Μπορεί να σημαίνει μια Κατάσταση Ύπαρξης Τελειωμένη όπου Αντιλαμβανόμαστε την Πραγματικότητα… μπορεί να σημαίνει ένα Τρόπο Όρασης… ή απλά μια διαδικασία (που υποτίθεται ότι κάποια στιγμή ολοκληρώνεται σε ένα ανώτερο επίπεδο αντίληψης, ή κατάσταση ύπαρξης).
Τι είναι λοιπόν Ορθός Διαλογισμός; Και πως ξεχωρίζει από όλα αυτά που οι άνθρωποι νομίζουν ότι είναι «Διαλογισμός»;
Ο Ορθός Διαλογισμός είναι ταυτόχρονα η Πράξη κι η Ολοκλήρωση της Απόλυτης Κατάστασης, Στάσης Αντίληψης, Τρόπου Ζωής…
Ας το εξηγήσουμε. Τελικά ποιος είναι ο Στόχος του Διαλογισμού; Δεν είναι η Απελευθέρωση από όλους τους περιορισμούς; Η Βίωση του Απεριόριστου; Η Ελευθερία;
Όσο λοιπόν στον Διαλογισμό λειτουργούμε στο περιορισμένο και δεν το υπερβαίνουμε, δεν διαλογιζόμαστε… σκεπτόμαστε.
Διαλογισμός υπάρχει ακριβώς όταν ξεπερνιούνται όλες οι περιοριστικές και περιορισμένες διαδικασίες, όλοι οι περιορισμοί…
Άρα η Ορθή Εκτέλεση του Διαλογισμού (που είναι να ξεπεράσουμε τις περιοριστικές-περιορισμένες διαδικασίες) είναι ταυτόχρονα και Τέρμα του… είναι η Ολοκλήρωση, η Επίτευξη…
Ορίζοντας τον Διαλογισμό με αυτόν τον τρόπο, όπου η Ορθή Πράξη είναι Ταυτόχρονα και Ολοκλήρωση… κατανοούμε ότι ο Ορθός Διαλογισμός είναι πέρασμα πέραν του χρόνου και κάθε διαδικασίας, δεν γίνεται μέσα στον χρόνο, δεν χρειάζεται χρόνο… όσο είμαστε σε χρόνο, σε διαδικασία, είμαστε στο επίπεδο της σκέψης…
Ο Πανταζάλι το ορίζει στο Γιόγκα Σούτρα Ι,2 και Ι,18, και Ι,51, και αλλού… κι είναι το Σαμάντι χωρίς σπόρο, το Άχρονο Σαμάντι…
Το άμεσο συμπέρασμα είναι ότι όλα αυτά (οι διαδικασίες) που οι άνθρωποι ονομάζουν «Διαλογισμό» δεν είναι Διαλογισμός (με το νόημα που αναλύσαμε πιο πάνω) είναι «Συγκέντρωση», Σαμγιάμα στην ορολογία του Πανταζάλι, (νταράνα, ντυάνα, σαμάντι, συγκέντωση, διαλογισμός, σαμάντι), που οδηγούν στον έλεγχο της εξωτερικής φύσης και στις «δυνάμεις»… Εδώ ανήκουν συγκεντρώσεις σε αντικείμενα, οραματισμοί, οπτικοί (ηχητικοί κλπ.)… ακόμα και η «αυτοπαρατήρηση» (που αποσύρεται στον εαυτό)… Όλα αυτά δεν είναι διαλογισμός αλλά Συγκέντρωση που έχει σαν όριο το σαμάντι με σπόρο, το εντός του χρόνου σαμάντι.
Ο Πανταζάλι το ορίζει στο Γιόγκα Σούτρα Ι,17 κι αφιερώνει όλο το ΙΙΙ μέρος σε αυτό του είδους την Συγκέντρωση…
Συνήθως οι άνθρωποι όταν μιλάνε για Διαλογισμό αναφέρονται στην Συγκέντρωση… Κι όλες οι δήθεν νέες θεωρίες κι απόψεις για τον Διαλογισμό στην πραγματικότητα έχουν πανάρχαια καταγωγή και πηγάζουν από τις διδασκαλίες του Πανταζάλι…
Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι ο Διαλογισμός για να επιτευχθεί, για να ολοκληρωθεί απαιτεί μια «διανοητική εξέλιξη» κι όχι μια νοητική διαδικασία. Από το Τι της διαδικασίας πρέπει να Περάσουμε στο ΠΩΣ της υπέρβασης όλων των διαδικασιών, για να καταλήξουμε σε ΑΥΤΟΝ που Διαλογίζεται… Φυσικά, όλα αυτά ισχύουν εφόσον Στόχος μας είναι η Απελευθέρωση από τον κόσμο των φαινομένων.
Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν Στόχο την Απελευθέρωση αλλά τον έλεγχο της φαινομενικής ύπαρξης. Ασφαλώς υπάρχει αυτή η δυνατότητα, θεμελιωμένη στις διδασκαλίες του Πανταζάλι κι αποδεδειγμένη εμπειρικά… και για αυτό γίνεται τόσος θόρυβος γύρω από τον Διαλογισμό (πιο σωστά το Σαμγιάμα)… Αλλά ένας τέτοιος στόχος μας κρατά μέσα στον κόσμο των φαινομένων…
Τελικά είναι θέμα επιλογής. Η Ευθύνη είναι δική μας (του καθενός)… όπως και οι συνέπειες των επιλογών μας…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου