Κοκτέιλ αντιφατικών συναισθημάτων, ενθουσιασμός και πόνος μαζί.
Καρδιές που χτυπάνε δυνατά ,στομάχια που σφίγγονται, ονειροπόληση με τις ώρες.
Αυτός, Αυτός, Αυτός, Αυτή, Αυτή, Αυτή.
Ποιος δεν λαχταρά να μαγευτεί; Χάνεις τον εαυτό σου .
Ναι διάoλε, αυτό είναι πραγματικό φτιάξιμο. Εθίζεσαι στο ναρκωτικό του έρωτα που όταν η πόρτα κλείνει είναι ικανό να σε στείλει μια βόλτα στον Αχέροντα.
Αχέροντας, ποταμός που είχε ταυτιστεί με το θάνατο καθώς ο «ψυχοπομπός» Ερμής έκανε τον διάπλου του μεταφέροντας ψυχές στο βασίλειο του Άδη.
Η κάθε ψυχή περνώντας από το πορθμείο, έπρεπε να δώσει από έναν οβολό για την μεταφορά ενώ αξιοσημείωτη είναι η περίπτωση του Μενίππου ο οποίος πέρασε χωρίς να πληρώσει.
Για δες όμως που ο ποταμός έχει ομοιότητες με τον έρωτα...
ΑΧ ΕΡΩΤΑ... και ο έρωτας έχει συνδεθεί με το θάνατο.
Ο Έρως χτυπά με τα βέλη του ψυχές και καρδιές χωρίς να το έχει μελετήσει καλά και τις μεταφέρει σε άλλο κόσμο.
Και ο καθένας πρέπει να δώσει ένα κομμάτι του εαυτού του για να περάσει.
Εδώ όμως δεν ισχύει η περίπτωση του Μενίππου. Όσοι περάσουν θα πληρώσουν .
Και εγώ, κι εσύ και αυτός και όλοι το έχουν νιώσει.
Έρωτας που τελειώνει ή μάλλον έρωτας που σε τελειώνει.
Σε καθιστά αδύναμο. Σου καίει τα σωθικά. Χάνεις τα λογικά σου, πονάς εκεί βαθιά στην καρδιά που σου έρχεται να την ξεριζώσεις.
Σπας σε κομμάτια. Γίνεσαι ψηφιδωτό αποτελούμενο από πολλές μικρές ψηφίδες που απαιτούν χρόνο, υπομονή και επιμονή για να μπορέσουν να ενωθούν και πάλι.
Αλλά μπορεί να τα χάσεις και θα πρέπει να βρεις την δύναμη να τα δημιουργήσεις και πάλι αν όχι ίδια, παρόμοια με πριν για να υπάρξει ομοιογένεια και αρμονία.
Ξεκινάς, κουράζεσαι, τα παρατάς και πάλι από την αρχή. Παλεύεις με το εγώ και το υπερεγώ σου. Παλεύεις με τις αισθήσεις σου που προσπαθούν να σε κρατήσουν ζωντανό.
Παλεύεις με τις σκέψεις σου που κάθε βράδυ έρχονται στο μυαλό σου και σε στοιχειώνουν, σε κουλουριάζουν σαν μικρό παιδί, σε εκθέτουν σε αυτό που φοβάσαι.
Στον ίδιο σου τον εαυτό και στα συναισθήματά σου.
Πνίγεσαι, θες να τρέξεις να κρυφτείς σε ένα μέρος που τίποτα δεν θα θυμίζει όσα έζησες, που μόνο φως θα υπάρχει.
Ένα μέρος ικανό να γιατρέψει πληγές, ικανό σου δώσει δύναμη να πλεύσεις αντίθετα στον Αχέροντα και να επιστρέψεις στην ζωή.
Να επιστρέψεις πιο δυνατός αγαπώντας τις ουλές που σου άφησε ο χρόνος .
Δεν χρειάζεται να τις κρύψεις.
Για κοίτα καλά και οι γύρω σου έχουν.
Πάρε τις ψηφίδες σου και πειραματίσου.
Θα εκπλαγείς με το αποτέλεσμα.
Μην ακολουθείς τους κανόνες.
Άκου μόνο εσένα και την καρδιά σου.
Ξέρουν καλύτερα.
Και όταν πλέον τελειώσεις το έργο γύρνα στον φτερωτό θεό με νάζι, κλείσε το μάτι και πες του..
«Εδώ είμαι και σε περιμένω για την δική μου Ιθάκη, για τον έρωτα ή τον Αχέροντα...»
Εξάλλου απ’ τον έρωτα στον Αχέροντα μόνο ένα «αχ» μας χωρίζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου