Τα τελευταία χρόνια, έχω αρχίσει να αγαπάω πολύ τη μοναχικότητά μου, να την αγκαλιάζω και να της δίνω χώρο στη ζωή μου. Όχι, είναι λάθος να λες αγαπάω τη μοναξιά, διότι η μοναξιά είναι μία δυσάρεστη κατάσταση που βιώνει ένας άνθρωπος παρά τη θέλησή του. Όμως, η μοναχικότητα είναι συνειδητή επιλογή.Ναι, αγαπάω τη μοναχικότητά μου.
Αγαπάω τις ώρες που αγκαλιάζω τον εαυτό μου και αφουγκράζομαι τις βαθύτερες επιθυμίες του. Αγαπάω τον εαυτό μου και τις ώρες που του αφιερώνω, διότι έχω επιλέξει συνειδητά να μην τον ξοδεύω σε ανούσιες παρέες, οι οποίες δεν μου προσφέρουν ουσιαστικά τίποτα. Δεν έχω ανάγκη να συναναστρέφομαι με παρέες οι οποίες με φθείρουν απλά και μόνο για να μη φαίνομαι επιδερμικά και εξωτερικά μόνη μου.
Όχι, δεν έχω ανάγκη να χάνομαι σε παρέες όταν δεν αισθάνομαι την ανάγκη να χαθώ, απλά και μόνο για να ανεβάσω φωτογραφίες στο προφίλ μου και να υποδύομαι τον κοινωνικό και εκείνη που είναι μέσα σε όλα. Τώρα αγαπάω την ανάγκη του εαυτού μου να αποσύρεται για λίγη ώρα, σέβομαι εκείνα τα λεπτά στα οποία εμβαθύνω στο βαθύτερο είναι μου και γαληνεύω από τις σκέψεις και τις αγωνίες της ημέρας. Όχι, δεν είναι επιτυχία μόνο να έχω επιτυχημένες σχέσεις με ανθρώπους στη ζωή μου.
Επιτυχία είναι ακόμα και να σταματήσω να φοβάμαι μήπως έρθει λίγη ώρα που θα είμαι μόνος μου και αυτό να με πανικοβάλλει. Είναι λάθος να μην περνάς ποτέ σου λίγο χρόνο με τον εαυτό σου, λίγα λεπτά για τον πολύτιμο εαυτό σου που τόσα προσπαθεί να φέρει εις πέρας καθημερινά.
Η μοναχικότητα είναι μία καλή φίλη. Με αγκαλιάζει, με φροντίζει, με εμπνέει να γράφω και να διαβάζω. Με βοηθάει να ξεκαθαρίσω τις πραγματικές μου ανάγκες, ώστε να μη χρησιμοποιώ άλλους ανθρώπους και να είμαι ξεκάθαρος στο τι θέλω από τις σχέσεις μου με τους άλλους.
Κοίταξε γύρω σου τους ανθρώπους. Φοβούνται μήπως μείνουν έστω και για λίγο μόνοι και βιάζονται να μπουν σε φιλίες ανούσιες, σε σχέσεις μάταιες. Και δεν αντιλαμβάνονται πως μένοντας λίγο μόνος, γίνεσαι σοφότερος και κάνεις ορθές επιλογές για τους ανθρώπους στη ζωή σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου