Τι εννοούμε όταν λέμε «το πρόβλημα του σεξ»; Έχει να κάνει με την πράξη ή τη σκέψη για την πράξη; Ασφαλώς και δεν αφορά την πράξη. Η ερωτική πράξη δεν σας προβληματίζει περισσότερο απ’ το φαγητό, μα αν αρχίσετε να σκέφτεστε και το φαγητό, ή οτιδήποτε, όλη τη μέρα επειδή δεν έχετε τίποτα καλύτερο να σκεφτείτε, τότε θα γίνει κι αυτό ολόκληρο ζήτημα… Άραγε, γιατί το μεγεθύνετε, όπως προφανώς κάνετε; Ο κινηματογράφος, τα περιοδικά, τα αναγνώσματα, το ντύσιμο των γυναικών, όλα μεγεθύνουν τις σκέψεις σας για το σεξ. Και γιατί το μεγεθύνει ο νους; Γιατί το σκέφτεται ο νους γενικά; Γιατί, κυρίες και κύριοι; Είναι πρόβλημα για σας. Γιατί;
Γιατί έγινε κεντρικό θέμα στη ζωή σας; Ενώ υπάρχουν ένα σωρό πράγματα που ζητούν, απαιτούν την προσοχή σας, εσείς αφοσιώνεστε ολοκληρωτικά στη σκέψη του σεξ. Τι συμβαίνει; Γιατί ο νους σας ασχολείται τόσο πολύ με αυτό; Επειδή είναι η απόλυτη φυγή, έτσι δεν είναι; Είναι μια κατάσταση απόλυτης αυτο-λησμοσύνης,
Προσωρινά, τουλάχιστον προς στιγμήν, ξεχνάτε τον εαυτό σας – κι είναι ο μόνος τρόπος να ξεχάσετε τον εαυτό. Οτιδήποτε άλλο κάνετε στη ζωή δίνει έμφαση στο «εγώ», στον εαυτό. Η δουλειά σας, η θρησκεία σας, οι θεοί σας, οι ηγέτες σας, οι πολιτικές και οικονομικές ενέργειές σας, οι φυγές σας, οι κοινωνικές ενασχολήσεις σας, η συμμετοχή σας σε ένα κόμμα και η απόρριψη ενός άλλου, όλα αυτά τονίζουν και ενισχύουν το «εγώ»…
Όταν ένα μόνο πράγμα στη ζωή είναι η οδός της απόλυτης φυγής, της ολοκληρωτικής λήθης του εαυτού, έστω και για λίγα λεπτά, τότε γαντζώνεστε από αυτό διότι μόνο τότε είστε ευτυχισμένοι…
Επομένως, το σεξ καταντά ένα εξαιρετικά δύσκολο και σύνθετο πρόβλημα όσο δεν κατανοείτε τον νου που σκέφτεται το πρόβλημα.
Γιατί είναι πρόβλημα το σεξ;
Γιατί μετατρέπουμε σε πρόβλημα ό,τι αγγίζουμε; Γιατί το σεξ κατέληξε να είναι πρόβλημα; Γιατί συνθηκολογούμε με μια ζωή γεμάτη προβλήματα; Γιατί δεν βάζουμε ένα τέλος σε αυτά; Γιατί δεν αφήνουμε πίσω μας τα προβλήματά μας και τα κουβαλά με απ’ τη μια μέρα στην άλλη, απ’ τον έναν χρόνο στον άλλο; Ασφαλώς και είναι σχετικό το ερώτημα για το σεξ, το οποίο θα απαντήσω σε λίγο, ωστόσο το πρωταρχικό ερώτημα είναι: Γιατί μετατρέπουμε τη ζωή σε πρόβλημα; Η εργασία, το σεξ, το να βγάζεις λεφτά, το να σκέφτεσαι, να αισθάνεσαι, να βιώνεις, ξέρετε τώρα, όλη η υπόθεση του ζην, γιατί είναι πρόβλημα; Μήπως δεν οφείλεται κυρίως στο ότι σκεφτόμαστε πάντα από μια ορισμένη οπτική γωνία, από μια σταθερή οπτική γωνία;
Η επιθυμία δεν είναι αγάπη
Η επιθυμία δεν είναι αγάπη η επιθυμία οδηγεί στην απόλαυση η επιθυμία είναι απόλαυση. Δεν απαρνούμαστε την επιθυμία. Θα ήταν εντελώς ανόητο να πούμε ότι πρέπει να ζήσουμε δίχως επιθυμίες διότι είναι αδύνατον. Το προσπάθησε ο άνθρωπος. Πολλοί στερήθηκαν κάθε απόλαυση, πειθάρχησαν, βασανίστηκαν και μολαταύτα η επιθυμία παρέμενε εκεί, να προκαλεί συγκρούσεις κι όλες τις αποκτηνωμένες συνέπειες των συγκρούσεων. Δεν υποστηρίζουμε την ανεπιθυμία, όμως πρέπει να κατανοήσουμε όλα τα φαινόμενα της επιθυμίας, της απόλαυσης και του πόνου, κι αν καταφέρουμε να τα ξεπεράσουμε, θα νιώσουμε ευδαιμονία και έκσταση, δηλαδή αγάπη.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου