Όλοι έχουμε προβλήματα – είναι μια αναπόφευκτη πλευρά της ζωής. Όμως, ορισμένες φορές, όταν προσπαθούμε να διοχετεύσουμε όλη μας την ενέργεια στην επίλυση αυτών των προβλημάτων, καταλήγουμε απλώς να κάνουμε κάτι λιγότερο παραγωγικό: να ανησυχούμε.
Στην ορολογία του άγχους, η ανησυχία ορίζεται ως ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο αρνητικής σκέψης για ανεπίλυτα και απειλητικά ζητήματα που θα μπορούσαν να λήξουν άσχημα. Δεν είναι απλώς η εμφάνιση μιας αρνητικής σκέψης (Ωχ, ξέχασα να γράψω εκείνη την αναφορά που έπρεπε). Αντιθέτως, η ανησυχία συνιστά μια περίοδο που διαρκεί και κυριαρχείται από αρνητικές σκέψεις για ένα ζήτημα, οι οποίες συχνά εστιάζουν στο χειρότερο δυνατό σενάριο (π.χ. Τι θα γίνει αν δεν τελειώσω στην ώρα μου; Τι θα σκεφτούν οι άλλοι για εμένα; Μπορεί να απολυθώ κλπ.).
Δεν είναι σπάνιο να συγχέουμε την ανησυχία με την επίλυση του προβλήματος. Αλλά δυστυχώς, παρά τις καλύτερες προθέσεις μας, η ανησυχία στην πραγματικότητα εκτροχιάζει τη διαδικασία επίλυσης.
Παρακάτω, προτείνονται κάποιες ιδέες για το πώς να διακρίνουμε πότε ανησυχούμε και πότε προσπαθούμε να λύσουμε το πρόβλημα. Επίσης, αναφερόμαστε και στο πώς να αλλάξουμε αυτά τα μοτίβα.
1) Όταν σκέφτεστε για το ζήτημα που σας απασχολεί, αφιερώστε λίγο χρόνο στο να αξιολογήσετε πώς νιώθετε. Είστε τσιτωμένοι, αγχωμένοι και ταραγμένοι; Αν ναι, μάλλον ανησυχείτε περισσότερο παρά ψάχνετε λύσεις.
Προσπαθήστε να πάρετε λίγες βαθιές διαφραγματικές αναπνοές και να χαλαρώσετε. Αν αυτό δεν βοηθά, αναβάλετε την ενασχόληση με το πρόβλημα όταν θα έχετε ξανά την ευκαιρία και κάνετε κάτι χαλαρωτικό. Αλλά βεβαιωθείτε ότι πράγματι θα επιστρέψετε σε αυτό.
2) Περνάτε πολύ χρόνο εστιάζοντας στο πώς τα πράγματα θα μπορούσαν να πάνε εντελώς λάθος (καταστροφολογία δηλαδή); Αν ναι, μάλλον ανησυχείτε περισσότερο.
Να θυμάστε ότι αν συνεχώς εστιάζετε στο τι δεν θέλετε να συμβεί, δαπανάτε χρόνο από την παραγωγική σκέψη. Αντιθέτως, συγκεντρωθείτε στους στόχους σας – αυτό θα σας διευκολύνει να ανοίξετε ένα δικό σας μονοπάτι προς την επίτευξή τους.
3) Όσο ψάχνετε να βρείτε λύσεις, μήπως τελικά τις απορρίπτετε όλες ως αναποτελεσματικές; Αν ναι, μπορεί να ανησυχείτε περισσότερο.
Να θυμάστε ότι η ανησυχία μας κάνει να νιώθουμε απαισιόδοξοι για τη διαδικασία εύρεσης λύσεων. Στο τέλος, μπορούμε να αποθαρρυνθούμε τόσο που να τα παρατήσουμε. Η εξέταση πολλών λύσεων (ακόμα κι αν δεν είναι σπουδαίες) αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της επίλυσης προβλημάτων. Απλώς δεχτείτε τες όπως έρχονται – μπορείτε να τις αξιολογήσετε και να τις τεστάρετε αργότερα.
Όταν πρόκειται να κάτσετε και να συγκεντρωθείτε σε ένα πρόβλημα, προσπαθήστε να το κάνετε με ανοιχτό, ήρεμο και μη επικριτικό τρόπο. Προσδιορίστε το πρόβλημα με ξεκάθαρο τρόπο, αναγνωρίστε τους απώτερους σκοπούς σας και σκεφτείτε θετικά.
Όμως, αν αντιληφθείτε ότι παρασέρνεστε στον αρνητικό τρόπο σκέψης (στα χειρότερα δυνατά σενάρια), μην μπερδεύεστε ή αποθαρρύνεστε. Απλώς χρειάζεστε μια αναπλαισίωση του ζητήματος. Για να το κάνετε αυτό, χρειάζεστε πρώτα τα εργαλεία του χρόνου και της χαλάρωσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου