Η επίσκεψη στους ζωολογικούς κήπους είναι μία αγαπημένη εκδρομή για μικρούς και μεγάλους, αφού έχουν την μοναδική ευκαιρία να δουν από κοντά σπάνια είδη άγριων ζώων, τα οποία όμως δεν θα έπρεπε να βρίσκονται εκεί. Καθώς λοιπόν μας είναι οικεία η εικόνα ενός δυστυχισμένου λιονταριού να πηγαινοέρχεται ψυχαναγκαστικά στο κλουβί του ψάχνοντας τρόπο διαφυγής, μήπως τελικά οι ζωολογικοί κήποι δεν είναι τόσο αθώοι όσο φαίνονται;
Σε σχετικό άρθρο της η Huffington Post αποκαλύπτει όλα τα σκοτεινά μυστικά που ισχύουν στους περισσότερους ζωολογικούς κήπους και ορισμένες αμφιλεγόμενες πρακτικές που εφαρμόζουν.
Πολλοί ζωολογικοί κήποι ισχυρίζονται ότι έχουν αναλάβει τη διατήρηση σπάνιων ειδών. Στην πραγματικότητα μόνο ένα μικρό ποσοστό το κάνει. Ο Ντέιβιντ Χάνκοκς, πρώην διευθυντής ζωολογικό κήπο με 30 χρόνια εμπειρίας, δήλωσε στο National Geographic ότι λιγότερο από το 3% του προϋπολογισμού ενός ζωολογικού κήπου πηγαίνει στις προσπάθειες διατήρησης των ειδών, με το υπόλοιπο ποσοστό να πηγαίνει στις προσπάθειες μάρκετινγκ για να δελεάσουν τους επισκέπτες.
Τουλάχιστον 40% των Αφρικανικών ελεφάντων σε αιχμαλωσία είναι υπέρβαροι και δεν αναπαράγονται. Και δεδομένου ότι ο υψηλός δείκτης μάζας σώματος στους ελέφαντες συνδέεται στενά με ανωμαλία στις ωοθήκες, το ζήτημα αυτό απειλεί σοβαρά την πρωτοβουλία αναπαραγωγής των αφρικανικών ελεφάντων σε αιχμαλωσία και συνεπώς απειλεί τη διαιώνιση του είδους.
Οι χώροι στους οποίους φιλοξενούνται τα ζώα είναι εντελώς ακατάλληλοι. Οι ζωολογικοί κήποι λειτουργούν σχεδιάζοντας γύρω από τα ζώα τοπία που εκπροσωπούν όσο το δυνατόν το φυσικό τους χώρο. Αντ ‘αυτού, αυτό που καταλήγει να συμβαίνει είναι τα ζώα αναγκάζονται να διαμένουν σε εντελώς άβολους χώρους, με δέντρα από πλαστικό ή σκυρόδεμα και πλαστικά χόρτα. Εν ολίγοις, ότι αγγίζουν με εξαίρεση τα τρόφιμα και τα περιττώματα τους είναι αφύσικο για αυτά και αυτό τους προκαλεί τον εκνευρισμό και τις ψυχαναγκαστικές κινήσεις μέσα στα κλουβιά.
Τα «χαρούμενα» ζώα βρίσκονται υπό την επήρεια ουσιών. Αν νομίζετε ότι οι άνθρωποι είναι τα μόνα ζώα που λαμβάνουν συμβουλευτική και φαρμακευτική αγωγή, ξανασκεφτείτε το. Υπάρχουν αρκετές αναφορές για ζώα που εκτίθενται σε Prozac και λαμβάνουν συμπεριφορική θεραπεία. Η πρακτική των αντικαταθλιπτικών σε ζώα του ζωολογικού κήπου είναι πολύ συνηθισμένη, ωστόσο, ο ακριβής αριθμός των ζώων που λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή είναι άγνωστος δεδομένου ότι πολλοί ζωολογικοί κήποι θέλουν να αποφύγουν να χαλάσουν τη φήμη τους.
Μετακινούν τα ζώα και χάνουν τις αγέλες τους. Πολλοί ζωολογικοί κήποι πιστεύουν ότι κάνουν κάτι καλό για τα απειλούμενα είδη, όταν τα μετακινούν σε άλλους ζωολογικούς κήπους για αναπαραγωγικούς σκοπούς. Ωστόσο, συχνά το αποτέλεσμα είναι να αποπροσανατολίζονται τα ζώα και να στρεσάρονται χειρότερα, αφού χάνουν τους «φίλους» τους.
Αρνούνται να μετακινήσουν τα ζώα όταν πρέπει. Ο Αρτούρο είναι η τελευταία ζωντανή αρκούδα στον ζωολογικό κήπο Μεντόζα της Αργεντινής. Εκεί οι θερμοκρασίες ξεπερνάνε τους 40 βαθμούς Κελσίου με αποτέλεσμα από την «αγέλη» του Αρτούρο να έχει μείνει αυτός ως τελευταίος επιζών.
Δεν έχουν τα απαραίτητα υλικά για να φροντίσουν τα ζώα. Επειδή είναι σχεδόν αδύνατο (και οικονομικά δύσκολο) για τους ζωολογικούς κήπους να δημιουργήσουν ένα ακριβές αντίγραφο του φυσικού περιβάλλοντος των ζώων, έχουν επινοήσει τρόπους για να εμποτίσουν συγκεκριμένα θρεπτικά συστατικά και βιταμίνες στα τρόφιμα που τους δίνουν. Αυτά τα υποκατάστατα όμως συχνά έχουν θανατηφόρες συνέπειες για τα ζώα.
Οι επισκέπτες δεν ενδιαφέρονται για την προστασία των ζώων παρά μόνο για τη δική τους ψυχαγωγία. Μια μελέτη που επικεντρώθηκε στη συμπεριφορά των επισκεπτών σε 4 διαφορετικούς ζωολογικούς κήπους στη δυτική ακτή των ΗΠΑ με υποβρύχια εκθέματα διαπίστωσε ότι 86% των επισκεπτών πήγαν στο ζωολογικό κήπο για “κοινωνικούς ή ψυχαγωγικούς σκοπούς”, και μόνο το 6% πήγαν για να μάθουν περισσότερα σχετικά με τα ζώα. Σε μια άλλη μελέτη που έγινε για τη συμπεριφορά των επισκεπτών σε έναν πίθηκο στο ζωολογικό κήπο Lincoln Park στο Σικάγο, αποκαλύφθηκε ότι τόσο οι ενήλικες όσο και τα παιδιά ανταγωνίζονται και παρενοχλούν τα ζώα. Από τα 350 άτομα, τα 78 ενόχλησαν τους πιθήκους χτυπώντας το γυαλί ή με άλλες ανεπιθύμητες συμπεριφορές.
Σε σχετικό άρθρο της η Huffington Post αποκαλύπτει όλα τα σκοτεινά μυστικά που ισχύουν στους περισσότερους ζωολογικούς κήπους και ορισμένες αμφιλεγόμενες πρακτικές που εφαρμόζουν.
Πολλοί ζωολογικοί κήποι ισχυρίζονται ότι έχουν αναλάβει τη διατήρηση σπάνιων ειδών. Στην πραγματικότητα μόνο ένα μικρό ποσοστό το κάνει. Ο Ντέιβιντ Χάνκοκς, πρώην διευθυντής ζωολογικό κήπο με 30 χρόνια εμπειρίας, δήλωσε στο National Geographic ότι λιγότερο από το 3% του προϋπολογισμού ενός ζωολογικού κήπου πηγαίνει στις προσπάθειες διατήρησης των ειδών, με το υπόλοιπο ποσοστό να πηγαίνει στις προσπάθειες μάρκετινγκ για να δελεάσουν τους επισκέπτες.
Τουλάχιστον 40% των Αφρικανικών ελεφάντων σε αιχμαλωσία είναι υπέρβαροι και δεν αναπαράγονται. Και δεδομένου ότι ο υψηλός δείκτης μάζας σώματος στους ελέφαντες συνδέεται στενά με ανωμαλία στις ωοθήκες, το ζήτημα αυτό απειλεί σοβαρά την πρωτοβουλία αναπαραγωγής των αφρικανικών ελεφάντων σε αιχμαλωσία και συνεπώς απειλεί τη διαιώνιση του είδους.
Οι χώροι στους οποίους φιλοξενούνται τα ζώα είναι εντελώς ακατάλληλοι. Οι ζωολογικοί κήποι λειτουργούν σχεδιάζοντας γύρω από τα ζώα τοπία που εκπροσωπούν όσο το δυνατόν το φυσικό τους χώρο. Αντ ‘αυτού, αυτό που καταλήγει να συμβαίνει είναι τα ζώα αναγκάζονται να διαμένουν σε εντελώς άβολους χώρους, με δέντρα από πλαστικό ή σκυρόδεμα και πλαστικά χόρτα. Εν ολίγοις, ότι αγγίζουν με εξαίρεση τα τρόφιμα και τα περιττώματα τους είναι αφύσικο για αυτά και αυτό τους προκαλεί τον εκνευρισμό και τις ψυχαναγκαστικές κινήσεις μέσα στα κλουβιά.
Τα «χαρούμενα» ζώα βρίσκονται υπό την επήρεια ουσιών. Αν νομίζετε ότι οι άνθρωποι είναι τα μόνα ζώα που λαμβάνουν συμβουλευτική και φαρμακευτική αγωγή, ξανασκεφτείτε το. Υπάρχουν αρκετές αναφορές για ζώα που εκτίθενται σε Prozac και λαμβάνουν συμπεριφορική θεραπεία. Η πρακτική των αντικαταθλιπτικών σε ζώα του ζωολογικού κήπου είναι πολύ συνηθισμένη, ωστόσο, ο ακριβής αριθμός των ζώων που λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή είναι άγνωστος δεδομένου ότι πολλοί ζωολογικοί κήποι θέλουν να αποφύγουν να χαλάσουν τη φήμη τους.
Μετακινούν τα ζώα και χάνουν τις αγέλες τους. Πολλοί ζωολογικοί κήποι πιστεύουν ότι κάνουν κάτι καλό για τα απειλούμενα είδη, όταν τα μετακινούν σε άλλους ζωολογικούς κήπους για αναπαραγωγικούς σκοπούς. Ωστόσο, συχνά το αποτέλεσμα είναι να αποπροσανατολίζονται τα ζώα και να στρεσάρονται χειρότερα, αφού χάνουν τους «φίλους» τους.
Αρνούνται να μετακινήσουν τα ζώα όταν πρέπει. Ο Αρτούρο είναι η τελευταία ζωντανή αρκούδα στον ζωολογικό κήπο Μεντόζα της Αργεντινής. Εκεί οι θερμοκρασίες ξεπερνάνε τους 40 βαθμούς Κελσίου με αποτέλεσμα από την «αγέλη» του Αρτούρο να έχει μείνει αυτός ως τελευταίος επιζών.
Δεν έχουν τα απαραίτητα υλικά για να φροντίσουν τα ζώα. Επειδή είναι σχεδόν αδύνατο (και οικονομικά δύσκολο) για τους ζωολογικούς κήπους να δημιουργήσουν ένα ακριβές αντίγραφο του φυσικού περιβάλλοντος των ζώων, έχουν επινοήσει τρόπους για να εμποτίσουν συγκεκριμένα θρεπτικά συστατικά και βιταμίνες στα τρόφιμα που τους δίνουν. Αυτά τα υποκατάστατα όμως συχνά έχουν θανατηφόρες συνέπειες για τα ζώα.
Οι επισκέπτες δεν ενδιαφέρονται για την προστασία των ζώων παρά μόνο για τη δική τους ψυχαγωγία. Μια μελέτη που επικεντρώθηκε στη συμπεριφορά των επισκεπτών σε 4 διαφορετικούς ζωολογικούς κήπους στη δυτική ακτή των ΗΠΑ με υποβρύχια εκθέματα διαπίστωσε ότι 86% των επισκεπτών πήγαν στο ζωολογικό κήπο για “κοινωνικούς ή ψυχαγωγικούς σκοπούς”, και μόνο το 6% πήγαν για να μάθουν περισσότερα σχετικά με τα ζώα. Σε μια άλλη μελέτη που έγινε για τη συμπεριφορά των επισκεπτών σε έναν πίθηκο στο ζωολογικό κήπο Lincoln Park στο Σικάγο, αποκαλύφθηκε ότι τόσο οι ενήλικες όσο και τα παιδιά ανταγωνίζονται και παρενοχλούν τα ζώα. Από τα 350 άτομα, τα 78 ενόχλησαν τους πιθήκους χτυπώντας το γυαλί ή με άλλες ανεπιθύμητες συμπεριφορές.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου