Ζούμε στη εποχή που το ρητό του Ηράκλειτου, τα πάντα ρει, βρίσκει ουσιαστικό νόημα. Όλα γύρω μας αλλάζουν με αλματώδεις ρυθμούς, μεταβάλλονται. Τίποτα δε μένει σταθερό. Φιλίες, ερωτικές σχέσεις δοκιμάζονται καθημερινά και τα πάντα ανατρέπονται από λεπτό σε λεπτό. Τίποτα δεν είναι δεδομένο, όλα τα δεδομένα γίνονται ανά πάσα ώρα και στιγμή ζητούμενα.
Γίνεται όμως ενώ συμβαίνουν όλες αυτές οι αλλαγές γύρω μας, εμείς να παραμένουμε αλώβητοι; Γίνεται να αντιστεκόμαστε σθεναρά; Γίνεται όλες οι απογοητεύσεις που βιώνουμε καθημερινά να μην αλλοιώνουν το χαρακτήρα μας; Φυσικά και γίνεται. Αν σας συμβαίνει κάτι τέτοιο, μην απορείτε με τον εαυτό σας. Σίγουρα δεν έχετε χάσει τα λογικά σας. Το αντίθετο συμβαίνει μάλιστα, έχετε μάθει να προσαρμόζεστε σε νέες καταστάσεις και συνθήκες. Υπάρχει μία κατηγορία ανθρώπων που ακόμα και αν έχουν περάσει από σαράντα κύματα, από δυσκολίες και απογοητεύσεις, μένουν εκεί και παλεύουν για ένα καλύτερο αύριο. Το αύριο μας ανήκει, επομένως γιατί να μην παλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις μας για αυτό;
Προτού λοιπόν βιαστούμε να κολλήσουμε ταμπέλες χαρακτηρίζοντάς αυτούς τους ανθρώπους αναίσθητους, μήπως θα ήταν καλό να σκεφτούμε ότι αξιοποιούν τις εμπειρίες τους στο μέγιστο βαθμό; Μήπως να κατανοήσουμε τα συναισθήματά τους, δείχνοντάς τους ενσυναίσθηση; Μήπως αυτοί είναι οι μαχητές της ζωής που στύβουν το λίγο που τους δίνουν οι άλλοι, κάνοντάς το πολύ;
Μήπως να πάψουμε να τους θεωρούμε θύματα; Μόνο αυτό δεν είναι. Όλα τα κάνουν με κάθε επίγνωση του κακού που θα έρθει. Βλέπεις δεν έχουν μάθει στο λίγο, δεν το μπορούν. Δεν ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία τους. Τους ακούς να λένε συχνά όλα ή τίποτα, τους βλέπεις να φτάνουν το παιχνίδι μέχρι το τέλος, το πάσο για αυτούς στις φιλίες και στον έρωτα είναι άγνωστη λέξη. Τους αρέσει να ζουν στα άκρα. Έχουν κάθε δικαίωμα να επιλέξουν πώς θα ζήσουν τη ζωή τους. Κανείς δεν μπορεί να τους κρίνει, όλοι είμαστε τόσο διαφορετικοί. Άλλωστε εκεί βρίσκεται η αληθινή μαγεία.
Μην τους λυπάσαι αυτούς τους ανθρώπους, είναι περήφανοι δεν έχουν ανάγκη από τη λύπησή σου. Την κατανόησή σου θέλουν. Επίτρεψέ τους να στα δώσουν όλα, αν όμως δε σου κάνουν, φύγε, προτού τους πληγώσεις, μην τους τσακίσεις τα φτερά. Μην τους κατακερματίσεις την αξιοπρέπειά τους. Αλλά και αυτό να συμβεί, να ξέρεις ότι θα σηκωθούν, θα σταθούν και πάλι στα πόδια τους με την πρώτη ευκαιρία. Αυτό έμαθαν να το κάνουν καλά τόσα χρόνια άλλωστε.
Μην ανησυχείς, δε θα σου ζητήσουν ποτέ βοήθεια για να συναρμολογήσουν τα κομμάτια τους. Κάθε φορά που πέφτουν, έμαθαν να σηκώνονται μόνοι τους , γιατί κατά βάθος ξέρουν ότι ήταν πάντα μόνοι τους, στα εύκολα και στα δύσκολα. Έχουν βοηθό και σύμμαχο τον εαυτό τους, έχουν μάθει να κλείνουν μόνοι τους τις πληγές τους.
Αν θέλεις να τους χαρακτηρίσεις κάπως σίγουρα μπορείς να τους πεις ονειροπόλους και αθεράπευτα ρομαντικούς. Πιστεύουν βαθιά μέσα τους σε έναν άλλο κόσμο, τον έχουν τόσο ονειρευτεί, τόσο τον έχουν πιστέψει που είναι αδύνατον να μην υπάρχει. Πιστεύουν στη συγχώρεση, στις δεύτερες ευκαιρίες. Προσπάθησε να κάνεις κι εσύ το ίδιο για εκείνους και δε θα χάσεις. Δε θα σε κατακρίνουν ποτέ για τα λάθη σου. Θα είναι πάντα εκεί για σένα. Φίλοι και συμπαραστάτες. Δε θα έχουν απαιτήσεις από σένα, μόνο τον εαυτό τους έχουν μάθει να πιέζουν για χρόνια. Δεν τους αρέσει να κάνουν στους ανθρώπους γύρω τους ό,τι δε θέλουν να τους κάνουν. Η ιδεολογία τους αυτή είναι ριζωμένη βαθιά, είναι σύμφυτη πλέον με το είναι τους.
Πολλές φορές θα προσπαθήσουν να σε βοηθήσουν να αλλάξεις κάποια πράγματα που σε ενοχλούν στον εαυτό σου. Δεν το κάνουν κακοπροαίρετα. Δεν έχουν να κερδίσουν κάτι από την όποια αλλαγή σου. Έχουν βλέπεις το σύνδρομο του Μεσσία, για αυτό και ίσως να απογοητεύονται κάποιες φορές. Σε αγαπούν με όλη τους τη δύναμη, αυτό έχουν μάθει να κάνουν. Εσύ όμως μπορεί να μην έχεις μάθει σε αυτό και να σου φαίνεται περίεργο. Μην το παρεξηγείς. Δεν περιμένουν να κάνεις κι εσύ το ίδιο. Δεν είναι αυτός ο σκοπός τους να πάρουν ανταπόδοση. Νιώθουν και μόνοι τους ολοκληρωμένοι. Μπορεί να είστε λίγο καιρό μαζί και να νιώθουν λες και σε γνωρίζουν χρόνια. Μην το παίρνεις πάνω σου, γιατί είναι έτσι εκ κατασκευής, δένονται εύκολα.
Δεν συμβιβάζονται με τις νέες τάσεις της μόδας, δεν τους καλύπτει η συχνή αλλαγή συντρόφων, τους φθείρει, τους διαλύει. Δεν τους αρέσουν οι επιφανειακές και οι επιδερμικές σχέσεις. Δεν καταδικάζουν όμως και εκείνους που συμβιβάζονται, που ενδίδουν. Έχουν κάθε δικαίωμα στον έρωτα. Ο άνθρωπος έχει γεννηθεί για να αγαπά και να αγαπιέται, θα σου πουν. Αυτό είναι το νόημα της ζωής. Δε φεύγουν εύκολα από μία σχέση, αλλά να ξέρεις ότι αν φύγουν έχουν ζυγίσει πριν καλά τις καταστάσεις και έχουν καταλήξει σε μία ώριμη απόφαση που δεν αλλάζει. Μην προσπαθήσεις να τους μεταπείσεις, είναι μάταιο.
Η αξιοπρέπειά τους είναι πάνω από όλα. Φεύγουν πάντα με το κεφάλι ψηλά, χωρίς να κοιτούν πίσω. Εσύ μπορεί να τους χαρακτηρίσεις σκληρούς, κάποιος άλλος θα τους πει πληγωμένους. Θα συνεχίσουν να σε αγαπούν ίσως για πάντα, εσύ όμως δε θα το ξέρεις. Θα συνεχίσουν να μαθαίνουν από κοινούς γνωστούς αν είσαι καλά, χωρίς όμως εσύ να το μάθεις ποτέ. Για αυτούς θα είσαι πάντα ένα κομμάτι από τη ζωή τους.
Σίγουρα τα λάθη και οι παραλείψεις του παρελθόντος μας δίνουν μαθήματα ζωής για το μέλλον. Κάθε εμπειρία είτε καλή είτε κακή, γράφει πάνω μας. Κι έτσι δεν είμαστε πια άγραφος χάρτης, tabula rasa, όπως όταν γεννηθήκαμε. Έχουμε πάθει κι έχουμε μάθει, όπως λέει και ο σοφός λαός. Όμως δε θα διστάσουμε να εμπιστευτούμε και να πληγωθούμε ξανά, να επενδύσουμε σε μία νέα σχέση ακόμα και αν βλέπουμε από την αρχή ότι δεν έχει μέλλον. Ίσως αν προσπαθήσουμε, να διαψευστούμε, ίσως πάλι και όχι, ποιος ξέρει… Να αγαπάτε δίχως αύριο και σίγουρα δε θα χάσετε, θα βρεθεί κάποιος να το εκτιμήσει που θα έχει τα ίδια αγνά αισθήματα με εσάς. Είμαι σίγουρος για αυτό, μας το οφείλει το σύμπαν.
Γίνεται όμως ενώ συμβαίνουν όλες αυτές οι αλλαγές γύρω μας, εμείς να παραμένουμε αλώβητοι; Γίνεται να αντιστεκόμαστε σθεναρά; Γίνεται όλες οι απογοητεύσεις που βιώνουμε καθημερινά να μην αλλοιώνουν το χαρακτήρα μας; Φυσικά και γίνεται. Αν σας συμβαίνει κάτι τέτοιο, μην απορείτε με τον εαυτό σας. Σίγουρα δεν έχετε χάσει τα λογικά σας. Το αντίθετο συμβαίνει μάλιστα, έχετε μάθει να προσαρμόζεστε σε νέες καταστάσεις και συνθήκες. Υπάρχει μία κατηγορία ανθρώπων που ακόμα και αν έχουν περάσει από σαράντα κύματα, από δυσκολίες και απογοητεύσεις, μένουν εκεί και παλεύουν για ένα καλύτερο αύριο. Το αύριο μας ανήκει, επομένως γιατί να μην παλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις μας για αυτό;
Προτού λοιπόν βιαστούμε να κολλήσουμε ταμπέλες χαρακτηρίζοντάς αυτούς τους ανθρώπους αναίσθητους, μήπως θα ήταν καλό να σκεφτούμε ότι αξιοποιούν τις εμπειρίες τους στο μέγιστο βαθμό; Μήπως να κατανοήσουμε τα συναισθήματά τους, δείχνοντάς τους ενσυναίσθηση; Μήπως αυτοί είναι οι μαχητές της ζωής που στύβουν το λίγο που τους δίνουν οι άλλοι, κάνοντάς το πολύ;
Μήπως να πάψουμε να τους θεωρούμε θύματα; Μόνο αυτό δεν είναι. Όλα τα κάνουν με κάθε επίγνωση του κακού που θα έρθει. Βλέπεις δεν έχουν μάθει στο λίγο, δεν το μπορούν. Δεν ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία τους. Τους ακούς να λένε συχνά όλα ή τίποτα, τους βλέπεις να φτάνουν το παιχνίδι μέχρι το τέλος, το πάσο για αυτούς στις φιλίες και στον έρωτα είναι άγνωστη λέξη. Τους αρέσει να ζουν στα άκρα. Έχουν κάθε δικαίωμα να επιλέξουν πώς θα ζήσουν τη ζωή τους. Κανείς δεν μπορεί να τους κρίνει, όλοι είμαστε τόσο διαφορετικοί. Άλλωστε εκεί βρίσκεται η αληθινή μαγεία.
Μην τους λυπάσαι αυτούς τους ανθρώπους, είναι περήφανοι δεν έχουν ανάγκη από τη λύπησή σου. Την κατανόησή σου θέλουν. Επίτρεψέ τους να στα δώσουν όλα, αν όμως δε σου κάνουν, φύγε, προτού τους πληγώσεις, μην τους τσακίσεις τα φτερά. Μην τους κατακερματίσεις την αξιοπρέπειά τους. Αλλά και αυτό να συμβεί, να ξέρεις ότι θα σηκωθούν, θα σταθούν και πάλι στα πόδια τους με την πρώτη ευκαιρία. Αυτό έμαθαν να το κάνουν καλά τόσα χρόνια άλλωστε.
Μην ανησυχείς, δε θα σου ζητήσουν ποτέ βοήθεια για να συναρμολογήσουν τα κομμάτια τους. Κάθε φορά που πέφτουν, έμαθαν να σηκώνονται μόνοι τους , γιατί κατά βάθος ξέρουν ότι ήταν πάντα μόνοι τους, στα εύκολα και στα δύσκολα. Έχουν βοηθό και σύμμαχο τον εαυτό τους, έχουν μάθει να κλείνουν μόνοι τους τις πληγές τους.
Αν θέλεις να τους χαρακτηρίσεις κάπως σίγουρα μπορείς να τους πεις ονειροπόλους και αθεράπευτα ρομαντικούς. Πιστεύουν βαθιά μέσα τους σε έναν άλλο κόσμο, τον έχουν τόσο ονειρευτεί, τόσο τον έχουν πιστέψει που είναι αδύνατον να μην υπάρχει. Πιστεύουν στη συγχώρεση, στις δεύτερες ευκαιρίες. Προσπάθησε να κάνεις κι εσύ το ίδιο για εκείνους και δε θα χάσεις. Δε θα σε κατακρίνουν ποτέ για τα λάθη σου. Θα είναι πάντα εκεί για σένα. Φίλοι και συμπαραστάτες. Δε θα έχουν απαιτήσεις από σένα, μόνο τον εαυτό τους έχουν μάθει να πιέζουν για χρόνια. Δεν τους αρέσει να κάνουν στους ανθρώπους γύρω τους ό,τι δε θέλουν να τους κάνουν. Η ιδεολογία τους αυτή είναι ριζωμένη βαθιά, είναι σύμφυτη πλέον με το είναι τους.
Πολλές φορές θα προσπαθήσουν να σε βοηθήσουν να αλλάξεις κάποια πράγματα που σε ενοχλούν στον εαυτό σου. Δεν το κάνουν κακοπροαίρετα. Δεν έχουν να κερδίσουν κάτι από την όποια αλλαγή σου. Έχουν βλέπεις το σύνδρομο του Μεσσία, για αυτό και ίσως να απογοητεύονται κάποιες φορές. Σε αγαπούν με όλη τους τη δύναμη, αυτό έχουν μάθει να κάνουν. Εσύ όμως μπορεί να μην έχεις μάθει σε αυτό και να σου φαίνεται περίεργο. Μην το παρεξηγείς. Δεν περιμένουν να κάνεις κι εσύ το ίδιο. Δεν είναι αυτός ο σκοπός τους να πάρουν ανταπόδοση. Νιώθουν και μόνοι τους ολοκληρωμένοι. Μπορεί να είστε λίγο καιρό μαζί και να νιώθουν λες και σε γνωρίζουν χρόνια. Μην το παίρνεις πάνω σου, γιατί είναι έτσι εκ κατασκευής, δένονται εύκολα.
Δεν συμβιβάζονται με τις νέες τάσεις της μόδας, δεν τους καλύπτει η συχνή αλλαγή συντρόφων, τους φθείρει, τους διαλύει. Δεν τους αρέσουν οι επιφανειακές και οι επιδερμικές σχέσεις. Δεν καταδικάζουν όμως και εκείνους που συμβιβάζονται, που ενδίδουν. Έχουν κάθε δικαίωμα στον έρωτα. Ο άνθρωπος έχει γεννηθεί για να αγαπά και να αγαπιέται, θα σου πουν. Αυτό είναι το νόημα της ζωής. Δε φεύγουν εύκολα από μία σχέση, αλλά να ξέρεις ότι αν φύγουν έχουν ζυγίσει πριν καλά τις καταστάσεις και έχουν καταλήξει σε μία ώριμη απόφαση που δεν αλλάζει. Μην προσπαθήσεις να τους μεταπείσεις, είναι μάταιο.
Η αξιοπρέπειά τους είναι πάνω από όλα. Φεύγουν πάντα με το κεφάλι ψηλά, χωρίς να κοιτούν πίσω. Εσύ μπορεί να τους χαρακτηρίσεις σκληρούς, κάποιος άλλος θα τους πει πληγωμένους. Θα συνεχίσουν να σε αγαπούν ίσως για πάντα, εσύ όμως δε θα το ξέρεις. Θα συνεχίσουν να μαθαίνουν από κοινούς γνωστούς αν είσαι καλά, χωρίς όμως εσύ να το μάθεις ποτέ. Για αυτούς θα είσαι πάντα ένα κομμάτι από τη ζωή τους.
Σίγουρα τα λάθη και οι παραλείψεις του παρελθόντος μας δίνουν μαθήματα ζωής για το μέλλον. Κάθε εμπειρία είτε καλή είτε κακή, γράφει πάνω μας. Κι έτσι δεν είμαστε πια άγραφος χάρτης, tabula rasa, όπως όταν γεννηθήκαμε. Έχουμε πάθει κι έχουμε μάθει, όπως λέει και ο σοφός λαός. Όμως δε θα διστάσουμε να εμπιστευτούμε και να πληγωθούμε ξανά, να επενδύσουμε σε μία νέα σχέση ακόμα και αν βλέπουμε από την αρχή ότι δεν έχει μέλλον. Ίσως αν προσπαθήσουμε, να διαψευστούμε, ίσως πάλι και όχι, ποιος ξέρει… Να αγαπάτε δίχως αύριο και σίγουρα δε θα χάσετε, θα βρεθεί κάποιος να το εκτιμήσει που θα έχει τα ίδια αγνά αισθήματα με εσάς. Είμαι σίγουρος για αυτό, μας το οφείλει το σύμπαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου