Μπορούμε να αλλάξουμε τη ζωή μας όταν κατανοήσουμε ότι δεν πρόκειται να το κάνει κανείς άλλος για μας

Είναι σαφές, ότι ανεξάρτητα από τις οποιεσδήποτε περιστάσεις, o κάθε άνθρωπος είναι υπεύθυνος για τη ζωή του. Οι επιλογές που κάνουμε διαμορφώνουν την καθημερινότητά μας αλλά και το πώς επιλέγουμε να βλέπουμε τον κόσμο γύρω μας. Είναι αλήθεια ότι το περιβάλλον, η βιολογία και η γενετική επηρεάζουν τη ζωή μας, ωστόσο η δική μας ελεύθερη βούληση και το πρίσμα μέσω του οποίου επιλέγουμε να δούμε τον κόσμο, μας επηρεάζουν ακόμα περισσότερο.

Ένα πολύ συχνό φαινόμενο, τόσο στη θεραπεία όσο και στην καθημερινή ζωή, είναι η τάση να εστιάζουμε στους άλλους λες και εκείνοι είναι υπεύθυνοι για τη ζωή μας. Με άλλα λόγια, αισθανόμαστε ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε προκαλούνται από άλλους.

Το ταίρι μας συμπεριφέρεται εγωιστικά και είναι απρόθυμο να ακούσει ή να συμβιβαστεί, με αποτέλεσμα να τσακωνόμαστε συνέχεια. Τα παιδιά μας δεν μας ακούν ─ υπάρχει διαμάχη στην οικογένεια. Το αφεντικό είναι παράλογο. Οι φίλοι είναι αδιάφοροι. Με λίγα λόγια, οι άλλοι άνθρωποι είναι εκείνοι με το πρόβλημα ή η αιτία του προβλήματος.

Εμείς λοιπόν που μπαίνουμε σε θεραπεία πιστεύοντας κάτι τέτοιο, συχνά έχουμε την πεποίθηση πως στόχος της θεραπείας είναι απλώς να αλλάξουμε τους άλλους. Πώς μπορώ να κάνω τη γυναίκα μου να με ακούσει; Πώς μπορώ να κάνω το σύζυγό μου να ενδιαφερθεί;

Ωστόσο, το να κατηγορούμε τους άλλους για τα δικά μας θέματα συνήθως δεν αποφέρει αποτελέσματα. Γιατί; Πρώτον, κατηγορώντας τους άλλους, ενθαρρύνεται η αρνητικότητα και οι τοξικές συμπεριφορές που μπορούν να χειροτερέψουν την ψυχολογία μας. Εάν για παράδειγμα βλέπουμε το ταίρι μας ως υπεύθυνο για το πρόβλημα, ενδεχομένως να είμαστε αρνητικοί για αλλαγές σε προσωπικό επίπεδο ─ αν το ταίρι μου είναι παράλογο, γιατί να μπω στην διαδικασία να αλλάξω εγώ;

Ο δεύτερος λόγος είναι η δημιουργία πεποίθησης ότι δεν είμαστε εμείς υπεύθυνοι για τη ζωή μας. Δεν μπορούμε να αλλάξουμε πραγματικά ή έστω να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε, αφού τελικά δεν είμαστε εμείς υπεύθυνοι για ό,τι μας συμβαίνει. Το περιβάλλον μας είναι. Με άλλα λόγια δεν θεωρούμε τους εαυτούς μας ικανούς ή αρκετά ελεύθερους ώστε να αλλάξουμε τις περιστάσεις, αντ ‘αυτού, οι συνθήκες μας αλλάζουν.

Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν πράγματα που δεν μπορούμε να ελέγξουμε και που μας επηρεάζουν. Ένας κακοποιός μπορεί να μας βλάψει. Μια φυσική καταστροφή μπορεί να πάρει τα υπάρχοντά μας. Ωστόσο, στο τέλος, εξακολουθούμε να είμαστε υπεύθυνοι για όλα όσα επιλέγουμε να κάνουμε αλλά και γι αυτά που επιλεγούμε να νιώθουμε.

Εάν θέλουμε η ζωή μας να είναι καλύτερη, δεν μπορούμε να περιμένουμε από τους άλλους να την αλλάξουν ή να τη βελτιώσουν. Πρέπει να αναλάβουμε προσωπική ευθύνη και να εργαστούμε προς μια ζωή που μας ταιριάζει καλύτερα. Αυτή είναι η καλύτερη νοοτροπία για να μπει κανείς σε θεραπεία. Μπορεί ακόμη και να είναι στόχος θεραπείας.

Λαμβάνοντας προσωπική ευθύνη, έχουμε εμείς τον έλεγχο της ζωής μας. Δεν χρειάζεται να εξαρτόμαστε από τους άλλους. Δεν χρειάζεται να αισθανόμαστε άσχημα. Επιλέγουμε να είμαστε καλύτεροι και να νιώθουμε καλύτερα.

Τελικά, υπάρχει μόνο ένα άτομο που μπορούμε να αλλάξουμε, τον εαυτό μας. Δεν μπορούμε να αλλάξουμε τους άλλους, ούτε καν τα παιδιά μας και ακόμα λιγότερο το ταίρι, τους φίλους ή τους συναδέλφους μας.

Μπορούμε όμως να γίνουμε καλύτεροι. Μπορούμε να μάθουμε νέους τρόπους να αντιμετωπίζουμε την καθημερινότητά μας. Μπορούμε να κρατήσουμε σε απόσταση τις τοξικές σχέσεις και ταυτόχρονα να επηρεάσουμε θετικά τους γύρω μας με τις προσωπικές μας αλλαγές.

Μπορούμε να φέρουμε τις πραγματικές αλλαγές στη ζωή μας όταν κατανοήσουμε ότι δεν πρόκειται να το κάνει κανείς άλλος για μας. Η ζωή μας είναι προσωπική μας ευθύνη.