Η κλιματική αλλαγή έχει ολοένα και πιο έντονες συνέπειες στη ζωή μας. Πόσο γρήγορα και κάτω από ποιες συνθήκες όμως πρέπει να δράσουμε για να μειώσουμε το ρίσκο μιας καταστροφής λόγω της αλλαγής του κλίματος; Αυτό το ερώτημα προσπάθησαν να απαντήσουν ερευνητές της Ιταλίας, της Γερμανίας και του Καναδά -και η απάντηση που προτείνουν είναι πως όσο πιο γρήγορα δράσουμε, τόσο λιγότερο θα πληρώσουμε.
Στη δημοσίευση που πραγματοποιήθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Nature Communications, οι ερευνητές από τα ινστιτούτα Max Planck και Geomar της Γερμανίας και από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο, αξιοποιώντας τη θεωρία των παιγνίων, χρησιμοποίησαν ένα πρωτότυπο μοντέλο όπου συμμετείχαν εικονικοί παίκτες οι οποίοι καλούνταν να βάλουν σε ένα κοινό ταμείο κάποια λεφτά από την περιουσία που τους είχε δοθεί για να αποτρέψουν μία οικολογική καταστροφή. Σε αντίθεση με άλλες προσομοιώσεις που η καταστροφή γινόταν στο τέλος του παιχνιδιού και οι παίκτες έχαναν όλη τους την περιουσία, αυτή τη φορά οι συμμετέχοντες δεν ξέρανε ακριβώς πότε θα συμβεί η καταστροφή.
Έτσι, στους διάφορους γύρους που πραγματοποιούνταν, μία μικρότερου εύρους καταστροφή μπορούσε να συμβεί και οι παίκτες έχαναν ένα μόνο ποσό από τη συνολική περιουσία τους – ποσό που κυμαινόταν ανάλογα με τις επιλογές που έκαναν. Το γεγονός πως στο μοντέλο που κατασκεύασαν οι ερευνητές δεν είναι γνωστό πότε ακριβώς θα γίνει η καταστροφή, ποιο εύρος θα έχει αλλά και ποιες θα είναι οι χρηματικές συνέπειες κάθε καταστροφής στου παίκτες, προσαρμόζει την έρευνα σε ρεαλιστικές συνθήκες. Στην πραγματικότητα, οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής δεν έρχονται με μία τεραστίων διαστάσεων φυσική καταστροφή, όπως βλέπουμε στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας, αλλά με σταδιακές περιβαλλοντικές κρίσεις (πολύ θερμά κύματα αέρα, τυφώνες, πλημμύρες, ξηρασία, αποκοπή πάγων στην Ανταρκτική) οι οποίες μάλιστα δεν ξέρουμε πότε ακριβώς θα ξεσπάσουν. Στην έρευνά τους, οι επιστήμονες μελέτησαν το μοντέλο τους βάζοντας επίσης παραμέτρους όπως η ανισοκατανομή του πλούτου.
Το αποτέλεσμα της ερευνητικής προσομοίωσης έδειξε πως όσο πιο γρήγορα δρα κάποιος συνεισφέροντας στο κοινό ταμείο, τόσο λιγότερες θα είναι οι απώλειες για τον ίδιο. «Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, είναι ωφέλιμο για κάθε παίκτη να συνεισφέρει στο κοινό ταμείο το γρηγορότερο δυνατό» σημειώνει η ερευνήτρια Maria Abu Chakra στην ιστοσελίδα του ερευνητικού ινστιτούτου Max Planck, συμπληρώνοντας πως «αυτό ισχύει ιδιαίτερα σε καταστάσεις αβεβαιότητας, όπου κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πότε θα απειληθεί άμεσα». Μάλιστα, η προσομοίωση έδειξε πως ακόμη και για τους παίκτες που είχαν μικρή περιουσία, η στρατηγική αυτή εξακολουθούσε να είναι η πιο επωφελής. «Αντί να δίνεται έμφαση σε κλιματικές στρατηγικές με μεγάλο χρονικό ορίζοντα, θα μπορούσαν να συζητηθούν πιο βραχυπρόθεσμοι στόχοι», υποστηρίζει ο ερευνητής Arne Traulsen, καταλήγοντας πως «με αυτό τον τρόπο, οι άνθρωποι είναι περισσότερο πιθανό να πεισθούν να συμμετέχουν ενεργά στην αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών, αφού έτσι θα δούνε το κέρδος τους από τη συμμετοχή τους αυτή είτε άμεσα είτε πιο μακροπρόθεσμα».
Στη δημοσίευση που πραγματοποιήθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Nature Communications, οι ερευνητές από τα ινστιτούτα Max Planck και Geomar της Γερμανίας και από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο, αξιοποιώντας τη θεωρία των παιγνίων, χρησιμοποίησαν ένα πρωτότυπο μοντέλο όπου συμμετείχαν εικονικοί παίκτες οι οποίοι καλούνταν να βάλουν σε ένα κοινό ταμείο κάποια λεφτά από την περιουσία που τους είχε δοθεί για να αποτρέψουν μία οικολογική καταστροφή. Σε αντίθεση με άλλες προσομοιώσεις που η καταστροφή γινόταν στο τέλος του παιχνιδιού και οι παίκτες έχαναν όλη τους την περιουσία, αυτή τη φορά οι συμμετέχοντες δεν ξέρανε ακριβώς πότε θα συμβεί η καταστροφή.
Έτσι, στους διάφορους γύρους που πραγματοποιούνταν, μία μικρότερου εύρους καταστροφή μπορούσε να συμβεί και οι παίκτες έχαναν ένα μόνο ποσό από τη συνολική περιουσία τους – ποσό που κυμαινόταν ανάλογα με τις επιλογές που έκαναν. Το γεγονός πως στο μοντέλο που κατασκεύασαν οι ερευνητές δεν είναι γνωστό πότε ακριβώς θα γίνει η καταστροφή, ποιο εύρος θα έχει αλλά και ποιες θα είναι οι χρηματικές συνέπειες κάθε καταστροφής στου παίκτες, προσαρμόζει την έρευνα σε ρεαλιστικές συνθήκες. Στην πραγματικότητα, οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής δεν έρχονται με μία τεραστίων διαστάσεων φυσική καταστροφή, όπως βλέπουμε στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας, αλλά με σταδιακές περιβαλλοντικές κρίσεις (πολύ θερμά κύματα αέρα, τυφώνες, πλημμύρες, ξηρασία, αποκοπή πάγων στην Ανταρκτική) οι οποίες μάλιστα δεν ξέρουμε πότε ακριβώς θα ξεσπάσουν. Στην έρευνά τους, οι επιστήμονες μελέτησαν το μοντέλο τους βάζοντας επίσης παραμέτρους όπως η ανισοκατανομή του πλούτου.
Το αποτέλεσμα της ερευνητικής προσομοίωσης έδειξε πως όσο πιο γρήγορα δρα κάποιος συνεισφέροντας στο κοινό ταμείο, τόσο λιγότερες θα είναι οι απώλειες για τον ίδιο. «Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, είναι ωφέλιμο για κάθε παίκτη να συνεισφέρει στο κοινό ταμείο το γρηγορότερο δυνατό» σημειώνει η ερευνήτρια Maria Abu Chakra στην ιστοσελίδα του ερευνητικού ινστιτούτου Max Planck, συμπληρώνοντας πως «αυτό ισχύει ιδιαίτερα σε καταστάσεις αβεβαιότητας, όπου κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πότε θα απειληθεί άμεσα». Μάλιστα, η προσομοίωση έδειξε πως ακόμη και για τους παίκτες που είχαν μικρή περιουσία, η στρατηγική αυτή εξακολουθούσε να είναι η πιο επωφελής. «Αντί να δίνεται έμφαση σε κλιματικές στρατηγικές με μεγάλο χρονικό ορίζοντα, θα μπορούσαν να συζητηθούν πιο βραχυπρόθεσμοι στόχοι», υποστηρίζει ο ερευνητής Arne Traulsen, καταλήγοντας πως «με αυτό τον τρόπο, οι άνθρωποι είναι περισσότερο πιθανό να πεισθούν να συμμετέχουν ενεργά στην αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών, αφού έτσι θα δούνε το κέρδος τους από τη συμμετοχή τους αυτή είτε άμεσα είτε πιο μακροπρόθεσμα».
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου