Πόσο συχνά αγκαλιάζετε τους αγαπημένους σας; Πότε ήταν η τελευταία φορά που αγγίξατε κάποιο οικογενειακό μέλος ή κάποιον κοντινό φίλο σας;
Δυστυχώς, για τους περισσότερους ανθρώπους η απάντηση και στις δύο αυτές ερωτήσεις δείχνει πόσο λίγη σωματική τρυφερότητα δίνουν και παίρνουν. Και αυτό επειδή βρισκόμαστε σε μια κρίση- στην κρίση της επαφής. Η σύγχρονη κοινωνία έχει ξεχάσει την σημασία της σωματικής επαφής, κάτι που είναι σοβαρό πρόβλημα.
Ο κόσμος αλλάζει με πολύ γρήγορους ρυθμούς. Βασικά τα πράγματα αλλάζουν τόσο γρήγορα που πολλοί δυσκολεύονται να συμβαδίσουν. Και έτσι έχει αλλάξει ο τρόπος με τον οποίο αλληλεπιδρούμε.
Κάποτε ήταν φυσιολογικό να χτυπάς ελαφρά κάποιον στον ώμο ή στην πλάτη, να αγκαλιάζεις την οικογένεια σου και να είσαι κοντά με τους φίλους σου. Κάποτε οι άνθρωποι τα έκαναν όλα αυτά χωρίς να το σκέφτονται. Τώρα ωστόσο έχουμε σταματήσει.
Γίνεται περίεργο το να έχεις κάποια σωματική επαφή με τους γύρω σου. Σίγουρα θα αγκαλιάσεις κάποιον φίλο που έχεις να δεις καιρό αλλά μέχρι εκεί.
Πρόσφατα, οι άνθρωποι άρχισαν να θεωρούν την επαφή κάτι αρνητικό. Τη βλέπουμε ως κάτι περίεργο, ασεβές ή και αφύσικο. Ακόμα χειρότερα, ίσως αρχίσουμε και να φοβόμαστε τους ανθρώπους που προσπαθούν να έρθουν κοντά μας.
Ως κοινωνία έχουμε δημιουργήσει ένα αρνητικό κλίμα όσον αφορά την σωματική επαφή.
Οι δάσκαλοι και οι καθηγητές στα σχολεία δεν θέλουν να έρχονται κοντά με τους μαθητές. Υπάρχουν ακόμα περιπτώσεις που μαθητές φροντίζουν μόνοι τους κάποιο χτύπημα ή κάποια πληγή επειδή οι δάσκαλοι φοβούνται τόσο να τους αγγίξουν.
Ομοίως, γιατροί αρκετές φορές φοβούνται να αγγίξουν τους ασθενείς ώστε να μην δημιουργηθούν παρεξηγήσεις. Ακόμα και οι θετοί γονείς πολλές φορές δεν θέλουν να αγγίξουν τα παιδιά σε περίπτωση νομικών επιβαρύνσεων.
Τόσοι πολλοί τομείς έχουν επηρεαστεί και τόσοι πολλοί άνθρωποι υποφέρουν από αυτή την κρίση. Υποφέρουν από κάτι που τόσο εύκολα θα μπορούσαμε να αλλάξουμε.
Πολλές μελέτες έχουν δείξει πως η σωματική επαφή είναι βασική για την ευεξία μας. Βελτιώνει την ψυχική μας υγεία, μειώνει το άγχος και μας βοηθά να νιώθουμε ότι μας αγαπούν. Ακόμα κάποιοι ειδικοί πιστεύουν ότι μπορεί να βοηθήσει την σωματική υγεία καθώς μειώνει την πίεση του αίματος.
Επιπλέον, πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό κομμάτι των κοινωνικών μας αλληλεπιδράσεων. Η σωματική επαφή και το άγγιγμα ανάμεσα σε ανθρώπους, ανεξάρτητα από το πόσο μικρό είναι, δημιουργούν ένα δεσμό ανάμεσα τους. Έτσι οι άνθρωποι νιώθουν αποδεκτοί και η μοναξιά καταπραΰνεται.
Δεν είναι περίεργο που έχει ανθίσει ως επάγγελμα το να αγκαλιάζεις ανθρώπους. Πολλοί πληρώνουν επαγγελματίες απλώς για να δεχθούν το άγγιγμα ή την αγκαλιά που έχουν ανάγκη. Πληρώνουν για κάτι που θα έπρεπε να λαμβάνουν δωρεάν από την οικογένεια και τους φίλους.
Αυτή η κατάσταση είναι μια κρίση. Οι άνθρωποι επέλεξαν να πιστεύουν ότι η σωματική επαφή είναι κακή και κάτι που πρέπει να φοβόμαστε και μάλιστα μεταδίδουν αυτή την πεποίθηση στις επόμενες γενιές. Αν δεν κάνουμε γρήγορα κάτι γι αυτό οι άνθρωποι θα συνεχίσουν να υποφέρουν.
Δυστυχώς, για τους περισσότερους ανθρώπους η απάντηση και στις δύο αυτές ερωτήσεις δείχνει πόσο λίγη σωματική τρυφερότητα δίνουν και παίρνουν. Και αυτό επειδή βρισκόμαστε σε μια κρίση- στην κρίση της επαφής. Η σύγχρονη κοινωνία έχει ξεχάσει την σημασία της σωματικής επαφής, κάτι που είναι σοβαρό πρόβλημα.
Έχουμε αλλάξει τους τρόπους μας.
Ο κόσμος αλλάζει με πολύ γρήγορους ρυθμούς. Βασικά τα πράγματα αλλάζουν τόσο γρήγορα που πολλοί δυσκολεύονται να συμβαδίσουν. Και έτσι έχει αλλάξει ο τρόπος με τον οποίο αλληλεπιδρούμε.
Κάποτε ήταν φυσιολογικό να χτυπάς ελαφρά κάποιον στον ώμο ή στην πλάτη, να αγκαλιάζεις την οικογένεια σου και να είσαι κοντά με τους φίλους σου. Κάποτε οι άνθρωποι τα έκαναν όλα αυτά χωρίς να το σκέφτονται. Τώρα ωστόσο έχουμε σταματήσει.
Γίνεται περίεργο το να έχεις κάποια σωματική επαφή με τους γύρω σου. Σίγουρα θα αγκαλιάσεις κάποιον φίλο που έχεις να δεις καιρό αλλά μέχρι εκεί.
Φοβόμαστε.
Πρόσφατα, οι άνθρωποι άρχισαν να θεωρούν την επαφή κάτι αρνητικό. Τη βλέπουμε ως κάτι περίεργο, ασεβές ή και αφύσικο. Ακόμα χειρότερα, ίσως αρχίσουμε και να φοβόμαστε τους ανθρώπους που προσπαθούν να έρθουν κοντά μας.
Ως κοινωνία έχουμε δημιουργήσει ένα αρνητικό κλίμα όσον αφορά την σωματική επαφή.
Οι δάσκαλοι και οι καθηγητές στα σχολεία δεν θέλουν να έρχονται κοντά με τους μαθητές. Υπάρχουν ακόμα περιπτώσεις που μαθητές φροντίζουν μόνοι τους κάποιο χτύπημα ή κάποια πληγή επειδή οι δάσκαλοι φοβούνται τόσο να τους αγγίξουν.
Ομοίως, γιατροί αρκετές φορές φοβούνται να αγγίξουν τους ασθενείς ώστε να μην δημιουργηθούν παρεξηγήσεις. Ακόμα και οι θετοί γονείς πολλές φορές δεν θέλουν να αγγίξουν τα παιδιά σε περίπτωση νομικών επιβαρύνσεων.
Τόσοι πολλοί τομείς έχουν επηρεαστεί και τόσοι πολλοί άνθρωποι υποφέρουν από αυτή την κρίση. Υποφέρουν από κάτι που τόσο εύκολα θα μπορούσαμε να αλλάξουμε.
Χρειαζόμαστε την σωματική επαφή
Πολλές μελέτες έχουν δείξει πως η σωματική επαφή είναι βασική για την ευεξία μας. Βελτιώνει την ψυχική μας υγεία, μειώνει το άγχος και μας βοηθά να νιώθουμε ότι μας αγαπούν. Ακόμα κάποιοι ειδικοί πιστεύουν ότι μπορεί να βοηθήσει την σωματική υγεία καθώς μειώνει την πίεση του αίματος.
Επιπλέον, πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό κομμάτι των κοινωνικών μας αλληλεπιδράσεων. Η σωματική επαφή και το άγγιγμα ανάμεσα σε ανθρώπους, ανεξάρτητα από το πόσο μικρό είναι, δημιουργούν ένα δεσμό ανάμεσα τους. Έτσι οι άνθρωποι νιώθουν αποδεκτοί και η μοναξιά καταπραΰνεται.
Δεν είναι περίεργο που έχει ανθίσει ως επάγγελμα το να αγκαλιάζεις ανθρώπους. Πολλοί πληρώνουν επαγγελματίες απλώς για να δεχθούν το άγγιγμα ή την αγκαλιά που έχουν ανάγκη. Πληρώνουν για κάτι που θα έπρεπε να λαμβάνουν δωρεάν από την οικογένεια και τους φίλους.
Αυτή η κατάσταση είναι μια κρίση. Οι άνθρωποι επέλεξαν να πιστεύουν ότι η σωματική επαφή είναι κακή και κάτι που πρέπει να φοβόμαστε και μάλιστα μεταδίδουν αυτή την πεποίθηση στις επόμενες γενιές. Αν δεν κάνουμε γρήγορα κάτι γι αυτό οι άνθρωποι θα συνεχίσουν να υποφέρουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου