Συνεχώς ελέγχεις με τo κεφάλι. Οι άνθρωποι τού κεφαλιού πάντοτε χάνουν. Μπες βαθύτερα μέσα στο είναι σου, κινήσου προς την καρδιά. Η καρδιά δεν είναι το υπέρτατο. Θα πρέπει να κινηθείς ακόμη βαθύτερα από την καρδιά και τότε έρχεσαι στον αφαλό σου, σε αυτό που οι Ιάπωνες ονομάζουν χάρα.
Υπάρχουν τρία κέντρα: Το ένα βρίσκεται πέντε εκατοστά κάτω από τον αφαλό, το άλλο είναι η καρδιά και το τρίτο είναι το κεφάλι. Το κεφάλι είναι το πιο απομακρυσμένο σύνορο. Όταν είσαι απομακρυσμένος από το είναι σου, βρίσκεσαι στο κεφάλι. Όταν είσαι κοντά στο είναι σου, βρίσκεσαι στην καρδιά. Όταν είσαι στον ίδιο τον πυρήνα τού είναι σου, βρίσκεσαι στο χάρα.
Μόνο μέσα από το χάρα εξαφανίζεται ο φόβος. Μόνο μέσα από τη χαρά ζεις για πρώτη φορά αυθεντικά, αληθινά, χωρίς φόβο. Αυτή τη ζωή χρειάζεται να τη ζήσεις. Αυτή τη ζωή μπορείς να τη ζήσεις μόνο αν δεν χωρίζεις την ύπαρξη στα δύο, σε σώμα και νου, σε ύλη και ψυχή, σε κόσμο. Παράτα όλους τους διαχωρισμούς. Και τα τρία σώματα πρέπει να τα ζήσεις σαν ένα. Είναι τρεις όψεις τού είναι σου: το φυσικό σώμα, το σώμα τής ευδαιμονίας και το συμπαντικό σώμα — το σώμα τής αλήθειας. Δεν είμαι εναντίον κανενός. Δεν λέω να επιλέξεις το συμπαντικό σώμα εναντίον τού φυσικού σώματος.
Αν επιλέξεις το συμπαντικό σώμα εναντίον τού φυσικού σώματος, η συμπαντική σου φύση θα χάσει κάτι, δεν θα είναι τέλεια. Δεν θα είναι το τέλειο άνθισμα.
Όταν δεν απορρίπτεις τίποτα, όταν η αποδοχή σου είναι ολοκληρωτική, τότε ανθίζεις. Τότε ανθίζεις σε ένα λωτό με χίλια πέταλα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου