Σημάδια. Υπάρχουν αυτοί που πιστεύουν στη μοίρα, το πεπρωμένο και συνεπώς στα σημάδια που το σύμπαν τους στέλνει για να περπατήσουν το μονοπάτι της ζωής τους. Υπάρχουν αυτοί που δεν πιστεύουν σε τέτοιου είδους μοιρολατρείες, τις κοροϊδεύουν κι ό,τι και να γίνει δεν το θεωρούν σινιάλο της μοίρας. Υπάρχουν κι άλλοι που είναι απλά αδιάφοροι γενικά, οι αναφερόμενοι κι ως μια κατηγορία μόνοι τους.
Τα σημάδια σαν έννοια υπάρχουν παντού γύρω μας.
Καταλήγουμε, δηλαδή, στο συμπέρασμα ότι είτε κάποιος τα πιστεύει είτε όχι τα σημάδια είναι εκεί, υπάρχουν με σκοπό να σε οδηγήσουν σε ένα συμπέρασμα. Σε ένα συνειρμό για να μπορέσεις να λύσεις το πρόβλημα που σε απασχολεί κάθε φορά. Στην αρχή της γνωριμίας ψάχνεις για τα σημάδια αυτά που θα σε κάνουν να αντιληφθείς πού βρίσκεσαι και με ποιον έχεις να κάνεις. Να αφεθείς; Να ερωτευτείς; Στην πορεία, ψάχνεις να βρεις τα σημάδια αυτά που θα σε βοηθήσουν να καταλάβεις χωρίς να χρειαστεί να μιλήσετε αν έχετε σχέση ή όχι. Αξίζει να συνεχίσεις; Συνεχίζεις, ψάχνοντας σημάδια μέσα στη σχέση που να εγγυώνται την φερεγγυότητα του ανθρώπου που έχεις επιλέξει να έχεις στη ζωή σου συνοδοιπόρο. Σου λέει αλήθεια; Μπορείς να εμπιστεύεσαι αυτόν τον άνθρωπο;
Για να καταλήξεις στη πιο βασανιστική μορφή που μπορούν να πάρουν τα σημάδια. Τα σημάδια του γυρισμού μετά από ένα χωρισμό. Ο κύκλος της διαδικασίας αυτής γνωστός κι επαναλαμβανόμενος σχεδόν, θα έπρεπε να είναι κάτι σαν ρουτίνα. Τόσες φορές, άλλωστε, τον έχεις χρησιμοποιήσει ξανά. Υπάρχουν τα σημάδια, υπάρχουν τα στοιχεία, τα αποκωδικοποιείς κι οδηγείσαι σε ένα αλάνθαστο συμπέρασμα. Σωστά;
Η απάντηση είναι όχι. Ξεκάθαρο «όχι». Γιατί τα σημάδια δεν αρκεί να τα ζητάς. Πρέπει να μπορείς και να τα ξεχωρίζεις. Τη ζωή του ο καθένας την αντιλαμβάνεται πάντα βλέποντας την μέσα απ’ το πρίσμα της δικής του ματιάς, δηλαδή, πάντα υποκειμενικά. Δυστυχώς, δεν μπορείς να είσαι όσο και να το θέλεις τελείως αντικειμενικός. Έχεις βιώματα, εμπειρίες, συναισθήματα, φοβίες, ανασφάλειες και χίλια δυο ακόμη βάσανα που δυστυχώς επηρεάζουν πάντα την κρίση σου.
Την κρίση σου φυσικά σε ό,τι αφορά εσένα και τις δικές σου αποφάσεις. Γιατί ως γνωστόν δίνουμε τις καλύτερες συμβουλές στους άλλους για να έχουμε πάντα το δικαίωμα να τα κάνουμε σαλάτα στη δική μας τη ζωή.
Το σημάδι, λοιπόν, υπάρχει.Είναι εκεί για να σε προειδοποιήσει, να σε προστατέψει ή να σε οδηγήσει κάπου. Αν το δεις ή όχι, το πώς θα το ερμηνεύσεις και τι θεωρείς, στην τελική, εσύ σημάδι είναι καθαρά δική σου απόφαση. Κι αν και πιστεύω αρκετά στο πεπρωμένο και στο «για κάποιο λόγο γίνονται όλα», περνώντας για λίγο στην απέναντι πλευρά, θα τείνω να συμφωνήσω ότι, στην τελική, το τι θα γίνει σε οποιοδήποτε θέμα σε απασχολεί είναι στο χέρι σου και μόνο.
Γιατί κανένα σημάδι και καμία μοίρα δε θα σε βοηθήσει να δεις καλύτερα από σένα τι θες. Μέσα σου είναι οι απαντήσεις που ψάχνεις. Εσύ κρατάς την ευτυχία σου, όπως κι ό,τι σε κρατά πίσω ή μακριά από αυτήν.
Τα σημάδια σαν έννοια υπάρχουν παντού γύρω μας.
Καταλήγουμε, δηλαδή, στο συμπέρασμα ότι είτε κάποιος τα πιστεύει είτε όχι τα σημάδια είναι εκεί, υπάρχουν με σκοπό να σε οδηγήσουν σε ένα συμπέρασμα. Σε ένα συνειρμό για να μπορέσεις να λύσεις το πρόβλημα που σε απασχολεί κάθε φορά. Στην αρχή της γνωριμίας ψάχνεις για τα σημάδια αυτά που θα σε κάνουν να αντιληφθείς πού βρίσκεσαι και με ποιον έχεις να κάνεις. Να αφεθείς; Να ερωτευτείς; Στην πορεία, ψάχνεις να βρεις τα σημάδια αυτά που θα σε βοηθήσουν να καταλάβεις χωρίς να χρειαστεί να μιλήσετε αν έχετε σχέση ή όχι. Αξίζει να συνεχίσεις; Συνεχίζεις, ψάχνοντας σημάδια μέσα στη σχέση που να εγγυώνται την φερεγγυότητα του ανθρώπου που έχεις επιλέξει να έχεις στη ζωή σου συνοδοιπόρο. Σου λέει αλήθεια; Μπορείς να εμπιστεύεσαι αυτόν τον άνθρωπο;
Για να καταλήξεις στη πιο βασανιστική μορφή που μπορούν να πάρουν τα σημάδια. Τα σημάδια του γυρισμού μετά από ένα χωρισμό. Ο κύκλος της διαδικασίας αυτής γνωστός κι επαναλαμβανόμενος σχεδόν, θα έπρεπε να είναι κάτι σαν ρουτίνα. Τόσες φορές, άλλωστε, τον έχεις χρησιμοποιήσει ξανά. Υπάρχουν τα σημάδια, υπάρχουν τα στοιχεία, τα αποκωδικοποιείς κι οδηγείσαι σε ένα αλάνθαστο συμπέρασμα. Σωστά;
Η απάντηση είναι όχι. Ξεκάθαρο «όχι». Γιατί τα σημάδια δεν αρκεί να τα ζητάς. Πρέπει να μπορείς και να τα ξεχωρίζεις. Τη ζωή του ο καθένας την αντιλαμβάνεται πάντα βλέποντας την μέσα απ’ το πρίσμα της δικής του ματιάς, δηλαδή, πάντα υποκειμενικά. Δυστυχώς, δεν μπορείς να είσαι όσο και να το θέλεις τελείως αντικειμενικός. Έχεις βιώματα, εμπειρίες, συναισθήματα, φοβίες, ανασφάλειες και χίλια δυο ακόμη βάσανα που δυστυχώς επηρεάζουν πάντα την κρίση σου.
Την κρίση σου φυσικά σε ό,τι αφορά εσένα και τις δικές σου αποφάσεις. Γιατί ως γνωστόν δίνουμε τις καλύτερες συμβουλές στους άλλους για να έχουμε πάντα το δικαίωμα να τα κάνουμε σαλάτα στη δική μας τη ζωή.
Το σημάδι, λοιπόν, υπάρχει.Είναι εκεί για να σε προειδοποιήσει, να σε προστατέψει ή να σε οδηγήσει κάπου. Αν το δεις ή όχι, το πώς θα το ερμηνεύσεις και τι θεωρείς, στην τελική, εσύ σημάδι είναι καθαρά δική σου απόφαση. Κι αν και πιστεύω αρκετά στο πεπρωμένο και στο «για κάποιο λόγο γίνονται όλα», περνώντας για λίγο στην απέναντι πλευρά, θα τείνω να συμφωνήσω ότι, στην τελική, το τι θα γίνει σε οποιοδήποτε θέμα σε απασχολεί είναι στο χέρι σου και μόνο.
Γιατί κανένα σημάδι και καμία μοίρα δε θα σε βοηθήσει να δεις καλύτερα από σένα τι θες. Μέσα σου είναι οι απαντήσεις που ψάχνεις. Εσύ κρατάς την ευτυχία σου, όπως κι ό,τι σε κρατά πίσω ή μακριά από αυτήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου