Αν μεγάλωσες με το μήνυμα ότι η ζωή μας είναι γεμάτη προβλήματα, ότι κάθε σχέση ή κάθε κατάσταση έχει κι ένα πρόβλημα με το οποίο πρέπει να ασχολείσαι, μαθαίνεις να αναζητάς το πρόβλημα, ακόμα κι εκεί που δεν υπάρχει.
Ενδεχομένως και να το δημιουργείς, για να δικαιώσεις το σχήμα που υπάρχει στο μυαλό σου.
Αν έχεις μια καλή σχέση, φοβάσαι, αγωνιάς ότι κάτι δεν θα πάει καλά, ότι κάτι κακό θα συμβεί που θα ανατρέψει το καλό που ζεις.
Ενδεχομένως και να το δημιουργείς, για να δικαιώσεις το σχήμα που υπάρχει στο μυαλό σου.
Αν έχεις μια καλή σχέση, φοβάσαι, αγωνιάς ότι κάτι δεν θα πάει καλά, ότι κάτι κακό θα συμβεί που θα ανατρέψει το καλό που ζεις.
Αν έχεις μια εργασία που νιώθεις καλά σε αυτήν, αρχίζεις να ασχολείσαι με τα προβλήματα των συναδέρφων σου, με το πρόβλημα που θα προκύψει στο μέλλον.
Κάτι σε αποσπά από την πιθανότητα να μην υπάρχουν προβλήματα, να είσαι καλά εσύ, να νιώθεις καλά, δημιουργικός, υγιής. Κάτι σε απομακρύνει από τη δυνατότητά σου να σκέφτεσαι λύσεις και να χαίρεσαι που το κάνεις.
Όταν είσαι καλά, νιώθεις άβολα, σαν να μην μπορείς να το διαχειριστείς. Ψάχνεις με κάτι να ασχοληθείς, με ένα πρόβλημα δικό σου, με ένα πρόβλημα άλλου, με κάτι που να δικαιώνει τους φόβους σου.
Αν έχεις μια υγιή σχέση, αλλά αντιμετωπίζεις ένα οικονομικό πρόβλημα, σε μαγνητίζει αυτό που σε προβληματίζεις και ασχολείσαι μόνο μαζί του, με τρόπο που εξαρτάσαι από αυτό, χωρίς να το αναλαμβάνεις ουσιαστικά. Περιστρέφεσαι γύρω από αυτό και όλη σου η ενέργεια σκορπίζεται εκεί. Δεν μπορείς να νιώσεις ευγνωμοσύνη για αυτό που βιώνεις στη σχέση σου, να πάρεις δύναμη από αυτό, δεν μπορείς να αναλάβεις την ευθύνη του προβλήματός σου για να το λύσεις. Αυτό που σε γοητεύει δεν είναι η λύση, είναι η ύπαρξη του προβλήματος. Σαν να λές στον εαυτό σου «αυτό που φοβάμαι, υπάρχει τελικά, έχω δίκιο να σκέπτομαι ότι παντού υπάρχουν προβλήματα».
Ενώ είσαι καλά, πιάνεις τον εαυτό σου να ασχολείσαι με το πρόβλημα του άλλου, να παραμένεις σε καταστάσεις που σε γεμίζουν προβλήματα και ενώ σε θλίβουν, εξαρτάσαι από αυτές. Νιώθεις πως όταν απελευθερωθείς, όλη σου η ενέργεια θα διοχετευτεί σε ό,τι επιθυμείς, γιατί όταν δεν θα υπάρχει πρόβλημα θα ενωθείς απόλυτα με την επιθυμία σου, παρόλα αυτά όμως νιώθεις ανήμπορος να απεξαρτηθείς.
Ανάμεσα σε σένα, και σε ό,τι επιθυμείς παρεμβάλλεται ένα σχήμα στο μυαλό σου, μια παγιωμένη κατάσταση, από την οποία χρειάζεται να απεξαρτηθείς, χρειάζεται να μάθεις να ζεις χωρίς αυτήν, να επιτρέψεις στον εαυτό σου να λειτουργείς χωρίς την ανάγκη ενός προβλήματος.
Η ενασχόληση με το πρόβλημα σε αποσπά από σένα, από αυτό που είσαι, από αυτό που μπορείς να κάνεις.
Σε απομακρύνει από την αλήθεια σου, από την επαφή με την πραγματικότητα μέσα σου και γύρω σου.
Σε δυσκολεύει από την ανάληψη της ευθύνης του εαυτού σου και των δυνατοτήτων σου, δε σε αφήνει να είσαι στο «εδώ και τώρα» της κάθε στιγμής.
Δεν δεσμεύεσαι, δεν αφοσιώνεσαι και κατ’ επέκταση δεν ζεις όπως θα ήθελες.
Η ενασχόληση με το πρόβλημα έχει ένα κέρδος για σένα: Σε επιστρέφει στη παιδική σου ηλικία ψάχνοντας για λύσεις έξω από σένα, σε μια επανάληψη που σε αιχμαλωτίζει, σε μια επανάληψη που αναζητάς τη λύση εκεί που δημιουργήθηκε.
Μοιάζεις με τον άνθρωπο που έχασε το κλειδί του και το ψάχνει στο σημείο που έχει φως, γιατί μόνο εκεί μπορεί να δει, ενώ διαφορετικά χρειάζεται να κοπιάσει, να ψάξει, να αναλάβει την ευθύνη να γυρέψει το κλειδί του εκεί που πραγματικά είναι και όχι εκεί που τον βολεύει να είναι.
Αν έχεις μάθει ότι η ζωή είναι ένα πρόβλημα για να ασχολείσαι μαζί του, χρειάζεται να εγκαταστήσεις ένα νέο πρόγραμμα στο μυαλό σου που να σου δίνει το δικαίωμα να ζεις τις χαρές της ζωής, να τις απολαμβάνεις, να αισθάνεσαι καλά με αυτές.
Να νιώθεις ευγνωμοσύνη για καθετί καλό που βιώνεις, να επιτρέπεις να σε διαπερνά κάθε θετικό συναίσθημα, να νιώθεις δημιουργικός όταν βρίσκεις λύσεις, να εκστασιάζεσαι από τις δυνατότητές σου, να γοητεύεσαι από τη ζωή μέσα σου και γύρω σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου