Οι επιστήμονες έδωσαν επιτέλους απάντηση σε ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια του ανθρώπινου σώματος - γιατί τα χέρια μας ζαρώνουν στο νερό.
Γερμανοί ερευνητές ανακάλυψαν το μυστικό της ελαστικότητας του δέρματος και υποστηρίζουν ότι εξαρτάται από τα πλέγματα που βρίσκονται κάτω από την επιδερμίδα και έχουν τη δυνατότητα να συστέλλονται και να διαστέλλονται.
Η εξωτερική στιβάδα του δέρματος απορροφά το νερό κι έτσι δημιουργούνται οι γνωστές πτυχώσεις. Η όψη του δέρματος επανέρχεται στο φυσιολογικό μετά από λίγη ώρα.
Η απορρόφηση και η δημιουργία πτυχώσεων συμβαίνουν στην εξωτερική στιβάδα που αποτελείται από νεκρά κύτταρα που στοιβάζονται σε στρώσεις σαν μικροσκοπικά τούβλα. Αυτά τα κύτταρα περιλαμβάνουν ένα δίκτυο ινών που αποτελούνται από μια γνωστή πρωτεΐνη, την κερατίνη. Αυτές οι ίνες κερατίνης συνδέονται μεταξύ τους ώστε να σχηματίσουν ένα τρισδιάστατο πλέγμα, το οποίο αυξάνεται σε όγκο έως και πέντε φορές όταν οι ίνες επεκτείνονται.
Οι ερευνητές απέδειξαν πώς αυτή η δομή κάνει τα κύτταρα του δέρματος να συστέλλονται και να διαστέλλονται. Όπως συμβαίνει και με ένα ελατήριο, όσο περισσότερο επεκτείνονται οι ίνες τόσο μεγαλύτερες είναι οι δυνάμεις που ασκούνται.
Το συμπέρασμα των ερευνητών ήταν ότι το δέρμα μπορεί να απορροφά συγκεκριμένη ποσότητα νερού και οι ίνες της κερατίνης καθορίζουν την αντίδραση της επιδερμίδας στο νερό.
Η νέα ανακάλυψη θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέες θεραπείες κατά της δερματοπάθειας και στην επιτυχή κατασκευή τεχνητού δέρματος.
Η νέα μελέτη δημοσιεύεται στην επιστημονική επισκόπηση Physical Review Letters.
Γερμανοί ερευνητές ανακάλυψαν το μυστικό της ελαστικότητας του δέρματος και υποστηρίζουν ότι εξαρτάται από τα πλέγματα που βρίσκονται κάτω από την επιδερμίδα και έχουν τη δυνατότητα να συστέλλονται και να διαστέλλονται.
Η εξωτερική στιβάδα του δέρματος απορροφά το νερό κι έτσι δημιουργούνται οι γνωστές πτυχώσεις. Η όψη του δέρματος επανέρχεται στο φυσιολογικό μετά από λίγη ώρα.
Η απορρόφηση και η δημιουργία πτυχώσεων συμβαίνουν στην εξωτερική στιβάδα που αποτελείται από νεκρά κύτταρα που στοιβάζονται σε στρώσεις σαν μικροσκοπικά τούβλα. Αυτά τα κύτταρα περιλαμβάνουν ένα δίκτυο ινών που αποτελούνται από μια γνωστή πρωτεΐνη, την κερατίνη. Αυτές οι ίνες κερατίνης συνδέονται μεταξύ τους ώστε να σχηματίσουν ένα τρισδιάστατο πλέγμα, το οποίο αυξάνεται σε όγκο έως και πέντε φορές όταν οι ίνες επεκτείνονται.
Οι ερευνητές απέδειξαν πώς αυτή η δομή κάνει τα κύτταρα του δέρματος να συστέλλονται και να διαστέλλονται. Όπως συμβαίνει και με ένα ελατήριο, όσο περισσότερο επεκτείνονται οι ίνες τόσο μεγαλύτερες είναι οι δυνάμεις που ασκούνται.
Το συμπέρασμα των ερευνητών ήταν ότι το δέρμα μπορεί να απορροφά συγκεκριμένη ποσότητα νερού και οι ίνες της κερατίνης καθορίζουν την αντίδραση της επιδερμίδας στο νερό.
Η νέα ανακάλυψη θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέες θεραπείες κατά της δερματοπάθειας και στην επιτυχή κατασκευή τεχνητού δέρματος.
Η νέα μελέτη δημοσιεύεται στην επιστημονική επισκόπηση Physical Review Letters.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου