Από όσο μπορούμε να Κατανοήσουμε η Πραγματικότητα, ο Θεός, η Αντίληψη, Έχει Μονάχα Μια Ιδιότητα, που μπορούμε να «Αναγνωρίσουμε»: Είναι Απεριόριστη Ελευθερία.
Η Ελευθερία Είναι η Ουσία του Θεού. Η Ελευθερία Είναι η Ουσία του Όντος, κάθε όντος, του καθενός από εμάς.
Κι Αυτή η Ουσία είναι όχι μόνο η Πραγματική Φύση, η Φυσική Κατάσταση του Όντος (του κάθε όντος) αλλά και η Ολοκλήρωση κι ο Σκοπός του Όντος, της Ύπαρξης, της Ζωής.
Μια Αντίληψη, ένα Ον, περιορισμένο, σκλαβωμένο, δεν είναι ποτέ ολοκληρωμένο, δεν ζει πραγματικά, αληθινά.
Η Ελευθερία είναι η Αληθινή Ζωή. Ελευθερία από τους Περιορισμούς της Αντίληψης, από την σκέψη, τις δραστηριότητες, τα φαινόμενα, τον χρόνο: Αυτή είναι η Ουσία της Αληθινής Ζωής.
Να Ζεις Αληθινά σημαίνει ακριβώς να μην έχεις περιορισμούς, εμπόδια.
Να Ζεις Αληθινά σημαίνει να χρησιμοποιείς όλες τις δυνάμεις σου, την σκέψη, την «αίσθηση», τις σωματικές δραστηριότητες, την ζωή στον κόσμο, χωρίς όμως να εμπλέκεσαι και να λησμονιέσαι σε αυτές τις δραστηριότητες.
Να Ζεις Αληθινά σημαίνει να Ζεις Ελεύθερα, Ολοκληρωμένα, πέρα από τον χρόνο, πέρα από τα φαινόμενα, όντας μέσα στα φαινόμενα.
Αλλά η Ελευθερία, επειδή ακριβώς είναι στην Φύση μας, είναι η Φύση μας, υπάρχει εξαρχής και Παντού, Εδώ, Τώρα και σε Κάθε Στιγμή που διαδέχεται το Τώρα και γίνεται Τώρα, δηλαδή Υπάρχει Πάντα.
Για αυτόν ακριβώς τον λόγο, επειδή Υπάρχει Πάντα, δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί εκ νέου. Το να υποθέτει ο άνθρωπος, η σκέψη, λανθασμένα ότι δεν υπάρχει Ελευθερία, ότι υπάρχουν δεσμά και να προσπαθεί να κατακτήσει, να πραγματοποιήσει την Ελευθερία, είναι μια λανθασμένη αντίληψη, μια αυταπάτη: ο στόχος είναι, μέσα στην σκέψη, απατηλός και για αυτό δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί.
Η Φύση, Αντίληψη, Είναι Ελεύθερη: Οι περιορισμοί, τα δεσμά είναι κατ’ ουσία απατηλά, τα δεσμά είναι ψεύτικα. Εμείς με την σκέψη μας τα χτίζουμε: το οικοδόμημα του «παρατηρητή», το οικοδόμημα του εγώ (αντίληψη, αντιλήψεις, γνώσεις, μνήμες, εμπειρίες… όλα) είναι ψεύτικο.
Υπάρχει Μόνον Ελεύθερη Ενότητα, κανένας διαχωρισμός. Όλοι οι περιορισμοί που χτίζει η σκέψη, όλοι οι διαχωρισμοί (του εγώ) από τον κόσμο είναι ψεύτικες κατασκευές… τόσο ψεύτικες που είναι απορίας άξιο γιατί οι άνθρωποι δεν το βλέπουν.
Αφού η Αλήθεια Είναι Εδώ, Πάντα, Παντού, γιατί οι άνθρωποι δεν την βλέπουν και ψάχνουν στο φως της σκέψης τους να βρουν την Αλήθεια, μια απάντηση στο πρόβλημα της ύπαρξης, μια διέξοδος στα αδιέξοδα της ζωής;
Τι είναι το εγώ; Κάνε, αγαπητέ φίλε, αυτή την ερώτηση στον εαυτό σου. Τι ακριβώς είναι το εγώ; Τι σε διαχωρίζει από τον κόσμο, από τους άλλους; Η σκέψη; οι πεποιθήσεις; η μνήμη; τα προσωπικά βιώματα; το σώμα σου; Τι;
Όλα είναι αλληλένδετα.
Οι σκέψεις σου είναι αέρας που φυσά…
Οι πεποιθήσεις σου είναι χαρταετοί στον ουρανό της φαντασίας.
Οι μνήμες σου δεν είναι παρά εμμονές της σκέψης που σπαταλούν ενέργεια.
Τα προσωπικά βιώματά σου είναι σαν βήματα στην ακροθαλασσιά που δεν αφήνουν ίχνη.
Το σώμα σου, πόσο δικό σου είναι; Ανήκει στη γη.
Αλήθεια, πόσο ξεχωριστός είσαι από τον κόσμο; Δανείζεσαι τον αέρα να ζήσεις, καταναλώνεις ενέργεια-τροφή για να συνεχίσεις να ζεις, κάνει κρύο κρυώνεις, κάνει ζέστη ζεσταίνεσαι, ξημερώνει σηκώνεσαι, πέφτει η νύχτα καταλαγιάζουν όλα. Είσαι ένα με τον κόσμο, ζεις στο κόσμο, εξαρτάσαι από τον κόσμο… και παρόλα αυτά λες «είμαι ξεχωριστός»…
Όχι! Η Φύση Είναι Ελεύθερη, Τώρα, Εδώ. Είσαι Ένα με τον κόσμο, τίποτα δεν σε χωρίζει από τον κόσμο. Τίποτα. Μόνο οι ψεύτικοι περιορισμοί που κατασκευάζεις μόνος σου:εγώ, οι σκέψεις μου, οι γνώσεις μου, οι προθέσεις μου, τα συμφέροντά μου, τα δικά μου, τα έτσι μου, τα αλλιώς μου.
Δεσμά ψεύτικα που αλυσοδένεις τον εαυτό σου. Κι αφού μπλεχτείς σε όλα αυτά, μετά λες «Που είναι η Αλήθεια»; «ποια είναι η Αλήθεια»; «πως θα Ελευθερωθώ»;
Μα όλες αυτές οι κατασκευές είναι κάτι τεχνητό, ένα ψέμα που πείθεις τον εαυτό σου ότι είναι αλήθεια. Πως θα ελευθερωθείς από το ψέμα σου;
Τι ανόητη ερώτηση! Το ψέμα δεν υπάρχει (πραγματικά), δεν είναι κάτι πραγματικό (που έχει αυτόνομη υπόσταση) για να μπορείς να το αντιμετωπίσεις, να το καταργήσεις. Το ψέμα δεν υπάρχει, πως είναι δυνατόν να καταργήσεις κάτι που δεν υπάρχει; Είναι ένα φανταστικό πρόβλημα. Δεν υπάρχει λύση (πραγματική) σε ένα φανταστικό πρόβλημα. Απλά, «Αναγνωρίζεις» ότι είναι ψέμα και «διαλύεται», σαν την πρωινή καταχνιά που διαλύεται όταν βγαίνει ο Ήλιος.
Στον Κόσμο της Πραγματικότητας το ψέμα δεν έχει υπόσταση. Απλά νομίζεις, απλά ονειρεύεσαι, απλά σκέφτεσαι… Ξύπνα! Όλα τα δεσμά που υφαίνεις με την σκέψη σου είναι ψεύτικα, δεν υπάρχουν.
Είσαι Ελεύθερος, Τώρα, Εδώ, Πάντα. Μην ψάχνεις τον Εαυτό σου αλλού. Όσες Θάλασσες κι αν ταξιδέψεις και όσα Βουνά κι αν διαβείς για να βρεις τον Εαυτό σου, στο τέλος πρέπει να επιστρέψεις Εδώ, Τώρα, στον Εαυτό σου, για να τον Βρεις…
Όλα τα «ταξίδια» (με την σκέψη) είναι μάταια. Αλλά ακόμα κι αυτή η άσκοπη πείρα σου διδάσκει κάτι… Ότι Ποτέ δεν έφυγες μακριά από τον Εαυτό σου… μόνο στην φαντασία νόμιζες ότι έφευγες… ονειρευόσουν…
Και τι Θαυμάσιο! Να Ανακαλύπτεις ότι Ποτέ, μα Ποτέ δεν Έπαψες να Είσαι Αυτό, ο Θεός. Απλά κάποτε, κάπως, ονειρευόσουν ότι ήσουν κάτι άλλο…
Αδελφέ! Πάρε Βαθιά Ανάσα! Είσαι «Σπίτι» σου! Ποτέ δεν ήσουν μακριά!
Ησύχασε. Ήσουν Πάντα Ασφαλής.
Ήσουν Πάντα Πλήρης κι Ολοκληρωμένος.
Ένα όνειρο ήταν… μονάχα ένα όνειρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου