Η ειλικρίνεια και η αλήθεια είναι χαρακτηριστικά που τα απαιτούμε στις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Δεν δεχόμαστε ούτε τα ψέματα, ούτε τις παραποιημένες αλήθειες αλλά μόνο την πραγματικότητα.
Είναι αλήθεια πως σε κανέναν δεν αρέσει να του λένε ψέματα… ουσιαστικά να τον κοροϊδεύουν ή να υποτιμούν την νοημοσύνη του. Όμως, εμείς οι ίδιοι πως φερόμαστε; Εμείς είμαστε ειλικρινείς; Μήπως δεν είμαστε και οι άλλοι είναι μία αντανάκλαση του εαυτού μας; Μήπως οι άλλοι είναι ένας δικός μας καθρέφτης; Γνωστή και η παροιμία: «Ότι δίνεις… παίρνεις».
Ας διερευνήσουμε πρώτα τον εαυτό μας και ας παρατηρήσουμε κατά ποσό είμαστε ειλικρινείς πρώτα με τον εαυτό μας και ύστερα με τους άλλους. Ουσιαστικά, θα πρέπει το μυαλό με την καρδιά να συμπίπτουν. Πόσες φορές δεν μας έχει τύχει, άλλα να σκεφτόμαστε και άλλα να εκφράζουμε; Πόσες φορές η καρδιά μας προέτρεπε να κάνουμε μία κίνηση και εμείς την αγνοήσαμε επιδεικτικά; Ίσως τελικά να βρούμε πως υπάρχουν πολλά και εκλεπτυσμένα επίπεδα ειλικρίνειας προς τον ίδιο μας τον εαυτό. Με θέληση μπορούμε να ανακαλύψουμε και άλλες πτυχές του εαυτού μας.
Με το να είμαστε ειλικρινείς με τους γύρω μας, αποκτούμε μία ηρεμία, μία σταθερότητα και μία ελευθερία καθώς δεν έχουμε να ανησυχούμε ή να φοβηθούμε για κάτι. Μην βγει η αλήθεια στην επιφάνεια ή να θυμόμαστε κάθε φορά τι ψέμα έχουμε πει. Πάντα το ψέμα φέρνει και άλλο ψέμα, που στο τέλος γίνεται μία αλυσίδα καταστάσεων που συνήθως είναι δύσκολο να απαγκιστρωθούμε. Προκαλεί μία αναστάτωση που η κατάληξη μόνο αρνητική μπορεί να είναι.
Η αρετή της ειλικρίνειας θέτει μία από τις πιο σημαντικές μας βάσεις για τις ηθικές μας αξίες. Με το να είμαστε ειλικρινείς, νιώθουμε μία πληρότητα και εμπνέουμε εμπιστοσύνη στους άλλους. Τι πιο ωραίο οι σχέσεις μας με τους ανθρώπους να βασίζονται στην αλήθεια…
Είναι αλήθεια πως σε κανέναν δεν αρέσει να του λένε ψέματα… ουσιαστικά να τον κοροϊδεύουν ή να υποτιμούν την νοημοσύνη του. Όμως, εμείς οι ίδιοι πως φερόμαστε; Εμείς είμαστε ειλικρινείς; Μήπως δεν είμαστε και οι άλλοι είναι μία αντανάκλαση του εαυτού μας; Μήπως οι άλλοι είναι ένας δικός μας καθρέφτης; Γνωστή και η παροιμία: «Ότι δίνεις… παίρνεις».
Ας διερευνήσουμε πρώτα τον εαυτό μας και ας παρατηρήσουμε κατά ποσό είμαστε ειλικρινείς πρώτα με τον εαυτό μας και ύστερα με τους άλλους. Ουσιαστικά, θα πρέπει το μυαλό με την καρδιά να συμπίπτουν. Πόσες φορές δεν μας έχει τύχει, άλλα να σκεφτόμαστε και άλλα να εκφράζουμε; Πόσες φορές η καρδιά μας προέτρεπε να κάνουμε μία κίνηση και εμείς την αγνοήσαμε επιδεικτικά; Ίσως τελικά να βρούμε πως υπάρχουν πολλά και εκλεπτυσμένα επίπεδα ειλικρίνειας προς τον ίδιο μας τον εαυτό. Με θέληση μπορούμε να ανακαλύψουμε και άλλες πτυχές του εαυτού μας.
Με το να είμαστε ειλικρινείς με τους γύρω μας, αποκτούμε μία ηρεμία, μία σταθερότητα και μία ελευθερία καθώς δεν έχουμε να ανησυχούμε ή να φοβηθούμε για κάτι. Μην βγει η αλήθεια στην επιφάνεια ή να θυμόμαστε κάθε φορά τι ψέμα έχουμε πει. Πάντα το ψέμα φέρνει και άλλο ψέμα, που στο τέλος γίνεται μία αλυσίδα καταστάσεων που συνήθως είναι δύσκολο να απαγκιστρωθούμε. Προκαλεί μία αναστάτωση που η κατάληξη μόνο αρνητική μπορεί να είναι.
Η αρετή της ειλικρίνειας θέτει μία από τις πιο σημαντικές μας βάσεις για τις ηθικές μας αξίες. Με το να είμαστε ειλικρινείς, νιώθουμε μία πληρότητα και εμπνέουμε εμπιστοσύνη στους άλλους. Τι πιο ωραίο οι σχέσεις μας με τους ανθρώπους να βασίζονται στην αλήθεια…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου