Μπορούμε να μάθουμε να επιλέγουμε την ευτυχία;

Γκρινιάζουμε όταν βιώνουμε μια δυσάρεστη κατάσταση και θέλουμε να αλλάξει κάτι. Συχνά, ωστόσο, η γκρίνια δεν διορθώνει τα πράγματα (το αντίθετο). Φαίνεται επίσης ότι η αλλαγή αυτού που μας συμβαίνει δεν είναι πάντα ο πιο γρήγορος δρόμος για να φτάσουμε στην ευτυχία.

Το στοίχημα που έβαλα μου έμαθε ότι, για να γκρινιάζω λιγότερο, έπρεπε να θέλω να επιλέξω την ευτυχία, όποιες κι αν είναι οι εξωτερικές συνθήκες. Για τις ανάγκες αυτού του βιβλίου έψαξα και είδα ότι πολλοί αναγνωρισμένοι ψυχολόγοι συμφωνούν στο ότι αυτό που μας συμβαίνει στη ζωή δεν έχει πραγματικές συνέπειες στην ευτυχία μας. Αντίθετα, αυτό που μετρά είναι η ικανότητά μας να αποφασίζουμε να ζούμε ήρεμα την κάθε στιγμή έτσι όπως παρουσιάζεται, με τα απρόοπτα, τις δυσκολίες, τα εμπόδια και τις απαγορεύσεις.

Δεν χρειάζεται να κερδίσουμε το λαχείο για να πάψουμε να γκρινιάζουμε

Μου έρχεται στο μυαλό μια διάσημη έρευνα που έκανε ένας σημαντικός καθηγητής του Χάρβαρντ, ο Daniel Todd Gilbert, συγγραφέας του μπεστ σέλερ Stumbling on Happiness, το οποίο αναφέρεται στους υπερτυχερούς των διαγωνισμών. Η έρευνα έδειξε ότι έναν χρόνο μετά οι άνθρωποι αυτοί ήταν το ίδιο ευτυχισμένοι ή δυστυχισμένοι όπως και πριν από την κλήρωση που άλλαξε τη ζωή τους.

Το πιο ενδιαφέρον σε αυτή τη μελέτη είναι ότι το «επίπεδο ευτυχίας» ήταν παρόμοιο και για τους ανθρώπους που γνώρισαν μεγάλες συμφορές, κυρίως εκείνους που κατέληξαν παραπληγικοί. Τελικά όλοι, είτε βιώνουν ένα υπέροχο είτε ένα καταστροφικό σοκ, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα είναι τόσο ευτυχισμένοι ή δυστυχισμένοι όσο ήταν πριν.

Οι αίσιες ή ατυχείς «εξωτερικές» συγκυρίες δεν τους επηρεάζουν πια και οι άνθρωποί μας νιώθουν το ίδιο ικανοποιημένοι ή ανικανοποίητοι από την καθημερινοί τους ζωής. Αυτό που κατάλαβα από την παραπάνω έρευνα είναι ότι η ευτυχία μας δεν εξαρτάται πραγματικά από τις συνθήκες στις οποίες ζούμε.

Είτε είμαστε πλούσιοι είτε άφραγκοι, είτε υγιείς είτε άρρωστοι, είτε με δουλειά είτε άνεργοι, η ευτυχία μας δεν εξαρτάται από αυτές τις συνθήκες, αλλά από τον τρόπο που επιλέγουμε να τις βιώσουμε: γαλήνια, αισιόδοξα, αποφασιστικά, με σθένος – ή, αντίθετα, με άγχος, δυστυχία, καταρράκωση, αίσθηση θυματοποίησης…

Το επίπεδο της ευτυχίας μας εξαρτάται επίσης από αυτό στο οποίο επιλέγουμε να εστιάσουμε. Ο Laurent Gounelle, στον πρόλογο του βιβλίου γράφει: Αυτό στο οποίο εστιάζεις την προσοχή σου αποκτά μεγαλύτερη δύναμη.

Μπορούμε, λοιπόν, να αποφασίσουμε αν οι σκοτούρες και τα προβλήματά μας θα καθορίσουν τη ζωή μας ή αν θα δίνουμε στον εαυτό μας χρόνο να απολαμβάνει τα ευχάριστα πράγματα της καθημερινότητάς μας. Όποια κι αν είναι η κατάστασή μας, μπορούμε να αντλούμε ευτυχία, να δίνουμε στον εαυτό μας το περιθώριο και να είμαστε ευχαριστημένοι στο παρόν.