davis Square.
Μουσείο βασανιστηρίων, Ολλανδία
Άτομα που κρέμονται από την αγχόνη, κραυγές αγωνίας στους τροχούς των βασανιστηρίων, εικόνες από το σκοτεινό Μεσαίωνα που προκαλούν ανατριχίλα. Αυτά θα ζήσει ο επισκέπτης του μουσείου βασανιστηρίων στην Ολλανδία, το οποίο εκθέτει όλους τους τρόπους και τα όργανα που χρησιμοποιούνταν για την πρόκληση πόνου. «Τα εκθέματα δείχνουν την πραγματικότητα όπως ίσχυε πριν δύο αιώνες. Οι Αρχές τότε επιδείκνυαν το δικαίωμά τους να κάνουν ό,τι θέλουν με τις ζωές και τα σώματα των ανθρώπων. Αν η παράξενη πολυμορφία των εργαλείων βασανισμού προκαλεί ακόμα τον τρόμο, αυτό είναι που επιδιώκει και ο σχεδιαστής τους» λέει το Μουσείο.
Μουσείο παρασίτων, Τόκιο
Ναι, αυτό το Μουσείο θα κάνει το στομάχι σας να νιώθει παράξενα, ίσως σας στερήσει και τον ύπνο για μερικές μέρες. Στη συλλογή του φιλοξενεί πάνω από 45.000 είδη παρασίτων που κατοικούν στο ανθρώπινο σώμα ή το προσβάλλουν ανεπανόρθωτα. Και αν είστε αρκετά γενναίος θα πλησιάσετε το 8,8 μέτρων σκουλήκι-ταινία, που κρέμεται από ένα σκοινί, με το οποίο μπορείτε να «παίξετε» για να νιώσετε από κοντά την κίνησή του!
Μουσείο των ανθρώπινων ασθενειών, Σίδνεϊ
Χιλιάδες γυάλινα βαζάκια φιλοξενούν κομμάτια από σάρκα που έχει προσβληθεί από διάφορες ασθένειες. Στο μουσείο αυτό θα δείτε πώς έχουν επηρεάσει το ανθρώπινο σώμα διάφορες αρρώστιες, είτε πολύ σοβαρές, είτε ανίατες. Η εκπαιδευτική χρήση του μουσείου περιλαμβάνει από κατάμαυρους πνεύμονες καπνιστών μέχρι και παράσιτα που εισβάλλουν στο σώμα μας!
Μουσείο ιστορίας της κηδείας, Χιούστον
Μπορεί από την πρώτη στιγμή, ακόμα και από το όνομα του μουσείου, να νιώθετε λίγο άβολα με το περιεχόμενό του, αλλά οι δημιουργοί του αντιμετωπίζουν τη συλλογή τους πιο ανάλαφρα λέγοντας χαρακτηριστικά «Οποιαδήποτε μέρα πάνω από το έδαφος, είναι μια καλή μέρα!». Σε αυτό το μουσείο θα δείτε διάφορα τελετουργικά ταφής, εκθέματα από προεδρικές κηδείες, κηδείες καλλιτεχνών αλλά και το τελευταίο ταξίδι του κάθε Πάπα της Ρώμης.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου