Όπως ξεκινούν όλες οι ιστορίες, ακριβώς έτσι θα ξεκινήσει και τούτη εδώ που έχω να σου πω. Μια φορά κι έναν καιρό ήρθε στον κόσμο μας, με την μορφή μιας πανέμορφης γυναίκας, η απλότητα.
Έζησε εδώ για να φέρει την ευτυχία, με απόλυτη επίγνωση της αποστολής της προσπαθούσε καθημερινά να ορθώσει το ανάστημά της και να μιλήσει για την αλήθεια που γνώριζε. Βίωσε όμως όλη την απαξίωση στην προσπάθειά της αυτή, γιατί κανένας δεν στάθηκε να την κοιτάξει, να την ακούσει, να αισθανθεί τον λόγο της.
Λένε, πως από τότε διαλύθηκε στο σύμπαν και πως όλη η ουσία της σκορπίστηκε σαν τις στάχτες παντού. Αρχικά, χώθηκε μέσα στη φύση για να σωθεί, ζητώντας της να γίνει το πρώτο καταφύγιό της. Έτσι, έγινε ανατολή του ήλιου γλυκιά για να μας θυμίζει πως μια καινούρια μέρα ξεκινάει. Μα και δύση, για να μας γεμίζει με εκτίμηση για την μέρα που μόλις έφυγε.
Έγινε η σιωπή και η γαλήνη που μας χαρίζεται σαν δώρο όταν βρισκόμαστε στα αόρατα χέρια της φύσης. Τιτίβισμα πουλιών έγινε που ομορφαίνει κάθε πρωινό μας κι ύστερα κούρνιασε μέσα στα φτερά τους θυμίζοντάς μας, κάθε φορά που τα κοιτάμε να πετούν, την αιώνια σύνδεσή μας με τον ουρανό.
Οι στάχτες της αργότερα άγγιξαν τα πάντα τρυπώνοντας στα πιο μικρά και καθημερινά πράγματα που δύσκολα το μάτι μας πηγαίνει και εκτιμά. Μυρωδιές, κρύβεται πίσω απ’ όλες τις μυρωδιές. Τη μυρωδιά των λουλουδιών που ευωδιάζουν το μέσα σου, τη μυρωδιά σ’ ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί που θ’ ανοίξεις, τη μυρωδιά από το ζεστό φαγητό που μια μητέρα ετοιμάζει για τα παιδιά της και τη μυρωδιά μιας αγκαλιάς που ζεστάνει την καρδιά σου.
Κρύβεται στα πάντα γύρω σου και από τότε, λένε, πως περιμένει να την κοιτάξεις γιατί μ’ ένα σου κοίταγμα μπορεί να φωλιάσει στην ψυχή σου και να σου μάθει πώς να είσαι ευτυχισμένος εδώ.
Ανέκαθεν αυτή ήταν η αποστολή της και δέχτηκε να διαλυθεί στον αέρα της γης και να ζήσει παντοτινά εκεί, σε κάθε αεράκι που δροσίζει το μάγουλό σου, για να σου διδάξει την παρουσία της. Στα μικρά, στα απλά, στα εύκολα και στα αυτονόητα που γαλουχηθήκαμε όλοι να μην κοιτάμε, εκεί βρίσκεται. Κάπως έτσι τελειώνει αυτή η ιστορία, όλη η διδαχή και η προίκα που έχει να σου προσφέρει μέσα σε μια πρόταση είναι κλεισμένη:
Έζησε εδώ για να φέρει την ευτυχία, με απόλυτη επίγνωση της αποστολής της προσπαθούσε καθημερινά να ορθώσει το ανάστημά της και να μιλήσει για την αλήθεια που γνώριζε. Βίωσε όμως όλη την απαξίωση στην προσπάθειά της αυτή, γιατί κανένας δεν στάθηκε να την κοιτάξει, να την ακούσει, να αισθανθεί τον λόγο της.
Λένε, πως από τότε διαλύθηκε στο σύμπαν και πως όλη η ουσία της σκορπίστηκε σαν τις στάχτες παντού. Αρχικά, χώθηκε μέσα στη φύση για να σωθεί, ζητώντας της να γίνει το πρώτο καταφύγιό της. Έτσι, έγινε ανατολή του ήλιου γλυκιά για να μας θυμίζει πως μια καινούρια μέρα ξεκινάει. Μα και δύση, για να μας γεμίζει με εκτίμηση για την μέρα που μόλις έφυγε.
Έγινε η σιωπή και η γαλήνη που μας χαρίζεται σαν δώρο όταν βρισκόμαστε στα αόρατα χέρια της φύσης. Τιτίβισμα πουλιών έγινε που ομορφαίνει κάθε πρωινό μας κι ύστερα κούρνιασε μέσα στα φτερά τους θυμίζοντάς μας, κάθε φορά που τα κοιτάμε να πετούν, την αιώνια σύνδεσή μας με τον ουρανό.
Οι στάχτες της αργότερα άγγιξαν τα πάντα τρυπώνοντας στα πιο μικρά και καθημερινά πράγματα που δύσκολα το μάτι μας πηγαίνει και εκτιμά. Μυρωδιές, κρύβεται πίσω απ’ όλες τις μυρωδιές. Τη μυρωδιά των λουλουδιών που ευωδιάζουν το μέσα σου, τη μυρωδιά σ’ ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί που θ’ ανοίξεις, τη μυρωδιά από το ζεστό φαγητό που μια μητέρα ετοιμάζει για τα παιδιά της και τη μυρωδιά μιας αγκαλιάς που ζεστάνει την καρδιά σου.
Κρύβεται στα πάντα γύρω σου και από τότε, λένε, πως περιμένει να την κοιτάξεις γιατί μ’ ένα σου κοίταγμα μπορεί να φωλιάσει στην ψυχή σου και να σου μάθει πώς να είσαι ευτυχισμένος εδώ.
Ανέκαθεν αυτή ήταν η αποστολή της και δέχτηκε να διαλυθεί στον αέρα της γης και να ζήσει παντοτινά εκεί, σε κάθε αεράκι που δροσίζει το μάγουλό σου, για να σου διδάξει την παρουσία της. Στα μικρά, στα απλά, στα εύκολα και στα αυτονόητα που γαλουχηθήκαμε όλοι να μην κοιτάμε, εκεί βρίσκεται. Κάπως έτσι τελειώνει αυτή η ιστορία, όλη η διδαχή και η προίκα που έχει να σου προσφέρει μέσα σε μια πρόταση είναι κλεισμένη:
«Να βρεις την απλότητα στον κόσμο μας, και στον κόσμο μέσα σου, ταξιδιώτη! Μονάχα έτσι θα βρεις την ευτυχία σου»
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου