Όλα ξεκινούν με μια απλή αρχή: Δεν χρειάζεται τα πάντα να είναι τόσο δύσκολα

Η υπερκόπωση δεν είναι παράσημο. Παρόλο που όλο και περισσότεροι άνθρωποι γύρω μας υποφέρουν από «burn out», βλέπουμε ότι πολλοί ακόμα πιέζουν τον εαυτό τους να φτάσει στα άκρα πιστεύοντας ότι θα βρει λύση στα προβλήματά του.

Στη σημερινή εποχή το διάλειμμα, οι διακοπές… το να είσαι χαλαρός εμπεριέχουν μια δόση ενοχής… το έχεις παρατηρήσει ποτέ; Σε αυτό συμβάλλει και η κουλτούρα μας, η οποία έχει αναγάγει την υπερκόπωση σε δείκτη επιτυχίας και αυτοεκτίμησης.

Και όμως έχεις προσέξει ότι μετά από τις καλοκαιρινές διακοπές σου ή μετά από μια μέρα που αφιέρωσες αποκλειστικά στον εαυτό σου και σε όσα σου δίνουν χαρά, έχεις πολύ περισσότερη ενέργεια;

Δε χρειάζεσαι να είσαι παραγωγικός όλη τη μέρα για να πετύχεις τους στόχους σου, πρέπει απλά να βρεις τους ρυθμούς σου!

Ο Greg McKeown μας λέει ότι σε οτιδήποτε κάνουμε υπάρχει ένας ρυθμός. Υπάρχουν στιγμές που πρέπει να βάλουμε τα δυνατά μας και άλλες που πρέπει να ξεκουραστούμε και να αναδιοργανωθούμε. Όμως στις μέρες μας πολλοί από εμάς προσπαθούμε όλο και σκληρότερα. Χωρίς να υπάρχει ρυθμός, αλλά μόνο συνεχής κόπος.

Ζούμε σε μια εποχή σπουδαίων ευκαιριών

Όμως υπάρχει κάτι που κάνει τη σύγχρονη ζωή να μοιάζει με ανάβαση σε μεγάλο υψόμετρο. Η σκέψη μας θολώνει. Το έδαφος κάτω από τα πόδια μας μοιάζει ασταθές. Το οξυγόνο μας μειώνεται και ακόμα και το ένα εκατοστό προόδου φαντάζει στα μάτια μας απίστευτα εξουθενωτικό.

Μπορεί να ευθύνεται ο ατελείωτος φόβος και η ανασφάλεια του μέλλοντος. Μπορεί να φταίει η μοναξιά και η απομόνωση. Ή η οικονομική δυσχέρεια. Ή ακόμα και οι ευθύνες που επωμιζόμαστε, και οι πιέσεις που δεχόμαστε σε καθημερινή βάση.

Όποια και να είναι η αιτία, το αποτέλεσμα είναι ότι συνήθως δουλεύουμε διπλάσιο χρόνο μόνο και μόνο για να επιτύχουμε τα μισά.

Η ζωή μπορεί να γίνει από περίπλοκη μέχρι και εξαντλητική. Οι απογοητεύσεις που προκύπτουν είναι πολλές. Το Χωρίς κόπο είναι ένα βιβλίο που έρχεται να σε βοηθήσει να διαχειριστείς καλύτερα και να προσεγγίσεις διαφορετικά όσα σου συμβαίνουν.

Είναι φυσιολογικό, όταν αντιμετωπίζουμε μεγάλες και σημαντικές δοκιμασίες, να αισθανόμαστε καταβεβλημένοι και εξουθενωμένοι. Εξίσου φυσιολογικό είναι να αισθανόμαστε το ίδιο και από τις απογοητεύσεις και τα προβλήματα της καθημερινότητας. Συμβαίνει σε όλους μας.

Ο σημερινός τρόπος ζωής μας έχει περάσει υπογείως το μήνυμα ότι, αν δεν είμαστε συνεχώς εξαντλημένοι, τότε δεν προσπαθούμε αρκετά. Η επιτυχία ανήκει μόνο σε εκείνους που βρίσκονται στα όρια της κατάρρευσης. Κι έτσι, ενώ στοχεύουμε στην επιτυχία… καταλήγουμε σε συντριβή.

Προφανώς και κάποιες φορές θα χρειαστεί να δουλέψουμε σκληρά. Η εργατικότητα και η συνέπεια είναι πολύ σημαντικά στοιχεία για να πετύχουμε τους στόχους μας, αλλά αυτό ισχύει μέχρι έναν βαθμό.

Υπάρχει ένα ανώτατο όριο χρόνου και κόπου που μπορούμε να επενδύσουμε.

Και όσο περισσότερο εξουθενωνόμαστε, τόσο περισσότερο μειώνονται και τα αποθέματά τους.

Ίσως πάλι σκέφτεσαι ότι αυτό το κείμενο δεν σε αντιπροσωπεύει καθόλου… ναι μεν νιώθεις καμιά φορά κουρασμένος αλλά δεν κάνεις και τόσα πολλά πράγματα ώστε να έχεις πάθει «burn out».

Πώς όμως ορίζεις τα «πολλά πράγματα»;

Νιώθεις ποτέ ότι….ενώ αυξάνεις τους ρυθμούς σου, δεν καταφέρνεις να πλησιάσεις τους στόχους σου;
θέλεις να κάνεις περισσότερα, αλλά δεν έχεις την απαραίτητη ενέργεια;
τα πράγματα είναι πολύ δυσκολότερα απ’ όσο θα έπρεπε;

Αν απάντησες καταφατικά σε οποιοδήποτε από τα παραπάνω ερωτήματα… τότε δυστυχώς έχεις αναλάβει περισσότερο φόρτο από όσο μπορείς να αντέξεις.

Τι θα γινόταν, όμως, αν προσέγγιζες την κατάσταση διαφορετικά;