Τα απωθημένα είναι σιωπηλά κι επικίνδυνα σαράκια!
Μην τα αφήνετε να σας τρώνε την ψυχή.
Είτε είναι μια κατάσταση, ένα πρόσωπο, ένα όνειρο που έμεινε μισό…
Το απωθημένο είναι αυτό που όταν σου έρχεται στο μυαλό, χάνεται ο κόσμος γύρω σου κι αυτόματα πιάνεις τον εαυτό σου να παλεύει σε μια αρένα χωρίς πιθανότητες νίκης!
Πάντα αυτό θα βγαίνει νικητής γιατί εσύ του άφησες χώρο να το κάνει.
Δεν έβαλες τα όρια που έπρεπε, όταν έπρεπε…
Δεν το ξερίζωσες με λύσσα, γι’ αυτό πάντα θα βρίσκει τρόπους να εμφανίζεται στη ζωή σου. Ο πόνος από τα απωθημένα μας βουβός, σιωπηλός, καταλυτικός…
Καταστάσεις στη ζωή μας απλές ίσως και ανόητες που όμως φαντάζουν ιδανικές γιατί κόπηκαν βίαια προτού προλάβει να ξεκαθαρίσει το τοπίο.
Και ό,τι δεν έζησες γίνεται καημός που ουρλιάζει μέσα σου ενώ εσύ “διαφημίζεις” την ηρεμία σου!
Μα πώς τα απωθημένα να βρουν λύση;
Πώς να τα γκρεμοτσακίσουμε στην πιο βαθιά και σκοτεινή χαράδρα για να πάψουν να μας στοιχειώνουν;
Δεν είναι ακατόρθωτο μα ούτε κι εύκολο!
Τι κι αν ένας έρωτας χάθηκε άδικα κι έμεινε μισός; Πάλεψε να τον απομυθοποιήσεις.
Μην του παραχωρείς τη θέση που σου ζητά για να σου τρώει τη ζωή.
Τι αν ένα όνειρο δεν πραγματώθηκε; Πάλεψε για ένα άλλο! Τι κι αν δεν αποκτήσαμε όσα επιθυμήσαμε, ας αγωνιστούμε γι’ άλλα.
Σίγουρα τα επόμενα θα είναι πιο σπουδαία και πιο μεγάλα.
Αρκεί η θέληση να είναι πιο πάνω από την απάθεια και την υποχώρηση.
Όχι άλλα απωθημένα, σου λέω! Μόνο βήματα μπροστά και βλέμματα ψηλά. Ας κάνουμε την υπέρβασή μας.
Εξάλλου όλοι έχουμε δικαίωμα στην υπερβολή!
Όποιος κι αν είναι ο τρόπος αρκεί να πετύχουμε τον στόχο.
Ζήσε και ρίσκαρε. Ας μετανιώσεις για όσα έκανες και ήταν λάθος παρά για όσα προσπέρασες με κίνδυνο να τα αναζητάς όταν θα είναι αργά!
Μην τα αφήνετε να σας τρώνε την ψυχή.
Είτε είναι μια κατάσταση, ένα πρόσωπο, ένα όνειρο που έμεινε μισό…
Το απωθημένο είναι αυτό που όταν σου έρχεται στο μυαλό, χάνεται ο κόσμος γύρω σου κι αυτόματα πιάνεις τον εαυτό σου να παλεύει σε μια αρένα χωρίς πιθανότητες νίκης!
Πάντα αυτό θα βγαίνει νικητής γιατί εσύ του άφησες χώρο να το κάνει.
Δεν έβαλες τα όρια που έπρεπε, όταν έπρεπε…
Δεν το ξερίζωσες με λύσσα, γι’ αυτό πάντα θα βρίσκει τρόπους να εμφανίζεται στη ζωή σου. Ο πόνος από τα απωθημένα μας βουβός, σιωπηλός, καταλυτικός…
Καταστάσεις στη ζωή μας απλές ίσως και ανόητες που όμως φαντάζουν ιδανικές γιατί κόπηκαν βίαια προτού προλάβει να ξεκαθαρίσει το τοπίο.
Και ό,τι δεν έζησες γίνεται καημός που ουρλιάζει μέσα σου ενώ εσύ “διαφημίζεις” την ηρεμία σου!
Μα πώς τα απωθημένα να βρουν λύση;
Πώς να τα γκρεμοτσακίσουμε στην πιο βαθιά και σκοτεινή χαράδρα για να πάψουν να μας στοιχειώνουν;
Δεν είναι ακατόρθωτο μα ούτε κι εύκολο!
Τι κι αν ένας έρωτας χάθηκε άδικα κι έμεινε μισός; Πάλεψε να τον απομυθοποιήσεις.
Μην του παραχωρείς τη θέση που σου ζητά για να σου τρώει τη ζωή.
Τι αν ένα όνειρο δεν πραγματώθηκε; Πάλεψε για ένα άλλο! Τι κι αν δεν αποκτήσαμε όσα επιθυμήσαμε, ας αγωνιστούμε γι’ άλλα.
Σίγουρα τα επόμενα θα είναι πιο σπουδαία και πιο μεγάλα.
Αρκεί η θέληση να είναι πιο πάνω από την απάθεια και την υποχώρηση.
Όχι άλλα απωθημένα, σου λέω! Μόνο βήματα μπροστά και βλέμματα ψηλά. Ας κάνουμε την υπέρβασή μας.
Εξάλλου όλοι έχουμε δικαίωμα στην υπερβολή!
Όποιος κι αν είναι ο τρόπος αρκεί να πετύχουμε τον στόχο.
Ζήσε και ρίσκαρε. Ας μετανιώσεις για όσα έκανες και ήταν λάθος παρά για όσα προσπέρασες με κίνδυνο να τα αναζητάς όταν θα είναι αργά!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου